ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΜΠΑΤΑΡΕΙ

Παρακολούθησα το παιχνίδι με τα Σκόπια και θαύμασα δικαιολογίες. Αχ πρεμιέρα λέει και είμαστε αγχωμένοι. Για τους άλλους δεν είναι πρεμιέρα; Μετά, είμαστε πλήρεις και ποιος να παίξει και ποιος να πρωτοπαίξει, πρωτοκλασάτοι όλοι άρα δύσκολο να καταδεχθεί κάποιος να είναι ρολίστας. Τι βλακείες θεοί του Ολύμπου! 

Όταν πηγαίναμε στις μεγάλες διοργανώσεις με απουσίες είτε λόγω τραυματισμένων είτε λόγω αρνησιπατρίας κλαιγόμασταν. Κλαιγόμαστε και τώρα λόγω ….πληρότητας; Οι Ισπανοί πως πήραν δύο φορές το ευρωμπάσκετ, δεν ήταν μια πλήρης ομάδα αστέρων; Οι Γάλλοι πρόπερσι; Εμείς απροσάρμοστοι είμαστε; 

Δεν με ξεγελά η διαφορά των 20 πόντων. Αυτή έπρεπε να είναι στο ημίχρονο. Έχουμε μεγάλες αδυναμίες και χρειάζεται θάρρος από τον προπονητή. 

Όταν ο Σπανούλης είναι χάλια, δεν χρειάζεται ντε και καλά να παίζει και να εγκλωβίζει την ομάδα. Ας μείνει στον πάγκο. Έχουμε πολλά παιχνίδια στη σειρά οπότε μπορεί να χρειαστεί αργότερα. Δεν έγινε και τίποτα. Έχουμε παίκτες να βάλουμε να παίξουν. 

Όταν ο Καλάθης κάνει πολλά λάθη, δεν πειράζει ειλικρινά. Ας μείνει έξω. Δεν έγινε και κάτι. Ας του πει κάποιος ότι δεν είναι ανάγκη να κάνει το μαγικό. Ας κάνουμε πρώτα τα απλά να πάρουμε μια διαφορά και μετά το ολ σταρ. 

Ο Μπουρούσης, ενώ είναι τόσο συμπαθής, που είναι πάντα παρών και μπράβο του, γιατί είναι μονίμως τσαντισμένος; Ποιος τον πείραξε; 

Η διαφορά απόψε ήταν οι 3 ψηλοί μας, Κουφός, Μπουρούσης, Πρίντεζης και ο Σλούκας. Δεν μου λέει κάτι γιατί δεν είχαν αντίπαλο. Βόλεϊ έπαιζαν. Ένας τους κοίταγε στα μάτια και αυτός από το πρώτο ημίχρονο είχε 3 φάουλ. 

Ο Σλούκας γιατί αδικείται τόσο κατάφορα συνέχεια; Για μια ακόμα φορά έπρεπε να μπει για 5 λεπτά και σε αυτά θα έπρεπε να : Τρέξει, σουτάρει, σκοράρει, μαρκάρει, αλλάξει τον ρυθμό, πασάρει και ωωωωπ! Πάγκο! Μετά από καμιά ώρα που τον θυμήθηκε ο Φώτης, πάλι τα ίδια. Εμ δεν γίνεται δουλειά έτσι. Καλά έκανε και έφυγε από τον Ολυμπιακό το παιδί. 

Ο Αντετοκούμπο – πρέπει να το καταλάβουμε όλοι αυτό – δεν είναι ούτε ο Κόμπι ούτε ο Λεμπρόν. Ο Αντετοκούμπο είναι. Ένα παιδί που ακόμα μαθαίνει, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ,  και έχει μερικά προσόντα που πρέπει να εκμεταλλευθούμε. Δεν είναι πειραματόζωο για να ανεβοκατεβαίνει θέσεις ούτε πρέπει να περιμένουμε από αυτόν να κάνει τριπλ νταμπλ σε κάθε ματς. Καταρχάς ας τον αξιοποιήσουμε στο ανοιχτό γήπεδο. Στο σετ παιχνίδι ας μην τον πιέζουμε. 

Απέναντι σε μια κακή ομάδα κάναμε ένα μέτριο παιχνίδι. Αν συνεχίσουμε έτσι ξεχάστε το μετάλλιο. Μια σοβαρή ομάδα με στοιχειώδη δύναμη κρούσης κάτω από το καλάθι θα μας είχε κλείσει το σπίτι σήμερα. 

Δεν χρειάζεται να κάνουμε τους Lakers του 80. Ας κάνουμε αυτά που ξέρουμε. Σετ παιχνίδι, άμυνα, σκεπτόμενο μπάσκετ, τακτική χωρίς επιπολαιότητες και άχρηστα λάθη. 

 Αυτή η διοργάνωση έχει πολλές καλές ομάδες και δεν είναι μόνο η Γαλλία, η Σερβία και η Ισπανία. Ποιος τολμά να υποτιμήσει την Ιταλία, τη Λιθουανία, την Τουρκία και τη Γερμανία; 

Ο Ελληνικός ομαδικός αθλητισμός έχει συγκεκριμένη σχολή και τρόπο επιτυχιών και όποτε πίστεψε ότι γίναμε Τζόρνταν, η σφαλιάρα ήρθε δορυφορική… 

Αλλιώς θα καταντήσουμε σαν το ποδόσφαιρο που μόλις ο Ελληνάρας σήκωσε ψηλά τον αμανέ και πίστεψε ότι έγινε Μπαρτσελόνα και τον πόναγαν τα μάτια του και ήθελε θέαμα, επιθετικό ποδόσφαιρο και νέα παιδιά και ανανέωση, έχασε δύο φορές από τα Φερόε….