Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ 29/5/1453 ΣΗΜΕΡΑ

Θυμάμαι κάποτε σε ένα jazzy μπαρ στη Ν. Ορλεάνη, τότε που έπνιγα τα όνειρα μου στο Jack, δύο πατριώτες ήταν δίπλα μου και συζητούσαν. Κοίταγαν τα κινητά τους και συζητούσαν την επικαιρότητα. Κάποια στιγμή ακούω τον έναν να λέει στον άλλον: «α, ρε, σαν σήμερα μας πήραν την Πόλη ρε φίλε. Φαντάσου να την είχαμε. Κοίτα, κοίτα τις γιορτές των Τούρκων! Α ρε Μογγόλοι μας πήρατε την Κωνσταντινούπολη!»

Past is past brother, τους είπα. Στην υγεία σας παιδιά! Τσούγκρισαμε και με κοιτούσαν έκπληκτοι που παρακολουθούσα τη συζήτηση τους.

Η ημερομηνία είναι μεν σημαδιακή τους είπα αλλά  εμείς τη μεγαλοποιούμε. Στην πραγματικότητα μόνο η Κωνσταντινούπολη και ο  Μυστράς είχαν απομείνει. Όλα τα άλλα είτε οι Βενετοί είτε οι Τούρκοι τα είχαν καταλάβει. Συμβολικό ναι, τέλος εποχής ναι, αλλά επί της ουσίας, τίποτα το σημαντικό. Ιστορικά ήταν πολύ μεγαλύτερη η καταστροφή της Πόλης το 1204 από τους Σταυροφόρους. Η λεηλασία ήταν ανελέητη.

Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι μια ερώτηση: Αυτή η ημερομηνία, η 29^η Μαϊου του 1453, έχει να μας πει κάτι σήμερα;

Με κοίταξαν και οι δύο. Μάλλον όχι, μου είπαν. Τι να μας πει σήμερα; Να θυμόμαστε τα παλιά μεγαλεία.

Αμ δε ! τους λέω. Φυσικά και έχει να μας πει σήμερα πράγματα !

Με κοίταξαν πολύ ζωηρά και περίμεναν γεμάτοι περιέργεια.

Το πρώτο που έχει να μας πει είναι για το ανάστημα του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου.

Πριν την τελική πτώση, ο Μωάμεθ ο Β ο Πορθητής είχε προτείνει στον τελευταίο Αυτοκράτορα να πάει με τους δικούς του, με τα πλούτη του και να ζήσει στη Χίο  ανενόχλητος με φόρο υποτέλειας. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προτίμησε τον θάνατο. Πόσοι από εμάς σήμερα θα προτιμούσαν τον Θάνατο από τη Ζωή;

Το δεύτερο που έχει να μας πει σήμερα η πτώση της Πόλης είναι πως η Ανατολή μπήκε στη Δύση μόνο με πόλεμο. Ποτέ με ανταλλαγή πολιτισμών ή με το πνεύμα. Όσες φορές από την αρχαιότητα πήγε η Ανατολή να πατήσει πόδι στη Δύση πέρασε μόνο με πόλεμο.

Τους συνειρμούς κάνε τους μόνος σου.