ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – LET THE GAME BEGIN…

Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το ευρωμπάσκετ που ξεκινάει σήμερα. Μετά τη χρυσή εποχή, την καλύτερη στην ιστορία μας, του Παναγιώτη Γιαννάκη, η Εθνική μας έγινε soft. 

Τα τελευταία χρόνια ξεχάσαμε τη σίγουρη οδό που μας φέρνει επιτυχίες, την άμυνα, και παίζουμε μπασκετάκι επιθετικό, με τρίποτα και αιφνιδιασμούς, σπορ και θέαμα. 

Η συνήθης κατάληξη είναι να διαπρέπουμε στα φιλικά και στις διοργανώσεις να αποτυγχάνουμε με κορυφαία αποτυχία τη μη συμμετοχή μας στους Ολυπιακούς αγώνες του λονδίνου καθώς χάσαμε από κάτι απίθανους Νιγηριανούς. 

Ο χαρακτήρας της ομάδας μαλάκωσε. Μας έκαναν ντα οι Σέρβοι λίγο πριν το προηγούμενο ευρωμπάσκετ και το κουβαλούσαμε ως δικαιολογία 

Το 2005 το πήραμε. 
Το 2006 κάναμε τη μεγαλύτερη νίκη όλων των εποχών, σε όλα τα θλήματα επι των Αμερικανών με 101-95 και πήραμε το αργυρό μετάλλιο 

Το 2007 προσπαθήσαμε και βγήκαμε τέταρτοι. 
Το 2008 βγήκαμε 5οι στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου ύστερα απο εκείνη τη δραματική ήττα απο τους Αργεντίνους. 

Το 2009 σε μια ηρωική προσπάθεια πήραμε το χάλκινο μετάλλιο και κάπου εκεί μπήκαμε στην ύφεση. 

Το 2010 στο μουντομπάσκετ πατώσαμε στην 11^η θέση.

Το 2011 με τον Ζούρο προπονητή, πήραμε την έκτη θέση. Είχαμε χάσει και από τα Σκόπια! Αμέσως μετά ακολούθησε η σφαλιάρα των Ολυμπιακών.

Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια χάσαμε την ταυτότητα μας. Της άμυνας και της μυαλωμένης επίθεσης.  Της δύναμης, του πάθους και της στιβαρότητας. Στα φιλικά η Εθνική μας παίζει χαλαρά αλλά δυστυχώς αυτό το μεταφέρει και στους αγώνες. Σε ένα βαθμό ίσως να φταίει ο κορεσμός. Ή η βλακώδης αλαζονεία που μας πιάνει όταν αισθανόμαστε ισχυροί. Ή ότι λείπει ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Προσπαθούμε να αντιγράψουμε την Ισπανία ενώ δεν είμαστε Ισπανοί. Έτσι την πάτησαν και οι μικροί πριν από λίγο καιρό. Θέαμα, καρφώματα και τρίποντα και μόλις έσφιξαν τα γάλατα, αντίο σας. 

Δεν είμαι λοιπόν σίγουρος – και δεν μου φταίει κανένας Τρινκέρι, όλοι οι παίκτες μας είναι έμπειροι πια – ότι θα φέρει μετάλλιο η Εθνική μας. 

Φαβορί για τα μετάλλια, επειδή είναι πολλές ημέρες αυτό το τουρνουά βλέπω τις ομάδες που έχουν πάγκο. 

Ισπανία, Γαλλία και Λιθουανία. 

Τεράστιο ερωτηματικό είναι οι Ρώσοι, οι Τούρκοι και περιμένω να δω πόσες ζημιές θα κάνουν τα Σκόπια και πόσο θα αντέξουν. Οι Σλοβένοι όσο να ναι, λόγω έδρας, 5-10 φάουλ παραπάνω θα τα πάρουν. 

Εμεις έχουμε καλή και πλήρη ομάδα. Που θα παίξει καλό μπάσκετ με τους αδύναμους και θα φουσκώσουν τα μυαλά μας αλλά θέλω να δω τι θα κάνουμε στα ντέρμπι. Εκεί που η μπάλα θα καίει, θα πρέπει να έχουμε το μαχαίρι στα δόντια και κάθε σουτ θα ζυγίζει 100 κιλά. 

Μέχρι να ξεκινήσει αυτή η διοργάνωση θα ξαναδώ αυτό το βίντεο για να θυμηθώ την ομάδα που αρνείτο να χάσει, αρνείτο να παραδοθεί, που πολεμούσε μέχρι τέλους, που είχε κάνει το μπάσκετ ένα άθλημα που παίζουν 5 εναντίον 5 και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Έλληνες…. 

http://www.youtube.com/watch?v=tTTrwY1fUpc&list=PLD0C840ED980D677A

 

και εδώ με πιο καλή …σκηνοθεσία: 

http://www.youtube.com/watch?v=na7H5jljgc0&list=PLD0C840ED980D677A