Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

ΑΕΚ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 85 - 87


Είναι φυσιολογικο μια καινουρια ομαδα με νεους και μετριους παικτες να χανει όταν τα ματς πανε στον ποντο. Οπως και με τη Λαρισα ετσι και με τον Πανιωνιο. Το αφυσικο που χαρηκα, είναι οτι η ομαδα αυτή να προσπαθει, να παλευει και μην εγκαταλειπει τον αγωνα ανεξαρτητως συνθηκων.
Μετα από τον αγωνα με τον Πανιωνιο ειμαι πεπεισμενος ότι η ομαδα μας δεν θα πεσει κατηγορια. Δεν είναι και για μεγαλα πραγματα αλλα ο κυριος στοχος για τη φετινη χρονια που είναι η σωτηρια ώστε στο μελλον να μπουν πιο σταθερες βασεις, μπορει να επιτευχθει ανετα.

Σε ένα κακο παιχνιδι το οποιο πλην της διακυμανσης του σκορ δεν ηταν θεαματικο ουτε ειδαμε κατι φοβερο και τρομερο σε ότι αφορα το κατεξοχην μπασκετικο του κομματι, κριθηκε ως ειθισται σε αυτές τις περιπτωσεις απο ατομικες ενεργειες.
Η ΑΕΚ ειχε μονο τον Χατζη για αυτή τη δουλεια, ο Πανιωνιος ειχε τον Καλαμποκη και τον Μαϊλς. Οι δυο κερδιζουν τον ένα οποτε μοιραια ηρθε η ηττα.

Ο κοουτς Φλεβαρακης μου εδωσε την εικονα του ανθρωπου που του κοβει μεσα στο παιχνιδι, που το σκεφτεται πολύ το ματς και παιδευεται να βγαλει τρικ και κολπα για να δυσκολεψει τον αντιπαλο. Γνωριζε εκ των προτερων ότι μειονεκτει κατω από το καλαθι και παει το ματς σε ζωνη για να ελεγξει τα ριμπαουντ. Οι παικτες του Πανιωνιου ηταν ευστοχοι και το αναγκαστικο μαν του μαν, εδωσε την ευκαιρια στον Πανιωνιο να ανανεωσει πολλες επιθεσεις.
Για αυτό που δεν ειμαι σιγουρος μια και ηταν το πρωτο ματς που παρακολουθησα, είναι η προετοιμασια του αγωνα πριν το παιχνιδι. Σε ταϊμ αουτ προς το τελος, οι οδηγιες που ακουγα μεσω των ρεπορτερς ηταν ψυχολογικες παρα υπεδεικνυαν καποιο συστημα ή καποιον δουλεμενο και συγκεκριμενο τροπο επιθεσης. Ακομα και στον τροπο αμυνας, μπορει η ζωνη να ηταν το συστημα αλλα η εκτελεση του από τους παικτες αφηνε πολλα κενα με αποτελεσμα ο Πανιωνιος να βγαζει πολλα ελευθερα σουτ. Είναι κατανοητο πως δυσκολα με φραγκοδιφραγκα βρισκεις καλους παικτες ( αν και ειδικα στο μπασκετ, μπορεις ) αλλα τουλαχιστον στην αμυντικη λειτουργια πρεπει να εχεις καλυτερη εικονα.

Σε ότι αφορα τους ξενους παικτες, ο Μπραϊαντ είναι ο αγαπημενος μου. Γνωστος μας βεβαια και χρησιμος με καλες κινησεις κατω από το καλαθι και αξιοπιστος επιθετικα.
Ο Τομσον δεν είναι τιποτα το ιδιαιτερο. Προσπαθει να είναι ομαδικος και οργανωτικος αλλα όταν χρειαστηκε η πρωτοβουλια, η διαφορα με τον Μαϊλς φανηκε εντονη. Τουλαχιστον δεν είναι απερισκεπτος και σουταρει μονο υπο καλες προϋποθεσεις. Σε δυσκολες στιγμες που η ΑΕΚ φετος θα εχει πολλες, δεν νομιζω να μπορει κανει πολλα. Ο Αντερσεν είναι αξιοπεριεργο που παιζει μπασκετ. Θα μπορουσε να ενας εξαιρετικος οικοδομος, ενας καταπληκτικος σωματοφυλακας και ενας θαυμασιος υπαλληλος σε αποθηκη βαρεων αντικειμενων.
Ο Νεμεθ είναι πολύ σοβαρος παικτης αλλα πιστευω ότι στην ΑΕΚ δεν τον εκμετελλευθηκαν οσο επρεπε. Αναλωθηκε σε χαμαλοδουλεια ενώ εδειξε ότι είναι ενας καλος σκορερ με συνολικη αντιληψη του γηπεδου.

Από τους Ελληνες, ο Χατζης ξεχωρισε καθως τον ευνοησε ο ρυθμος του αγωνα. Όταν το ματς παει στο σετ παιχνιδι είναι ειδικος στο να βρισκει εστω μικρες τρυπες να εκτελει. Χαρηκα που ο αρχηγος μετα από ένα χρονο ναφθαλινης είναι ζεστος, όπως τον ειχαμε αφησει στα καλα του.
Ο Χρηστο μεινε, είναι μια απογοητευση και μπαινει για τα καλα στο κλαμπ των μεγαλων ταλεντων που χαθηκαν στον δρομο. Κριμα.
Ο Παπανικολαου χρειαζεται ρυθμο αγωνων. Κατι πηγε να κανει αλλα θελει λιγο χρονο ακομα. Ο Δορκοφικης προσπαθησε πολύ και στα μετρα των δυνατοτητων του ηταν εξαιρετικος. Δυστυχως όμως ότι εκανε με κοπο στην επιθεση το κατεστρεφε μονος του στην αμυνα καθως εχανε τους παικτες του και ηταν η χαρα του πικ εν ρολ. Βεβαια, σε άλλη περιπτωση δεν θα τον ελεγαν Δορκοφικη αλλα Ντικουδη.
Οι υπολοιποι από οσο ξερω υπαρχουν στην ομαδα αλλα δεν θυμαμαι κανεναν.
Από τη διαιτησια είναι ευχαριστημενος. Ένα τοσο δυσκολο ματς, μια χαρα το πηγαν και σε γενικες γραμμες ειχαν ισορροπημενα σφυριγματα. Στις φασεις στο τελος τα λαθη είναι μοιρασμενα. Ο Πανιωνιος περι τα 30 αν θυμαμαι καλα δευτερολεπτα, στη φαση του Μαϊλς δεν πηρε ένα πεντακαθαρο φαουλ αλλα και αυτό στον Καλαμποκη ηταν καθαρο μεν γιατι ο Χατζης του χτυπα το χερι αλλα εμφανως εκπροθεσμο. Στοιχειο ομως που δεν επιβαρυνει τον διαιτητη αλλα τον κομισαριο του αγωνα που ειπε κατι για παρατεταμενο φαουλ κατι που του δινει παναξια την εδρα στο πανεπιστημιο της Οξφορδης με αντικειμενο το water - ταβλι.

Η εδρα επισης λιγο ως πολύ αναμενομενη. Καυτη, ζωντανη αλλα στα δυσκολα ολο και καμια καθοδος αγανακτισμενου οπαδου θα γινεται, ολο και κατι θα πεφτει, από ροχαλα μεχρι μπουκαλι και αναπτηρα, ολο και καποιοι θα εχουν σφυριχτρες που θα συντονιζουν τον αγωνα, τι να κανεις, παιδια είναι..

Εν κατακλειδι, την ηττα με τον Πανιωνιο την περιμενα. Ο τροπος με τον οποιο ηρθε, μου δινει την αισιοδοξια πως η ΑΕΚ δεν θα κινδυνευσει καθως το πως συγκροτηθηκε η ομαδα το καλοκαιρι είναι σχεδον θαυμα που σταθηκε τοσο αξιομαχα στο γηπεδο…



0 Λογομαχιες:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια