ΜΠΑΜ ΚΑΙ ΜΠΟΥΜ

Η Ανάσταση είναι άλλο πράγμα.

Τα δυναμιτάκια, οι κροτίδες, τα βαρελότα, οι πυροβολισμοί, οι μολότοβ, οι ρουκέτες, οι σαΐτες, το RPG και οι S400 είναι άλλο πράγμα.

Όχι, δεν είναι έθιμο. Βλακεία είναι.

Δεν έχει καμία σχέση με την Ορθοδοξία μας.

Δεν είναι θέμα καταστολής. Τι να σου κάνει η Αστυνομία, σε κάθε Ιερό Ναό να έχει 10 αστυνομικούς για να κυνηγάει τον κάθε ηλίθιο;

Η εξήγηση είναι απλή.

Είμαστε ένας άχρηστος, διεφθαρμένος, γελοίος λαός σε πλήρη παρακμή.

Εύκολα μπορείς να πεις «να απαγορευθεί». Στην πράξη όμως είναι απίθανο. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να απαγορευθεί το εμπόριο αυτών των προϊόντων με βαριές ποινές και δεν είμαι σίγουρος αν θα έχει αποτέλεσμα.

Τι σχέση έχει η πιο σημαντική στιγμή της Ορθοδόξου Πίστης μας, το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, με το μπαμ μπουμ; Αυτοί  που ρίχνουν τα δυναμιτάκια νομίζω πως  δεν πιστεύουν καν στον Θεό. Μου αρέσουν τα έθιμα αλλά να κρατάμε μόνο τα καλά.

Είναι μαγκιά να τρομάζεις τον κόσμο και να θέτεις τη ζωή των άλλων σε κίνδυνο; Δίνει κάποια αίγλη στο Χριστός Ανέστη; Μήπως η Ανάσταση του Ιησού έχει ανάγκη το δυναμιτάκι και την κροτίδα; Αυτός που πετάει το βαρελοτο τι κάνει εκείνη την ώρα; Δοξολογεί τον Θεό; Είναι μια επίδειξη ηλιθιότητας και ξεπεσμού. Να πηγαίνει ο κοσμάκης στην εκκλησία έστω αυτό το δώδεκα παρά πέντε με δώδεκα και πέντε και να του χαλάς με την απειλή του φόβου; Ζηλεύουμε τις επιθέσεις αυτοκτονίας και κάνουμε προσομοίωση;

Το μόνο που θα μπορούσα να δεχθώ επειδή είναι θεαματικό είναι η φωτοβολίδα και πάλι με προσοχή, ξεχωριστά από τον κόσμο, με κάποιους κανόνες ασφαλείας.

Από κει και πέρα, δεν τρέφω αυταπάτες. Θα στενοχωρηθούμε για τους νεκρούς, θα λυπηθούμε για τους ακρωτηριασμένους και του χρόνου πάλι τα ίδια.

Μας αρέσει ο φραμπαλάς και ο τζερτζελές. Έχω όλη την καλή διάθεση να καταλάβω και τον πανηγυρικό τόνο, το event, τη «φάση» και το happening. Οι πολιτικοί δεν θέλουν να αγγίζουν αυτά τα θέματα για να μην χάνουν ψήφους από το «πάρτι του λαού».

Όμως δεν έχουν καμία σχέση με την Ανάσταση όλα αυτά. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να λερώνουμε μια ιερή στιγμή και να την ποτίζουμε με αίμα…