ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ - ΤΑ ΧΑΧΑΝΑ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΑ

Τον αγώνα με την συμπαθέστατη Ακτη Ελεφαντοστού δεν τον σχολίασα γιατί το παιχνίδι δεν άντεχε σε κριτική. Η διαφορά μεταξύ των ομάδων, ήταν τεράστια.

Τον αγώνα με τη Ρωσία δεν θέλω να τον σχολιάσω για λόγους αυτοσεβασμού.

Το μόνο ενδιαφέρον θα ηταν αν το είχαν βάλει αμανάτι να χάσουν και οι Ρώσοι.

Εμεις το κάναμε πιο «επιστημονικά» για να σώσουμε τα προσχήματα. Ωραία κωμωδία με μπόλικο ρίσκο. Αν η εθνική μας δεν προχωρήσει στη διοργάνωση θα εχει στιγματιστεί εκτος από τις κακές εμφανίσεις αλλά και για αυτή τη νερόβραστη σούπα που μας προσέφερε. Ειδικά κάτι καλάθια και φαουλ που τους χαρίσαμε ή με τι υφάκι σουτάραμε τρίποντα, ασε εκείνη την άμυνα που δεν τους κοιτάγαμε καν! Αν δεν ήξερα ότι είμαστε στο Μουντομπάσκετ, θα νόμιζα ότι παίζουμε «φίλοι Γιώργου Παπανδρέου» εναντίον των «φίλων Βλαντιμίρ  Πούτιν» για να γιορτάσουμε τα εγκαίνια του Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.

Αν η Εθνική μας πάει καλά, τότε κανείς δεν θα θυμάται το αποψινό παιχνίδ ή θα το διηγούμαστε σαν μια ιστορία πονηρής στρατηγικής.

Δεν είμαι ηλίθιος να ζητήσω από την κατώτερη του αναμενομένου ομάδα μας να πέσει πάνω στους Αμερικανούς και στους εστω πεσμένους Ισπανούς που μας εχουν πάρει τον αέρα. Είναι σαν να απαιτώ από κάποιον να αυτοκτονήσει επειδή δεν μπορεί να τρέξει τα 100 μέτρα σε 9 δευτερόλεπτα.

Με ενδιαφέρει η διάκριση και το μετάλλιο ( για το σπορ και θέαμα υπάρχει το ΝΒΑ ) και αν η εξέλιξη δικαιώσει το σημερινό τσίρκο μεντράνο, διόλου θα με ενοχλήσει…