ΠΟΥΤΙΝΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ;

Βλέπω τις τελευταίες μέρες μια διεθνή εκστρατεία κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν – στην οποία λαμβάνουν ελαφρώς μέρος και τα εγχώρια μαζικά μέσα επιρροής και μειδιώ. 

Αν βάλεις στην κατσαρόλα και τις διάφορες εσχατολογικές προβλέψεις, τότε η ανησυχία κορυφώνεται και όλοι περιμένουμε το πρώτο μπαμ και ο σώζων εαυτώ σωθήτω! 

Η τακτική του είναι μια σφαλιάρα για την Ελλάδα. Έτσι ακριβώς θα έπρεπε να είχαμε κάνει στην Αλβανία με τον αμιγώς ελληνικό πληθυσμό που ζει εκεί αλλά – ακόμα και στην καλή εποχή - η πολιτική της μητέρας Ελλάδας για τον απόδημο Ελληνισμό έχει την ίδια επιτυχία που είχε και η απόβαση των Αμερικανών στο Βιετνάμ. 

Είναι δυνατόν να διαλύεται το κράτος που είναι ένα τσιγάρο δρόμος από τη Μόσχα και ο Πούτιν να παρακολουθεί ατάραχος με το βλέμμα της αγελάδας; 

Είναι δυνατόν όταν καρατομείται ένας ενεργειακός κόμβος που περνούν οι ρωσικοί άξονες, ο Πούτιν να κάνει πως δεν βλέπει; 

Στο κάτω κάτω της γραφής, στο ανατολικό κομμάτι της Ουκρανίας, υπάρχει αμιγώς ρωσικός πληθυσμός και θα ήταν προδοσία αν ο Πούτιν τους άφηνε στο έλεος της άγριας δύσης, των Τατάρων και των τύπων που χαιρετούν σαν τον Αρβανίτη χωρίς να επικαλούνται επίκληση στο θείο. 

Αν το ΝΑΤΟ, ο ΟΗΕ, η Ευρώπη και η μαμά Αμερική, που πάντα ενδιαφέρεται για το καλό του πλανήτη, θέλουν τη γαλήνη στην περιοχή, ας γίνει τώρα το δημοψήφισμα στην Κριμαία που θα κρίνει την αυτονομία της. 

Δεν θα υποστήριζα ακριβώς πως αυτός ο ξεσηκωμός που έγινε στην Ουκρανία πριν από λίγες μέρες ήταν συγκυριακός.

Σκέφτομαι πως δεν θέλουν την ενδυνάμωση της Ρωσίας, τσαμπουκαλεύτηκαν, και ευθέως ανάλογα απάντησε και ο Βλαδίμηρος. 

Το θέμα είναι ποιος θα τραβήξει πιο δυνατά το εύθραυστο σχοινί…