Ο ΧΑΡΗΣ ΡΩΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

Οι ταινίες του κατά το κοινώς λεγόμενον παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου προβάλλονται μετά μανίας και παρακολουθούνται μετά μανίας επίσης, για τρεις λόγους. 

Καταρχάς έχουν εκπληκτικούς ηθοποιούς, πολύ καλύτερους από τους σύγχρονους. Εξαιρετικά σενάρια με απείρως καλύτερους διαλόγους από τα σημερινά σίριαλ. Τέλος είναι ηθογραφίες που μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο και βλέπουμε ποιες ήταν οι αξίες, τα ήθη και τα έθιμα πριν από 50 χρόνια. Θα μου πεις, ε και; Φαίνεται πως τα ψήγματα Ελληνισμού που έχουμε στο DNA μας, σχεδόν υποσυνείδητα μας κάνουν να θέλουμε να τις βλέπουμε,  να τις ξαναβλέπουμε και να μας αρέσει το ταξίδι στο χρόνο. Κακά τα ψέμματα, αν δεν είχαν τηλεθέαση δεν θα τις έβαζαν τα κανάλια ξανά και ξανά. 

Οι ταινίες τότε έβγαιναν με το κιλό. Μαζί με το θέατρο, ο κινηματογράφος ήταν από τις ελάχιστες προτάσεις διασκέδασης για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής για αυτό και είχαμε μαζική παραγωγή γιατί είχαμε και εισιτήρια. Δεν ήταν όλες καλές. Σχεδόν οι περισσότερες ήταν μάλλον μέτριες αλλά λίγο οι ερμηνείες, λίγο μερικές πραγματικά πολύ καλές ατάκες, ο κοσμάκης τις έβλεπε και συνεχίζει να το κάνει. 

Αυτή η εισαγωγή γιατί προσπαθώ να καταλάβω γιατί αυτή η τεράστια επιτυχία του Καφέ της Χαράς που όσα χρόνια και να περάσουν, την ώρα που προβάλλεται δεν έχει αντίπαλο. 

Ο λόγος πιστεύω πως είναι γιατί πρόκειται για μια σύγχρονη ηθογραφία. Τα σίριαλ που σημείωσαν τεράστια επιτυχία έκαναν ακριβώς αυτό. Ο Δόγγανος, ο Κάκαλος και ο Ακάλυπτος ήταν τύποι που απεικόνιζαν την πραγματικότητα της εποχής μας. 

Το καφέ της Χαράς έχει δύο βασικά συσταστικά στοιχεία επιτυχίας. Καταπληκτικό καστιγνκ και σενάριο. Για κάθε ρόλο οι ηθοποιοί είναι ένας και ένας. Να μην ξεχάσω, κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωριστεί η Ρένια Λουιζίδου. Η κοπέλα έχει συμμέτεχει στις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ελληνική τηλεόραση. 

Τι πιο ωραίο για τον τηλεθεατή, η ζωή σε ένα μικρό ορεινό χωριό. Μια σειρά γεμάτη ανατροπές, που σε κρατάει σε ενδιαφέρον. Αν ήμουν  Χάρης Ρώμας, θα ξαναέκανα το καφέ της χαράς σήμερα. Θα έκανε πάταγο. Μπορεί τα κανάλια να ξαναπαράγουν σιριαλ αλλά είναι φτηνές αντιγραφές των τούρκικων. Πάρε το ένα πέτα το άλλο. 

Τα ανωτέρω δύο στοιχεία καταχωνιάζουν στο περιθώριο την ουσία του καφέ της Χαράς. Ο Χάρης Ρώμας ως γνωστός ομοφυλόφυλος βάλει κατά της κοινωνίας υπό το μανδύα της χαριτωμενιάς συμπλεγματικά.

Ας δούμε τους χαρακτήρες : 

Ο ιερέας του χωριού, παπάΤριαντάφυλλος Σεργιανόπουλος (Στέλιος Γούτης) είναι ένας ξεμωραμένος μπεκρούλιακας

Η σύζυγος του, Μαρίκα (Παπαδιά) Σεργιανοπούλου (Ράνια Ιωαννίδου), η μεγαλύτερη ρουφιανοκουτσομπόλα που ανακατεύει τους πάντες  

Η μια δασκάλα Αγλαΐα (Σοφία Μουτίδου), ήταν μια τρελή που τελικά νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική. 

Η άλλη δασκάλα, Ελεονώρα Αρκουδέα (Αναστασία Νίκου) ήταν παιδόφιλη

Οι άνθρωποι του μόχθου, οι αστοί ας το πούμε, ήταν οι χειρότεροι όλων. 

Ο φούρναρης, Λευτέρης Πουλόπουλος (Βασίλης Χαλακατεβάκης), ήταν ένας πυροβολημένος στην κοσμάρα του που γκάριζε με το ψώνιο του μεγάλου τραγουδιστή. Η γυναίκα του Κανέλλα Πουλοπούλου (Φωτεινή Ντεμίρη),  μια υστερική. 

Ο μπακάλης, Τάσος Πολυμενέας (Κώστας Φλωκατούλας), ένας αισχρός τσιγκούνης που πούλαγε ληγμένα προϊόντα στους συγχωριανούς του. Η γυναίκα του, Χάιδω Πολυμενέα (Χριστίνα Τσάφου), μια κουραστική κλαψιάρα. 

Ο δημόσιος υπάλληλος, Θόδωρος Πιπίνης (Περικλής Λιανός), ένα θλιβερό ανθρωπάκι της ηττοπάθειας και της σφαλιάρας. 

Ο καφετζής Βαγγέλης Φατσέας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) ένας κάφρος και γελοίο λαμόγιο που κεράτωνε ασύστολα τη γυναίκα του. Η δε γυναίκα του Σταυρούλα Πώποτα-Φατσέα (Τζόυς Ευείδη), μια ηλίθια ονειροπαρμένη. 

Οι εργάτες, οι τεμπέληδες, λαμόγια και ρουφιάνοι. 

Το ορφανό κορίτσι, Ματούλα (Χαρά Σμύρου), ένα πορνίδιο. 

Το αγόρι της, Διονύσης (Δημήτρης Μαχαίρας), ένα κωλοπαίδι που έκλεβε χρήματα από τον πατέρα του.

Ο γιος του ιερέα, Αρης Σεργιανόπουλος ( Γιώργος Καραμίχος ) είναι ανάρχας που σπάει και καταστρέφει – σημειολογία ε; - και στη σειρά παρουσιάζεται ως αγνός ιδεαλιστής που δεν παίρνει απάντηση επί της ουσίας αλλά αφορισμούς. Άρα γίνεται συμπαθής η ιδεολογία του χάους και της καταστροφής.

Ως Μr perfect παρουσιάστηκε όλως τυχαίως ένας ομοφυλόφιλος, ο Αστέρης Νεγρεπόντης ( Χρήστος Μάντακας ). 

Πάλι καλά που σεβάστηκε το ρόλο της γιαγιάς, Τασία (Μαρία Κανελλοπούλου),  και δεν πείραξε τα μικρά παιδιά. Παρεμπιπτόντως αν υπήρχε σοβαρή χιπ χοπ σκηνή στη χώρα μας, θα είχε πάρει όλα τα στιχάκια του «τρελαντώνη» και θα τα είχε μελοποιήσει. Εκπληκτικός στο ρόλο του  Τρελαντώνη  ο Χάρης Γρηγορόπουλος

Ο ίδιος ο Χάρης Ρώμας για τον δικό του ρόλο του δημάρχου κράτησε τη βόμβα. Εφαρμόζει τόσο άθλια τις ηθικές αρχές μόνο και μόνο για να δημιουργήσει τη γενική απέχθεια και φυσικά δεν τις τηρεί στην προσωπική του ζωή.

Στο καφέ της χαράς το μόνο που δεν είδαμε ήταν μια ομοφυλοφιλική σχέση. Κατά τα άλλα όμως  είχαμε : 

Σχέση δασκάλας – μαθητή. Ώριμου άνδρα – μαθήτριας. Δύο μονογονεϊκές οικογένειες. Εγκυμοσύνη ανηλίκων. Στον αντίποδα, οι κανονικές οικογένειας παρουσιάστηκαν ως άρρωστες και σε μερικά επεισόδια έπαιξε και ολίγον τι, το ενδεχόμενο να γίνουν swingers. 

Αυτό που εισπράττω ως θεατής, δεν είναι ότι πρόκειται περί σάτιρας αλλά για μια κακία και μίσος εναντίον του κοινωνικού ιστού. Απλώς καμουφλαρίστηκε έντεχνα. 

Θα μου πεις, «ωραία ρε μεγάλε και τι θέλεις τώρα, να πάρουμε τα DVD του καφέ της χαράς να τα κάψουμε;»

Προφανώς και προς θεού όχι. Το έχει δει όλη η Ελλάδα, εξακολουθεί να το βλέπει, ενίοτε το ψιλοχαζεύω και εγώ. 

Απλώς ήθελα να καταγράψω και τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Nothing more.