Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ




Προχθές πήγαμε με έναν αδελφικό μου φίλο στο σουπερμάρκετ, γεμίσαμε 10 τσάντες με διάφορα τρόφιμα άμεσης κατανάλωσης και τα πήγαμε στην πλατεία Βικτωρίας να τα μοιράσουμε στους δύστυχους ανθρώπους που βρέθηκαν στη χώρα μας. 

Πλησιάσαμε και πιάσαμε τη μύτη μας από τη βρώμα και τη δυσωδία. Είδαμε ανθρώπους να κοιμούνται στο πεζοδρόμιο, να κάνουν την ανάγκη τους στα παρτέρια. Ο ορισμός της εξαθλίωσης και της καταρράκωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Φάτσες κουρασμένες, ταλαιπωρημένες και αγριεμένες. Μαζί τους αγριευτήκαμε και εμείς καθώς μας περικύκλωσαν πριν κάνουμε καν πέντε βήματα στην πλατεία. 

Σε δέκα απλωμένα χέρια άντε δώσε μία τσάντα. Κάποιοι μας είπαν «thank you my friend». Οι περισσότεροι τις άρπαζαν και δεν τις άνοιγαν. Τις κομμάτιαζαν για να πάρουν το περιεχόμενο. Στην τελευταία, ο φίλος μου είχε σαστίσει και ψιλοφοβήθηκε γιατί βρέθηκε ανάμεσα σε δέκα και από το πουθενά πετάχτηκε κάποιος και του την άρπαξε. Φύγαμε γρήγορα γιατί φοβηθήκαμε. Πότε δεν ξέρεις πως μπορεί να αντιδράσει ένας πεινασμένος. 

Δεν το γράφω για να μου πεις μπράβο. Ειλικρινά δεν κάναμε τίποτα. Οι άνθρωποι αυτοί θα πεινάνε και αύριο. Δώσαμε μια μικρή προσωρινή ανακούφιση σε λίγους ανθρώπους ως ένα μικρό ευχαριστώ στον Θεό που είμαστε χορτάτοι. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν φταίνε αυτοί οι άμοιροι γιατί εσύ Έλληνα ψήφισες τον Τσίπρα ή τον υποστήριξες δια της αποχής και της ψήφου στον Λεβέντη, στον Καμμένο και στους Ναζί. 

Με πήρε το παράπονο. 

Αυτή είναι η πολιτική των ανοικτών συνόρων και της αδελφοσύνης των λαών; Να στοιβάζονται οι μετανάστες σαν τα σκουλήκια στις πλατείες και να ζουν με τις χειρότερες συνθήκες; Τι τους κάλεσες τότε ρε φίλε; 

Προσωπικά, δεν θέλω ανοιχτά σύνορα. Εφόσον είσαι στην Ευρώπη για μια τέτοια απόφαση θα έπρεπε να ρωτήσεις πρώτα και τους άλλους. Μετά δεν σου φταίνε  αν κλείνουν τα σύνορα. Δηλαδή πόσους πιστεύεις ότι πρέπει να πάρει η Ευρώπη; Όλους; 10, 20, 30 εκατομμύρια; Πόσοι πια να πάνε στην Ευρώπη; 

Γιατί δεν πάνε στο Κατάρ ή στη Σαουδική Αραβία; Πάμπλουτα κράτη και ομόδοξα. Μήπως γιατί τελικά η Ευρώπη – αυτή που κάτι ΚΚΕ, Λαπαβίτσες και Ναζί δεν γουστάρουν – είναι το πιο πολιτισμένο και δημοκρατικό μέρος του πλανήτη για να ζεις; Μήπως γιατί εμείς πρώτοι σαν κουτορνίθια σπεύσαμε με εκείνη την οδηγία που εξέδωσε η Τασία ότι όποιος συλλαμβάνεται δεν είναι παράνομος αλλά θα παίρνει αυτόματα εξάμηνη άδεια παραμονής και αν τον ξαναέπιαναν η άδεια θα παρατείνετο για επιπλέον 6 μήνες; 

Αλλά, εντάξει,  άντε σου λέω γω, επειδή είσαι αριστερός και οπαδός της αριστερίζουσας εθνομηδενιστικής θολοκουλτούρας του τίποτα και πολίτης του κόσμου και δεν θέλεις σύνορα γιατί σου φαίνονται εθνικιστικά. Μάλιστα. 

Που τους βάζεις αυτούς τους δύστυχους; Τους αμολάς στις πλατείες; Τους πετάς στο δρόμο; Τους στοιβάζεις στην Ειδομένη μια και είναι μακριά από την Αθήνα; Τους έχεις έτοιμα καταλύμματα; Τους ταϊζεις ή περιμένεις την εθελοντική δράση της Εκκλησίας ( ναι, ναι, αυτοί οι παλιάνθρωποι οι τραγόπαππες που δεν κάνουν διάκριση φυλών αλλά προσφέρουν  όπου υπάρχει ανάγκη χωρίς διακρίσεις ) και των πολιτών; 

Όταν θα σου μείνουν εδώ αύριο, τι θα τους κάνεις; Για σενα το λέω που έφαγες το παραμύθι που έλεγαν προεκλογικά «έλα μωρέ τώρα, θα τους δίνουμε χαρτιά να φεύγουν» και όσοι προειδοποιούσαν σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη ότι θα μας πετάξουν εκτός Σένγκεν και θα μας κλείσουν τα σύνορα, τους αντιμετώπιζαν στην καλύτερη ως τους τρελούς του χωριού και στη χειρότερη ως τρομολάγνους. 

Τι είδους ανθρωπιστές δηλαδή είστε ρε Συριζαίοι; 

Τι κουραφέξαλα μας λέτε περί κοινωνικής σωτηρίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λοιπά χαζοχαρούμενα; 

Αν είναι να κάνεις μια ολόκληρη χώρα χωματερή και να το λες και ανθρώπινη ευαισθησία, άστο καλύτερα, προτιμώ την πολιτική Δένδια που είχε βάλει μια τάξη και αν μην ανέτειλλε το χαμόγελο των παράτυπων μεταναστών όπως τους αποκαλείτε όταν τους παρατήσατε ελεύθερους στην πλατεία Ομονοίας….

Υγ. 25 Ιανουαρίου του 2015. Μια ημερομηνία που ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει ως την αρχή της αντίστροφης μέτρησης…..  



0 Λογομαχιες:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια