Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

IKEA RULZZZZZ


Ελεγαν οι παλαιοι πως δεν ωριμαζεις αν δεν θαψεις γονιο, δεν μεγαλωσεις παιδι και δεν χτισεις σπιτι. Μια πολύ καλη μου φιλη είναι στο τριτο σταδιο. Μετακομισε προσφατα και μου εστειλε την παρακατω επιστολη σχετικα με την ταλαιπωρια που υπεστη από το συγχρονη θρησκεια του οικιακου εξοπλισμου που ακουει στο ονομα ΙΚΕΑ.
Δεν υιοθετω τιποτα γιατι δεν ημουν παρων αλλα εδώ που τα λεμε δεν εχω και κανενα λογο να μην την πιστεψω.
Απολαυστε το.


= = =


Θέλεις φθηνή κουζίνα; Βρήκαμε και γι' αυτό τη λύση: Έλα στην ΙΚΕΑ να σε ταλαιπωρήσουμε!


Κύριοι,
με την επιστολή αυτή θα ήθελα να εκφράσω τα παράπονά μου καθώς και τη δυσαρέσκειά μου από τη διαπίστωση ότι στην ΙΚΕΑ «φθηνό», εκτός από χαμηλές τιμές, σημαίνει και κακοί επαγγελματίες, ανεύθυνοι πωλητές, ανεκπαίδευτοι σχεδιαστές, τραμπούκοι συναρμολογητές και απαράδεκτοι μεταφορείς. Και εξηγώ:

Η επίσκεψη στην ΙΚΕΑ είναι μια ευχάριστη (ακριβή και κουραστική) εμπειρία για όλη την οικογένεια...
 

Παραθέτω μία φράση από το editorial του κου Γουδέ, διευθυντή της ΙΚΕΑ Ελλάδας και Κύπρου, «...θέλουμε την κουζίνα μας λειτουργική...». Δείτε, λοιπόν, πόσο λειτουργική μπορεί να είναι μια κουζίνα από την ΙΚΕΑ και πώς λειτουργεί γενικά το σύστημα σχεδιασμού, αγοράς, μεταφοράς και (απο)συναρμολόγησης.


Η υπόθεση: Αποφάσισα να φτιάξω μία κουζίνα περίπου 5 μέτρων (ομολογώ ότι δε διαθέτω ανάκτορο, επομένως η κουζίνα θα ήταν λιτή και απέριττη). Επισκέφτηκα, λοιπόν, την ΙΚΕΑ στο Αεροδρόμιο (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι) για να κλείσω ραντεβού για το σχεδιασμό. Πάω στο ραντεβού (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι), δίνω τις ακριβείς διαστάσεις από τοίχο σε τοίχο και κάθε ηλεκτρικής συσκευής, παρουσιάζω φωτογραφικό υλικό για να εξεταστεί με κάθε λεπτομέρεια ο χώρος από το σχεδιαστή-πωλητή και για να γίνει σωστά η δουλειά. Μέχρι εδώ καλά. Παίρνω την πρώτη σχεδιαστική εικόνα και ξαναπηγαίνω (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι) για την τελική παραγγελία, όπου περίμενα από τις 10 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα. Ορίζω ραντεβού με α)μεταφορική και με β)συναρμολόγηση. Η μεταφορική έρχεται με καθυστέρηση 2 ωρών από το προκαθορισμένο ραντεβού (επίπληξη από τη δουλειά μου, με συνέπεια να μην μπορώ να ζητήσω άδεια έστω και για 1 ώρα). Μία μέρα πριν από τη συναρμολόγηση μου τηλεφωνούν από την ΙΚΕΑ για να μου πουν ότι έκαναν λάθος στις διαστάσεις των ντουλαπιών και να επιστρέψω τα λανθασμένα ώστε να παραλάβω τα σωστά (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι).

Δεδομένου ότι:
α) Εργάζομαι τις ώρες που εργάζονται όλοι και δεν μπορώ να πάρω άδεια λόγω της προηγούμενης καθυστέρησης με την μεταφορική και
β) μένω μόνη στην Αθήνα,


πρέπει να βρω λύση ώστε να υπάρχει ένας άνθρωπος στο σπίτι (από δω και στο εξής θα το αναφέρω ΑΣ). Καλώ, λοιπόν, τη μητέρα μου από τον Βόλο για να βρίσκεται την ημέρα της συναρμολόγησης. Έκαναν μόνο αποσυναρμολόγηση, γιατί τα υδραυλικά δε βολεύανε... (τη συναρμολόγηση εννοείται). Στο δεύτερο ραντεβού με τη συναρμολόγηση (ΑΣ) ο συναρμολογητής αντιλαμβάνεται ότι α) ο νεροχύτης που μου έδωσαν από την ΙΚΕΑ είναι μεγαλύτερος και δεν μπορεί να τον περάσει και β) τα κάτω ντουλάπια δεν είναι στις σωστές διαστάσεις για το πλυντήριο πιάτων που είχα αρχικά ζητήσει. Επιστροφή και απαίτηση των σωστών ντουλαπιών (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι).

Κι εδώ ξεκινά το μεγάλο κεφάλαιο Άνθρωπος στο Σπίτι. Χρειάζομαι και πάλι ΑΣ ώστε να φέρει η μεταφορική τα νέα ντουλάπια, ΑΣ για να ξαναέρθει η συναρμολόγηση για να ξαναβάλει τα σωστά ντουλάπια (η οποία αρνήθηκε να κατεβάσει και το ένα ντουλάπι στον απορροφητήρα με το οποίο είχε καλύψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και με τσαμπουκαλίδικο τρόπο –και λίγα γράφω– ζητούσε 15 ευρώ για να να το κατεβάσει, γιατί επέμενε ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ παροχή ρεύματος ΕΝΩ ΥΠΗΡΧΕ. Φαίνεται ότι ο δικός μου απορροφητήρας ήταν αυτοτροφοδοτούμενος! Αρνήθηκε, μάλιστα, να αποσυναρμολογήσει και τα ντουλάπια που ξήλωσε, ώστε ούτε εγώ η ίδια δεν μπορούσα να τα μεταφέρω με το αυτοκίνητό μου και να τα πάω στην ΙΚΕΑ ώστε να γλιτώσω έναν άνθρωπο στο σπίτι από το επόμενο ραντεβού). Έτσι, έπρεπε να υπάρχει και πάλι ΑΣ για να ξαναέρθει η μεταφορική για να παραλάβει τα παλιά (ΑΣ υπήρχε την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου μέχρι τις 3 το μεσημέρι, αλλά δεν ήρθε καμία μεταφορική παρ' όλα τα τηλεφωνήματά μου στους υπευθύνους της μεταφορικής και την παράκληση να παρευρίσκονται μέχρι τις 2 το μεσημέρι).

Συμπέρασμα: Με λίγο κόπο από τη μεριά σας κερδίζετε τεντωμένα νεύρα...
Ή το καλύτερο: Τα φαινόμενα απατούν: η κουζίνα δεν στοιχίζει €801 όπως αναγράφεται στην απόδειξη αλλά + τα διόδια + τις βενζίνες + τα τηλέφωνα με το κινητό + την ταλαιπωρία +το στρες +που είναι ανεκτίμητα.



...Γιατί το πιο σημαντικό μέρος του κόσμου είναι το σπίτι μας (και άμα θες να το ανανεώσεις ΚΑΤΣΕ ΣΠΙΤΙ καλύτερα, τι το παιδεύεις;)


Η επιστολή αυτή γράφτηκε 23 Οκτωβρίου. Τα ντουλάπια που έπρεπε να επιστραφούν στην ΙΚΕΑ βρίσκονται σπίτι μου, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα είναι και αυτό σαν τις τιμές της ΙΚΕΑ: τόσο φθηνό και τόσο άθλιο.

Γνωρίζω πως η φιλοσοφία της εταιρείας είναι το do it your self και για όσα δεν μπορούμε σου παρέχει, υποτίθεται, τη δυνατότητα βοήθειας από επαγγελματίες-συνεργάτες. Όπου επαγγελματίες σημαίνει τα πιο φθηνά εργατικά χέρια που υπάρχουν, δηλαδή οικονομικοί μετανάστες και αλλοδαποί (δε θέλω να θεωρηθώ ρατσίστρια, απλώς δεν υπάρχει καμία τεχνογνωσία, μόνο άνθρωποι που ζητούν ένα μεροκάματο για να ζήσουν. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται η κάθε εταιρεία που συνεργάζεται με την ΙΚΕΑ και προσλαμβάνει άσχετους με το αντικείμενο). Από την άλλη, η ΙΚΕΑ, για να διατηρήσει τις τιμές χαμηλές, προσλαμβάνει άτομα σε θέσεις καίριες όπως αυτή του σχεδιασμού που δε γνωρίζουν τη δουλειά τους και πουλάνε ό,τι θέλουν ή ό,τι τους έχουν πει χωρίς καμία απολύτως πείρα.


Το target group της ΙΚΕΑ είναι άτομα με χαμηλό έως μέτριο μισθό (το αυτονόητο: αν είχαν παχυλό μισθό θα είχαν απευθυνθεί σε ιταλικά έπιπλα κουζίνας), που θέλουν να τρέφουν την αυταπάτη της ονειρικής διακόσμησης και ότι στα λίγα τετραγωνικά που τους αναλογούν μπορούν να τα κάνουν βολικά και καλύτερα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθως σκληρά εργαζόμενοι και επομένως δεν έχουν χρόνο για να περιμένουν 3-4 φορές τις μεταφορικές, 3 φορές τις συναρμολογήσεις, καθώς και να πηγαινοέρχονται για να διορθώσουν τα λάθη των πωλητών.


Σύμφωνα με τα δικαιώματα του καταναλωτή, «ο καταναλωτής πρέπει να μπορεί να απευθύνεται σε αρμόδιες υπηρεσίες, όπου θα μπορεί να πάρει συμβουλές και βοήθεια ή να υποβάλλει τα παράπονά του, όταν έχει υποστεί βλάβη ή ζημία από προϊόντα και υπηρεσίες». Επίσης, «πρέπει να έχει τη δυνατότητα εφαρμογής απλών, μη δαπανηρών και σύντομων διαδικασιών που θα έχουν στόχο να τον βοηθήσουν να αποκαταστήσει τη ζημιά ή τη βλάβη που έπαθε». Και ερωτώ: «σε ποια αρμόδια υπηρεσία να απευθυνθώ (και ποιος θα μου εγγυηθεί ότι δε θα πληρώσω ή δε θα χάσω πάλι χρόνο) και τι κυρώσεις έχει η ΙΚΕΑ και από ποιον όταν έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ για μία κουζίνα 5 μέτρων; Με ποιον τρόπο η ΙΚΕΑ θα αποκαταστήσει το χρόνο που έχασα, τα χρήματα που δαπάνησα για τα λάθη που οι εργαζόμενοι και συνεργάτες της έκαναν;

Δε γνωρίζω αν αυτή η επιστολή θα τύχει της ανάλογης αξιολόγησης από τους υπευθύνους της ΙΚΕΑ και τους άμεσους συνεργάτες της ή απλώς θα γίνει μία επίπληξη και το θέμα θα κλείσει. Όμως, εκείνο που διαπιστώνω για  άλλη μία φορά είναι πως οι φθηνές τιμές μπορεί να ανεβάζουν τις πωλήσεις, αλλά η φθηνή εξυπηρέτηση πελατών και η ταλαιπωρία που υφίσταται ένας καταναλωτής ρίχνουν την αξία και το όνομα μιας τέτοιας εταιρείας. Κρίμα και Ντροπή.


ΙΚΕΑ
Μικρές τιμές ό,τι μεγαλύτερο σκεφτήκαμε. Μεγαλύτερη ταλαιπωρία ό,τι λιγότερο μπορούμε να σας προσφέρουμε