MARADONA KAI MESSI

Οι σωστές προφητείες γίνονται πριν τα γεγονότα. Οι «προφητείες» μετά το γεγονός είναι διαπιστώσεις που αν εχεις σωας τα φρένας δύσκολα κάποιος διαφωνεί μαζί σου, είσαι κλισε πολιτικαλι κορέκτ χωρίς ρίσκο και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα. Προτιμώ το ρίσκο και την αντίστοιχη δικαίωση ή κράξιμο παρά την ασφάλεια της διαπίστωσης.

Λίγο πριν το μουντιάλ, θέλω να αναφερθώ στο δίλημμα που μας προέκυψε φέτος, κυρίως μετά το επικό Μπαρτσελόνα – Αρσεναλ 4-0. Ντιέγκο ή Λιονέλ;

Μέγιστη αρχή του αθλήματος είναι πως ο παίκτης καταξιώνεται στο μουντιάλ. Πολύ ωραίο το champions league, αλλά το μουντιάλ παραμένει η κορυφαία διοργάνωση από καταβολής πλανήτη Γη.

Ο μεγάλος Μαραντονα το πήρε μόνος του. Αντε, είχε και τον Μπουρουσάγκα για να του τελειώνει τις ασίστ. Ο Ντιέγκο διασυλλογικά, πήρε τον Ιωνικό της Ιταλιας και κατέκτησε μονος του το πρωτάθλημα και κύπελλο Ευρώπης.  

Ηταν ηγέτης που πήρε στις πλάτες του μια ομάδα και  εβαλε κατα γενική ομολογια το καλυτερο γκολ ολων των εποχων στο μουντιαλ του 86, περνωντας τη μιση εθνικη Αγγλιας και όχι κάποια Χετάφε…

Ο Μέσι αμιγώς τεχνικά, πιθανώς να είναι ανώτερος του Ντιέγκο, αφου χρησιμοποιεί και τα δυο πόδια, είναι πιο γυμνασμένος και μαρκάρει. Από την άλλη ανδρώθηκε σε ένα σύστημα Μπαρτσελόνα και είναι προϊον δεκαετούς δουλειάς. Εχει δίπλα του εξαιρετικούς παίκτες που του κάνουν τη ζωη πιο εύκολη ( Τσάβι ) και ειδικά φέτος, στη θεωρητικά καλύτερη χρονιά του, στα ματς με την Ιντερ για τη συμμετοχή στον τελικό σχεδόν απουσίαζε. Οι μέχρι τώρα εμφανίσεις του με την εθνική Αργεντινής δεν μάγεψαν και ισως αν ημουν στη θέση του να έπαιζα για την εθνικη Ισπανίας. Του πάει καλύτερα.

Αυτή τη στιγμή ο Μαραντόνα είναι αξεπέραστος. Ας δούμε τι θα κάνει ο Μέσι στο μουντιάλ. Αν και πάλι, μικρός είναι, θα εχει θεωρητικά δυο ακόμα ευκαιρίες.

Ολοι έχουμε ανάγκη να βρούμε καινούριους ηρωες. Στο μπάσκετ ακόμα να βρεθεί ο Τζόρνταν, η πυγμαχία σταμάτησε στον Μοχάμεντ Αλι ( ο Τάισον αυτοκαταστράφηκε ) , στο ποδόσφαιρο ακόμα ψάχνουμε και στον στίβο μετά από μια μακρά περίοδο ξηρασίας, κάτι πάει να γίνει με τον Μπόλτ. Μέχρι να ξεφουσκώσει και αυτός.

Αν θέλεις να είσαι ο νεος Μαραντόνα, πρέπει να πάρεις από το χεράκι τη δεδομένη εθνική Αργεντικής που προκρίθηκε με την ψυχή στο στόμα και να την πας στον τελικό. Όπως έκανε στο προηγούμενο μουντιάλ ο τεράστιος και τρίτος τη τάξει στο πάνθεον του ποδοσφαίρου ( να δεχθώ με πολύ κόπο τον Πελέ στη δεύτερη θέση ) Ζινεντίν Ζιντάν.