Νομίζω
πως για τον συγκεκριμένο αγώνα δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση.
Τα έγραψα στο
προηγούμενο πόνημα και νομίζω πως βγήκαν οι εκτιμήσεις μου. Τι βγήκαν δηλαδή,
καρμπόν ήταν.
Δεν
θα σταυρώσω την ομάδα, ούτε θα κατηγορήσω κανέναν. Δεν θα ήταν δυνατόν άλλωστε
να τερματίσουμε αήττητοι.
Είχαμε
να αντιμετωπίσουμε μια ομάδα που είχε ψυχολογία, έτρεξε, μας έτρεξε, πήρε λόγω «έδρας»
( αφού οι αγώνες γίνονται δίπλα στην Ιταλία ) λίγα σφυρίγματα παραπάνω και λόγω
της γεμάτης ιταλικής περιφέρειας, φάνηκε το κενό του Σπανούλη. Και πάλι θα
μπορούσαμε να κερδίσουμε αλλά παρασυρθήκαμε στο ρυθμό τους. Έβαλαν και μερικά
απίθανα σουτ, χάσαμε. Το μπάσκετ είναι το άθλημα της μικρής λεπτομέρειας.
Δεν
πειράζει, τους ξέρουμε και μας ξέρουν. Έχει δρόμο η διοργάνωση και μπορεί να
είναι καλή ομάδα αλλά δεν έχουν τους ψηλούς να πάνε πολύ μακριά.
Ας
ξεκουραστούν τα παιδιά, να αποφορτιστεί το μυαλό τους και με σοβαρότητα να
καθαρίσουν τη Φινλανδία.
Καλύτερα
που χάσαμε τώρα γιατί θα την είχαμε δει dream team και
μετά η σφαλιάρα θα ήταν πιο ηχηρή.
Διαπιστώνω
ένα προβληματάκι που ελπίζω να είναι προσωρινό. Μετά τον Μπουρούση, χανόμαστε.
Ο Μαυροκεφαλίδης κοιμάται όρθιος και ο Πρίντεζης έπεσε.
Εξάλλου
όπως είναι οι διοργάνωση που όλοι έχουν χάσει, δεν φοβάμαι τίποτα. Μπορούμε να
κερδίσουμε αλλά και να χάσουμε αν δεν είμαστε προσεκτικοί.
Σετ
παιχνίδι, άμυνα, σιγά και σίγουρα.
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια