ΣΚΑΙ ΚΑΙ ΣΚΑΕΙ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ

Με τον ΣΚΑΙ νοιώθω σαν να είμαι με μια γυναίκα που δεν με αφήνει να πλήξω ποτέ. Να με θυμώνει, να την ερωτεύομαι, να περνάω στιγμές πάθους, να θέλω να της ρίξω σφαλιάρα και να τη λατρέψω ταυτόχρονα. 

Προφανώς και είναι το κανάλι που δεν ήθελε η κυβέρνηση   Σύριζανελ αλλά οι μάγκες του Φαλήρου τους άφησαν σύξυλους.  Μα την πρώτη κιόλας άδεια; Μα με το χαμηλότερο τίμημα; Μεγάλη μαγκιά και ταυτόχρονη παρηγοριά ότι θα υπάρχει έστω ένα κανάλι της προκοπής απέναντι στην τρισάθλια ΕΡΤ, τον δικό μας Καλογρίτσα και τον σκληρό Μαρινάκη. Ο ΑΝΤ1 με τον Γιώργη τον Παπαδάκη δεν χρειάζεται να πούμε προς τα πού θα γέρνει η ζυγαριά. 

Για ένα διάστημα είχα μισήσει τον ΣΚΑΙ. Ήταν τότε που ο Πετράν Τατσόπουλος ίσως σε ένα διάλειμμα, σε ένα τεταρτημόριο της μισής Αθήνας, με τον λυρισμό που τον διέπει, προσπαθούσε με ένα κατάπτυστο πάνελ για διαστρεβλώσει  την ελληνική ιστορία. 

Εκτιμούσα τις περιβαλλοντικές δράσεις του σταθμού, θεωρώ σπουδαία κίνηση το όλοι μαζί μπορούμε και μια συζήτηση που ξεκίνησε για τους μεγάλους Έλληνες μπορεί να άφησε ενστάσεις και διαφωνίες αλλά κράτησα την ουσία. Στη χώρα μας έγιναν έστω για λίγες ημέρες πρώτο θέμα οι μεγάλοι Έλληνες. Σήμερα, πρώτο θέμα είναι οι μικροί Έλληνες που εμείς ψηφίσαμε. Θυμάμαι πιτσιρικάς όταν συντονιζόμουν για να ακούσω την αγαπημένη μου εκπομπή, του Μητσικώστα. 

Τον Άρη Πορτοσάλτε τον είχα ξεχωρίσει για κάποιους ραδιοφωνικούς μαραθωνίους με διάφορα ιστορικά γεγονότα που είναι σπουδαία μαθήματα στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου για όσους δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν,  αλλά ομολογώ πως δεν τον πολυθαύμαζα, μέχρι να τον «ξανασυναντήσω» στα χρόνια του μνημονίου και να διαπιστώσω πως είναι μακράν ο καλύτερος Έλληνας δημοσιογράφος της εξαετίας. Όχι γιατί κάνει φοβερό ερευνητικό ρεπορτάζ αλλά για κάτι ακόμα πιο δύσκολο. Στάθηκε όρθιος και απέκρουσε τη λαίλαπα της εύκολης δημαγωγίας την ίδια ώρα που οι νυν κλαίοντες ως μωρές παρθένες συνάδελφοί του, έκαναν καριέρα, υπερπροβλήθηκαν ως «επαναστάτες» και υπέγραφαν παχυλά συμβόλαια. 

Λέγαμε χθες σε μια παρέα ότι ο ΣΚΑΙ είναι το δεξιό κανάλι που έμεινε ως αντίβαρο στη γελοιότητα του καιρού μας. Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν με την ίδια έκπληξη που θα ένοιωθε ένας λουόμενος αν στην παραλία προσγειώνονταν ένα F16 όταν τους είπα πως ο ΣΚΑΙ είναι το πιο πολυσυλλεκτικό και πολιτικά ισορροπημένο κανάλι. Μετά το αρχικό κλασικό αμπαλαέο ελληνικό «έλα μωρέ τώρα τι είναι αυτά που λες να πούμε» τους εξήγησα: 

Ο Λυριτζής υποστήριξε τον Συριζα. Το ίδιο και ο Δαμιανός του ραδιοφώνου. Ο Μαλέλης ήταν στη ΔΗΜΑΡ. Οι Παντελής Καψής και Παύλος Τσίμας έχουν ΠΑΣΟΚικες καταβολές. Ο Παπαχελάς είναι φιλελεύθερος. Ο Πορτοσάλτε και ο Μπογδάνος, δεξιοί. Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι ο αγαπημένος μου γιατί τον βρίζουν όλοι. Ένας πραγματικά μεγαλοαστός και προφανώς δεξιός. Στον ίδιο σταθμό υπάρχει και ο απουσιολόγος της σχολής Τράγκα, Γιώργος Αυτιάς. Ο λαϊκός Τάκαρος Χατζής.  

 Ίσες αποστάσεις κρατούν οι Οικονόμου, Κούτρας, Ντσούνος και Μπουσδούκου. Ο Νίκος Φιλιππίδης είναι ο πιο σοβαρός οικονομικός αναλύτης στην ελληνική τηλεόραση. Η Ελένη Βαρβιτσιώτη η μακράν πιο έγκυρη ανταποκρίτρια από τις Βρυξέλλες. Την ομάδα συνθέτουν και άλλοι τύποι με το δικό τους στίγμα. Ο Πιτταράς με τις ενίοτε βιτριολικές ατάκες του, ο μονίμως μόλις ξύπνησα Μπεσκένης και αυτός που ώρες ώρες τον λατρεύεις και ώρες ώρες τον μισείς, ο Νίκος Υποφάντης. Προσέχω πάντα τι λέει ο καλύτερος «τουρκολόγος» Μανώλης Κωστίδης.

Ο ΣΚΑΙ είναι αυτός που αναδεικνύει νέα πρόσωπα όπως η Μαρία Αναστασοπούλου που το καλοκαίρι που ανέλαβε την πρωινή ζώνη έδειξε ότι έχει τσαγανό και θάρρος. Η Έλενα Παπαδημητρίου ξεχωρίζει για τη σοβαρότητα της. Ο ΣΚΑΙ τόλμησε να αφήσει τον Μπογδάνο να κάνει τα δικά του και παρά τις αποτυχίες του ( μαγκαζίνο με την Αντωνοπούλου, Ευθέως, Προβοκάτσια ) τον στήριξε και έφτασε να είναι ο πιο εναλλακτικός παρουσιαστής στην ελληνική τηλεόραση – αν και επιμένω πως ο ραδιοφωνικός Μπογδάνος ήταν ανεπανάληπτος.  

Ποιος άλλος σταθμός έχει τέτοια βεντάλια;

Πολύ χάρηκα με τον ΣΚΑΙ και μακάρι η απόκτηση της άδειας να μην τον κάνει να αλλάξει ρότα…