Αραχτός
στην αιώρα μου, στα νησιά Μπόρα Μπόρα, χαζεύω τον ωκεανό απολαμβάνοντας το
αγαπημένο μου μοχίτο χωρίς ζάχαρη.
Βυθισμένος
στις σκέψεις μου, παρακολουθώ ενεός τα τεκταινόμενα στο Γιουνανιστάν που κανείς
δεν ενοχλείται ότι και αν γίνει. Όλα καλά. Ο Έλληνας γουστάρει το παραμύθι και
έχει τον αγέρωχο εγωισμό να μην παραδέχεται ότι τον έπιασαν κορόιδο. Ο όχλος
αμέριμνος είτε θα ψηφίσει για πλάκα, είτε παραμένει ακόμα οργισμένος και θα
πετάξει την ψήφο του, είτε χωρίς να πολυνοιάζεται και να μην καταλαβαίνει,
διατηρεί ως κύριο γεύμα το σανό.
Ξαφνικά,
στον ωκεανό απλώνονται οράματα, ολογράμματα και λέιζερ δράματα. Σκηνές,
στιγμιότυπα, δηλώσεις, πράξεις, δράσεις και ενέργειες. Εκστασιασμένος, είδα…
Είδα
τον Αλέκο Φλαμπουράρη να προσπαθεί να βγάλει όλη την Ελλάδα τρελή. Ένα ιδιωτικό
συμφωνητικό που δεν κατατέθηκε ποτέ στην εφορία, ένα τίμημα αγοράς μετοχών που
δεν το ξέρουμε γιατί στην υπέροχη εποχή μας το ένα εκατομμύριο ευρώ είναι ένα ποσό
που χαρίζεται. Προσπάθησα να δω τη συμβολαιογραφική πράξη και το ΦΕΚ αλλά δεν
τα κατάφερα. Είδα τον Άδωνι Γεωργιάδη κρεμασμένο στο Σύνταγμα καθώς οι εκδόσεις
Γεωργιάδη σε διαγωνισμό για σχολικά βιβλία του υπουργείο παιδείας, τον κέρδισαν
πανηγυρικά και ο αδελφός Λεωνίδας τσέπωσε 4 μύρια αγαπούλα μου. Με τον κυρ
Αλέκο τον μέγα αριστερό μέντορα δεν συμβαίνει τίποτα.
Είδα
όλους τους επίορκους γιατρούς που είχαν αποπεμφθεί από το εθνικό σύστημα υγείας
να επιστρέφουν στις θέσεις τους. Με πρώτη φορά αριστερά, οι αδάμαντες της ιατρικής
επιστήμης πρέπει να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους με τα φακελάκια να είναι
μέρος της έρευνας και της θεραπείας.
Είδα
όλες τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, του νέου, του άφθαρτου, του δικαστή Ντρεντ.
Go back κυρία
Μέρκελ / η κυρία Μέρκελ είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος που μας βοήθησε. Αυτή
που ούτε μια στο εκατομμύριο δεν θα έλεγε όχι. Είδα τα νταούλια και τους ζουρνάδες
να χορεύουν τσάμικο. Είδα την κατάργηση
του μνημονίου με έναν άρθρο και με ένα νόμο. Ότι αν τους πούμε όχι, θα μας δώσουν
τις δόσεις με το στανιό. Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή.
Είδα
τον σύντροφο Μαδούρο που του είχαμε κάνει εικόνισμα να λέει πως ο κόσμος
κατανάλωνε ζωοτροφές για να διώξει το ΔΝΤ. Νομίζω ότι παρήγγειλα μια φρίσκις με
τριμμένο τυρί για να διαπιστώσω αν η εναλλακτική πρόταση της Βενεζουέλας
πλησιάζει στα γούστα μου.
Είδα
τον Αλέξη με πανοπλία Λεονάιντας να καταφέρνει τρομερές σπαθιές σε ένα τέρας
που λεγόταν επαχθές και επονείδιστο χρέος. Να το διαγράφει και εκείνο να ξαναθεριεύει.
Λίγο πιο πέρα, η Ζωή να χαμογελά σαρδόνια.
Είδα
με τα ίδια μου τα μάτια το asset. Ναι,
τον Γιάνννη. Δεν θυμάμαι πως τον είδα. Κάτι ανάμεσα σε ναι, όχι, παρών δεν ήταν
ξεκάθαρο. Κάτι μεταξύ σε IOU, δραχμή,
χακαρισμένα ΑΦΜ, ευρώ, plan
b, ήταν θολό.
Είδα
τον Τάσαρο τον Κορωνάκη, μέγα επαναστάτη που δεν πήγε καν στρατιώτης. Οι άλλοι
που πήγαμε ήμασταν κορόιδα.
Είδα
την κυρά Τασία να μιλάει προεκλογικά για την πολιτική των ανοιχτών συνόρων. Το
κλείσιμο της Αμυγδαλέζας, τα χαμόγελα των λαθρομεταναστών, τις λέξεις εξαφανίζονται και λιάζονται, τη
φράση πως πλούτισαν τα νησιά με χρυσά
γράμματα και το μήνυμα στις λαθρομεταναστευτικές πιάτσες ότι ανοίξαμε και σας περιμένουμε.
Και ήρθαν. Πόλεμος στη Συρία υπάρχει εδώ και τρία χρόνια. Δεν ξεκίνησε από χθες.
Με αριστερή κυβέρνηση όμως, τα κοντέινερ της Αμυγδαλέζας εξαγιάστηκαν και πήγαν στον Ελαιώνα και
καραβιές αποβιβάζονται καθημερινά στον Πειραιά.
Είδα
τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτόν που έλεγαν ως τρομοκράτη, τρομολάγνο, στρατηγό της εκστρατείας του φόβου να πέφτει
μέσα σε ότι είπε. Είπε ότι θα κλείσουν οι τράπεζες; Είπε ότι θα έχουμε capital controls; Είπε ότι θα έχουμε bank run; Είπε ότι θα περάσουμε σε ύφεση; Είπε
ότι θα πάμε σε δημοψήφισμα; Είπε ότι ο Σύριζα δεν θα κάνει τίποτα από όσα λέει
γιατί είναι παραμύθια; Είπε ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα υποχωρήσουν ούτε εκατοστό; Όλα
τα ανωτέρω τα είπε και όλα τα ανωτέρω έγιναν έτσι ακριβώς.
Είδα
τον Σύριζα να πηγαίνει την Ελλάδα σε ένα μόλις χρόνο 3 φορές σε εκλογές. Μια φορά
γιατί ήθελε την καρέκλα εδώ και τώρα με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης
που σταμάτησε για τάβλι στα Τέμπη. Μια φορά με ένα ψεύτικο και διχαστικό
δημοψήφισμα που το γύρισε σε μια νύχτα. Τώρα γιατί έσπασαν οι Συριαζαίοι σε
χίλια κομμάτια.
Είδα
τον Αλέξη ως πρώτη φορά αριστερά, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, υπέρ του λαού,
για τον λαό, από τον λαό να συντρίβει το κατεστημένο εκ των έσω. Βόλτες με το
κότερο του DHI
στο Αιγαίο, να στέλνει τα παιδιά του σε σχολεία με 16.000 ευρω δίδακτρα και να
κάνει διακοπές σε βίλα εφοπλιστή, εις
υγείαν των κορόιδων. Ο ορισμός του λιτού βίου.
Είδα
τους βουλευτές του Σύριζα να κρατάνε τελικά τα βουλευτικά αυτοκίνητα και το
παραμύθι να πηγαίνει σύννεφο.
Είδα
την κυβέρνηση Συριζανελ να ενδιαφέρεται για το δίκιο του εργάτη και των λαϊκών
τάξεων. Για 7 μήνες η επένδυση στις Σκουριές ήταν μια χαρά αλλά μια μέρα πριν
παραιτηθεί το χρυσό αγόρι της ελληνικής πολιτικής σκηνής, έκλεισε τα μεταλλεία
να πάρει τους ψήφους της Ιγγλέση.
Είδα
τον υπουργό Σπίρτζη για πρώτη φορά στην ιστορία του παγκοσμίου γίγνεσθαι, να
είναι υπεύθυνος για την πώληση των αεροδρομίων, να εύχεται δημοσίως να
αποτύχει. Αν έχεις χρήμα σε αυτόν να τα δώσεις. Θα τα χάσεις σίγουρα.
Είδα
τον όνομα και πράγμα Μπαλτά να καταφέρνει να δημιουργεί 25.000 κενές θέσεις διδασκόντων
στα σχολεία και να μη διαμαρτύρεται ούτε ένας.
Είδα
την κυβέρνηση που νοιάζεται σφοδρά για τον λαό, να μη θέλει να εφαρμόσει τον
συνδικαλιστικό νόμο και να προτείνει ως ισοδύναμο μέτρο το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Αν πας το παιδί σου στα αγγλικά και του κάνεις φροντιστήριο για να περάσει στο
πανεπιστήμιο, είσαι πάμπλουτος. Και ηλίθιος.
Είδα
τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει πως δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα. Οπότε καλά κάνει
ο Τούρκος και όταν βαριέται κόβει βόλτες στο Αιγαίο. Αλλά ποιος νοιάζεται…
Είδα
και άλλα πολλά…
Συνεχίζεται…
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια