Ανακοινωθηκε πριν από λιγες μερες πως το εργοστασιο της siemens στη θεσσαλονικη προκειται να κλεισει και περι τους 250 εργαζομενους θα μεινουν ανεργοι.
Δεν ανοιξε μυτη.
Ως γνωστον οι ιδιωτικοι υπαλληλοι δεν γεννηθηκαν από μητερα αλλα από αντλια, δεν εχουν κανενα δικαιωμα παρα μονο υποχρεωσεις, το μονο νοημα που εχει η ζωη τους είναι να δουλευουν και όταν απολυονται θα πρεπει να λενε ευχαριστω γιατι θα μπορουσαν να ειχαν εκδιωχθει νωριτερα.
Αντιθετα για το τεμπελχανειο της Ολυμπιακης, για το συνδικαλισταριο που παραγει τιποτα, δουλευει καθολου και πληρωνεται παχυλα θα πρεπει να κλεισουν οι δρομοι, να γεμιζουν μελανη οι εφημεριδες και τηλεμαχιες τα καναλια.
Να μην τα πειραξουμε τα παιδια, να παρουν οοολη την αποζημιωση που ισοδυναμει με τις αποδοχες του Ροναλντο και να μην τα ακουμπησουμε τα παιδια που τοσα χρονια ετρωγαν από δεκα μεριες. Σε μια εταιρεια ειχαν καταφερει να φτιαξουν 17 σωματεια τα οποια εκβιαζαν για ψυλλου φταρνισμα και περναγαν διαταξεις τυπου να μπορουν να πηγαινουν στη δουλεια 20’ αργοτερα και να φευγουν 20’ νωριτερα. Ετσι εβγαιναν εξτρα βαρδιες με αποτελεσμα ...να προσλαμβανονται εποχιακοι υπαλληλοι να καλυψουν τις ωρες που περισσευαν!
Ωραιοι!
Οι ανθρωποι που μενουν στον δρομο από το λουκετο της siemens, δεν πειραζει. Ας κοψουν το λαιμο τους. Ας εβαζαν βισμα να μπουν στο δημοσιο.
Καποιος θα νοιαζοταν για αυτους.
Στη χωρα μας αλλωστε οι πολιτικοι μας ενδιαφερονται μονο για τους δημοσιους υπαλληλους παρα για τους ιδιωτικους…
Πριν από λιγο καιρο τελειωσαν οι Παραολυμπιακοι αγωνες στο Πεκινο και η ελληνικη αποστολη επεστρεψε με 24 μεταλλια. 5 χρυσα, 9 ασημένια και 10 χάλκινα.
Ο αριθμός αυτός αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία της Ελλάδας στη διοργάνωση, όπως και η 20η θέση που κατέλαβε στη συνολική κατάταξη. Ολοι συνηθιζουμε να λεμε σε αυτές τις περιπτωσεις πως οι ανθρωποι αυτοι είναι ηρωες, για το μεγαλειο τους, την προσπαθεια τους και όλα αυτά τα δοξαστικα και τους θυμομαστε παλι στην επομενη Ολυμπιαδα. Εμεις οι ιδιοι οι αρτιμελεις για παραδειγμα φροντιζουμε να παρκαρουμε στις ραμπες των πεζοδρομιων που είναι για τους αναπηρους κανοντας επιδειξη κοινωνικης αλληλεγγυης.
Οσο για τους κρατουντες, απειχαν από το Πεκινο αλλα ευκολα βρηκαν τον δρομο για το αεροδρομο ποζαροντας με τα μεταλλια και εκφωνοντας υμνους και δοξολογιες…
Είναι φυσιολογικο μια καινουρια ομαδα με νεους και μετριους παικτες να χανει όταν τα ματς πανε στον ποντο. Οπως και με τη Λαρισα ετσι και με τον Πανιωνιο. Το αφυσικο που χαρηκα, είναι οτι η ομαδα αυτή να προσπαθει, να παλευει και μην εγκαταλειπει τον αγωνα ανεξαρτητως συνθηκων.
Μετα από τον αγωνα με τον Πανιωνιο ειμαι πεπεισμενος ότι η ομαδα μας δεν θα πεσει κατηγορια. Δεν είναι και για μεγαλα πραγματα αλλα ο κυριος στοχος για τη φετινη χρονια που είναι η σωτηρια ώστε στο μελλον να μπουν πιο σταθερες βασεις, μπορει να επιτευχθει ανετα.
Σε ένα κακο παιχνιδι το οποιο πλην της διακυμανσης του σκορ δεν ηταν θεαματικο ουτε ειδαμε κατι φοβερο και τρομερο σε ότι αφορα το κατεξοχην μπασκετικο του κομματι, κριθηκε ως ειθισται σε αυτές τις περιπτωσεις απο ατομικες ενεργειες.
Η ΑΕΚ ειχε μονο τον Χατζη για αυτή τη δουλεια, ο Πανιωνιος ειχε τον Καλαμποκη και τον Μαϊλς. Οι δυο κερδιζουν τον ένα οποτε μοιραια ηρθε η ηττα.
Ο κοουτς Φλεβαρακης μου εδωσε την εικονα του ανθρωπου που του κοβει μεσα στο παιχνιδι, που το σκεφτεται πολύ το ματς και παιδευεται να βγαλει τρικ και κολπα για να δυσκολεψει τον αντιπαλο. Γνωριζε εκ των προτερων ότι μειονεκτει κατω από το καλαθι και παει το ματς σε ζωνη για να ελεγξει τα ριμπαουντ. Οι παικτες του Πανιωνιου ηταν ευστοχοι και το αναγκαστικο μαν του μαν, εδωσε την ευκαιρια στον Πανιωνιο να ανανεωσει πολλες επιθεσεις.
Για αυτό που δεν ειμαι σιγουρος μια και ηταν το πρωτο ματς που παρακολουθησα, είναι η προετοιμασια του αγωνα πριν το παιχνιδι. Σε ταϊμ αουτ προς το τελος, οι οδηγιες που ακουγα μεσω των ρεπορτερς ηταν ψυχολογικες παρα υπεδεικνυαν καποιο συστημα ή καποιον δουλεμενο και συγκεκριμενο τροπο επιθεσης. Ακομα και στον τροπο αμυνας, μπορει η ζωνη να ηταν το συστημα αλλα η εκτελεση του από τους παικτες αφηνε πολλα κενα με αποτελεσμα ο Πανιωνιος να βγαζει πολλα ελευθερα σουτ. Είναι κατανοητο πως δυσκολα με φραγκοδιφραγκα βρισκεις καλους παικτες ( αν και ειδικα στο μπασκετ, μπορεις ) αλλα τουλαχιστον στην αμυντικη λειτουργια πρεπει να εχεις καλυτερη εικονα.
Σε ότι αφορα τους ξενους παικτες, ο Μπραϊαντ είναι ο αγαπημενος μου. Γνωστος μας βεβαια και χρησιμος με καλες κινησεις κατω από το καλαθι και αξιοπιστος επιθετικα.
Ο Τομσον δεν είναι τιποτα το ιδιαιτερο. Προσπαθει να είναι ομαδικος και οργανωτικος αλλα όταν χρειαστηκε η πρωτοβουλια, η διαφορα με τον Μαϊλς φανηκε εντονη. Τουλαχιστον δεν είναι απερισκεπτος και σουταρει μονο υπο καλες προϋποθεσεις. Σε δυσκολες στιγμες που η ΑΕΚ φετος θα εχει πολλες, δεν νομιζω να μπορει κανει πολλα. Ο Αντερσεν είναι αξιοπεριεργο που παιζει μπασκετ. Θα μπορουσε να ενας εξαιρετικος οικοδομος, ενας καταπληκτικος σωματοφυλακας και ενας θαυμασιος υπαλληλος σε αποθηκη βαρεων αντικειμενων.
Ο Νεμεθ είναι πολύ σοβαρος παικτης αλλα πιστευω ότι στην ΑΕΚ δεν τον εκμετελλευθηκαν οσο επρεπε. Αναλωθηκε σε χαμαλοδουλεια ενώ εδειξε ότι είναι ενας καλος σκορερ με συνολικη αντιληψη του γηπεδου.
Από τους Ελληνες, ο Χατζης ξεχωρισε καθως τον ευνοησε ο ρυθμος του αγωνα. Όταν το ματς παει στο σετ παιχνιδι είναι ειδικος στο να βρισκει εστω μικρες τρυπες να εκτελει. Χαρηκα που ο αρχηγος μετα από ένα χρονο ναφθαλινης είναι ζεστος, όπως τον ειχαμε αφησει στα καλα του.
Ο Χρηστο μεινε, είναι μια απογοητευση και μπαινει για τα καλα στο κλαμπ των μεγαλων ταλεντων που χαθηκαν στον δρομο. Κριμα.
Ο Παπανικολαου χρειαζεται ρυθμο αγωνων. Κατι πηγε να κανει αλλα θελει λιγο χρονο ακομα. Ο Δορκοφικης προσπαθησε πολύ και στα μετρα των δυνατοτητων του ηταν εξαιρετικος. Δυστυχως όμως ότι εκανε με κοπο στην επιθεση το κατεστρεφε μονος του στην αμυνα καθως εχανε τους παικτες του και ηταν η χαρα του πικ εν ρολ. Βεβαια, σε άλλη περιπτωση δεν θα τον ελεγαν Δορκοφικη αλλα Ντικουδη.
Οι υπολοιποι από οσο ξερω υπαρχουν στην ομαδα αλλα δεν θυμαμαι κανεναν.
Από τη διαιτησια είναι ευχαριστημενος. Ένα τοσο δυσκολο ματς, μια χαρα το πηγαν και σε γενικες γραμμες ειχαν ισορροπημενα σφυριγματα. Στις φασεις στο τελος τα λαθη είναι μοιρασμενα. Ο Πανιωνιος περι τα 30 αν θυμαμαι καλα δευτερολεπτα, στη φαση του Μαϊλς δεν πηρε ένα πεντακαθαρο φαουλ αλλα και αυτό στον Καλαμποκη ηταν καθαρο μεν γιατι ο Χατζης του χτυπα το χερι αλλα εμφανως εκπροθεσμο. Στοιχειο ομως που δεν επιβαρυνει τον διαιτητη αλλα τον κομισαριο του αγωνα που ειπε κατι για παρατεταμενο φαουλ κατι που του δινει παναξια την εδρα στο πανεπιστημιο της Οξφορδης με αντικειμενο το water - ταβλι.
Η εδρα επισης λιγο ως πολύ αναμενομενη. Καυτη, ζωντανη αλλα στα δυσκολα ολο και καμια καθοδος αγανακτισμενου οπαδου θα γινεται, ολο και κατι θα πεφτει, από ροχαλα μεχρι μπουκαλι και αναπτηρα, ολο και καποιοι θα εχουν σφυριχτρες που θα συντονιζουν τον αγωνα, τι να κανεις, παιδια είναι..
Εν κατακλειδι, την ηττα με τον Πανιωνιο την περιμενα. Ο τροπος με τον οποιο ηρθε, μου δινει την αισιοδοξια πως η ΑΕΚ δεν θα κινδυνευσει καθως το πως συγκροτηθηκε η ομαδα το καλοκαιρι είναι σχεδον θαυμα που σταθηκε τοσο αξιομαχα στο γηπεδο…
Ελεγαν οι παλαιοι πως δεν ωριμαζεις αν δεν θαψεις γονιο, δεν μεγαλωσεις παιδι και δεν χτισεις σπιτι. Μια πολύ καλη μου φιλη είναι στο τριτο σταδιο. Μετακομισε προσφατα και μου εστειλε την παρακατω επιστολη σχετικα με την ταλαιπωρια που υπεστη από το συγχρονη θρησκεια του οικιακου εξοπλισμου που ακουει στο ονομα ΙΚΕΑ.
Δεν υιοθετω τιποτα γιατι δεν ημουν παρων αλλα εδώ που τα λεμε δεν εχω και κανενα λογο να μην την πιστεψω.
Απολαυστε το.
= = =
Θέλεις φθηνή κουζίνα; Βρήκαμε και γι' αυτό τη λύση: Έλα στην ΙΚΕΑ να σε ταλαιπωρήσουμε!
Κύριοι,
με την επιστολή αυτή θα ήθελα να εκφράσω τα παράπονά μου καθώς και τη δυσαρέσκειά μου από τη διαπίστωση ότι στην ΙΚΕΑ «φθηνό», εκτός από χαμηλές τιμές, σημαίνει και κακοί επαγγελματίες, ανεύθυνοι πωλητές, ανεκπαίδευτοι σχεδιαστές, τραμπούκοι συναρμολογητές και απαράδεκτοι μεταφορείς. Και εξηγώ:
Η επίσκεψη στην ΙΚΕΑ είναι μια ευχάριστη (ακριβή και κουραστική) εμπειρία για όλη την οικογένεια...
Παραθέτω μία φράση από το editorial του κου Γουδέ, διευθυντή της ΙΚΕΑ Ελλάδας και Κύπρου, «...θέλουμε την κουζίνα μας λειτουργική...». Δείτε, λοιπόν, πόσο λειτουργική μπορεί να είναι μια κουζίνα από την ΙΚΕΑ και πώς λειτουργεί γενικά το σύστημα σχεδιασμού, αγοράς, μεταφοράς και (απο)συναρμολόγησης.
Η υπόθεση: Αποφάσισα να φτιάξω μία κουζίνα περίπου 5 μέτρων (ομολογώ ότι δε διαθέτω ανάκτορο, επομένως η κουζίνα θα ήταν λιτή και απέριττη). Επισκέφτηκα, λοιπόν, την ΙΚΕΑ στο Αεροδρόμιο (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι) για να κλείσω ραντεβού για το σχεδιασμό. Πάω στο ραντεβού (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι), δίνω τις ακριβείς διαστάσεις από τοίχο σε τοίχο και κάθε ηλεκτρικής συσκευής, παρουσιάζω φωτογραφικό υλικό για να εξεταστεί με κάθε λεπτομέρεια ο χώρος από το σχεδιαστή-πωλητή και για να γίνει σωστά η δουλειά. Μέχρι εδώ καλά. Παίρνω την πρώτη σχεδιαστική εικόνα και ξαναπηγαίνω (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι) για την τελική παραγγελία, όπου περίμενα από τις 10 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα. Ορίζω ραντεβού με α)μεταφορική και με β)συναρμολόγηση. Η μεταφορική έρχεται με καθυστέρηση 2 ωρών από το προκαθορισμένο ραντεβού (επίπληξη από τη δουλειά μου, με συνέπεια να μην μπορώ να ζητήσω άδεια έστω και για 1 ώρα). Μία μέρα πριν από τη συναρμολόγηση μου τηλεφωνούν από την ΙΚΕΑ για να μου πουν ότι έκαναν λάθος στις διαστάσεις των ντουλαπιών και να επιστρέψω τα λανθασμένα ώστε να παραλάβω τα σωστά (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι).
Δεδομένου ότι:
α) Εργάζομαι τις ώρες που εργάζονται όλοι και δεν μπορώ να πάρω άδεια λόγω της προηγούμενης καθυστέρησης με την μεταφορική και
β) μένω μόνη στην Αθήνα,
πρέπει να βρω λύση ώστε να υπάρχει ένας άνθρωπος στο σπίτι (από δω και στο εξής θα το αναφέρω ΑΣ). Καλώ, λοιπόν, τη μητέρα μου από τον Βόλο για να βρίσκεται την ημέρα της συναρμολόγησης. Έκαναν μόνο αποσυναρμολόγηση, γιατί τα υδραυλικά δε βολεύανε... (τη συναρμολόγηση εννοείται). Στο δεύτερο ραντεβού με τη συναρμολόγηση (ΑΣ) ο συναρμολογητής αντιλαμβάνεται ότι α) ο νεροχύτης που μου έδωσαν από την ΙΚΕΑ είναι μεγαλύτερος και δεν μπορεί να τον περάσει και β) τα κάτω ντουλάπια δεν είναι στις σωστές διαστάσεις για το πλυντήριο πιάτων που είχα αρχικά ζητήσει. Επιστροφή και απαίτηση των σωστών ντουλαπιών (διόδια €5,40+βενζίνη από Μαρούσι).
Κι εδώ ξεκινά το μεγάλο κεφάλαιο Άνθρωπος στο Σπίτι. Χρειάζομαι και πάλι ΑΣ ώστε να φέρει η μεταφορική τα νέα ντουλάπια, ΑΣ για να ξαναέρθει η συναρμολόγηση για να ξαναβάλει τα σωστά ντουλάπια (η οποία αρνήθηκε να κατεβάσει και το ένα ντουλάπι στον απορροφητήρα με το οποίο είχε καλύψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και με τσαμπουκαλίδικο τρόπο –και λίγα γράφω– ζητούσε 15 ευρώ για να να το κατεβάσει, γιατί επέμενε ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ παροχή ρεύματος ΕΝΩ ΥΠΗΡΧΕ. Φαίνεται ότι ο δικός μου απορροφητήρας ήταν αυτοτροφοδοτούμενος! Αρνήθηκε, μάλιστα, να αποσυναρμολογήσει και τα ντουλάπια που ξήλωσε, ώστε ούτε εγώ η ίδια δεν μπορούσα να τα μεταφέρω με το αυτοκίνητό μου και να τα πάω στην ΙΚΕΑ ώστε να γλιτώσω έναν άνθρωπο στο σπίτι από το επόμενο ραντεβού). Έτσι, έπρεπε να υπάρχει και πάλι ΑΣ για να ξαναέρθει η μεταφορική για να παραλάβει τα παλιά (ΑΣ υπήρχε την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου μέχρι τις 3 το μεσημέρι, αλλά δεν ήρθε καμία μεταφορική παρ' όλα τα τηλεφωνήματά μου στους υπευθύνους της μεταφορικής και την παράκληση να παρευρίσκονται μέχρι τις 2 το μεσημέρι).
Συμπέρασμα: Με λίγο κόπο από τη μεριά σας κερδίζετε τεντωμένα νεύρα...
Ή το καλύτερο: Τα φαινόμενα απατούν: η κουζίνα δεν στοιχίζει €801 όπως αναγράφεται στην απόδειξη αλλά + τα διόδια + τις βενζίνες + τα τηλέφωνα με το κινητό + την ταλαιπωρία +το στρες +που είναι ανεκτίμητα.
...Γιατί το πιο σημαντικό μέρος του κόσμου είναι το σπίτι μας (και άμα θες να το ανανεώσεις ΚΑΤΣΕ ΣΠΙΤΙ καλύτερα, τι το παιδεύεις;)
Η επιστολή αυτή γράφτηκε 23 Οκτωβρίου. Τα ντουλάπια που έπρεπε να επιστραφούν στην ΙΚΕΑ βρίσκονται σπίτι μου, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα είναι και αυτό σαν τις τιμές της ΙΚΕΑ: τόσο φθηνό και τόσο άθλιο.
Γνωρίζω πως η φιλοσοφία της εταιρείας είναι το do it your self και για όσα δεν μπορούμε σου παρέχει, υποτίθεται, τη δυνατότητα βοήθειας από επαγγελματίες-συνεργάτες. Όπου επαγγελματίες σημαίνει τα πιο φθηνά εργατικά χέρια που υπάρχουν, δηλαδή οικονομικοί μετανάστες και αλλοδαποί (δε θέλω να θεωρηθώ ρατσίστρια, απλώς δεν υπάρχει καμία τεχνογνωσία, μόνο άνθρωποι που ζητούν ένα μεροκάματο για να ζήσουν. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται η κάθε εταιρεία που συνεργάζεται με την ΙΚΕΑ και προσλαμβάνει άσχετους με το αντικείμενο). Από την άλλη, η ΙΚΕΑ, για να διατηρήσει τις τιμές χαμηλές, προσλαμβάνει άτομα σε θέσεις καίριες όπως αυτή του σχεδιασμού που δε γνωρίζουν τη δουλειά τους και πουλάνε ό,τι θέλουν ή ό,τι τους έχουν πει χωρίς καμία απολύτως πείρα.
Το target group της ΙΚΕΑ είναι άτομα με χαμηλό έως μέτριο μισθό (το αυτονόητο: αν είχαν παχυλό μισθό θα είχαν απευθυνθεί σε ιταλικά έπιπλα κουζίνας), που θέλουν να τρέφουν την αυταπάτη της ονειρικής διακόσμησης και ότι στα λίγα τετραγωνικά που τους αναλογούν μπορούν να τα κάνουν βολικά και καλύτερα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθως σκληρά εργαζόμενοι και επομένως δεν έχουν χρόνο για να περιμένουν 3-4 φορές τις μεταφορικές, 3 φορές τις συναρμολογήσεις, καθώς και να πηγαινοέρχονται για να διορθώσουν τα λάθη των πωλητών.
Σύμφωνα με τα δικαιώματα του καταναλωτή, «ο καταναλωτής πρέπει να μπορεί να απευθύνεται σε αρμόδιες υπηρεσίες, όπου θα μπορεί να πάρει συμβουλές και βοήθεια ή να υποβάλλει τα παράπονά του, όταν έχει υποστεί βλάβη ή ζημία από προϊόντα και υπηρεσίες». Επίσης, «πρέπει να έχει τη δυνατότητα εφαρμογής απλών, μη δαπανηρών και σύντομων διαδικασιών που θα έχουν στόχο να τον βοηθήσουν να αποκαταστήσει τη ζημιά ή τη βλάβη που έπαθε». Και ερωτώ: «σε ποια αρμόδια υπηρεσία να απευθυνθώ (και ποιος θα μου εγγυηθεί ότι δε θα πληρώσω ή δε θα χάσω πάλι χρόνο) και τι κυρώσεις έχει η ΙΚΕΑ και από ποιον όταν έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ για μία κουζίνα 5 μέτρων; Με ποιον τρόπο η ΙΚΕΑ θα αποκαταστήσει το χρόνο που έχασα, τα χρήματα που δαπάνησα για τα λάθη που οι εργαζόμενοι και συνεργάτες της έκαναν;
Δε γνωρίζω αν αυτή η επιστολή θα τύχει της ανάλογης αξιολόγησης από τους υπευθύνους της ΙΚΕΑ και τους άμεσους συνεργάτες της ή απλώς θα γίνει μία επίπληξη και το θέμα θα κλείσει. Όμως, εκείνο που διαπιστώνω για άλλη μία φορά είναι πως οι φθηνές τιμές μπορεί να ανεβάζουν τις πωλήσεις, αλλά η φθηνή εξυπηρέτηση πελατών και η ταλαιπωρία που υφίσταται ένας καταναλωτής ρίχνουν την αξία και το όνομα μιας τέτοιας εταιρείας. Κρίμα και Ντροπή.
ΙΚΕΑ
Μικρές τιμές ό,τι μεγαλύτερο σκεφτήκαμε. Μεγαλύτερη ταλαιπωρία ό,τι λιγότερο μπορούμε να σας προσφέρουμε
Σαν σημερα πριν από έναν ακριβως χρονο, ο πατερας μου επαθε εγκεφαλικο. Ηταν η αρχη του τελους για να φυγει από τον ματαιο τουτο κοσμο τεσσερις μηνες αργοτερα. Για λογους ψυχοθεραπειας αλλα και κοινωνικης προσφορας καταγραφω οδηγιες χρησεως για αυτές τις περιπτωσεις που ελπιζω να φανουν χρησιμες. Δυστυχως πολλα πραγματα δεν τα ηξερα και τα εμαθα εκεινη την ωρα.
Και είναι πολύ κακο να μαθαινεις εν ωρα δρασης….
Η περιπτωση που θα αναλυσω δεν αφορα το συνολο αλλα μονο το δικο μου βιωμα. Οποτε μην το γενικευσετε αλλα θα παρετε σιγουρα μια ιδεα για το πώς μπορειτε να χειριστειτε αντιστοιχες περιπτωσεις. Ξερω ότι το παρον μπορει να σας ξενερωσει αλλα είναι από τα αναποφευκτα γεγονοτα της ζωης που σας αφορουν καθοτι εγω ειμαι ο Χαϊλαντερ.
Εστω λοιπον ότι ειστε στο σπιτι σας και χασετε τον γονιο σας από έναν ευλογημενο θανατο όπως το ακαριαιο εμφραγμα. Φωναξτε τον οικογενειακο σας γιατρο να διαπιστωσει ιατρικα τον θανατο. Αποφυγετε την διακομιδη σε νοσοκομειο καθως θα ταλαιπωρηθειτε με νεκροτομες και γραφειοκρατιες. Ερχεται λοιπον ο ντοκτορ κανει μια εξεταση δυο λεπτων, σας λεει σε συμπονοια και συμπαθεια, να ζησετε να τον θυμοσαστε και ευθυς αμεσως τον βουτατε – τον γιατρο γιατι ο νεκρος δεν μπορει - και τον πατε στο αστυνομικο τμημα στο οποιο υπαγεστε.
Πριν φυγει από το σπιτι σας φροντιζετε να εχει συμπληρωσει μια βεβαιωση θανατου και να σας δωσει την αποδειξη της επισκεψης την οποια θα περασετε στην εφορια. Δεν είναι η ωρα να του ζητησετε εκπτωση χωρις αποδειξη καθως αγαπατε τη χωρα μας και ειστε κατά της φοροδιαφυγης. Παιρνετε λοιπον τη βεβαιωση θανατου επικυρωμενη, αποχαιρετηστε τον γιατρο και καλωσοριστε τον κορακα.
Το γραφειο κηδειων καταφθανει στο σπιτι σας και ο εκπροσωπος του, περαν της απαιτουμενης θλιψης διαθετει και τιμοκατολογο παρεχομενων υπηρεσιων.
Ειδοποιητηρια στη γειτονια, ποιοτητα κατασκευης φερετρου, καφεδες και αφεψηματα για τους τεθλιμμενους και κλαιοντες συγγενεις και φιλους που θα σας συμπαρασταθουν, στεφανια, λελουδα και προβολεις. Για όλα εχει ο μπαξες, για όλα τα βαλαντια και ετοιμαστειτε να μεταφρασετε τη θλιψη σας σε ευρω. Προσπαθηστε παρα τον πονο, να θυμηθειτε αν εχετε χρηματα στην τραπεζα. Περιπου 5000 ευρω θα σας κοστισει ο υστατος αποχαιρετισμος. Αν δεν εχετε, δανειστειτε και όχι από τους συγγενεις γιατι μπορει να αποκτησουν δικαιωματα για τη συνεχεια.
Μετα τη συμφωνια για το τι θελετε να κανετε και πώς να αποχαιρετησετε τον αγαπημενο σας που τον πηρε ο θεος ενώ μπορουσε να το αναβαλλει, αφηνετε το κορακι να τον τσουβαλιασει σαν κρεμμυδι και να παει να του φορεσει τα καλα του σε οριζοντια θεση. Θα σας ζητηθει κοστουμι οποτε διαλεξτε ένα αξιοπρεπες. Το καλο καλο, μπορειτε να το χαρισετε σε καποιον συγγενη που θα συγχωρεσει τις αμαρτιες του με το χαμογελο τυπου «κοιτα τι ωραιο κοστουμι ειχε ο πουστης και δεν το φοραγε ποτε». Γαμπρος στον γαμο γαμπρος και στο φερετρο.
Σημειοτεον πως αν υπαρχει στην οικογενεια μελος που να θελει να τον ξενυχτησει με κλαμματα και σπαραγμους, αυτό πια στις πολυκατοικιες δια νομου απαγορευεται για λογους μολυνσης. Και καλυτερα. Αν και η μητερα μου ηθελε να τον κρατησουμε, μονο και μονο που εβλεπα σε κάθε μου βημα το πτωμα, μου ρχοταν να φυγω από το σπιτι.
Φροντιστε να επιμερισετε ρολους. Αφησα τη μητερα μου να κανει την κοινωνικη ενημερωση και ανελαβα το τρεξιμο.
Αφου τελειωσαμε και με το κορακι, πεταγομαστε σε έναν φουρνο και σε μια καβα και αγοραζουμε κονιακ, μερικα παξιμαδια και για τους λιγουρηδες μερικα κουλουρακια. Αν ερθει κανεις στο σπτι σας να σας συλληπηθει και δεν αραξουν ολοι στην τηλεοραση βγαζοντας την υποχρεωση από το τηλεφωνο, το εθιμο απαιτει να προσφερετε τα ανωτερω εδεσματα. Προσοχη. Εχουμε πενθος. Πιτσες, μπυρες, σουβλακια είναι μια χαρα αλλα για άλλη περισταση. Στο ψυγειο ας υπαρχει παγος. Το κονιακ σκετο σε στελνει πιο γρηγορα και σε αυτή την περισταση κλαιμε και δεν τραγουδαμε από το τσακιρ κεφι.
Αφου αποφασισετε που θα γινει η κηδεια, εχετε συννενοηθει με τον κορακα και εχετε ενημερωσει το πληθος, σπευσατε να λαβετε το μαγικο χαρτακι που είναι τοσο πολυτιμο οσο και το τελευταιο εισιτηριο για τον τελικο του μουντιαλ. «Ληξιαρχικη πραξη θανατου» λεγεται και αν δεν το αναλαβει ο κοραξ – ζητηστε το – θα το κανετε εσεις από τον αντιστοιχο δημο που θα τον κηδεψετε. Απαιτηστε τουλαχιστον 10 αντιτυπα καθως θα σας χρειαστουν. Και να μη χρειαστουν, όπως ελεγε και ο πορτορικανος προσωπικος μου λαθρεμπορος, καλυτερα να περισσευει παρα να λειπει.
Στην κηδεια πρεπει να εχετε λαδι να δωσετε στον ιερεα, μη φανταστειτε 5 κιλα ( είναι και ακριβο ) και μπορειτε να δωσετε και ηλιελαιο, δεν πειραζει, δεν θα το πιειτε. Να εχετε στην εκκλησια κονιακ γιατι ο πονος θελει αλκοολ και το κονιακ δρα αμεσα, (καλυτερα γιατι αν παιρνατε ουισκι θα ειχατε μεγαλυτερη καταναλωση, θα επρεπε να προσφερετε και ξηροκαρπια αρα και μεγαλυτερο κοστος ) καθως επισης να εχετε φροντισει από το προηγουμενο βραδι τι γινεται με το σιταρι. Ποιος το φτιαχνει, ποτε το φερνει και να τονισετε ότι πρεπει να παρετε λιγες δυναμεις ώστε να είναι περιποιημενο με καρυδια, μυγδαλα και μπολικη ζαχαρη. Όχι, σαντιγυ και τρουφα είναι για τουρτες. Μην το παρακανουμε.
Να θυμησετε σε οποιον το αναλαβει ότι πρεπει με ασημενια γραμματα να γραφει το ονομα του ανθρωπου σας. Ευτυχως που δεν είναι χρυσα γιατι θα ηταν μεγιστη γυφτια. Τα οποια βεβαια δεν τρωγονται αλλα τα κρατατε προς αναμνησιν και φυσικα για τα επομενα σιταρια που θα ακολουθησουν.
Να κανονισετε και το ποιος θα κουβαλησει τα στεφανια και τα λελουδα. Στην αναγκη να πατε στο κοντινοτερο σκυλαδικο και να αγορασετε μερικα. Εχουν μεγαλο αποθεμα στα ψυγεια τους και είναι ακριβως στο μεγεθος και στην ποικιλια χρωματων που απαιτει η περισταση. Προσοχη όμως μη σας βαλουν και παγο. Όχι τιποτα άλλο αλλα δεν χρειαζεται να προσπαθησετε εν ωρα κηδειας να πεισετε τις θειτσες που θα φωναξουν «θαυμα» ότι δεν τρεχει νερο και δεν κλαινε τα λουλουδια. Μην ψαχνετε τετοια ωρα φρεσκοκομμενα, δεν εχετε χρονο. Και κοστιζουν πιο ακριβα. Προτιμηστε το σκυλαδικο ( εδώ θα φανει ποσο μετρανε οι γνωριμιες σας με τους μετρ ) γιατι στο ανθοπωλειο θα σας τα χρεωσουν ως αδαμαντινα κοσμηματα.
Στην περιπτωση που ο κοραξ αναλαβει αυτές τις διαδικασιες ειστε ή πολύ τυχεροι, ή εχετε πολλα λεφτα. Θα πρεπει να μεριμνησετε ποιος θα σκαψει το λακκο και φυσικα αντε και τον χωσαμε, να μην εχει ένα μνημα ο ανθρωπος; Εδώ δεν κανουμε αμερικανιες που πετανε ένα σταυρο πανω από το χωμα και καθαρισαμε. Εδώ εχουμε μαρμαρα, καντηλια, μεγαλοσταυρους, καποια ευφανταστη πινακιδα τυπου «στον ανδρα αθηναιο που διδαξε ηθος, πολιτισμο, τον τετραγωνισμο του κυκλου και το ευ αγωνιζεσθαι», διακοσμηση, βαζα, λελουδα και λοιπα μεγαλοπρεπη.
Ξερετε κανενα μπουζουκτζιδικο που να σεβεται τους πελατες του και να μην εχει αποξω αφισα της τραγουδιαρας; Πως πας ρε φιλε να ανοιξεις μνημα και να μην εχει ο ανθρωπος μια φωτογραφια; Αρα λοιπον, αφου εχετε ξεμπερδεψει με τον κορακα, να πατε στον φωτογραφο σας να εκτυπωσει, αν τις εχετε σε μεγκαμπαϊτ, και να κορνιζαρει 2-3 φωτογραφιες. Δεν χρειαζεται αφισα, δεν δινουμε συναυλια, το κλασικο μεγεθος 10χ15 είναι μια χαρα. Μια φωτογραφια για το μνημα, μια για την πρωτη κατοικια και μια για το εξοχικο. Δεν τις μοιραζουμε, οποιος θελει ας φερει ψηφιακη να αποθανατισει τις δικες σας.
Αφου λοιπον τελειωσουν τα κλαματα, οι καφεδες παρηγοριας, τα κουλουρακια, οι αγκαλιες, τα φιλια, τα χαδια, τα «ότι χρειαστεις εδώ ειμαι» - που σημαινει μην τολμησεις να με ενοχλησεις – τα φωτα σβησουν και η αυλαια πεσει, βγαζετε το πορτοφολι σας. Εχει μεγαλη πλακα το γεγονος ότι μεσα στην εκκλησια ολοι είναι σοβαροι και ερχονται να σε αγκαλιασουν αλλα στο δρομο για το νεκροταφειο και μεχρι να φτασουν, πιανουν τα ανεκδοτα, σχολιαζουν την πορεια του Παναθηναϊκου στην Ευρωπη και το τελευταιο διπλο του Θρυλου στο championsleague, το καινουριο διπλο τουρμπο της BMW, με ποια τα εχει ο Καραφωτης και αν ο Πασχαλης είναι θυμα ή θυτης. Εννοειται πως στον καφε της παρηγοριας και της συμπαραστασης η ευγενεια απαιτει να καλεσετε τον ιερεα και τους ψαλτες. Προσευχηθειτε να ακολουθει και άλλη κηδεια μετα από τη δικη σας για να μεινουν απασχολημενοι.
Βγαλτε το πορτοφολι σας.
Αργα.
Κοιταξτε. Νοιωστε τον στεναγμο του από το βαρος των χρηματων. Κοιταξτε το όπως ένα γαϊδουρακι που για να παρει ένα κομματι σανο το φορτωνουν καθημερινα με 56 τσουβαλια. Δεν το λυπαστε;
Τι φταιει το γαίδουρακι;
Τι φταιει και το πορτοφολακι;
Γιατι θα πρεπει οι ραφες με κοπο να προσπαθουν να συγκρατησουν το περιεχομενο του;
Πρεπει να κανετε μια φιλανθρωπια. Πρεπει να δειξετε αλτρουισμο.
Επιτελους!
Βγαλτε τα ωραια σας λεφτα και πληρωστε. Εκκλησια, κορακα και το καφενειο των φιλαθλων που εκανε και την κηδεια. Και όχι με πιστωτικη. Τρεχουν με 20% επιτοκιο και δεν υπαρχουν μηχανηματα εξαργυρωσης τους. Κασερι αγαπουλα μου.
Τωρα ολοι ειμαστε ευτυχισμενοι. Εσεις κανατε το καθηκον σας, ο κοραξ και ο καφετζης, πληρωθηκαν για τις υπηρεσιες τους και το πορτοφολι αναστεναξε.
Χμμμμμ…. Όχι, δεν τελειωσαμε!
Αφου το κορακι πληρωθηκε με πονο ψυχης και γεματη τσεπη, συννενοηθειτε και για τα τρια επομενα πενθιμα παρτι. Τα 3μερα, τα 9μερα ( όχι τα οπισθια ανωμαλοι!) και τα 40. Στα πρωτα δυο πατε παλι σταρι ( αντε ολο στο φαϊ το ριξαμε ) και έναν ιερεα να διαβασει ευχη, αφηνετε και ένα χαρτζιλικι για τον κοπο του και ετοιμαστε για το παρτι των 40 ημερων που σημειωτεον γινεται Κυριακη. Δυο τρεις μερες πανω κατω δεν θα τα χαλασουμε αλλα να πεφτει κυριακη για να εξασφαλισετε συμμετοχη και φυσικα παραπανω εξοδα. Είναι και το τυπικο καθως δεν γινονται τετοιες εκδηλωσεις την παρασκευη καθοτι το απαγορευει η εκκλησια μας και το σαββατο θελουμε να βγουμε. Μεσοβδομαδα δουλευουμε. Ετσι λοιπον η Κυριακη που πεφτει κοντα στις 40 μερες προσφερεται για ολοημερη διασκεδαση. Το πρωι στην εκκλησια, μετα στο παρτι το οποιο περιλαμβανει καφε, κουλουρακια, σιταρι και το κυριως γευμα το οποιο ειθισται να είναι ψαρι. Το κρεας είναι σε γαμους, μην τα μπερδευετε. Αφου ολοι χωνεψουν και συγχωρεσουν τον αμαρτωλο που μετα τον θανατο του ολοι είναι βεβαιοι πως ηταν αγιος ανθρωπος, μετα πανε στο γηπεδο να παρακαλεσουν τον θεο για την ψυχη του και για να κερδισουν τον Ολυμπιακο. Ακολουθει καφες απογευματινος με το κουτσομπολιο της ημερας, ποιος ηρθε, ποιος δεν ηρθε, με ποιον ηρθε, τι φοραγε, αν εκλαψε πολύ ή λιγο και τελος ολοι πανε να δουν αθλητικη κυριακη γιατι ο διαιτητης δεν εδωσε δυο πεναλτι και το γκολ των αντιπαλων ηταν οσφαϊντ. Για τους γενναιους, κυριακατικη εξοδος το βραδι, σημαινει καλυτερη ποιοτητα διασκεδασης, λιγοτερη κινηση αλλα και εξαιρετικα δυσκολο παρκινγκ κατά την επιστροφη.
Αν ειστε μερακληδες, καντε αντιστοιχο παρτι στους 6 μηνες, αλλιως αρκεστειτε ένα χρονο μετα, να πατε παλι σιταρι στην εκκλησια. Δεν απαιτειται πια παρτι καθως τον εχουμε ηδη ξεχασει και δεν χρειαζεται να ξαναλεμε τα ιδια πραγματα. Στην περιπτωση κατά την οποια εχετε ονειρα και οραματα, θα κανετε το ιδιο και στα 3 χρονια. Αλλιως αφηστε τον στην ησυχια του και ζηστε με την αναμνηση του.
Παμε τωρα και στην γραφειοκρατια. Το ελληνικο δημοσιο είναι εδώ, στιβαρο και αγερωχο όπως και καποιοι συγγενεις που πιστευουν ότι είναι κριμα να καρπωθειτε πιθανη κληρονομια. Ολοι είναι κομμουνιστες σε αυτές τις περιπτωσεις και πιστευουν ότι πρεπει να τα μοιραστειτε.
Αν ειστε μοναχοπαιδι όπως ο γραφων και η μητερα σας σε τραγικη κατασταση, να απευνθυνθειτε σε καποιον συμβολαιογραφο ώστε να σας δωσει ένα πληρεξουσιο για να αναλαβετε το τρεξιμο χωρις προσκομματα.
Θα πατε με έναν φιλο σας στον δημο που υπαγεστε όπως και ο τεθνεων εχοντας σε φακελο ημιπολυτελη ( γιατι η πολυτελεια μπορει να τραβηξει βλεμματα ) μια ληξιαρχικη πραξη θανατου, την ταυτοτητα σας και την ταυτοτητα του φιλου σας. Εκει θα σας εκδωσουν το πιστοποιητικο εγγυτερων συγγενων που σημαινει και θελουν τον φιλο σας για επιβεβαιωση. Απαραιτητη προυποθεση είναι ο φιλος να ξερει ελληνικα, να ξερει να υπογραφει, να είναι γνωστος σας δηλαδη και με αυτό το χαρτι περιοριζετε σημαντικα την τραγικη περιπτωση να σας ερθει ξαφνικα καποιο εξωγαμο για διεκδικησει μεριδιο. Μετα από 3 μερες ( κανονικα μπορειτε και αμεσως αλλα οι δημοσιοι υπαλληλοι πνιγονται στη δουλεια και δεν βγαινει η ατιμη η πασιετζα) παραλαμβανετε το εγγραφο αυτό το οποιο εχετε προνοησει να ζητησετε σε 5 αντιτυπα.
Περνατε από το κορακι λετε τις καλημερες σας, τον ευχαριστειτε για τις πολυτιμες υπηρεσεις του, βουρκωνετε γιατι αυτό απαιτει η περισταση και παιρνετε την αποδειξη για τα εξοδα κηδειας. Αν ο ανθρωπος σας επαιρνε συνταξη πατε και στο ταμειο που ηταν ασφαλισμενος, ( μην το καθυστερησετε δεν εχει νοημα, το κρατος δεν χανει ποτε λεφτα και θα σας τα παρει πισω ) με μια ληξιαρχικη πραξη θανατου και την αποδειξη από το γραφειο κηδειων ( να τη δουν ότι οντως ετσι εγινε ) για τη διακοπη της συνταξης.
Ανεξαρτητως υγειας δικη σας, θα πατε και στο ΙΚΑ εχοντας μαζι σας την ταυτοτητα σας και το πληρεξουσιο από τη μαμα γιατι αλλιως θα παρετε από τα τρια το ευμεγεθες.
Στον ιδιο φακελο θα προσκομισετε, ληξιαρχικη πραξη θανατου ( όταν τα λεγα να βγαλετε πολλες δεν με ακουγατε ) το βιβλιαριο ασθενειας, την αποδειξη από τον κορακα και τη βεβαιωση του ταμειου ότι το ματς σφυριξε ληξη για να εισπραξετε τα εξοδα κηδειας. Είναι μια στιγμη χαρας καθως είναι η μοναδικη στιγμη που παιρνετε εσεις χρηματα και δεν δινετε. Είναι και μια στιγμη λυπης γιατι οσο και αν σας εχει κοστισει, περι τα 700 ευρω θα βαλετε στην τσεπη σας. Ουτε για το παρτι των 40 δεν φτανουν αλλα αν δεν σας αρεσει, οι διαμαρτυριες στον Κυριο ημων. Κανεις άλλος δεν προκειται να σας ακουσει.
Για τις υπολοιπες διαδικασιες, θα φροντισετε μεσω τηλεομοιοτυπιας ( στα ελληνικα το λεμε και φαξ ) να στειλετε στον δικηγορο σας τη ληξιαρχικη πραξη θανατου και το πιστοποιητικο εγγυτερων συγγενων. Αντι να τρεχετε, στειλτε το.
Επιστρεψτε στη οικια σας, καντε καφε, τσιγαρο και παρτε τηλεφωνο στη δουλεια. Ο νομος προβλεπει 3 μερες αποχη. Να τις εξαντλησετε. Ο γραφων ως καλος βλαξ επεστρεψε στη δουλεια στις δυο. Κακως. Ας οψεται ο προϊσταμενος. Ρωτηστε στο ταμειο αν η συνταξη μπορει να μεταβιβαστει στη μητερα σας και χηρα. Θα παρετε μετα από κατι μηνες ένα χαρτζιλικι αλλα μαζευε και ας είναι και σπορια. Αφου βεβαια συγκεντρωσετε ένα φορτηγο δικαιολογητικα με μερικα απιθανα εγγραφα όπως: Πιστοποιητικο από το πρωτοδικειο ότι δεν λυθηκε ο γαμος των γονεων σας, πιστοποιητικο γεννησης του τεθνεοντος, ληξιαρχικη πραξη γαμου και θανατου φυσικα, επικυρωμενο ( αυτό γινεται σε 5 λεπτα – αν δεν εχει ουρα – στο ΚΕΠ) αντιγραφο της ταυτοτητας του επικαρπωτη της συνταξης και αντιγραφο φορολογικης δηλωσης. Επισης θα σας χρειαστει το πιστοποιητικο εγγυτερων συγγενων, μια υπευθυνη δηλωση ότι η μαμα σας δεν εργαζεται και δεν συνταξιοδοτειται από καποιον αλλον οργανισμο του Δημοσιου, το ιατρικο πιστοποιητικο θανατου και βεβαιως βεβαιως μια αιτηση που θα συμπληρωσετε και θα παρακαλατε να μεταβιβαστει η συνταξη του μπαμπα στη μαμα. Μην ξεχασετε να ζητησετε ενημερωση του βιβλιαριου ασθενειας της μητρος ( αν μεχρι σημερα καλυπτοταν μονο από την ασφαλεια του εκλιποντος ) ότι μεταβιβαζεται και η ασφαλεια εκτος και αν εχετε συγκινηθει από το ασφαλιστικο προβλημα της πατριδας μας και δεν θελετε καλυψη αλλα προτιμαστε να πληρωνετε ολες τις δαπανες υγειας που θα προκυψουν.
Και φτανουμε στην ωρα που τα δακρυα στερευουν και τα μαχαιρια ακονιζονται.
Διαθηκη. Υπαρχει στο σπτι; Ψαξτε ακομα και τους τοιχους. Γκρεμιστε ότι προεξεχει και καντε παντου γεωτρηση. Στην καλυτερη θα βρειτε πετρελαιο και στη χειροτερη νερο. Και τα δυο είναι χρησιμα. Αν βρειτε διαθηκη, διαβαστε τη.
Σας συμφερει;
Εχει καλως.
Δεν σας συμφερει;
Παλι καλως εχει αλλα ενεργηστε ψυχραιμα.
Φατε τη.
Μην την καψετε γιατι θα προκαλεσετε υποψιες και μπορει να παρετε και κοσμο στο λαιμο σας. Κριμα θα είναι.
Βαλτε λιγο βουτυρακι, 2 κουταλιες μαρμελαδιτσα – παραπανω παχαινει - βαλτε τη αναμεσα σε δυο φετες μαυρο ψωμι που είναι και υγιεινο και καλη σας ορεξη. Ο σοφος οργανισμος θα την αλεσει και δεν εχει εφευρεθει καμια τεχνολογια που να ανασυνθετει διαθηκες από τα κοπρανα. Ελλειψει διαθηκης, τα τεκνα παιρνουν το 75% της κληρονομιας και το 25% η μητερα. Ελα δεν θελω αηδιες, μην ειστε χαραμοφαηδες και μη σκεφτειτε ότι θα ηταν καλυτερα η μαμα σας να κανει συντροφια στον μπαμπα σας εκει πανω. Υπαρχει κινδυνος να πατε στη φυλακη γιατι οσο και αν σκηνοθετησετε ένα τελειο εγκλημα, παντου και παντα θα υπαρχει ενας αστυνομος Μπεκας. Για να μην πω για τον Τζακ Μπαουερ γιατι εκει ουτε στον Κρονο και αν μετακομισετε δεν τη γλιτωνετε. Ο Τζακ Μπαουερ θα σας βρει.
Αν για κακη σας τυχη η διαθηκη είναι σφραγισμενη σε συμβολαιογραφο, θα προσκομισετε μια ληξιαρχικη πραξη θανατου και το πιστοποιητικο εγγυτερων συγγενων και θα την ανοιξει.
Αν ειστε τυχερος, καλοριζικα τα ακινητα και οι καταθεσεις. Αν ειστε ατυχος να πατε στο καζινο. Μπορει να χασατε στην αγαπη αλλα ισως κερδισετε στα παιχνιδια. Αν χασετε και εκει θα προσφερετε στους συνανθρωπους σας ένα παραδειγμα προς αποφυγη για το πώς εν μια νυκτι τα χασατε όλα.
Σας αξιζε.
Αυτοκτονηστε.
Εστω ότι η τυχη σας είναι καλη, ξεφορτωνεστε και τους συγγενεις που εν ζωη δεν ελεγαν ουτε καλημερα και τωρα ενδιαφερονται σφοδρα, μαζι με τον δικηγορο παιρνετε ένα χαρτακι από το πρωτοδικειο για τη δημοσιευση της διαθηκης.
Αγοραζετε μπυρες, μια πιτσα και πατε ολοι μαζι στη συμβολαιογραφο για να γιορτασετε τα ακινητα που θα περιελθουν στην ιδιοκτησια σας.
Προσοχη, προσοχη. Αν ειχατε κοινο λογαριασμο με τον τεθνεοντα, φροντιστε από τις πρωτες σας κινησεις να πατε στην τραπεζα να μετατρεψετε τον λογαριασμο σε ατομικο. Αν στη διαθηκη ο εκλιπων θυμηθει τη σβετλανα που εκανε καλες πεολειχιες, δυο μη κυβερνητικες οργανωσεις, τη δωρεα στην αγαπημενη του ομαδα ποδοσφαιρου να παρει καποιον καλο παικτη γιατι ο προεδρος είναι καβουριας, ολους τους συγγενεις, τον συλλογο για τη διασωση του ερυθροπρασινου με κυανες ανταυγειες κολεοπτερου, λιγους φιλους και δυο εχθρους λογω υστατης μεγαλοψυχιας, να κανετε αυτή τη στρατηγικη κινηση για να μην πεινασετε όταν ολοι οι αλλοι θα είναι χορτατοι.
Ετσι λοιπον ο συμβολαιογραφος ετοιμαζει τα αντιστοιχα εγγραφα αποδοχης κληρονομιας ( να εχετε προχειρα στοιχεια των ακινητων όπως εμβαδο και διευθυνση, να ψαξετε τα συμβολαια και να τα δωσετε ) με τα οποια καταρχην θα πατε στην εφορια για τη δηλωση κληρονομιας, θα επιστρεψετε στη συμβολαιογραφο για να σας δοσει τα συμβολαια που θα καταθεσετε στο υποθηκοφυλακιο και μετα γκολ και φευγουμε για το κτηματολογιο για την μετατροπη.
Μπορειτε βεβαια να τα αναθεσετε όλα αυτά στον δικηγορο σας με μια εξουσιοδοτηση από το ΚΕΠ. Μη χαιρεστε, δεν είναι δωρεαν.
Υστερα λοιπον από οοοοοοοοοολα αυτά, αν ξεχασετε να πληρωσετε τον συμβολαιογραφο, τον δικηγορο και την εφορια, μην ανησυχειτε.
Θα το θυμηθουν αυτοι…
Οι τελευταιες πραξεις του εργου εχουν να κανουν με την επομενη φορολογικη δηλωση που θα πρεπει να κλεισετε και τυπικα με το κρατος την υπαρξη του αγαπημενου σας προσωπου και για ψυχολογικους λογους την αλλαγη των λογαριασμων των ΔΕΚΟ στο ονομα σας.
Αυτό που μας απασχολει από τον πολυπαθο κλαδο της υγειας είναι το βιντεο που καποιο βαρβατο παλικαρι εχει βαλει στον ποπο του ένα πλαστικο πεος και οι γιατροι που του το βγαζουν πεφτουν κατω από τα γελια.
Συγγνωμη αλλα δεν αντεχω την υποκρισια.
Αν ημουν και εγω στη θεση των γιατρων, το ιδιο θα εκανα. Δεν φταιει δηλαδη το οτι ο αλλος εβαλε απο πισω του ενα τεραστιο πλαστικο παλαμαρι αλλα μας φταιει το οτι αυτος που το ειδε γελαγε;
Ενταξει καλα τα βιντεακια στο νετ, εχουν πλακα, αποκαλυπτουν πραγματα,
αλλα το «στειλτους στο πυρ» και το «βιντεο της ντροπης» το βαριεμαι και ως σκεψη. Ειναι μια εντελως ανθρωπινη αντιδραση οταν καποιος βαζει στον ποπο του μακρυναρια, απο την εκπληξη, την αμηχανια και τη βλακεια του ανδρος, να γελας.
Εκτος και αν το να βαζει στον ποπο του καποιος διαφορα καλουδια θεωρειται κατι φυσιολογικο και ο γιατρος θα πρεπει να σταθει με σοβαροτητα ιση με ενα εμφραγμα, ενα καταγμα κλπ.
Ο αντιλογος αναφερει για το ιατρικο απορρητο. Μα δεν νομιζω ότι εδειξαν το προσωπο ή δημοσιοποίησαν τα στοιχεια του «ασθενους». Άλλο που ακουσα αναφερεται στη βιντεοσκοπηση. Υπαρχει το γραμμα του νομου και το πνευμα του νομου. Συμφωνα με το γραμμα του νομου, κακως εσπευσαν με τα κινητα να αποθανατισουν τη στιγμη.
Ας μου πει καποιος που δεν εχει παρει φωτογραφια ή βιντεο γκομενες στην παραλια, φωτογραφια μιας διασημοτητας σε ένα μπαρ, ή λογιων λογιων βιντεο και φωτογραφιες από την καθημερινοτητα του. Ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθο βαλετω…
Ο καθενας ειναι υπευθυνος για τις πραξεις του και το κοινωνικο τιμημα που απολαμβανει ειναι ευθεως αναλογο των πραξεων του...
Καλως ή κακως υπαρχει και ενα κοινωνικο πλαισιο στο οποιο ζουμε και τα χρηστα ηθη.
Ετσι λοιπον για αυτό μια κοπελα δεν βγαινει με μπικινι μερα μεσημερι στη πλατεια Ομονοιας, ξυριζει τα ποδια της και τις μασχαλες της για να μην είναι ειναι σαν κουβερτα και δεν φοραει 30 σκουλαρικια στα δοντια και στη μυτη και δεν βγαινει γυμνη στο μπαλκονι της.
Αυστηρα κρινοντας, ενταξει, ισως να μη χρειαζονταν βιντεο στο ιντερνετ. Σε ανθρωπινο επιπεδο όμως ισως να μη συγκρατουσα τα γελια μου και εγω.
Ετσι λοιπον, μ’αυτά και μ’αυτά, τα προβληματα της υγειας συνοψιζονται σε ένα βιντεο…
Ξεχναμε λεπτομερειες όπως η ευρυθμη λειτουργια του συστηματος υγειας, οι ελλειψεις σε προσωπικο, οι μοναδες εντατικης θεραπειας που δεν λειτουργουν, τα ελλειματα των νοσοκομειων που διογκωνονται από την κακη διαχειριση, φτανουν και περισσευουν για να ξεχαστουν από ένα πλαστικο πεος…
«Ετσι ειμαι εγω υποπτε. Θα στο πω στα ισα και δεν θα κρυφτω. Και παρτο όπως θες. Δεν με νοιαζει. Ουτε θα το φτιαξω ουτε θα το περιποιηθω. Μπαμ και κατω.
Δεν ειμαι ψευτης εγω. Ουτε υποκριτης. Αν είναι να το πω, θα την ακουσεις για τα καλα.»
Αυτά τα πολεμικα μου ελεγε ενας φιλος όταν σε μια συζητηση μας αναφερθηκαμε στην ειλικρινεια.
Πιστευω ότι ακομα και ο μεγαλυτερος ψευτης και απατεωνας του πλανητη, υποστηριζει την ειλικρινεια. Μια από τις πλεον δομικες αρχες στις κοινωνικες σχεσεις. Το θεμα του παροντος πονηματος δεν είναι φυσικα ο διαχωρισμος αληθειας και ψεμματος, το βαριεμαι και ως σκεψη.
Το θεμα είναι η εκφορα της αληθειας.
Ειλικρινεια χωρις ευγενεια είναι βαρβαροτητα.
Αυτοι οι οποιοι δεν μπαινουν στον κοπο να προσεξουν τον τροπο εκφρασης της γνωμης τους είναι κατά τη γνωμη μου που μπορει να είναι λαθος, μεγαλοι εγωιστες και χρησιμοποιουν ως αλλοθι ότι είναι ειλικρινεις.
Είναι το ιδιο να πεις: Φιλε μου νομιζω ότι το μπλουζακι που φορας δεν σου ταιριαζει απολυτα και είναι το ιδιο να πεις: καλα ρε, που το βρηκες αυτό το πατσαβουρι, δωρο στη λαϊκη με ένα κιλο πατατες;
Και τα δυο ειλικρινεια είναι αλλα ο τροπος κανει τη διαφορα. Και η διαφορα είναι ο σεβασμος στον αλλον. Οι Γαλλοι λενε πως τελικα το ρασο κανει τον παπα και σε αυτό συμφωνω. Δεν αντεχω τον ανθρωπο ζωακι.
Το ζωακι όταν θελει να φαει τρωει, όταν θελει να αφοδευσει αφοδευει και όταν θελει να συνουσιαστει, συνουσιαζεται. Δεν σκεφτεται. Ενεργει βαση ενστικτου.
Πολλοι ανθρωποι λοιπον χωρις να σκεφτονται αν θα πληγωσουν ή στενοχωρησουν λενε ακριτα ότι τους κατεβει στη γλωσσα χωρις να περασει η σκεψη τους τα διοδια του μυαλου και επαιρονται μαλιστα ότι είναι ειλικρινεις.
Μα τετοια ειλικρινεια δεν ακουγεται καν. Ο άλλος δεν θυμαται και δεν του μενει η αποψη, αλλα τα συναισθηματα που ενοιωσε μετα την προσβολη.
Δεν φυτρωνω εκει που δεν με σπερνουν αλλα εφοσον ζητηθει η γνωμη μου, θα την πω. Θα προσπαθησω όμως να την εκφρασω με τροπο που να μη θιγει.
Ακομα και μια αληθεια που είναι σκληρη, παντα υπαρχει ενας τροπος ώστε να εκφραστει χωρις να αισθανεται ο άλλος ότι τον αποκεφαλιζεις.
Όταν βλεπω ανθρωπους που υπο το μανδυα της ειλικρινειας «σκορπανε θανατο», τους αποφευγω. Φτιαχνονται με τη σκεψη ότι τα λενε στα ισα αλλα κατουσιαν δεν αγαπανε τον αλλον παρα μονο τον εαυτο τους και ο σκοπος ειναι να υποβαθμισουν για να ανεβουν αυτοι.
Δεν υποστηριζω την υποκρισια αλλα η αληθεια και η ειλικρινεια χρειαζονται πολιτισμο και σεβασμο.
Ειλικρινεια χωρις ευγενεια είναι βαρβαροτητα.
Και ο βαρβαρος δεν προσφερει. Πιστευει στην παρτη του και στο συμφερον του.
Εξοδος με καλο φιλο και γερο ποτηρι, οι μπυρες να καταναλωνονται σα νερο, ιστοριες από το παρελθον, σχεδια ανεκπληρωτα, ευσεβεις και ασεβεις ποθοι να στηνουν χορο γυρω από τη μπαρα.
Γεματος από συναισθηματα πληροτητας, πηγη της καλης φιλιας, πηρα το δρομο για το σπιτι. Επειδη ποτε κανεις δεν μπορει να τα εχει όλα σε αυτή τη ζωη ταλαιπωρηθηκα αρκετα να βρω να παρκαρω και τελικα αφησα το αυτοκινητο μου αρκετα μακρια ώστε να περπατησω οσο δυο τσιγαρα. Περασα από ένα μικρο παρκο. Ειδα μια κοπελα να καθεται σε παγκακι και εκλαιγε γοερα.
Στην αρχη παραξενευτηκα αλλα συνεχισα τον δρομο μου. Το «που να μπλεκω τωρα» ηταν η πρωτη μου σκεψη και με συντοφευσε για 5 βηματα. Στο εκτο γυρισα πισω. Συγγνωμη κοπελια, τι εχεις; Σου συνεβη κατι;
Και εσενα τι σε νοιαζει, θελεις τιποτα; Μου αντετεινε χωρις καν να γυρισει να με κοιταξει. Καλα να παθω, επρεπε να ειχα ακουσει την πρωτη μου σκεψη.
Στο εκτο βημα ξανα, ακουσα τη φωνη της.
Συγγνωμη! Με συγχωρειτε! Σας μιλησα αποτομα..
Γυρισα. Πλησιασα λιγο διστακτικα.
Δυο μεγαλα καταπρασινα βουρκωμενα ματια είναι ένα υπεροχο θεαμα αν βεβαια δεν το βιωνεις. Ομορφη…
«Νομιζω ότι είναι λιγο αργα να καθεσαι μονη σου εδώ περα…»
«Δεν θελω να παω πουθενα. Ειμαι τσακισμενη»
«απο ερωτα;»
«Φαινεται;»
«λιγο..»
«αν θες να φυγεις…»
«οχι, θα μεινω για λιγο αν δεν σε ενοχλω. Και οταν αισθανθεις λιγο καλυτερα, θα φυγω αρκει να φυγεις και εσυ για το σπιτι σου»
Χαμογελασε.
«λες να εισαι ο φυλακας αγγελος που κατεβηκε να με παρηγορησει;»
«οχι γιατι αν ημουν θα σε τηλεμετεφερα στο κρεβατι σου καθως χρειαζεσαι ξεκουραση»
«ενταξει καλε σαμαρειτη»
«Θελεις να μου πεις τι εχεις;»
«οχι»
«καλα»
«θελω ομως να μιλησω»
«μιλα»
«σε σενα;»
«στο δεντρο αλλα θα κανω λαθροακροαση!»
«χαχα! Να σαι καλα!»
Παυση
Μου βγηκε και αρχισα να σιγοτραγουδω το onelove των U2. Αν βεβαια το μεγαλοτραγουδουσα, θα επεφτε το παγκακι κατω από τα γελια αλλα αυτό είναι άλλο θεμα συζητησης!
«onelove, onelife..»
«είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια!!! Ενα τραγούδι που σημαίνει πάρα πολλά για μένα... Ίσως τώρα που το ακούω να με τσακίζει... Αλλά δεν παύει να είναι ένα υπέροχο τραγούδι.. σωστά;»
«ειχατε για μεγαλο διαστημα σχεση;»
«2 χρονια»
«εσυ εφυγες ή αυτος;»
«του ειπα να χωρισουμε γιατι ειμαι της λογικης "ολα ή τιποτα"
και δεν δεχομαι ορισμενα πραγματα απο πλευρας ενος αντρα»
«το περιμενες ή ηταν ξαφνικο;»
«ξαφνικο. Μου ειπε πραγματα που ποτε δεν πιστεψα πως θα ακουσω.
Λογια που δεν ηταν δικα του και με εκαναν να καταλαβω οτι καποιες φορες η αξιοπρεπεια ειναι πανω απο τον ερωτα»
«υπαρχει περιπτωση να τα ξαναβρειτε; Αν αναθεωρησει οσα σου ειπε, θα τον ξαναδεχθεις;»
«η καρδια μου λεει πως ναι, μα η λογικη λεει πως δεν θελουμε τα ιδια πραγματα για το μελλον»
«Χωρισατε προσφατα;»
«πριν από 3 μερες»
«αστο λιγο να κρυωσει, είναι νωπο ακομα»
«μου εχει λειψει η φωνη του»
«φυσιολογικο. τα συναισθηματα ειναι ανθρωπινα και δεν ειναι κουμπακι και το πατας και παιζει προγραμμα ερωτα, πατας ενα αλλο παιζει προγραμμα μισους και πατας ενα αλλο και παιζει προγραμμα φιλιας! Ποσων ετων εισαι;»
«30. Εκεινος 33. Δεν ξερω κατα ποσον ειμαι ετοιμη να τον δω. Ειμαι εξαλλη με την αδελφη του με την οποια ημασταν φιλες πριν μου γνωρισει τον αδελφο της, την εχω στηριξει σε απειρα θεματα και δεν μου εκανε ουτε ενα τηλεφωνο να δει αν ειμαι καλα, παρα προτιμησε να παρει τον κυκλο μας και να ανακοινωσει πως χωρισαμε»
«εδώ στο παγκακι πως βρεθηκες;
«πηγα σε μια φιλη. Ελεγα τον πονο μου και μου προσεφερε ουισκι αλλα χωρις να το θελει με ξενερωσε καθως δεν μου αρεσει το αλκοολ»
«μην πνιγεις τον πονο σου στο αλκοολ γλυκια μου, ξερει κολυμπι… Ασε να περασουν λιγες μερες. Να σου λειψει. Να του λειψεις και να επαναπροσδιορισεις τα δεδομενα. Και επειδη αυτα τα ζητηματα ειναι αμφιδρομα δες και τις δικες του αντιδρασεις. Μετα αποφασιζεις οριστικα. Αν παντως φτασεις σε οριστικη αποφαση, μην την παρεις πισω γιατι χανεις την αξιοπρεπεια σου. Η γνωμη μου παντως ειναι οτι η φυγη ειναι το πλεον ευκολο πραγμα.»
«Ειχα δυο εναλλακτικες. Η πρωτη ηταν να δεχθω πως θελει να βρει τον εαυτο του γιατι ειναι πιεσμενος επαγγλεματικα, να δεχτω την αδικαιολογητη προσκολληση στους γονεις του, να δεχτω πως αντι για του χρονου, βλεπει γαμο σε 5+ χρονια και οτι προτεραιοτητα εχει η καριερα του, αλλα με αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι. Η δευτερη ηταν να μην κλωτσησω την αξιοπρεπεια μου και να του πω να χωρισουμε. Επελεξα τη δευτερη.»
«μαμακιας;»
«Μαμακιας και γιοκακιας μαζι!»
«εχεις αποκλεισει την αναμονη;»
«Δεν μπορω να περιμενω να φτασω 35+ για να κανω οικογενεια, οταν εχω βρει τον ανθρωπο μου και τον αγαπαω. Ειναι αδιανοητο ξαφνικα να μπαινω κατω απο την καριερα, στην οποια τον παροτρυνα μετα κοπων και πολλων βασανων να επενδυσει και να κανει τα ονειρα του πραγματικοτητα. Δεν ξερω αν θα σου ακουστω σκληρη, αλλα πραγματικα τον εφτιαξα για την επομενη και ειναι τραγικο, γιατι εδωσα την καρδια και την ψυχη μου μη κρατωντας τιποτα για μενα. Τιποτα. την παραμικρη πισινη.»
«κοιταξε, στα 33 του πρεπει να παρει μια αποφαση. Αλλα για να την παρει πρεπει να καταλαβει οτι εισαι αποφασισμενη. Αν λυγισεις τοτε να σου το πω και εγω σκληρα δεν αξιζεις. Εισαι μια ανεγκεφαλη κλαψιαρα που θελει να γινει μανα.
Αναφορικα με αυτο που λες οτι "τον εφτιαξα" ειναι τετρα-μαλακια. Εσυ δεν πηρες τιποτα; Εσυ δεν μοιραστηκες πραγματα; Παρε γνωση και προχωρα. Γνωση. Ειναι μια καλη ευκαιρια να ξερεις τι θες και να τα καθαριζεις εξ αρχης.»
«Δεν ακουω καμπανες και βιολογικα ρολογια, οπερ εστιν μεθερμηνευομενον, δεν με καιει να γινω μανα. Αυτο ειναι κατι που ερχεται μεσα απο την αγαπη και την επιθυμια να αποκτησουν παιδι και οι δυο, οχι μονο ο ενας. Με ενοχλει ομως να μου θετει ενα χρονοδιαγραμμα 5+ χρονια και να χρησιμοποιει την καραμελα καριερα ως παυσιπονο»
«αυτες τι μερες, οι φιλοι σου ειναι διπλα σου;»
«απαντες και επι ποδος ακομη και τη νυχτα. Ολη την ωρα σπιτι μου και με τραβανε εξω»
«αυτή την περιοδο εργαζεσαι;»
«φυσικα»
«ως τι;»
«πολιτικος μηχανικος ειμαι»
«εισαι ευχαριστημενη;»
«Ναι! Ευτυχως που τα επαγγελματικα μου πανε πολύ καλα. Με βοηθανε να ζω ανετα και να ξεχνιεμαι»
«αυτή ηταν η πρωτη σου μεγαλη σχεση;»
«όχι, εχω κανει και άλλη μια… 5 χρονια»
«τι εχεις μαθει απο τις σχεσεις σου;»
«σχεση ειναι αγαπη, κατανοηση, σεβασμος, οχι πεισμα και αντιπαλοτητα
Αυτο ισχυει για ολους τους ανθρωπους. Το θεμα ειναι να ειναι δυο ανθρωποι αγαπημενοι, να νιωθουν πραγματα και να μην εμποδιζει ο ενας τα ονειρα του αλλου. Το ιδανικο ειναι να υπαρχει συμπνοια και να πορευονται με κοινο οραμα
οταν αυτο το οραμα αλλαζει, εγω βλεπω την εξοδο»
«τι πηγε στραβα;»
«μου υποσχεθηκε και απο την αρχη αλλα και κατα καιρους να τον εμπιστευομαι, και πως παντα θα ειναι στο πλευρο μου. Με κυνηγουσε για 4 μηνες και τελικα ενεδωσα. Αισθανομαι οτι με πουλησε. Ελεγα κανε υπομονη, πριν από μερικους μηνες πηγε σε νεα δουλεια που τον γεμισε με νευρα, αγχος και να τον καταλαβαινω και να μην παραπονουμαι»
«Εισαι σιγουρη για τον χωρισμο; Βλεπω ότι εισαι ερωτευμενη…»
«Ειμαι γιατι δεν υπαρχει κοινο οραμα. Ισως ειναι καλυτερα που χωρισαμε τωρα, και οχι μετα απο χρονια, ισως οντας μεσα σε ενα γαμο με παιδια. Δεν εχει ωριμασει ουτε προκειται. Ειναι παιδι. Αυτα λεει η λογικη. Η καρδια μου λεει πως θα πονεσει καιρο. Καποια στιγμη, θα ηρεμησουν τα πραγματα. Ο χρονος ειναι γιατρος. Επι του παροντος θα τρελαινομαι που δεν θα ξαναμυρισω τη μυρωδια του, που δεν θα χαθω στην αγκαλια του, θα μου λειπει ακομη και το χαμογελο του ή τα αστεια του, ο τροπος που σκεπαζεται, που φτιαχνει καφε, που, που που...»
«Αυτα ειναι φυσιολογικα και ανθρωπινα. Αλλα ειναι και ανακυκλωση. Ο χρονος δεν ειναι γιατρος. Γιατρος ειναι ο εαυτος σου.»
«να σου πω τι επαθα χθες; Η κολλητη μου ειχε παει ταξιδι στην Αιγυπτο και μου εφερε δωρο εναν αυθεντικο παπυρο με δυο μορφες, ενος ανδρα και μιας γυναικας αιγυπτιας και διπλα στην καθε φιγουρα, ειχε καθετως αραβικη γραφη. Της λεω τι γραφουν αυτά; Ξερεις; Μου λεει εμ... τα μασαγε…Ζητησα να γραψουν τα ονοματα σας…Κερωσα… Αισθανθηκα το παπυρακι σαν τσιμεντολιθο…»
«τι το εκανες;»
«το κρατησα»
«καλα εκανες. ειναι κρυψτο για λιγο καιρο, και οταν θα μπορεσεις πια να το αντιμετωπισεις ( αν ειναι ομορφο ) και να θυμασαι τη γνωση που πηρες, τη νικη απεναντι στον εαυτο σου»
«σκεφτηκα χθες πως μονο σε ενα χαρτι μπορεσαμε να μεινουμε μαζι..»
«οταν θα εισαι καλυτερα, θα σου ερθει και η επομενη σκεψη: αυτο τελικα επρεπε να γινει... Αν βεβαια, εχεις ξεκαθαρισει τι γινεται και αν και εκεινος δεν αλλαξει σταση.»
«Και να θελει να αλλαξει, δεν θα τον αφησουν οι γονεις του, πιστεψε με...»
«να θυμασαι πως αν υπαρχει εστω μια ελπιδα να γινει αντρας αυτη εξαρταται μονο απο τη δικη σου αποφασιστικοτητα. Αν βεβαια οντως το προβλημα ηταν ο μαμακισμος. Μηπως όμως η δικαιολογια χωρισμου ειναι επιφανειακη;»
«Τι εννοεις;»
« Θα σου το πω ευθεως. Ειναι αλλο πραγμα γλυκια μου μου να γουσταρω να πηδαω μια ωραια γκομενα όπως εσυ και να περναω καλα και είναι και ειναι αλλο πραγμα να πρεπει να αποφασισω αν θα κανω οικογενεια μαζι της. Οποτε στο τελεσιγραφο, χαιρετω. Αν λοιπον εσυ πιεσες, ηθελες αποτομη μεταβαση τυπου εδώ και τωρα γαμος, το ζορισες το σκοινι και εσπασε. Βεβαια απο την αλλη ειναι οντως τοσο απλα; Ειναι οντως τοσο επιφανειακη μια σχεση 2 ετων; Οτι δηλαδη ενταξει, καλα περναμε αντε να παντρευτουμε, -οχι – χωριζουμε; »
«Δεν ειναι απλα καλα περναμε, ειναι σε θελω για παντα. Εισαι αυτο που εψαχνα
ποτε δεν ημουν εγωιστικη. Δεν τον εβαζα σε αναμμενα καρβουνα, αν και εκεινος μου ελεγε ατακες του στυλ σε κοιταζουν ολοι, σε θελουν ολοι, θα αναρωτιουνται τι θελει μια τοσο ωραια γυναικα με μενα,του ελεγα πως ειναι απλο γιατισε εχω διαλεξει αναμεσα απο ολους αυτους, γιατι εισαι ο ενας. Το πιστευα μεσα στην καρδια μου και το εννοουσα, πιστεψε με, δεν εχω λογο να σου πω φουμαρα"
«Αυτος το πιστευε;»
«Απαντηση απο εκεινον: ναι, καλα...»
«Σε φοβοταν;»
«Αλλα μετα με κοιταζε και ηξερε πως το εννοουσα»
«Αισθανεσαι τυψεις;»
«Οχι. Δεν ηθελα να του στερησω την ελευθερη βουληση κατι που και εμεις οι ανθρωποι κανουμε αναμεταξυ μας και χαλαει το γλυκο. Γι αυτο δεν τον κρατησα και του ειπα να φυγει. Οταν αγαπας καποιον, τον αφηνεις ελευθερο. Αν γυρισει, θα ειναι δικος σου για παντα. Αν οχι, ποτε δεν ηταν»
«Αλλωστε οπως ελεγε και ο βραζιλιανος προσωπικος μου ποτοαναμεικτης:
ο ανδρας μπορει να ειναι ο οδηγος αλλα η γυναικα δειχνει τον δρομο.»
«θα ανταπαντησω με μια φραση του ακαδημαικου Τασου Αθανασιαδη:
Μια μέρα, η αυτού μεγαλειότης, ο εαυτός μας, πρέπει να βγει από την αίθουσα του θρόνου και μαζί με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά, να αποφασίσει για τη ζωή του…»
«Και τι βλεπεις για σενα, πως το αντιμετωπιζεις;»
«Ωρες ωρες σκεφτομαι πως με το να νιωθω πονο δεν βγαζω τιποτα. Με το να βλεπω μονο το τωρα, δεν κανω κατι. Η ζωη ειναι μπροστα. Αν το θελει η ζωη και ειναι για καλο μας να ξαναειμαστε μαζι, οκ. Αν οχι, καλως εγινε και χωρισαμε. Χρειάζομαι χρόνο με τον εαυτό μου, μόνη, να σιωπήσω και να αφουγκραστώ τις ανάγκες μου, να πονέσω, να θρηνήσω και να ανασυγκροτηθώ. Του ειπα τελος, μαζεψε τα πραγματα σου, χωριζουμε. Ναι τον εδιωξα….
Αλλα οχι επειδη δεν τον αγαπουσα…»
« Η γνωμη μου παντως ειναι πως το ολο θεμα εδω που εφτασε ειναι θεμα γνωσης προθεσεων. Ξερει τι θελεις; Εισαι σιγουρη πως ξερει τι θελεις; Εσυ ξερεις τι θελει; Εισαι σιγουρη πως ξερεις τι θελει; Αν οχι, διευκρινιστε το. Το αξιζει μια σχεση σε σοβαρο επιπεδο εδω και δυο χρονια. Αν ναι, τοτε αυτο που μενει ειναι αν το ενα θελω συναντα το αλλο. Ετσι απλα ( για μενα ) αλλα εξισου επιπονα.
Παντως πιστευω πως καλυτερα να πεθανει κανεις μια φορα παρα καμια δεκαρια. Καλυτερα ενας χωρισμος απο μια μαυρη καθημερινοτητα. Αν και ειμαι σιγουρος πως δεν σου λεω κατι καινουριο και καταπληκτικο αλλα καμια φορα χρειαζεται πραγματα που εχουμε ηδη μεσα μας, να τα ακουσουμε και απο τριτους»
«Μου ειπε πως δεν μπορει να μου προσφερει αυτα που θελωκαι του ειπα να παρει τα πραγματα του και να χωρισουμε. Εκεινος ηθελε απο το εμεις να γυρισει στο εγω, αλλα να εχει και το εμεις καβαντζα. Με λιγα λογια, και την πιττα ολοκληρη και τον σκυλο χορτατο. Δεν μπορω να ζησω με ενα παιδι σε ολα του. Ειμαι γυναικα και θελω αντρα, που να λεει αυτο και να το εννοει. Οχι αλλα τη μια και αλλα την άλλη.»
«Ότι και να σου πω κοπελα μου δεν εχει νοημα. Οσο και αν σου συμπαρασταθουν οι δικοι σου ανθρωποι, εσυ το βιωνεις. Εσυ πονας και η δυναμη είναι μεσα σου. Δεν υπαρχει κανενα σουπερ μαρκετ για να αγορασεις. Απλως οσο σιγα σιγα στερευουν τα δακρυα, κανε πραγματα ωφελιμα για σενα, πιθανως καποια χομπι που παρατησες λογω της σχεσης, βγες εξω, δωσε λιγα παραπανω στη δουλεια για να ξεχαστεις και σιγα σιγα θα τις βρεις τις ισορροπιες σου. Άλλος τις βρισκει στο μηνα, άλλος σε ένα χρονο. Μην ενταφιασεις εαυτον…»
Μας πηρε το ξημερωμα στο παγκακι. Ανοιξε και ο διπλανος φουρνος για το κοινο, πηρα ένα προχειρο πρωινο και το καταβροχθισαμε.
Σηκωθηκαμε ταυτοχρονα.
Με αγκαλιασε.
«Σε ευχαριστω για όλα»
Συνειδητοποιησα πως με αυτήν την κοπελα ουτε καν συστηθηκαμε.
Ισως να είναι καλυτερα και για μενα και για κεινη.
Την κοιταξα μια τελευταια φορα… Ηταν πανεμορφη.. Προς στιγμην μου περασε από το μυαλο αλλα αμεσως το εδιωξα. Ισως σε μια άλλη συγκυρια, αλλα όχι τωρα. Δεν ηταν η καταλληλη στιγμη για μια νεα γνωριμια.
Γυρισα στο σπιτι διαλυμμενος.
Η ζωη που περνα και χανεται…
Ιστοριες ανθρωπων, τοσο ιδιες, τοσο συνηθισμενες αλλα και τοσο επωδυνες για τον καθενα μας προσωπικα…
Ξαπλωσα και ο Μορφεας δεν με αφησε να κουραζομαι άλλο.
Αρκετες ωρες αργοτερα ξυπνησα και μετα τη φωτοσυνθεση και την καφε-διεγερση, θυμηθηκα τα καθεκαστα. Λυπηθηκα εκ των υστερων που δεν κρατησαμε μια επαφη αλλα η συγκυρια της συγκεκριμενης στιγμης, αυτό επεβαλλε.
