ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – ΑΔΟΞΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Η αλήθεια είναι πως φέτος με τόσες πολλές απουσίες απο τους αστέρες των άλλων ομάδων, είχαμε μια καλή ευκαιρία να διεκδικήσουμε το αργυρό ή το χάλκινο μετάλλιο. Με αδιαφιλονίκητο φαβορί την Ισπανία που είναι αήττητη μέχρι στιγμής, όλοι οι άλλοι πάνω κάτω ήταν στο ίδιο επίπεδο. 

Δεν μπορώ να πω πως η Ρωσία ήταν καλύτερη από εμάς. Μπορούσαμε να κερδίσουμε. Το γεγονός ότι μας τρόλαραν οι Λιθουανοί, πετύχαμε μια συσπείρωση και διασκεδάσαμε την τραγική εικόνα της φάσης των ομίλων δεν σημαίνει πως γίναμε ομαδάρα. 

Δεν θα ακολουθήσω το εύκολο ανάθεμα στον Κώστα Μίσσα. Αυτή τη στιγμή είναι ο εύκολος στόχος. Αν αυτή η αποτυχία λειτουργήσει για να εστιάσουμε στα πραγματικά προβλήματα, θα είναι το μόνο κέρδος για τη συνέχεια. 

Ήταν πρόβλημα η πρόσληψη προπονητή την τελευταία στιγμή. 

Ήταν πρόβλημα η συμπεριφορά της Ομοσπονδίας και των παικτών απέναντι στον Γιάννη Αντετοκούμπο. 

Είναι πρόβλημα ότι πλακώθηκαν οι παίκτες μεταξύ τους με καρεκλιές και σε όλη τη φάση του τουρνουά φαινόταν πως η λέξη ΟΜΑΔΑ δεν μας αντιπροσώπευε ακριβώς. 

Ήταν πρόβλημα η προετοιμασία της ομάδας για να φτάσουμε να ανακαλύψουμε τον ηγέτη της ομάδας στο τέταρτο παιχνίδι και στο πέμπτο δεν φάνηκε ιδιαίτερα. 

Είναι πρόβλημα γιατί πολλοί καλοί και διαθέσιμοι προπονητές δεν ανέλαβαν την ομάδα και η ευθύνη έπεσε στον καλό στρατιώτη Κώστα Μίσσα. 

Ήταν πρόβλημα πως το μπάσκετ που παίξαμε δεν είχε στοιχεία ομαδικής λειτουργίας αλλά ατομικών εξάρσεων. 

Όλοι είδαμε πως η ομάδα έσκασε. Το μπάσκετ που ο παίκτης έμενε στο παρκέ 35’ παιζόταν στην Α1 το 1980. Εν προκειμένω δεν είναι πρωτάθλημα που έχει ένα αγώνα μια φορά τη βδομάδα αλλά ένα τουρνουά με συνεχείς αγώνες υψηλότατου επιπέδου με ισχυρούς αντιπάλους. Σε 14 μέρες παίξαμε 7 αγώνες. Από την άλλη όμως, στη φάση των ομίλων, ο Μίσσας ανακάτευε συνέχεια την τράπουλα, με συνεχείς αλλαγές και τα κάναμε μαντάρα οπότε ο άνθρωπος κατέληξε κάπου και αποφάσισε πως με αυτούς θα πορευθεί. 

Το αγωνιστικό λάθος για μένα είναι η μετατόπιση του Θανάση Αντετοκούμπο στο 4. Το παιδί είναι καθαρό 3 και θα μπορούσε και να παίξει άμυνα πάνω στον Σβέντ και θα βοηθούσε επιθετικά με διεισδύσεις. Ακόμα και το κακό του σουτ που όλοι λέμε ότι έχει,  είδαμε πως με τους Λιθουανούς έβαλε ένα καθοριστικό τρίποντο και τους έκοψε τα πόδια και με τους Πολωνούς ήταν εύστοχος. Ο Παππάς από την άλλη και που τον έβαλε χθες, έδινε τη μπάλα στον Μπουρούση και στον Πρίντεζη και δεν πήρε καμία προσπάθεια. 

Χάσαμε από τους Ρώσους για τους εξής λόγους : 

Α) Όταν στην πρώτη περίοδο είχαμε ούριο άνεμο, δεν εστιάσαμε να τους σκοτώσουμε. Έπρεπε να είχαμε πάρει 15-20 πόντους διαφορά. Όσο χωρίς τον Σβεντ έμεναν κοντά στο σκορ, μοιραία ξέρεις πως ο μεγάλος παίκτης κάποια στιγμή θα ξεσπάσει. Είμαστε σοφτ ομάδα και χαλαρώσαμε. 

Β) Δεν πήραμε σκορ κοντά στο καλάθι. Ο Πρίντεζης στο δεύτερο ημίχρονο δεν έβαλε τίποτα, ο Μπουρούσης που έχει τις κινήσεις ήταν άστοχος και δεν πήρε προσπάθειες να τους φθείρει με φάουλ οπότε το βάρος έπεσε μοιραία στον Καλάθη που πάλευε αβοήθητος.

Γ) Άρα λοιπόν η επίθεση μας δεν είχε ταχύτητα και δεν βγάλαμε τα ελέυθερα σουτ που μπήκαν και με τους Πολωνούς και με τους Λιθουανούς. 

Δεν αναφέρω τις βολές γιατί παραδοσιακά εκεί τα παίζουμε και δεν είμαστε εύστοχοι. Οι Ρώσοι έκαναν πολύ καλή δουλειά πάνω στον Σλούκα, έκλεισαν τη ρακέτα, πήραν τα ριμπάουντ και μας δάγκωσαν την κατάλληλη στιγμή. Διάβαζα και γέλαγα τα άρθρα που έλεγαν για τη στατιστική υπεροχή της ελληνικής ομάδας σε όλες τις κατηγορίες πλην της ευστοχίας στις βολές και στις ασιστ. Έλα όμως που τα στατιστικά πρέπει να τα χρησιμοποιείς συμβουλευτικά αλλά ποτέ δεν καθορίζουν τους αγώνες. 

Αποκοιμηθήκαμε από την εξαιρετική πρώτη περίοδο και δεν αντέξαμε. 

Από αυτή τη διοργάνωση πήραμε αυτό που μας άξιζε. 

Για άλλη μια φορά πριν ξεκινήσουμε καλλιεργείται το κλίμα ότι πάμε για μετάλλιο και η σφαλιάρα έρχεται δορυφορικά. 

Ή θα αλλάξουμε μυαλά για να έχουμε επιτυχίες ή θα πρέπει να χαμηλώσουμε τις προσδοκίες μας.