ΚΟΝΣΟΜΑΣΙΟΝ ΚΑΙ ΚΩΛΟΜΠΑΡΟ

-         Υποπτε, κάνε μου τη χάρη σε παρακαλώ, έρχεσαι παρέα;

-         Τι να σου κάνω, ας παω και γω μια φορά να δω πως είναι…

Ο φίλος είχε πιάσει κουβέντα στο facebook με μια κοπέλα που έκανε κονσομασιόν. Λεγε λέγε, δεν θέλει και πολύ να πέσει η πρόταση συνάντησης.

«Ελα πρώτα στο μαγαζί να σε γνωρίσω και μετά βγαίνουμε και για καφέ και ότι θέλεις» του είπε και ο φίλος κατέφυγε στον φίλο.

«Ελα για παρέα, δεν ξέρω τι θα βρω εκει μέσα, μην παω και μόνος μου σαν μαγκούφης». Δεν εχω ξαναπάει σε κολόμπαρο γιατί πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα υποτιμητικό να πληρώσεις μια γυναίκα για να σου μιλήσει. Οπότε σκέφτηκα να κάνω την κίνηση ώστε να γράψω μια μπλογκ-ιστορία.

Φτάσαμε σε ένα κλασικό μέρος που απέξω δεν μπορείς να δεις τι γίνεται μέσα και μπήκαμε σε έναν καμμένο χώρο που κυριαρχεί το ημίφως, μια απέραντη μπάρα για συζητήσεις και περιπτύξεις και η μουσική από χαουζ του 80 μέχρι Μαρινέλλα. Ότι μας φτιάχνει και ότι κάτσει στον DJ ο οποιος διεκπεραιώνει τις παραγγελιές.

Νομίζω πως ακόμα και πυρηνικός πόλεμος να γίνει, να ερημώσουν όλα, τα κωλόμπαρα δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Το μάρκετινγκ είναι πανεπιστημιακού επιπέδου και ντροπές δεν υπάρχουν. Μπήκες μέσα; Άφησες λεφτά. Πολλά λίγα, δεν ξέρω. Αλλά όταν θα βγεις, αφενός θα είσαι ζαλισμένος από τη μπόμπα και ελαφρύτερος οικονομικά.

Με το που μπαίνεις μέσα, σε διπλαρώνουν τρεις. Αγκαλιές, φιλιά, ειδικά στους θαμώνες, διαχυτικότητες, πάντα μια φιλοφρόνηση «τι όμορφο χαμόγελο, καλέ τι κουκλί είσαι εσύ» και ο ανηρ ανεβαίνει στον ουρανό. Αμέσως μετά, δεν προλαβαίνεις τις παραγγελιές:

«θέλω να πιω μαζί σου αγάπη μου, βάλε μου ποτό! Εδώ από τον Λάκη, ποτό σε μένα και στη Σούζι και ένα ο Λάκης». Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, «μωρό που ησουν τόσο καιρό, περνάω υπέροχα, βάλε σφηνάκια από τον Λάκη, τι άντρας είσαι συ μανάρι μου, επιτέλους ένα πραγματικό αρσενικό εδώ μέσα»

Χτυπάνε αλύπητα στον ανδρικό εγωισμό και δεν σου αφήνουν περιθώριο ούτε για μια ανάσα! Ο υπέρτατος ασχημοκάγκουρας να είσαι, Μπραντ Πιτ θα νοιώσεις! Επιθετικά και χωρίς κυριλαναστολές με σκοπό να φουσκώνεις σαν παγώνι και να ξεφουσκώνει η τσέπη σου.

Τι;

Θα πεις όχι;

Plan B

-         Δεν σε είχα για τόσο τσιγγούνη!

-         Ετσι κάνεις όταν εχεις δίπλα σου μια γυναίκα;

-         Όταν συνοδεύεις, δεν κερνάς; Ούτε ένα ποτό; Α πα πα πα!

Μετά το πρώτο γδάρσιμο, για να σε κρατήσουν στο μαγαζί πρέπει να διεγερθείς. Χρειάζεται και το σχετικό τυράκι. 

Ένα καλό τέχνασμα είναι να λικνιστούν στη μπάρα δυο κορίτσια και εσυ αφου χαζέψεις τα εσώρουχα τους ( κάποιες δεν φοράνε ) τις απολαμβάνεις να φιλιούνται μεταξύ τους.

Η «συνοδός» σου, για να συνεχίσεις να κερνάς, αναλαμβάνει να σε φιλήσει στο στόμα, να σε αφήσει να τη χαϊδεύεις, να σου τον χαϊδεύει ( ελα μη γίνεσαι χυδαίος, πάνω από το παντελόνι ) και να σου λέει για το πόσο γοητευτικός άνδρας είσαι και τι παίδαρος και τι άρχοντας και φυσικά να συνεχίσει να φωνάζει για τις μπόμπες σφηνάκια που προσγειώνονται σαν ελικόπτερα. Αν δείξεις και υπεράνω, μπορεί να σου δώσουν και ένα κινητό. Μη χαίρεσαι, 4-5 κινητά εχει η κάθε μία. Αλλωστε κανεις δεν λέει όχι σε ένα εξτρα χαρτζιλίκι άσχετα αν εκείνη την ώρα ακούσεις ένα «θα πήγαινα μαζί σου και τσάμπα μωρό μου»

Ο φίλος μου σε μια ωρα πλήρωσε 280 ευρώ. Του έκαναν το πορτοφόλι κάμπριο.

Το κακό με τα κωλόμπαρα είναι ότι εχει πολλές αλλοδαπές. Αφου η κοσνομασιόν στηρίζεται στον λόγο, αλλά ούτε οι ξένες γνωρίζουν άπταιστα αγγλικά, ούτε πήγαμε σε σχολείο να μάθουμε ανατολικές γλώσσες, η κονσομασιόν εξελίσσεται σε ημιστριπτιζάδικο.

Ευτυχώς τη γλίτωσα. Όταν με διπλάρωσαν δύο ξανθές και είπαν για ποτό, τους είπα ότι ηρθα για παρέα στον φίλο μου και ….να κάνω ρεπορτάζ !

Μου ρθε και μια μαύρη, με ένα σώμα άγαλμα αλλά αυτό που χαίρομαι στις ξένες είναι ότι δεν σε πρήζουν. Οι Ελληνίδες επιμένουν. Τις καταλαβαίνω. Για το μεροκάματο πάνε και οσες περισσότερες μάρκες μαζέψουν τόσο ανεβαίνουν τα ευρώ στην τσέπη τους. Οσο για τα περι τσιγγουνιάς, την ατάκα την είχα έτοιμη:

«Εξω από το χώρο δουλειάς σου αγάπη μου, ότι θέλεις. Εδώ μέσα δεν καίω τα λεφτά μου».

Με πλησίασε και ο υπεύθυνος του μαγαζιού γιατί του έκανε εντύπωση που δεν έβαλα ούτε ένα ποτό στις κοπέλες πλην του δικού μου και εκει επικαλέστηκα την ιδιότητα μου ως ραδιοφωνικός παραγωγός.

Πιάσαμε την κουβέντα, κέρασε ένα, τι να κάνω, ανταπέδωσα, και μου είπε ότι συνήθως τα πρώτα ποτά για το κορίτσια εχουν πραγματικό αλκοόλ. Πρέπει και αυτές να κάνουν λίγο «κεφάλι». Τα υπόλοιπα είναι νερό. Για αυτό και όταν ακούς να παραγγέλνουν τζιν ή βότκα, είναι πιο πιθανό η Εθνική Οδος Αθηνών – Λαμίας να γίνει υπόγεια, παρά πίνουν πραγματικό ποτό.

Οι περισσότερες είναι ανύπαντρες μητέρες. Οσο για το αν εκδίδονται, ποτέ μέσα στο μαγαζί. Μαγαζί που σιχαίνεσαι και να διουρήσεις. Αλλά τι σημασία εχει.. Τα κορίτσια να γδέρνουν τον πελάτη και όλα τα άλλα δεν εχουν νόημα.

Εδώ ο πελάτης εχει πάντα δίκιο μόνο που το πληρώνει πολύ ακριβά….