ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

Στο πλαίσιο των εν Αθήναις εξορμήσεων μου, σειρά είχε ο Βοτανικός κήπος Χαϊδαρίου ή Διομήδους. 

Ένα πραγματικό κόσμημα για την Αθήνα και η χαρά του …φυτοδίφη! 

Φτάνεις στην κεντρική είσοδο και βλέπεις μια πινακίδα που σε ενημερώνει για το ωράριο που μπορείς να επισκευθείς τον κήπο. Μέχρι τις 2 το μεσημέρι τις καθημερινές και μέχρι τις 3 τα σαββατοκύριακα. Πρέπει να είναι η πιο διάτρητη πινακίδα της Αθήνας. 

Μπαίνεις μέσα και ακριβώς δεξιά βλέπεις ένα καλαίσθητο καφέ με μια μικρή παιδική χαρά. Στα αριστερά ανοίγονται 3 δρομίσκοι που σε οδηγούν στο πάρκο. Στην κεντρική είσοδο είναι δύο φοβερά παλικάρια, οι φύλακες Σωτήρης και Κλεάνθης. Ευγενέστατοι, να σου εξηγήσουν, να σου δώσουν πληροφορίες με προθυμία και να κυνηγούν ανεμόμυλους. Στους 3 αυτούς δρομίσκους, μπαίνει μια δοκός που λέει ότι απαγορεύεται η είσοδος με το πέρας του ωραρίου και ο κόσμος απλώς την προσπερνά και κάνει τη βόλτα του. Τα δύο αυτά παιδιά κάθονται και εκτός ωραρίου για να παρακαλέσουν τον κόσμο να φύγει. Άλλοι φεύγουν, άλλοι κάνουν πως δεν ακούν, άλλοι πάνε για λίγο στο καφέ και ξανάρχονται και άλλοι έρχονται λίγο αργότερα και είναι ανενόχλητοι. Νομίζω πως είναι υπερβολικό το ωράριο και αν συνεχιστεί αυτό είναι να χαμε να λέγαμε. 

Από τους 3 δρομίσκους, σου προτείνω να πάρεις αυτόν με τον πλακόστρωτο διάδρομο. Περνάς από ένα μικρό ύψωμα και καταλήγεις στο πάρκο με τα φυτά και τις πέργκολες. 

Ο βοτανικός κήπος έχει εμβαδόν 1900 στρεμμάτων και αξιοποιημένος κατά τα 200. Τα υπόλοιπα είναι φυσική βλάστηση δασικού χαρακτήρα. Σε αυτά τα 200 στρέμματα θα βρεις χιλιάδες φυτά με επεξηγηματικές πινακίδες. Όρεξη να έχεις να παρατηρείς. Δέντρα, βραχόκηπους, ατέλειωτους πλακόστρωτους  διαδρόμους με λογής λογής παρτέρια, γρασίδι, παγκάκια. Φροντισμένα, καθαρά, περιποιημένα. Ο χωματόδρομος είναι ευχάριστα βατός και πολλοί πάνε για τρέξιμο, οικογένειες με τα παιδιά τους, ζευγαράκια, περίεργοι τύποι, από όλα έχει ο μπαξές.  Έχει και 2-3 μικρές λιμνούλες με μερικές ψόφιες χελώνες.. 

Αφού δεις αυτό το πρότυπο πάρκο, μετά βγαίνεις στον κεντρικό δρόμο ( ο μεσαίος δηλαδή της εισόδου ) και συνεχίζεις. Κάποια στιγμή συναντάς 3 ξύλινα σπίτια μαζεμένα και κουκλίστικα χτισμένα ( γραφεία – αποθήκη ) και εκεί ο δρόμος κάνει στροφή προς τα πίσω. Επιστρέφεις στην κεντρική είσοδο από τον δεξί δρομίσκο δηλαδή. Αν λίγο πριν φτάσεις στην κεντρική είσοδο, κάνεις αριστερά και περάσεις πίσω από το καφέ, θα δεις λίγο πιο κάτω και ένα λιλιπούτειο ξύλινο γεφυράκι. 

Ουσιαστικά είναι μια βόλτα που περπατώντας χαλαρά και ρίχνοντας σε μερικά έστω φυτά μια ματιά στις πινακίδες, θα σου πάρει 1,5 ώρα να το γυρίσεις. Βέβαια αν έχεις κέφια μπορείς να το κάνεις και μέρες. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να έχεις μαζί σου ένα πιτμπουλ, ένα γκλομπ και ένα τάζερ. Αν όχι, στην ανάγκη πάρε φλογοβόλο. Έστω ένα οπλοπολυβόλο. Στο πάρκο μπορεί να μπει οποιοσδήποτε από οπουδήποτε. 

Διανέμεται και ένα φυλλάδιο με κατατοπιστικές πληροφορίες μόνο που λείπει η διεύθυνση του site.

Τι θα μπορούσε να ήταν καλύτερο: 

Ένας χάρτης σε πλέξιγκλας σε 2-3 σημεία, με τη βασική διαδρομή και τα αυτά που αξίζει να δεις οπωσδήποτε. 

Περισσότερο υγρό στοιχείο

Μεγαλύτερη παιδική χαρά 

Ίσως κάποια ζώα

Και φυσικά, μακάρι τα 200 αξιοποιημένα στρέμματα να γίνουν 1200. 

Αν αξίζει να πας; Οπωσδήποτε! Ωραία βόλτα, με εύκολη πρόσβαση – παρκάρεις άνετα απέξω και είναι σχεδόν επίπεδο οπότε μπορείς να περπατήσεις άνετα. 

Ένας εξαιρετικός πνεύμονας πρασίνου που διατηρείται με αξιοπρέπεια καθαρός και όποιος ενδιαφέρεται να μάθει για πολλά και διάφορα φυτά και λουλούδια, βρήκε τη γη της επαγγελίας του! 

Αν πας, να το κάνεις τον Ιούνιο που θα είναι ολάνθιστο για να βγάλεις φωτογραφίες – ζωγραφιές!