ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 77-75

Στην προσκληση ενός καλου μου φιλου για το Ολυμπιακος – Παναθηναϊκος στο μπασκετ λογω ενός «ορφανου» για το χθεσινο ματς, διαρκειας δεν μπορουσα να πω όχι. 

Στην ΑΕΚ δεν παω γιατι περαν μιας συγκινητικης προσπαθειας επιβιωσης δεν εχεις τιποτα άλλο να δεις. Επομενως, αφου μου δοθηκε η ευκαιρια πηγα να απολαυσω το θεαμα. 

Ευτυχως που το «η καλη μερα από το πρωι φαινεται» δεν επιβεβαιωθηκε καθως με το που φτανω εξω από το Σταδιο Ειρηνης και Φιλιας, οι αστυνομικοι ειχαν ριξει δακρυγονα. Συγκινηθηκα τοσο πολύ, ουτε στην περσινη κηδεια του πατερα μου δεν ειχα δακρυσει ετσι. Ο λαιμος μου εγινε κραμπολαχανο και ευτυχως ο φιλος μου δεν αργησε και μπηκαμε στο γηπεδο σχεδον τροχαδην.

Στην εισοδο στενοχωρηθηκα καθως θα μπορουσα να ειχα περασει, από ένα καλαζνικοβ μεχρι ένα μπαζουκας. Ο ελεγχος ηταν τοσο σοβαρος οσο και η αποψη της Εφης Θωδη για τη θεραπεια του καρκινου. 

Ξερω ότι η κορμοστασια μου και ιδιαιτερα το αρρενωπο προσωπο μου εμπνει εμπιστοσυνη αλλα πριν την ψωνισω διαπιστωσα πως σε κανεναν άλλο δεν εγινε ενας εστω υποτυπωδης ελεγχος.

Αφου καθησαμε, ψηλα ψηλα, εκαναν την εμφανιση τους οι κροτιδες. Μπραβο στα παιδια που τις πετουσαν καθως ειχαν μια σταθερη περιοδικοτητα και η μελωδια του βομβου απαλυνε καπως την ηχορρυπανση του ασχετου με τη μουσικη DJ.

Πολύ μου αρεσε το ηχητικο συμπαν και μαζι με τα καπνογονα εκαναν πραγματικα μια υπεροχη ατμοσφαιρα. Η ΚΑΕ Ολυμπιακος συμμετειχε στο χιουμοριστικο της βραδιας με την προτροπη από τα μεγαφωνα να μην καπνιζουμε. Αυτό σας πειραξε… 

Στο σημειο που καθησα βρισκονταν νορμαλ οπαδοι του Ολυμπιακου που συζητουσαν για το μπασκετ, χωρις ακροτητες και οστρογοτθισμους. Ετσι χαρηκα που μπορουσα να παρακολουθησω απροσκοπτα τον αγωνα.  Παντου υπαρχει και ενας γραφικος που σκορπισε τη χαρα σε δυο ατακες του 

-         ( σε μια τραβημενη προσπαθεια του Πελεκανου, απολαυστε συνειρμο ) «τι κανεις ρε, αυτά ουτε ο Γκαλης το 87 δεν τα εβαζε»

-         ( σε λαθος πασα του Παπαλουκα στον Βουισιτς ) «ελα μωρε τωρα, η χελωνα βρεθηκε να είναι πρωτη στον αιφνιδιασμο»

Μια στιγμη, μετα από μια χαζαμαρα του Ερτσεγκ μου ξεφυγε ένα «σου λειπει τελικα ο Πριντεζης» αλλα ευτυχως δεν με κοιταξε κανεις περιεργα και επεστρεψα οικαδε σωος.

Ο φιλος μου ζητησε τις εκτιμησεις μου για τον αγωνα.

Επιασα 2 στις 3. Αν το επαιρνα στις εκλογες θα εβγαζα αυτοδυναμη κυβερνηση και προεδρο της δημοκρατιας χωρις να εχω αναγκη τον Τσιπρα.

Ειπα πως ο ΠΑΟ ειχε τον πρωτο λογο και ότι οι παικτες κλειδια του αγωνα θα ηταν από τον Ολυμπιακο ο Βουισιτς και από τον ΠΑΟ ο Γιασικεβιτσιους.

Η εκτιμηση μου στηριχθηκε στην εμπειρια σε καυτους αγωνες του ΠΑΟ. Πιστευα πως αποντων του Πριντεζη, με τον ισχνο Ετσεγκ και τον Σοφο να μη βγαζει πανω από 10λεπτο, ο Βουσιτς αν αντεχε, ο Ολυμπιακος θα ειχε ελπιδες. Τους υπολοιπους τους περιμενα πανω κατω στα στανταρντς τους.

Από τον Παναθηναϊκο ειπα για τον Λιθουανο καθως η ομαδα του Ομπραντοβιτς ειχε αναγκη λυσεων απεναντι στους Παπαλουκα, Παργκο, Γκριρ, Τεοντοσιτς και δεν είναι κάθε μερα του Αη Μητσου.

Όταν λοιπον μπηκε ο λιετουβους στον αγωνα και εβαλε στα γρηγορα 8 ποντους, ο ΠΑΟ πηρε κεφαλι. Όταν βουλιαξε στο δευτερο ημιχρονο, ο ΠΑΟ δεν περασε ουτε μια φορα μπροστα στο σκορ.

Στο ημιχρονο με ξαναρωτησε ο φιλος μου ποιος εβλεπα ότι θα νικουσε. Ξαναεκανα πανηγυρικα λαθος καθως αφου με τοσο χαλια Παναθηναϊκο, ο Ολυμπιακος παρατεταμενα αυτοκτονουσε, πιστευα πως με ένα αντιστοιχο ξεσπασμα του ΠΑΟ, η σεμνη τελετη θα λαμβανε τελος.

Ετσι λοιπον, για πρωτη φορα εδώ και πολλα χρονια, ο ΠΑΟ φτανει στα play off με μειονεκτημα εδρας. Στη χωρα μας η εδρα είναι πολυ ισχυρη και ειδικα το ΟΑΚΑ κατηφοριζει. Δεν ειμαι όμως σιγουρος αν ο Ολυμπιακος μπορεσει να κερδισει 3 φορες συνεχως. Ο ΠΑΟ αποκλειεται να είναι τοσο, μα τοσο χαλια.

Θα παιξει ρολο όμως στη σφυριχτρα. Στο πρωτο δεκαλεπτο, τα σπορια τα πηραν οι πρασινοι. Όταν αρχισε να κοχλαζει το γηπεδο, ειχαμε 50-50.

Η συγκλονιστικη διαφορα μεταξυ του ποδοσφαιρικου ντερμπι και του μπασκετικου, είναι ότι στο ποδοσφαιρο θα συζητησουμε για 6 φασεις και οι 4 αφορουν τη διατησια. Στο μπασκετ παρα το ότι ο ρυθμος δεν ηταν δα και τοσο ταχυς ( ζητημα αν βγηκαν εκατερωθεν 4 αιφνιδιασμοι ) ειδαμε θεαματικες φασεις και το παιχνιδι ειχε πολύ μπασκετ.

Με ξενισε η κριτικη στον Γιαννακη. Χανει, δεν κανει. Κερδιζει, παλι δεν κανει. Ξεχασαν οι οπαδοι του Ολυμπιακου πως ηταν η ομαδα τους επι Γκερσον ( μολις πριν από έναν χρονο )  και ότι κοντραρουν στα ισα μια ομαδα που χτιζεται για 10 χρονια. Λες και φταιει ο Γιαννακης που τραυματιστηκε ο Τσιλντρες, για τη θλαση του Πριντεζη, που ο Σχορτσανιτης δεν θελει να παιξει, που κουτσαθηκε σωματικα και πνευματικα ο Ματσιγιαουσκας, που ο Βασιλοπουλος αραξε στο καλο του συμβολαιο και σταματησε να δουλευει ( το γνωστο συνδρομο Αγγελιδη, Μυριουνη, Γαλακτερου κλπ κλπ ) ή για τα βραχυκλωματα του Γκριρ που είναι ικανος για το καλυτερο και το χειροτερο.

Στο μπασκετ λογω φυσης του αθληματος, μπορεις να κανεις στα γρηγορα μια καλη ομαδα αλλα για να γκρεμισεις μια ομαδα με μια νταλικα τιτλους σε εγχωριο και ευρωπαϊκο επιπεδο, απαιτειται παραπανω προσπαθεια από ένα ετος.

Σε ότι αφορα το καθεαυτο αγωνιστικο κομματι, αυτοεπαιρομαι γιατι επιβεβαιωθηκε το ρηθεν που διεκδικω και την πατροτητα και τη μητροτητα και το ειχα εκφρασει μετα από τον καλυτερο – κατ εμε – τελικο ολων των εποχων στην Ευρωλιγκα, του Παναθηναϊκου με την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ.

Ο Διαμαντιδης είναι ενας εξαιρετικος παικτης μεσα στο παιχνιδι.

Ο Παπαλουκας είναι το παιχνιδι.

Μπορει το μπασκετ να είναι κατεξοχην αθλημα των αριθμων αλλα το τεντεξ του Θοδωρη ( 0,259 ) αποτελει υβρη ως προς τον ρολο του στον αγωνα. Αν η επιθεση δεν περνουσε από τα χερια του η μπαλα εκανε παρεα στον αρχοντα του παρκε, κυριο Τακη Τσουκαλα.

Ο Μπορουσης ειχε εξαρσεις και πολύ χαιρομαι να τον βλεπω να προοδευει. Οι ΑΕΚτζηδες βεβαια ως αυθεντικο μπασκετικο κοινο που αναγνωριζουν αξιες, προσφατα τον εβριζαν αλλα με τη λογικη του αμπαλαεο οπαδου δεν προκειται και ουτε θελω να συναντηθω ποτε. Πληττω.

Ο Πελεκανος εκανε μια ταπα στον Διαμαντιδη και το βιντεο της φασης πρεπει να το κρατησει να το δειξει στα παιδια του. Τιποτα παραπανω. Ο Ετσεγκ περασε και δεν ακουμπησε, ο Σοφοκλης την εχει καταβρει με αμερικανιες, χειροκροτηματα, γιο μαν, χτυπαω την καρδια μου – ταγμενος στον θρυλο, why do you σφυριζεις φαουλ to me και από μπασκετ αστο καλυτερα, ο Χαλπεριν αθορυβα σκοραρε αλλα στα κρισιμα τα εχασε, ο Παργκο κρινεται με επιεικια και ηταν συμπαθης η παρουσια του, ο Γκριρ ασταθης και μολις εχασε 1-2 σουτ ψαρωσε και αργησε να επιχειρησει το επομενο και τελος ο Βασιλοπουλος εγινε ηρωας χαρη σε ένα σκριν τυπου αμα το χασεις παρατα το μπασκετ, του Μπουρουση. Κατά τα αλλα, απαραδεκτος και σε ότι εκανε ηταν σχεδον επιζημιος. 

Από το πρασινο στραπεδο, ο Μπατιστ στο δευτερο ημιχρονο επαιζε μονος του, ο Σαρας στο πρωτο, ο Διαμαντιδης σωζεται λογω της ομαδικοτητας που δειχνει, ο Σπανουλης εβαλε τις βολες αλλα κουραζει ακομα και τον ηλεκτρονικο πινακα, ο Περπερογλου την εχει δει Λεμπρον και είναι μπλαζε, ο Τσαρτσαρης τιποτα, ο Φωτσης εβαλε ένα μεγαλο σουτ και σε ολο το παιχνιδι εψαχνα να δω ποιος είναι, ο Πεκοβιτς στα δυσκολα κολλησε και ο Νικολας κανονικα θα πρεπει να πληρωνει για παιζει στον Παναθηναϊκο.

Οι γκριζοι στο πρωτο δεκαλεπτο εδωσαν 4-5 σφυριγματα στον ΠΑΟ και πριν γινει καμπριο το ματς, το ισορροπησαν. Δεν θα ψαξω σε τοσο physical game να βρω το δεκατο πεμπτο καρε της φασης, αλλα ως νοοτροπια πιστευω ότι σε γενικες γραμμες στα 30 τα πηγαν καλα.

Το μονο σιγουρο είναι πως με πλεονεκτημα εδρας για τον Ολυμπιακο αυτή τη φορα υστερα από γυρευε ποσα χρονια, το πρωταθλημα μας θα εχει πραγματικο ενδιαφερον. Για λογους αξιοπρεπους αποτυχιας, εγω ξαναλεω ότι βλεπω Παναθιηναϊκο για πρωταθλητη.

Από το ΣΕΦ για το φουκαριαρικο το μπασκετ,

Suspect