ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο αγώνας ηταν μια φυσιολογική εξέλιξη του αθλητικού δράματος στη χώρα μας. Αν απομονώσεις αυτό το παιχνίδι, τότε εχεις αυτόματα τη σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία ορθάνοιχτη μπροστά σου.

Φάνηκε, πόσο μα πόσο κακό έκανε η εμπλοκή Κόκκαλη στον αθλητισμό και μάλιστα στο ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού.
 

Δημιούργησε μια γενιά οπαδών που δεν ξέρει να χάνει. 

Δεν δέχεται την ήττα και είναι κατ εξοχήν οπαδοί του αποτελέσματος και του ηλεκτρονικού πίνακα και όχι του αθλήματος.

Στην Ελλάδα είμαστε ποδοσφαιρικοί οπαδοί. Στο μπάσκετ πάμε για το πανηγύρι, τις νίκες και για να ξεχαρμανιάσουμε από το ποδόσφαιρο. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού συσσώρευσαν και την ποδοσφαιρική οργή.

Το χεράκι της μια χαρά το έβαλε και η ανακοίνωση της ομάδας του Ολυμπιακού με διάφορες παπαριές περι ξένων διαιτητών και παίξτε μόνοι σας. Χθες, με Ελληνες διαιτητές, ο Παναθηναϊκός ηταν καλύτερος και ακόμα και να μην υπήρχε η διακοπή, ο Ολυμπιακός θα έχανε. Θέλεις να διαμαρτυρηθείς για τη διαιτησία; Δικαίωμά σου, βγάλε το βίντεο με τις επίμαχες φάσεις και μείνε εκεί.

Ακόμα πιο μια χαρά, ηταν και η απαστράπτουσα αθλητική δικαιοσύνη που έβαλε το συγκλονιστικό ποσό των 2.000 ευρώ πρόστιμο στη ροχάλα του Διαμαντίδη.

Η μεγαλύτερη χαρά ηταν πως από τη μια στο Βερολίνο είμασταν αγγελάκια αλλά εδώ είναι λιμάνι ναουμ και κάνουμε ότι γουστάρουμε. Ναούμ.

Φτάσαμε λοπόν στο σημείο που μια και θα νικούσε ο ΠΑΟ, ο αγώνας δεν έπρεπε να τελειώσει και δεν έπρεπε να πανηγυρίσουν οι οχτροί μέσα στο σπίτι μας.

Η παραφιλολογία με την παράγκα του Παναθηναϊκου στο μπάσκετ και τις «εξυπνες αντιστοιχίες» με το Κοκκαλιστάν του ποδοσφαίρου, δεν εχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αβάντα υπάρχει όπως υπάρχει σε κάθε πρώτο σε όλα τα αθλήματα του πλανήτη αλλά στο μπάσκετ δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα.

Αφενος γιατί ο Ολυμπιακός, διαθέτει σοβαρή ομάδα στο μπάσκετ μόλις από το 2007, [ ΣΣ το 2006 ο ΠΑΟ πήρε πρωτάθλημα ανετα με 3-0 νίκες τον Ολυμιπακό, το 2005 ο ΠΑΟ νίκησε την ΑΕΚ, το 2004 το Μαρούσι και το 2003 πάλι την ΑΕΚ κ.ο.κ ] ενώ ο άλλος καταδυνάστευε το ποδόσφαιρο για 12 χρόνια, αφετέρου γιατί αυτή η τρομερή παράγκα του ΠΑΟ

-         έχασε στον τελικό του κυπέλλου

-         έχασε ματς της κανονικής περιόδου με 87-76 από τον Ολυμπιακό

-         και στα πλεϊ οφ, ο ΠΑΟ κέρδισε δίκαια στο πρώτο, έχασε δίκαια στο δεύτερο, κέρδισε δίκαια στο τέταρτο και στο τρίτο δικαιούται να φωνάζει ο Ολυμπιακός αλλά περιμένα μια πιο σοβαρή αντίδραση στο +14.

Επι της ουσίας ο Παναθηναϊκός είναι δίκαια πρωταθλητής Ελλάδος για το 2010.

Αφενός στην κανονική περίοδο ηταν πιο σταθερός από τον Ολυμπιακό και  τερμάτισε πρώτος, αφετέρου στα πλέϊ οφ, 3 από τα 4 ματς ηταν πεντακάθαρα.

Ετσι φτάσαμε σε έναν αγώνα που ολοι έβαλαν το χέρι τους. Ολυμπιακός, διαιτητές, αθλητική δικαιοσύνη, πολεμικό κλίμα δημοσιογράφων και φυσικά η ατομική ευθύνη του καθενός από τον υπέροχο κόσμο του θρύλου που πήγε στο γήπεδο με έναν στόχο. Αν στραβώσει το ματς, να το διακόψουν.

Αυτή λοιπόν είναι η ελληνική κοινωνία.

Καβατζώνεται, βολεύεται, μετά κάτι δεν πάει καλά, βάλουμε επι δικαίων και αδίκων χωρίς να κοιτάμε τις δικές μας ευθύνες, βρίσκουμε μια καλή αφορμή και τα κάνουμε όλα μπάχαλο σε ένα υπέροχο πλαίσιο ατιμωρησίας και ασύλου.

Αναρωτιέμαι, μήπως τελικά πρέπει να πεθάνει ενας για να σοβαρευτούμε;

Υγ1. Δε λεω ότι στο ΟΑΚΑ είναι ειδυλλιακό το περιβάλλον ή οι οπαδοί των άλλων ομάδων είναι καλύτεροι. Αυτό το πράγμα όμως δεν το είχαμε ξαναδεί. Ακόμα και ο τελικός του κυπέλλου Ολυμπιακός Αρης ( στο μπάσκετ επι Μπάρτον), κάποια στιγμή τελείωσε!

Υγ2. Τι τα θες; Η λήθη σκεπάζει τα πάντα, μουντιάλ ερχεται, μουντομπάσκετ μετά, ο τελευταιος αγώνας ηταν για φέτος, ραντεβού του χρόνου. Ο τελευταίος να κλείσει την πορτα. Φευγει η δροσια από το ερ κοντίσιον…