Στο
δρόμο για τον «Θόλο» του «Ελληνικού κόσμου» - Πειραιώς 254, σκεφτόμουν πως πάλι
καλά που υπάρχει και το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και γίνεται κάτι της προκοπής
σε αυτή τη χώρα.
Μόνο
σε τέτοιου είδους προβολές μπορεί ένα ντοκιμαντέρ να γίνει αρεστό στον πολύ
κόσμο και η εικονική πραγματικότητα είναι πραγματικά ένα παράθυρο στη φαντασία.
Δεν
έχω πάει ποτέ στην Αγία Σοφία στην Πόλη και κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται.
Μόλις έμαθα πως παρουσιάζεται με τόσο μοναδικό τρόπο αυτό το υπέρλαμπρο σύμβολο
του Ελληνισμού, έσπευσα!
Μου
άφησε γλυκόπικρη γεύση.
Ήταν
πολύ ωραία η ιστορική αναδρομή, οι παραστάσεις, η μηχανή του χρόνου που μας έδειχνε
πως ξεκίνησε, πως έγινε, πως διαμορφώθηκε μετά τις καταστροφές. Όμως ένοιωσα ότι
ήταν συνοπτικό και θα μπορούσε να δείξει περισσότερα από τα μαγευτικά ψηφιδωτά
που υπήρχαν στο ναό. Παρουσιάστηκε υπό λείανση και η καταστροφή που προκάλεσαν
οι σταυροφόροι και κυρίως οι Τούρκοι. Αξίζει τον κόπο να πας και να δεις σαν να
είσαι παρατηρητής από κοντά το πώς κατασκευάστηκε ο ναός και να κάνεις ένα ταξίδι
1500 ετών.
Πρώτη
φορά πήγα στον Ελληνικό κόσμο και μπορώ να πω ότι δεν είναι ιδιαίτερα φιλικό προς
τον επισκέπτη. Σε μπερδεύει. Ειδικά από το πάρκινγκ προς το κτίριο, πρέπει και
να ψάξεις να βρεις ασανσέρ και για να παρκάρεις και να βρεις το -2, πρέπει να
κάνεις αρκετές βόλτες. Η σήμανση είναι πάρε με και πέτα με. Η ουρά στο ταμείο χύμα, σου λένε θα σε
φωνάξουν για την προβολή, περιμένεις και το θυμούνται την τελευταία στιγμή.
Όταν
βγήκα πήρα να ρωτήσω αν υπήρχε κάποιο φυλλάδιο με πληροφορίες για την προβολή,
ούτε καν. Το εισιτήριο είναι 9 ευρώ για 45’ – τσούζει δηλαδή. Πήγα μετά στο
κατάστημα για να δω αν είχαν κάτι της προκοπής. Είδα ένα λεύκωμα που το ήξερα,
των εκδόσεων Μίλητος για την Αγία Σοφία και το αγόρασα. Το μάτι μου έπεσε σε ένα
βιβλίο ενός παπάρα που ούτε το όνομα του δεν θέλω να γράψω που έλεγε κάτι
ανθελληνικά. Το βυζάντιο κατέστρεψε τον ελληνισμό και κάτι τέτοιες πίπες. Ο
υδράργυρος στο ομιχλώδες του εγκεφάλου μου έφτασε στους 700 βαθμούς Κελσίου και
ρώτησα στο ταμείο.
«Συγγνώμη
μήπως έχετε Στίβεν Ρανσισμαν;»
«Τι
είναι αυτό;» Με ρώτησε αποσβολωμένη η υπάλληλος.
«Τίποτα
το συγκλονιστικό, ο μεγαλύτερος ιστορικός του Βυζαντίου» και σκέφτηκα να το
κάνω πιο εύκολο: «Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ;» Ούτε μου λέει.
«Συγγνώμη
αλλά δεν είναι δίκαιο. Έχετε ένα ανθελληνικό και υβριστικό βιβλίο, γιατί δεν
φιλοξενείτε και την αντίθετη άποψη;»
«Ξέρετε
εμείς έχουμε βιβλία μόνο των δικών μας εκδόσεων»…
Εμ,
να τη βράσω και την προβολή και την εικονική πραγματικότητα και το θόλο και το
πλανητάριο και την παραγωγή.
Άμα
είναι να βγαίνει ο άλλος έξω από την αίθουσα μαγεμένος από την προβολή και να
του έχεις το πόνημα που λέει ότι το Βυζάντιο κατέστρεψε τον Ελληνισμό, χέσε μας…..
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια