ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ - Ο ΣΛΟΒΕΝΙΚΟΣ ΠΕΛΕΚΥΣ

Είναι μια υπέροχη μέρα για να καταστροφολογήσω, να ρίξω ανάθεμα, να βάλω κατά πάντων και να κράζω ασύστολα. Δεν θα το κάνω. Όχι γιατί πιστεύω πως και καλά οι παίκτες επιρεάζονται. Αυτό έλειπε.  Απλώς γιατί βλέπω πως πλην Ισπανίας και οι άλλοι ομάδες έχουν προβλήματα, χάνουν, έχουν μέτρια απόδοση και δεν εντυπωσιάζουν. Σου το γράφω σήμερα και κράτα το : Η Ελλάδα πάει καρφί για τους 8. Μετά βλέπουμε. 

Ο Έλλην για να πετύχει χρειάζεται βούρδουλα, να λειτουργεί υπό πίεση και να βρίσκεται με πλάτη στον τοίχο. Όταν πάει ως φαβορί, τρώει ξεγυρισμένη σφαλιάρα. Περιμένω η ομάδα να συσπειρωθεί και να δεθεί υπό το φόβο της κατακραυγής. 

Τα σημεία του χθεσινού παιχνιδιού : 

Α)  Γιατί έμεινε έξω ο Αντετοκούμπο; Δεν θα μπορούσε να πέσει πάνω στον Ντράγκιτς ή τον Ντόνσιτς; Με τόσο καλή απόδοση στα δύο προηγούμενα παιχνίδια, γιατί προτιμάται ο επιζήμιος Παπανικολάου; 

Β) Με 3/20 τρίποντα δεν πας πουθενά. Μην ακούω δικαιολογίες τύπου "¨τα δύο του καλάθη στο τέλος ήταν σκοτωμένα" γιατί και δύο του Ντόνσιτς σκοτωμένα ήταν αλλά τα έβαλε

Γ) Αγαπημένος ο Γιώργος Πρίντεζης αλλά σήμερα που τον χρειαζόμασταν υστέρησε πολύ. 4/15 σουτ….

Δ) Άκουγα στην ΕΡΤ ότι πρέπει να λέει να βγάλουμε έναν ηγέτη και να τον στηρίξουμε. Τον ηγέτη τον είχαμε έτοιμο αλλά τον θάψαμε. Τώρα λέει να ανακηρύξουμε τον Σλούκα. Είναι αργά. Αυτά γίνονται στην προετοιμασία και στα φιλικά. Όχι στη μέση του τουρνουά. 

Ε)  Επειδή μας αρέσουν οι δικαιολογίες, οι Σλοβένοι μας κέρδισαν με 2,5 παίκτες και με μόλις 18  ώρες ανάμεσα σε δύο παιχνίδια. 

ΣΤ) Πλήττω αφόρητα με την βελτιωσολογία. Όλο αυτό λέμε και όλο χάνουμε. Βελτίωση σημαίνει νίκη. Εκτός και αν μας έπιασαν τα κλασικά  μελοδραματικά μας και προσπαθούμε να κάνουμε στην ομάδα μας τις παρηγορήτρες. 

Ζ) Βαρέθηκα να διαβάζω πως μας χτυπούν στο πικ εν ρολ. Δηλαδή συγγνώμη, όταν ο Μπουρούσης ήταν ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης με τη Μπασκόνια, οι Ισπανοί πως τον κάλυπταν; Δεν θα το ήξερε κάθε αντίπαλος να παίξει έτσι;  Δηλαδή παραδεχόμαστε χαζοχαρούμενα πως όποιος θα μας παίξει πικ εν ρολ θα χάνουμε με κάτω τα χέρια; Δεν μπορούμε να αντιδράσουμε;  4 προπονητές έχουμε στην ομάδα ! 

Και για να τελειώνουμε με το ελληνικό μπάσκετ που οι άσχετοι το αποθεώνουν και το σταυρώνουν ανάλογα με τα κέφια τους και τη συγκυρία: 

Το ελληνικό μπάσκετ δεν διαθέτει πολλούς καλούς παίκτες. Έχουμε 10-15 και σε αυτό το Ευρωμπάσκετ ήρθαν όλοι. Αυτοί είμαστε. Τα «αμερικανάκια» δεν τα βάζω μαζί γιατί δεν ανήκουν στα «εγχώρια» προϊόντα. Σπουδαία η βοήθεια τους όποτε έρχονται αλλά η παρουσία τους δεν είναι ποτέ δεδομένη. Οι γηγενείς Έλληνες παίκτες έχουν άριστη τακτική παιδεία, τρομερές εμπειρίες αλλά στις ομάδες τους είναι ρολίστες. Δεν είμαστε καλοί επιθετικοί. Αυτό παλιότερα το κρύβαμε για δύο λόγους. 

Αφενός γιατί παίζαμε εξοντωτική άμυνα, αφετέρου γιατί είμασταν πολύ σκληροί για να χάσουμε.

Μετά τη θητεία του Παναγιώτη Γιαννάκη γίναμε εντελώς τελείως soft και αχ τα παιδιά τα πείραξε η κούραση, το άγχος, τα τρίποντα, το πικ εν ρολ, ο τσαμπουκάς με τους Σέρβους, η αποχώρηση του Γιάννη και η overqualified ποιότητα. Εκεί που η Εθνική μας ομάδα έτρωγε σίδερα και έκανε επικές ανατροπές, φτάσαμε σε ένα σημείο που να χάνουμε κάθε κρίσιμο παιχνίδι. Κάθε ντέρμπι. 

Οι άλλες χώρες στέλνουν παιδιά στο ΝΒΑ και εμείς βαριόμαστε να προπονηθούμε ατομικά, προτιμώντας την Ευρωλίγκα για να κάνουμε στο παρκέ τόσα όσα. Έτσι οι άλλοι μας αφήνουν πίσω. Οι Φινλαδοί έχουν Εθνικό Σχέδιο με Αμερικανούς προπονητές και γυμναστές. Οι Γάλλοι τους στέλνουν όλους στα Αμερικανικά κολλέγια. Οι Γερμανοί και οι Λιθουανοί έχουν τον ίδιο προσανατολισμό. Ακόμα και οι Τούρκοι ! 

Απορώ τι στο κέρατο έγινε στην προετοιμασία. Ο Παππάς κλατάρει, το ίδιο και ο Μπουρούσης. Ο Πρίντεζης δεν αντέχει  πολλά πολλά που σήμερα ειδικά ήταν ένα δικό του παιχνίδι και ο Γιώργης έκανε τον Κάρι μόνο που έιχε 0/5 τρίποντα.  Ο Σλούκας μοιάζει σαν να ήρθε χθες στην ομάδα και προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή μεταξύ ομαδικότητας και ατομικών ενεργειών.

Είμαστε τελείως ανήμποροι και για αυτό κάνουμε και μεγάλο ροτεϊσον. Όχι γιατί έχουμε ισάξιους παίκτες αλλά γιατί οι περισσότεροι εξουθενώνονται. 

Πρέπει επιτέλους να μας γίνει μάθημα και να σταματήσουμε τη γελοιότητα με τις προσδοκίες του χρυσού μεταλλίου πριν τους αγώνες και μετά να σπεύδουμε να παρηγορήσουμε τις ήττες γιατί «βελτιωθήκαμε». 

Το Ευρωμπάσκετ έχει δρόμο ακόμα. Αν σοβαρευτούμε στα δύο επόμενα και βρούμε στα νοκ άουτ έναν   προσιτό   αντίπαλο, μπορούμε να πάμε στους 8. 

Ωμά και κυνικά λέω πως γίναμε soft και οι άλλοι μας ξεπέρασαν γιατί είναι καλύτεροι επιθετικοί. Ας κάτσει ο μέσος Έλληνας παίκτης να σουτάρει 500 τρίποντα κάθε μέρα και να μην ψάχνει για δικαιολογίες στη διαιτησία, στον άνεμο και στο μομεντουμ. 

Αν εμείς μιλάμε για την κούραση τι να πουν οι άλλες ομάδες που έχουν ενεργούς παίκτες στο ΝΒΑ; Όχι τα 22 ματς που είχε ο Παπαγιάννης αλλά ολόκληρη και γεμάτη σεζόν. 

Η Εθνική μας μπορεί να συνεχίσει στο τουρνουά αν χαμηλώσει η μύτη, παίξουμε την κλασική ελληνική άμυνα, δεν φοβόμαστε να κάνουμε φάουλ γιατί σκεφτόμαστε πως θέλουμε να μείνουμε στο παρκέ, αυτά που κάνουμε δεν είναι γκολ φάουλ, να μείνει περισσότερο ο Θανάσης στο παρκέ, έστω και τώρα χρίσουμε ως ηγέτη τον Σλούκα και να προσπαθήσουμε σαν να είμαστε η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης. Ταπεινά και με αυτάπαρνηση. Όπως η βουτιά του Μπουρούση που απέφερε το καλάθι του Σλούκα…

 .