ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Ήμουν νιος και γέρασα. Στις εκθέσεις στο σχολείο, γράφαμε για το ρόλο της παιδείας και πόσο σημαντική είναι για την κοινωνία και τους αυριανούς πολίτες και μπλα μπλα μπλα. 

Τέσσερα μουντιάλ αργότερα πάλι τα ίδια. 

Οι προηγμένοι λαοί τα έχουν λύσει αυτά τα θέματα και προοδεύουν και εμείς που υποτίθεται πως τα ανακαλύψαμε πρώτοι δεν είμαστε σε θέση να φτιάξουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα της προκοπής. Η τελευταία σοβαρή προσπάθεια έγινε με το νόμο Διαμαντοπούλου αλλά ο αγλαός Νίκος Φίλης, που του αναγνωρίζω πως είναι ο πιο συνεπής ιδεολογικά συριζαίος, τον ξηλώνει. 

Παρακολούθησα με ζωηρό ενδιαφέρον τη συζήτηση στη Βουλή. Να σου πω τη black truth, αυτή είναι η πραγματική συζήτηση και όχι πόσο κάνουν τα μπρόκολα και τα ραπανάκια. 

Πρέπει στην Ελλάδα να αποφασίσουμε τι είδους πολιτικό θέλουμε να διαχειριστεί τις ζωές μας.

Για λόγους αυτοσεβασμού, δεν μπορώ να λέω και να γράφω ψέμματα. 

Θέλεις έναν καλό ρήτορα; 

Πάρε τον Αλέξη Τσίπρα. Του το αναγνωρίζω. Ο άνθρωπος έχει τεράστιο ταλέντο. Ανεβαίνει στο βήμα, το γεμίζει, κερδίζει το ακροατήριο και είναι άμεσος. Δεν μπορώ να απαξιώσω κάποιον που κέρδισε 4 συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, που πήρε μεγάλο ρίσκο και στις δύο τελευταίες μάχες  στην κάλπη κέρδισε μόνος του. Είναι λυπηρό και τραγικό για το πώς χρησιμοποιεί το ταλέντο του στην πράξη αλλά ας δούμε την πραγματικότητα : Αν θέλεις έναν εξαιρετικό ομιλητή, παίρνεις τον Αλέξη Τσίπρα. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να μην έχει τόσο ισχυρό δημόσιο λόγο. Ακόμα και τις ατάκες του – που μερικές είναι πολύ καλές – δείχνει πώς δεν τις βιώνει αλλά τις έχει δουλέψει στην προπόνηση. 

Ο Κυριάκος όμως με κερδίζει γιατί είναι διαβασμένος. Είναι ξεκάθαρος σε αυτά που λέει και δείχνει άνθρωπο που μελετά σε βάθος τα θέματα που καταπιάνεται.  Είναι στοχευμένος, δεν λέει πολιτικάντικα  πιλάφια και είναι συγκροτημένος. 

Ο Αλέξης είναι γλαφυρός. Έχει και αυτό το ωραίο πρόσωπο του καλού και χαμογελαστού παιδιού. Ο Κυριάκος ναι, είναι ελίτ και κάνει προσπάθεια να «κατέβει στο λαό» αλλά το θέμα είναι τι προτιμάς. 

Δεν μιλάμε για προτίμηση θεατρικής παράσταση, αγώνα μπάσκετ, βιτρίνας και απλώς να παρακολουθείς. Μιλάμε για προτίμηση στο ποιος θα μας κυβερνήσει. Αυτόν που θα καθορίσεις τις τύχες μας. Το παρόν μας και το μέλλον μας. 

Αυτόν που παίζει μόνο με το ταλέντο του ή αυτόν που δουλεύει σκληρά στην προπόνηση;

Το στιλ ή την ουσία;

Τον ρήτορα ή τον εργάτη;

Τον δημαγωγό ή τον ρεαλιστή;

Αυτόν έχει ευχέρεια στο μικρόφωνο και είναι καλός ποζεράς ή αυτόν που μελετά, εστιάζει και σου μιλά συγκεκριμένα; 

Αυτόν που σου λέει υπερβατικές φιλοσοφίες, θεωρητικές αναλύσεις και γενικόλογες αοριστολογίες ή αυτόν που σου αναφέρει τα σημεία που θα κινηθεί ένα προς ένα; 

Χορτάσαμε με τις ρητορείες. Είδαμε τι αποτέλεσμα έχουν. Μπορεί ο Κυριάκος να μην ξέρει να χτυπά καλλιτεχνικά το χέρι του στο έδρανο αλλά δείχνει σοβαρός και εδώ που φτάσαμε είναι η μόνη λύση ! 

Όσο σκέφτομαι πως ο Τσίπρας εξελέγη για να συγκρουστεί με τη Μέρκελ και τελικά συγκρούστηκε με την Τσικρίκα…