ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – ΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ ΤΗΣ ΝΙΓΗΡΙΑΣ

Η μιζέρια δεν αντέχεται. Ο φθόνος επίσης.

Αναφέρομαι στο Ελληναριό της παντογνωσίας που βρήκαν την ευκολία.

Ελα μωρέ τώρα, αν δεν έμεναν με δέκα παίκτες, πάλι θα χάναμε.

Ελα μωρέ τώρα, το πρώτο γκολ ηταν σπόντα-κόντρα αλλιώς θα το έπιανε.

Ελα μωρέ τώρα, έχασε ο άλλος από τα δυο μέτρα γκολ σε κενή εστία. Ας το βαζε και βλέπαμε.

Ελα μωρέ τώρα, το άστρο του Γερμανού με την τύχη του. Πεθαμένοι είμασταν και αναστηθήκαμε. Κοιμήθηκε ο Θεος!

Το να μείνεις με δέκα παίκτες είναι μέρος του παιχνιδιού. Όπως ο τραυματισμός. Δεν έπεσε κεραυνός από τον ουρανό. Στην ποδοσφαιρική ιστορία υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων που ομάδες με δέκα παίκτες, είτε κέρδισαν, είτε πήραν ισοπαλία.

Το γεγονός ότι η Εθνική μας αντέδρασε, πάλεψε, πίεσε και δημιούργησε πλήθος ευκαιριών, δεν μετράει;

Εντάξει, φαίνεται ότι ο Τοροσίδης παίζει στον Ολυμπιακό αφου με το άγγιγμα έπαθε ηλεκτροπληξία και έκανε σαν Παλαιστίνιος που μόλις έφαγε ρουκέτα, αλλά τι ήθελε ο άλλος να του ρίξει σκαριά; Καλώς έκανε ο Μπίλι τον «πεθαμένο» και να μάθει άλλη φορα το nigerian boy να μην κάνει μαγκιές.

Το πρώτο γκολ ηταν σπόντα αλλά με βάση τη συνολική εικόνα του αγώνα, έπρεπε να μην μπει αυτό αλλα να μπουν άλλα 4. και πάλι ριγμένοι είμαστε.

Για να φτάσει ο άλλος να  το χάσει από τα δύο μέτρα είχε προηγηθεί απίθανη ευκαιρία του Γκέκα! Θα ηταν «αδικία» να το έβαζε!

Αν ηταν τόσο τυχερός ο Γερμανός, στο τελευταίο 20 λεπτο του αγώνα με την Κορέα, θα είχαμε βάλει ένα γκολ στο δεύτερο ημίχρονο που χάσαμε 4 καλές φάσεις και τότε θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει εστω την ισοπαλία ώστε σήμερα να είμασταν μια ανάσα από την πρόκριση. Θα μπορούσε σήμερα να είχαμε βάλει άλλα δυο γκολ και να είμασταν σίγουροι για τις πιθανές ισοβαθμίες. Γκαντεμιά δεν ήταν τα γκολ που δεχθήκαμε από την Κορέα και την Νιγηρία; Ή πριν το γκολ της Κορέας δεν υπήρχε η μεγάλη ευκαιρία του Τοροσίδη;

Οι παίκτες από την άλλη δεν πρέπει να θυμώνουν. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Το άθλημα που εγείρει πάθη, περισσότερο από όλα τα άλλα και όπως από τη μια εχεις τη δόξα, τα μεγάλα συμβόλαια, τους χορηγούς και τα πριμ, ετσι και από την άλλη θα εχεις το – ακόμα και υπερβολικό – κράξιμο. Δεν μπορεί από τη μια να θέλεις μόνο δοξολογίες και από την άλλη, «δεν πειράζει παιδιά, πάμε για το επόμενο»! Αυτό μου φαίνεται ιδιαίτερα εγωιστικό. Το φυσιολογικό είναι χειρόκροτημα στο θετικό, αποδοκιμασία στο αρνητικό. Στο αντίθετο θα υπήρχε πρόβλημα. Μου αρέσει επίσης όταν εφεύρουν κλισέ: Δεχθήκαμε γκολ, κόντρα λέει στη ροή του αγώνα. Τι σημαίνει αυτό; Ποια ροή είχε ο αγώνας μόλις στο 7 λεπτό; Ποδόσφαιρο είναι και όχι μπάσκετ. Παίζεις, προσπαθείς και γίνεται ένα τσαφ και χάνεις.

Στο κάτω κάτω της γραφής, μήπως με την Κορέα έπαιξαν κάτι φοβερό και τους αδικήσαμε; Εντάξει, εκ του αποτέλεσματος κρίνουμε πως το σκεπτικό του Ρεχάγκελ δεν βγήκε. Αλλά οι πρωταγωνιστές δεν ηταν όπως με την Νιγηρία!

Ούτε ο Καραγκούνης είχε καμια σχέση, ούτεο Σαμαράς, ούτε ο Κατσουράνης ηταν ο ιδιος. Διαφωνώ με την ισοπέδωση αλλά κάπου καταλαβαίνω τη γιούχα γιατί είναι απολύτως φυσιολογική με βάση την εμφάνιση και το αποτέλεσμα.

Σε ότι αφορά τον αγώνα, ένα μεγάλο μπράβο σε ΟΛΟΥΣ. Ακόμα και στον Βύντρα που έκανε λάθη, ακόμα και στον Τζόρβα που παραλίγο να μας  έβαζε ταφόπλακα. Θα μου πεις ότι έσωσε ένα μετά, αλλά η φάση τελείωσε με τη δυστοκία σε κενό τέρμα και ισως να μην υπήρχε αν δεν είχε προηγηθεί το αστείο γκολ που δεχθήκαμε για μια ακόμα φορά.

Τι περιμένω για τη συνέχεια;

Η λογική λέει πως θα χάσουμε από την Αργεντνή. Ακόμα και να κρατήσει ο Ντιέγκο στον πάγκο τους βασικούς, οι αναπληρωματικοί είναι φωτιά όπως ο Μιλίτο και ο Αγκουέρο. Δεν νομίζω ότι η Αργεντινή θα παίξει με το κύρος της και το όνομα της, ούτε μας χρωστάει χάρη ώστε να κάτσει να χάσει.

Στο άλλο παιχνίδι, οι Νιγηριανοί λόγω χαμηλού ηθικού, θα χάσουν. Μπορεί να είναι ισχυροί σωματικά αλλά πνευματικά, αν κρίνω από σήμερα, δεν θα κοντράρουν τα πειθαρχημένα ρομποτάκια από την Κορέα. Αρα ας προσέχαμε, και θα μας περάσουν οι Κορεάτες.

Το ζητούμενο για μένα είναι η αξιοπρέπεια. Μη φάμε 4 και τσαλακωθεί η επική εμφάνιση και το καλύτερο μας παιχνίδι μετά το 0-1 με την Τουρκία στην Πολη.

Ας χάσουμε εστω με 1-0, ή 2-1, τιμητικά.

Οι ελπίδες παραμένουν ελπίδες αλλά το ζητουμένο που ηταν εξαρχής γκολ και βαθμός για πρώτη φορά, εξετελέσθη και με το παραπάνω.

Τι να πει και η Ισπανία που έχασε από την Ελβετία, η Γαλλία που θύμιζε την παγκόσμια πρωταθλήτρια του 98 όσο θυμίζει φεράρι το πατίνι και η Ιταλία που παρουσιάζει τόσο ενδιαφέρον οσο η καταμέτρηση των κόκκων άμμου μιας παραλίας. Ακόμα και η Νιγηρία με κατά τεκμήριο καλύτερους παίκτες από τους δικούς μας, αν δεν εξιλεωθεί στον αγώνα με την Κορέα, θα είναι οικτρά αποτυχημένη.

Προσωπικά πάντως, δεν έχω καμία απάιτηση. Οτι είναι να ρθει, θε να ρθει. Μπράβο στην ομάδα μας και ας φτάσουμε πρώτα να αποκτήσουμε ως ελληνικό ποδόσφαιρο σταθερά συμμετοχές σε μουντιάλ και μετά θα μάθουμε να μην υποτιμούμε και να μην την πατάμε από τις Κορέες.

Αυτό το ξέρουμε από το μπάσκετ. Στην αρχή, στα f4 τρώγαμε σφαλιάρες αλλά με τη σταθερότητα των συμμετοχών, αποκτήσαμε την εμπειρία να παίρνουμε και κούπες.

Επεα γέλωτα – part 1: «Να πούμε ότι είναι προς τιμήν του που ήρθε εδώ ο Νίκος Καρούλιας με δικά του έξοδα». Πουρουπουπού. Γιατί ρε γίγαντα, ήθελες να τα πληρώσει το κράτος;

Επεα γέλωτα – part 2: «Δεν με ενδιαφέρει να προκριθούμε». Βασίλης Τοροσίδης. Αν εκει που έφτασες, δεν σε νοιάζει να κάνεις ένα βήμα παραπάνω, μην παίξεις τότε, ασε κάποιον άλλον στη θέση σου που θα τον ενδιαφέρει να προσπαθήσει να εξαντλήσει τις έστω 5 στις 100 πιθανότητες που έχουμε.

Επεα γέλωτα - part 3: «Στον αγώνα με την Κορέα δεχθήκαμε γκολ πολύ νωρίς και αυτό έφταιξε για την ήττα μας». Πουρουπουπου. Ισα ισα που το έφαγες τόσο νωρίς και είχες στη διάθεση σου 83 λεπτά να αντιδράσεις και όχι μόνο 20 όπως έκανες.