Η
ξαδέρφη μου η Σόνια, παντρεύτηκε πριν από περίπου εξι χρόνια.
Όταν
αναφέρεται στον γάμο της, λέει ακριβώς τα ίδια που έλεγε και πριν παντρευτεί.
Εντυπωσιασμένος από τη σταθερότητα της τη ρώτησα μια μέρα:
«Μια
και αυτό που κάνεις δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ αλλά τουλάχιστον εχεις τον
θαυμασμό μου. Αλήθεια, ποια είναι η γνώμη σου και τι πιστεύεις ότι χρειάζεται
ενας γάμος για να κρατήσει;»
«Δεν
θέλω να σου λεω χαζαμάρες. Ναι, θα συμφωνήσω με οσους λένε πως ο γάμος είναι
μια ρουτίνα, ενας συνεχής συμβιβασμός, δεν εχει και την περιπέτεια του σαφάρι
αλλά προσωπικά είμαι ευχαριστημένη και ευτυχισμένη
Απλα
είναι τα πράγματα ύποπτε ξάδερφε.
Αν
επικοινωνιακά, σεξουαλικά, τα βρίσκεις με τον άνθρωπο σου, αν δεν είσαι
ζηλιάρης, αν αφήνεις και λίγο ( όχι πάρα πολύ γιατί μετά ξεφεύγει ) προσωπικό
χώρο στον άλλο ώστε να μη νοιώθει εγκωβισμένος, αν μερικές φορές δεν ανοίγεις
το ρημάδι το στόμα σου ενώ ξέρεις πως εχεις δίκιο – φυσικά το ίδιο συμβαίνει
και από την άλλη πλευρά – αν εχεις υπομονή και επιμονή και ολίγη από τρέλα,
πιστεύω πως ο καθένας μας μπορει να εχει ένα επιτυχημένο γάμο.
Δυσκολίες
πάντα θα υπάρχουν, δεν υπάρχει σπίτι χωρίς προβλήματα, αλλά το μυστικό είναι να
μπορείς με τον άνθρωπό σου να τις ξεπερνάς.
Το κακό με τα περισσότερα ζευγάρια είναι ότι
παντρεύονται και ξαφνικά θεωρούν τον άλλον δεδομένο. Σιγά σιγά ο καθένας
παραμελεί τον εαυτό του και φυσικά μετά ο ενας τον άλλο. Ο αντρας κουβαλάει και
η γυναίκα στο νοικοκυριό και στα παιδιά. Δύο ξένοι.
Οι
γραμμές είναι πολύ λεπτές και θέλει προσπάθεια και από τους δυο. Σήμερα έχουμε
μάθει να τα έχουμε όλα έτοιμα. Με το πρώτο πρόβλημα, στη δεύτερη δυσκολία ωπ! Χωρίζουμε.
Ο
καθένας κοιτάει το εγω του και το θέλω του.
Τελικά
ύποπτε, να θυμάσαι:
Τρια
είναι τα βασικά θεμέλια του γάμου:
Επικοινωνία
Σεξ
Οικονομικό.
Εκει παίζεται το παιχνίδι.
Και στα δικά σου!
