Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Η ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ


Είτε σου αρέσει είτε όχι, η Χρυσή Αυγή δεν είναι πια ένα ξαφνικό μπαμ αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις λαμβάνει άνετα την τρίτη θέση και έχει εδραιωθεί στο ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι. Για ένα τέτοιο φαινόμενο, έχουμε μόνο δύο δρόμους. Ή θα κάνουμε πως δεν το βλέπουμε κάνοντας τη διαπίστωση της πλάκας «ελα μωρέ τώρα με τους ναζί» ή θα το αναλύσουμε και θα το κατανοήσουμε για να μη βρεθούμε εν υπνώσει. 

Συνήθως, τα καινούρια κόμματα που δημιουργούνται από έναν παλιό πολιτικό, κάνουν τον κύκλο τους και σβήνουν. Τρανά παραδείγματα η Πολιτική Άνοιξη του Σαμαρά, Η Δημοκρατική Ανανέωση του Κωστή Στεφανόπουλου, η προσπάθεια του νυν ΥΠΕΞ Δημήτρη Αβραμόπουλου, που ενώ στην αρχή έφτασε στις δημοσκοπήσεις στο 15% αλλά γρήγορα έχασε σε δημοφιλία και ούτε καν μπήκε σε εκλογική διαδικασία. Γύρισε γρήγορα στο μαντρί. Αργότερα κάτι πήγε να κάνει το ΔΗΚΚΙ του Τσοβόλα, ο Καρατζαφέρης έδειχνε δυνατός αλλά το μεγαλύτερο μειονέκτημα του ήταν ότι πίστεψε, πως αυτός είναι ο μόνος ευφυής και όλοι οι άλλοι είναι βλάκες και την πάτησε. Ο ΛΑΟΣ έσβησε, όπως και η Δημοκρατική συμμαχία της Ντόρας και ο Καμμένος αποτυπώνεται ξεκάθαρα πως όσο περνάει ο καιρός χάνει ολένα και περισσότερους ψηφοφόρους. 

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα παλιό κόμμα που γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια. Δείχνει δυναμική και μάλιστα παρατεταμένη στοιχείο που οφείλεται ότι κατάφερε η δεξαμενή των ψηφοφόρων της να είναι από όλα τα κόμματα και ο άξονας να είναι ως επί το πλείστον η νεολαία. 

ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως αυτό συμβαίνει λόγω των θέσεων του κόμματος σχετικά με τους λαθρομετανάστες. Αυτό δεν ισχύει  καθώς η Χρυσή Αυγή έχει τα ίδια ποσοστά σε όλη την Ελλάδα ακόμα και σε περιοχές που δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα είτε εντος είτε εκτος Αττικής. 

Λέγεται επίσης ότι είναι ψήφος θυμού. Επίσης δεν συμφωνώ γιατί ο θυμός με την πάροδο του χρόνου είναι ένα συναίσθημα που ξεθυμαίνει. Ένα και πλέον έτος μετά τις εθνικές εκλογές όχι μόνο δεν ξεθύμανε αλλά η Χρυσή Αυγή έχει διπλασιάσει τα ποσοστά της! 

Μάλιστα, σε καιρό που υπάρχει μεγαλύτερη σταθερότητα ( χωρίς μεν να έχουν λυθεί τα προβλήματα ) και λίγη μεγαλύτερη αισιοδοξία για το μέλλον εκει που η χρεοκοπία εμφανιζόταν στην πόρτα μας, η Χρυσή Αυγή δυναμώνει και προελαύνει στον κοινωνικό ιστό. 

Η ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΑ

Δεν έγινε το 10% των Ελλήνων Χρυσαυγίτες, απλώς υπάρχει μια σιωπηρή υποστήριξη. Για καταλάβεις το ψέμμα των κοινωνικών δικτύων, η Χρυσή Αυγή στο facebook και στο twitter είναι ζήτημα αν έχει το 1%. Αλλιώς όμως είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα. Οι υποστηρικτές της στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν θέλουν να εκτίθενται. Όπως συνέβη και με το ΠΑΣΟΚ. Όλοι το ψήφισαν το 2009 και μετά ουδείς ήξερε για τον φόνο. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι παρά τα ποσοστά της, η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να κάνει πολυπληθείς συγκεντρώσεις. Αυτό δείχνει ότι ναι μεν έχει ισχυροποιηθεί αλλά ακόμα δεν είναι το κίνημα τόσο δυνατό ώστε να αξιοποιήσει τους νυν και προσεχείς ψηφοφόρους. 

ΓΙΑΤΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

Σε έναν κόσμο που όλοι οι –ισμοι καταρρέουν ως τραπουλόχαρτα, που η παγκοσμιοποίηση δεν έφερε και την ευτυχία σε κανέναν, που τα κοινωνικά δίκτυα χρησιμοποιούνται ως μέσα εκτόνωσης διαφόρων έξεων και σε μια Ελλάδα σε τόσο βαθιά πρωτίστως πνευματική, ηθική, κοινωνική και δευτερευόντως οικονομική κρίση υπήρχαν μερικά κενά. 

Α) Ο πατριωτικός αχρωμάτιστος λόγος. Ο Καρατζαφέρης έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί απορροφούσε μεγάλο κομμάτι της «άκρας δεξιάς» αλλά οι διαρκείς παλινωδίες του, με το μνημόνιο, την κυβέρνηση Παπαδήμου και τα άλλα λέω το πρωί, άλλα το μεσημέρι και άλλα το βράδι, τον οδήγησαν στο περιθώριο. Ο επίσης πατριωτικός λόγος του Πάνου Καμμένου δεν είχε αντίκρισμα καθώς δεν μπορεί ένας βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου από το 1991 να παρουσιάζεται σήμερα ως σωτήρας, άφθαρτος και αμόλυντος. Πολύς κόσμος ήθελε να βρει ένα κόμμα που να μην έχει σχέση με το φαύλο κομματικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών και σαφώς δεν είναι τυχαίο ότι που με το έσβησε ο ΛΑΟΣ, ανέβηκε η Χρυσή Αυγή. 

Β) Οι λαθρομετανάστες, η εγκληματικότητα και η τεράστια κοινωνική  αλλαγή που συνέβη στην Ελλάδα, πράγματα γνωστά, χιλιογραμμένα και χιλιοειπωμένα. Επιπροσθέτως είναι και η ανύπαρκτη κρατική πολιτική, η προστασία των πολιτών και η αίσθηση ότι είμαστε ξένοι και απροστάτευτοι στην ίδια μας τη χώρα. 

Γ)  Η αντιεξουσιαστική δράση που μοιραία θα έφερνε αντίδραση. Δεν μπορείς από τη μια να εχεις τις κουκούλες, τις μολότοβ, τη Μαρφιν, τους εμπρησμούς, τις καταστροφές, τους λοστούς, τα ρόπαλα, την κόκκινη βια, το indymedia, το κρατίδιον του Εξαρχιστάν, τους γνωστούς αγνώστους και να περιμένεις πως δεν θα υπήρχε μια αντίδραση σε όλα αυτά. 

Δ) Η Αριστερή ιδεολογία και πολιτική. Μην πειράξετε τους λαθρομετανάστες, όλοι αδέρφια είμαστε, όποιος μιλάει για Ελλάδα είναι φασίστας, όποιος είναι πατριώτης είναι και εθνικιστής, θάνατος στους μπάτσους, κάψτε τη σημαία, ο διεθνισμός, τα Σκόπια είναι Μακεδονία, η Θράκη είναι τουρκική, το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, ας έρθουν όλοι από παντού στην Ελλάδα, τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών και όχι των Ελλήνων. 

Στα Γ και Δ προσέθεσε βέβαια και την αγάπη στο χάος, κατά του κράτους, κατά των δομών, κατά της οικογένειας γιατί οι γονείς είναι συμβιβασμένοι μικροαστοί, κατά των εργαζομένων γιατί είναι πιόνια του συστήματος, κατά του νόμου και της κοινωνίας. 

Ε) Οι φαντασιώσεις. Όλοι γνωρίζουμε ότι το κοινωνικό μας σύστημα (άσχετα αν όσοι μπορούσαν το εκμεταλλεύτηκαν αυτό για τα δικά τους συμφέροντα) είναι διεφθαρμένο, ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη είτε λόγω των λειτουργών της είτε λόγω των διαδικασιών που για να γίνει μια δίκη πρέπει να περάσουν 10 χρόνια και ότι οι πολιτικοί μας δεν είναι δα και κρυστάλλινοι. Θες από τις ταινίες και τα σίριαλ, πολλοί φαντασιώθηκαν να είναι κάτι ανάμεσα στον Στίβεν Σίγκαλ και τον Κάλαχαν που παρακάμπτοντας το διεφθαρμένο σύστημα θα απένειμαν δικαιοσύνη. Αυτή ακριβώς τη φαντασίωση των φοβισμένων και ανήμπορων – εκτος και αν είχαν βίσμα ή αν ήταν άνθρωποι της νύχτας – ανθρώπων ήρθαν να ενσαρκώσουν τα μούσκουλα των χρυσαυγιτών μαχητών.

ΣΤ) Η έλλειψη ιστορικής γνώσης. Ο αμόρφωτος μέσος Έλλην που είναι έτοιμος να αναπαραγάγει και να διαδώσει οτιδήποτε δει στον παγκόσμιο ιστό χωρίς φίλτρο, σκασμένος από το φαϊ και το πιοτό, συνηθισμένος από την πλαστική ευμάρεια της δεκαετίας του 80 έχασε την ιστορική γνώση. Ενώ η εποχή προσφέρεται να μάθουμε μερικά πράγματα, όπως τι ήταν ο ναζισμός, ο φασισμός, ποια ήταν η πραγματική καταστροφή που έφερε η χούντα, πως την επταετία 67-74 δεν ήταν δα τόσο υπέροχα τα πράγματα και οι δικτάτορες δεν ήταν και οι πιο έντιμοι άνθρωποι του κόσμου και το εναλλακτικό καθεστώς κατά Νικόλαο Μιχαλολιάκο ήταν by CIA, φτάσαμε στο σημείο, ο κόσμος να μην ενδιαφέρεται για αυτά. 

Νομίζουν πολλοί το ότι αν χαρακτηρίζεις έναν ψηφοφόρο και οπαδό της Χρυσής Αυγής ως Ναζί, τον βρίζεις. Ούτε καν. Οι μεν μυημένοι δεν θίγονται γιατί αυτό ακριβώς είναι – σαν να λες έναν οπαδό του Ολυμπιακού «γάβρο» και έναν οπαδό του Παναθηναϊκού «βάζελο» - και οι δε αμύητοι σου λένε ότι κάνεις λάθος και ότι αυτοί ξέρουν τον μαίανδρο και τον εθνικό ύμνο. Η Χρυσή Αυγή είναι έντιμη σε αυτό. Ξεκάθαρα τα λένε οι άνθρωποι, και το zeig heil τατούαζ το έχουν, και τα έντυπα τους βρίθουν σε αναφορές και λατρείες. Τι δεν καταλαβαίνεις; 

Ζ)  Η αυθεντικότητα. Ο κόσμος βαρέθηκε τους καθωσπρεπιστές πολιτισμένους γραβατοφόρους με την ξύλινη γλώσσα που βούταγαν στα ταμεία και κολυμπούσαν στην αρπαχτή. Βαρέθηκε το  politically correct της υποκρισίας και του πολιτικού πολιτισμού που μας οδήγησε σε ένα ατέρμονο φαγοπότι και στη χρεωκοπία. Όταν ο Κασιδιάρης έριξε τις σφαλιάρες στην Κανέλλη, ο κόσμος τον επιδοκίμασε και τελικά μάλλον για αυτό η Λιάνα δεν είναι στη θέση της Παπαρήγα αλλά ένας παγκοσμίως άγνωστος. Για να σου πω την αλήθεια, όταν είδα το βίντεο για πρώτη φορά, πάγωσα. Όταν το είδα για 100η φορά και το συνήθισα, είπα «καλά της έκανε». Μια ζωή η Κανέλλη, φώναζε, χυδαιολογούσε, προσέβαλλε, δεν άφηνε κανέναν να μιλήσει και στο όνομα του «διάλογο κάνουμε» η συμπεριφορά της στα πάνελ ήταν άκρως φασιστική. Βρέθηκε και ένας να της ρίξει και μια σφαλιάρα. 

Επίσης η Χρυσή Αυγή έκανε εκλογές με φραγκοδίφραγκα χωρίς επιχορηγήσεις και ΜΚΟ, και είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που κάνει κοινωνικές δράσεις. Ο κόσμος λοιπόν εκτίμησε ότι είναι αυτοί που είναι, δεν προσποιούνται και είναι ειλικρινείς ως προς τα πιστεύω τους. 

Η) Η απειρία των ΜΜΕ. Τα μαζικά μέσα επιρροής με τη στάση «δεν δίνουμε βήμα στους φασίστες» πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο. Τους θεοποίησε. Στη μάζα πολλές φορές λειτουργεί η αντίστροφη ψυχολογία. Όταν ένας βάλλεται πανταχόθεν, αυτόματα γίνεται συμπαθής και τρανό παράδειγμα των τελευταίων ετών ο Μακαριστός Χριστόδουλος. Όλοι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι τον έκραζαν και ο κόσμος τον αγαπούσε. Ήταν ο μόνος ιεράρχης που έκανε 3.000.000 Έλληνες να βάλουν την υπογραφή τους για το θρήσκευμα στις ταυτότητες και κατέβασε στο δρόμο τόσο κόσμο για το Μακεδονικό Ζήτημα. Για τη Χρυσή Αυγή εν προκειμένω, η φίμωση από τα μαζικά μέσα επιρροής, παραδόξως τους ωφέλησε γιατί λειτούργησε ως ασπίδα προστασίας. Ο μέσος πολίτης σκέφτεται πως αφού τους πολεμούν τα κανάλια που όλο και θα έβαλαν και αυτά το δαχτυλάκι τους ( για να μην πω το φτυάρι ) στο μέλι, άρα μια χαρά είναι τα παιδιά με τα μαύρα. Τους πολεμούν οι διεφθαρμένοι άρα είναι έντιμοι! Στο κάτω κάτω της γραφής τόσα χρόνια, πρώτη μούρη ήταν στα κανάλια ο Τσοχατζόπουλος και ο Παπαντωνίου. Ο Βουλγαράκης και η Ντόρα. Η Ρεπούση και ο Τατσόπουλος. Η Λιάνα. Αρα οι καλοί φιμώνονται! 

Κανείς δεν ξέρει τίποτα για αυτό το κόμμα. Ούτε τις θέσεις του για πλείστα όσα θέματα της κονωνικο-πολιτικής ζωής, ακόμα και για το πώς παίρνει τις αποφάσεις του. Στα οικονομικά λένε ότι και το ΚΚΕ. Στα άλλα θέματα άποψη δεν έχουν πλην της καραμέλας για τους τοκογλύφους, το μνημόνιο και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Χαρήκαμε για τη γνωριμία. Η επανάσταση ξεχάστηκε στα βουλευτικά αυτοκίνητα που δεν θα τα έπαιρναν και τελικά τα χρησιμοποιούν. 

Όταν η παλιά καραβάνα και ο παμπόνηρος Γιώργος Τράγκας τους κάλεσε σε κουαρτέτο στον ΣΚΑΙ, γιατί ξέρει πολύ καλά προς τα πού φυσάει ο άνεμος, πολλοί ξεσηκώθηκαν. Ο ίδιος όμως κάνει εξαιρετικές δημόσιες σχέσεις με τον ανερχόμενο πόλο εξουσίας. Σε αυτή τη συνέντευξη ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος πέταξε κάτι ιδιαίτερα προσεκτικά για την ευγονική. Ο Τράγκας είτε δεν ήξερε, είτε δεν ήθελε να του ζητήσει διευκρινίσεις. Για όσους έχουμε διαβάσει και κάτιτις, η ευγονική φιλοσοφία ήταν βασικός ιδεολογικός άξονας του Γ Ράιχ και ήταν σαφής η αναφορά στην εθνοσοσιαλιστική καθαρότητα της αρείας φυλής. "Το κράτος έχει ένα φυσικό δικαίωμα και μια ιερή υποχρέωση να σκοτώνει τα άτομα με την εντολή να διατη­ρήσει το έθνος, τον κοινωνικό ορ­γανισμό, ζωντανό και υγιή". Ένα εξαιρετικό άρθρο επί του θέματος είναι εδώ: http://www.egolpion.com/darwinism_nazism.el.aspx
 
Στην ίδια συνέντευξη, ο πληθωρικός Παναγιώταρος είπε πως «δεν μας ενδιαφέρει το θρήσκευμα».
Αυτά να τα βλέπουν όσοι κληρικοί παρασύρονται, τους ευλογούν και τους αποκαλούν μάλιστα «γλυκιά ελπίδα» και όσοι ορθόδοξοι ευσεβείς τους υποστηρίζουν. 

Λίγες μέρες αργότερα ο Μιχαλολιάκος είπε, πάλι στον Τράγκα αλλα στο KONTRA αυτή τη φορά, πως αν είναι εγκληματίας πολέμου ο Χίτλερ είναι και ο Τσώρτσιλ. Άρχοντας ο Νικόλας! Τα ίδια ο επιτιθέμενος, τα ίδια και ο αμυνόμενος!  Είστε πολύ ωραίος τύπος κύριε, που θα λεγε και ο Ζουγανέλης!

Προσπάθησε η Χρυσή Αυγή να μοιράσει τρόφιμα στην πλατεία Συντάγματος. Πετάχτηκε ο πιο αποτυχημένος δήμαρχος όλων των εποχών, ο Καμίνης των Τζαμιών μια όλα τα άλλα τα έλυσε, που κατάφερε να γίνει πιο αντιπαθής και από τον Κακλαμάνη, για να της το απαγορεύσει. Τι κατάφερε; Όλος ο κόσμος να τον βρίζει και να βγαίνουν κερδισμένοι οι Χρυσαυγίτες. Τρόφιμα θα μοίραζαν και όχι ναρκωτικά. Στο επιχείρημα ότι η πλατεία Συντάγματος είναι συμβολική, να θυμήσω ότι και το MEGA είχε κάνει παρόμοια εκδήλωση με τα ρούχα και στο κάτω κάτω της γραφής ας τους πρότεινε την πλατεία Κλαυθμώνος. Όλα τα ΜΜΕ στο πλευρό του Καμίνη και ο κόσμος στο πλευρό του Κασιδιάρη.

Στη Χρυσή Αυγή πρέπει να δοθεί βήμα έκφρασης. Εκφράζει πια μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και είναι φασισμός η περιθωριοποίηση της από τα μαζικά μέσα επιρροής. Παρακολούθησα πρόσφατα ένα debate στην εκπομπή του Αρη Πορτοσάλτε στον ΣΚΑΙ μεταξύ Αδωνι Γεωργιάδη και Ηλία Κασιδιάρη. Ο Ηλίας ήτο σε μειονεκτική θέση γιατί δεν προσήλθε στο στούντιο όπως προσεκλήθη αλλά προτίμησε το τηλέφωνο όμως ο Άδωνις τον κονιορτοποίησε.  Πρέπει να ήταν ίσως η μοναδική, στις ελάχιστες φορές που υπάρχει στο στούντιο ο αντίλογος, που ο Ηλίας Κασιδιάρης υπέστη συντριπτική ήττα κατά κράτος, κάτι σαν την ναυμαχία της Σαλαμίνας. Αν νομίζεις ότι υπερβάλλω, άκουσε το και μόνος σου: http://www.youtube.com/watch?v=3BXvrvQySew
 
Δεν χρειάζεται ειδική στρατηγική. Απλώς δώσε τους βήμα και άφησε τους να μιλάνε. Μόνοι τους θα τα πουν μια χαρά ώστε να ξέρει ο πάσα είς ένας τι ακριβώς ψηφίζει. 

Η Χρυσή Αυγή δεν πολεμάται με ένα νομοσχέδιο όπως αυτή η κωμωδία που λέγεται αντιρατσιστικό. Ισα ισα θα τους κάνει δέκα φορές ήρωες. Ούτε έχει νόημα να τους διώχνεις από τη Βουλή για ένα mr Alexis και την «ερώτηση σούπα» ( σιγά την ύβρη πια ) όταν έχουν ακουστεί λέξεις όπως προδότες, δοσίλογοι, broker, αρχιερέας της διαπλοκής και τα μύρια όσα. Η Χρυσή Αυγή και η αληθινή ιδεολογία της πολεμάται με τις αξίες του Ελληνισμού ( τις πραγματικές αξίες ότι τις μαϊμούδες)  με την παιδεία, τον πολιτισμό  και τον διάλογο.

Όταν δεις πως εκτός από το προφίλ των σκληρών του Μαϊάμι, δεν έχουν και τίποτα άλλο να πουν, μοιραία θα ατονήσουν. 

Ένα κείμενο αξίζει μόνο όταν έχει προτάσεις. Πρωτίστως πρέπει να βελτιωθεί άμεσα και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και να ενισχυθεί το συναίσθημα της ασφάλειας. Όταν τα πράγματα πάνε στα άκρα, τότε και ο κόσμος πάει στα άκρα. Η παιδεία παραμένει το πιο σημαντικό πράγμα και δεν θα είχα καμία αντίρρηση να άλλαζαν ακόμα και τα σχολικά βιβλία με έμφαση στον Φασισμό, τον Ναζισμό και την πραγματικότητα για τα έργα και τις ημέρες της δικτατορίας. 

Κατά τα άλλα η ιστορική πραγματικότητα έχει αποδείξει πως όταν ακαλλιέργητοι άνθρωποι έχουν δει μεγαλεία απότομα, αργά ή γρήγορα τσακώνονται μεταξύ τους. Ήδη η Χρυσή Αυγή μετράει μια διάσπαση με τον «Περίανδρο» και μόλις σταματήσει ο καλπασμός στα ποσοστά τους, θα διαλυθούν.

Η θέση μου πάντως για να είμαι απολύτως ξεκάθαρος, είναι πως τους θέλω στη Βουλή να φωνάζουν και ως αντίπαλο δεος της Ρεπούση, του Νάσου Θεοδωρίδη και του Τατσόπουλου και λοιπών αριστεριζόντων ανθελλήνων βουλευτών. 10-11 βουλευτές όμως, το ελάχιστο όριο, όχι παραπάνω. Τους θέλω μέσα στη Βουλή για να υπάρχει μια ισορροπία αλλά αν αποκτήσουν μεγάλη δύναμη, ο σώζων εαυτώ, σωθήτω…




2 Λογομαχιες:

Stefanos Max είπε...

Ο Αδωνις Γεωργιαδης βρηκε εξαιρετικο το ποστ σου.

BUTTERFLY είπε...

Συμφωνω απολυτα! Μα απολυτα ομως!

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια