ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Πριν από λιγες μερες ηρθε και το δημοσιευω

= = =

Suspect καλημέρα.

Δεν πιστεύω πως θα με βοηθήσεις σε κάτι αλλά μια και την ιστορία μου την εχω πει από τον οποιονδήποτε ταρίφα μέχρι την καθαρίστρια στο γραφείο, δεν χάνω τίποτα να πάρω και τη γνώμη ενός blogger. Εχω δει κείμενα σου. Είσαι κάτι σαν την κυρία Σουλα που απαντά αλλά για να πω την αλήθεια δεν λες μαλακίες όποτε στο στέλνω και εσένα.

Γνώρισα τη Βικυ στη δουλειά. Κουκλάρα. Μουν…ρος!  Όλοι οι συνάδελφοι την κοίταζαν και έσταζαν. Δεν με άφησε αδιάφορο αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να κάνω κάτι, δεν ένοιωθα ότι με έπαιρνε και ήταν συνάδελφος. Ηταν και κυρία. Δεν έδωσε σε κανέναν δικαίωμα και κρατούσε τις αποστάσεις της.

Πέρασε καιρός, συνεργαστήκαμε σε ένα project, ήρθαμε πιο κοντά και αποκτήσαμε καλη χημεία. Κοινό κώδικα στο χιουμορ, οι ατάκες να σφυρίζουν εκατέρωθεν και μου άρεσε ακόμα περισσότερο γιατί ήταν τελικά απλή κοπέλα ενώ θα μπορούσε να ήταν μεγάλο ψώνιο. Τα λέγαμε ωραία, δεν της την έπεσα για να τη φέρω σε δύσκολη θέση και γιατί φοβόμουν. Είχαμε μια ζεστή μπορώ να πω επικοινωνία.

Όταν η Βίκυ παραιτήθηκε για μια μεγαλύτερη εταιρεία, ημουν ο μόνος που πανηγύριζα. Αποφάσισα εκ του ασφαλούς να κάνω την κινησή μου μια και δεν είμασταν συνάδελφοι πια.  

Μου κατσε! Δεν το πίστευα! Πέρασε ενας χρόνος υπέροχος. Η κοπέλα είχε όλα τα καλά! Η τέλεια! 

Εζησα τον μεγάλο έρωτα. Ολοι μου οι φίλοι μου μιλούσαν με θερμά λόγια για αυτή και το πόσο τυχερός ημουν και μέσα μου γέλαγα γιατί έβλεπα τη ζήλεια στα βλέμματά τους. Άσε δε που όταν βγαίναμε συγκέντρωνε την προσοχή και γω δίπλα της καμάρωνα!

Ημουν ευτυχισμένος και πίστεψα ότι ήταν ο έρωτας  της ζωής μου και έκανα όνειρα ότι θα είμαστε για πάντα μαζί. Στο χρόνο πάνω, της πρότεινα να αρραβωνιαστούμε και να ετοιμαστούμε για το μεγάλο βήμα…

Σε αυτό το σημείο ο παράδεισος τελείωσε και καλως ήλθατε στην κόλαση. Ήρθε δορυφορικό το κεραμίδι. «Ξέρεις, είσαι πολύ καλό παιδί, σε εκτιμώ ως άνθρωπο, αλλά δεν είμαι πια ερωτευμένη μαζί σου. Δεν θέλω να σε πληγώσω αργότερα και νομίζω πως είναι καλύτερο να σταματήσουμε τώρα».

Τρελάθηκα! Όλα πήγαιναν μια χαρά! Δεν είχαμε μαλώσει ποτέ, στο σεξ ολοένα και καλύτερο, δεν μπορούσα να δεχθώ ότι ήθελε να χωρίσουμε. Την χιλοπαρακάλεσα, έκλαιγα μπροστά της, την απείλησα, έχασα κάθε αξιοπρέπεια με σκοπό να την κρατήσω κοντά μου. Οσο και αν την πίεσα, δεν μου είπε ότι υπάρχει κάποιος άλλος και δεν μπορω να καταλάβω γιατί δεν με ήθελε πια. Με τα πολλά δράματα το πηρα απόφαση και άρχισε ο κατήφορος. Σχεδόν καθημερινά κατεβάζω και από ένα μπουκάλι ουίσκι, είμαι μονίμως εκνευρισμένος και αρπάζομαι με το οτιδήποτε, στο δρόμο πήγα να πλακωθώ δυο φορές με άλλους οδηγούς, στη δουλεια δεν εχω καμία όρεξη, ξεσπάω στους γονείς μου και στους φίλους μου και πως το λένε, δεν γουστάρω ρε !

Για πες εσυ που εισαι ο παντογνώστης πως το βλέπεις το θέμα;

Γιώργος.

= = =

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ

= = =

Φιλε Γιωργο καλησπερες.

Αν και δεν εχεις το καταλληλο υφος για να απευθυνεσαι σε έναν αγνωστο αλλα σε καταλαβαίνω και παω κατευθειαν στην ουσια.

Λογικά βρήκε καποιον αλλον. Αν είχε ανασφαλειες περι του γαμου, θα σου ζητουσε να το καθυστερησετε και όχι να χωρισετε. Δεν πρόκειται να το παραδεχθει για να μη σε πληγώσει περισσότερο και για να μην έχουμε αίματα.

Εσυ Γιωργο, μην ανησυχεις. Εισαι μια χαρα! Όχι, δεν ειμαι τρελος, προσεξε με!

Όταν ο ανθρωπος περναει μια δυνατη τραυματικη εμπειρια όπως είναι μια βαρια αρρωστεια ή ενας επωδυνος χωρισμος ή ακομα και ο θανατος καποιου αγαπημενου προσωπου, ακολουθει τεσσερα σταδια.

1. Η αρνηση. Δεν δεχεται ότι είναι δυνατον να του συμβαινει κατι τετοιο.
   
   
2. Ο θυμος. Γιατι μου το κανες αυτό, το ξεσπασμα, τα νευρα κλπ
   
   
3. Η απογοητευση.  Καταθλιψη, βαρια στενοχωρια, καμια ορεξη για τιποτα, κακη διαθεση και μελαγχολια
   
   
4. Η αποδοχη. Επουλωση πληγης, καθαρο μυαλο, συνεχεια του δρομου, ετοιμος για το καινουριο, αντιμετωπιση. Καμια φορα ερχονται και οι φλασιες του πονου αλλα παρερχονται ευκολα πια.
   
   

Εσυ λοιπον φιλε Γιωργο εισαι στο δευτερο σταδιο. Εχεις αλλα δυο.

Οποιος σου πει «ελα μωρε μην το σκεφτεσαι, ηρεμησε, συμβαινουν αυτά, ετσι είναι η ζωη, ατιμη κοινωνια, δες το θετικα, ολες οι γυναικες είναι πουτανες, δεν πειραζει» εχει καλη προαιρεση μεν να σε παρηγορησει αλλα θα σε εκνευριζει περισσοτερο καθοτι είναι τσιμεντολιθιακες ηλιθιοτητες.

Σου λεω κατι λιγο διαφορετικο από τα συνηθη κλισε.

Ζησε το σενιορ.

Είναι μια φυσιολογικη κατασταση που την περνατε λιγο ως πολύ ολοι οι ανθρωποι.

Απλως σημειωσε μερικα χρησιμα κατ εμε στοιχεια.

1. αναλογα με τον χαρακτηρα του, άλλος φτανει στο τεταρτο σταδιο στους 3 μηνες και άλλος στα 2 χρονια. Εισαι απολυτα υπευθυνος για το ποτε θα σηκωσεις το κεφαλι.
   
   
2. προσπαθησε οσο μπορεις να μην καταστρεψεις αυτά που εχεις. Η δουλεια είναι ενας καλος τροπος για να απασχολεισαι. Αντι να αδιαφορεις με κινδυνο απολυσης – και θα είναι εντελως κριμα να διαλυσεις ολη σου τη ζωη – δωσε παραπανω για να απασχολεισαι δημιουργικα.
   
   
3. Ασε τους τσακωμους με τους αλλους. Κυκλοφορουν πολλα καλασνικοβ. Πνιξε την οργη σου. Σου φαινεται ότι εκτονωνεσαι ενώ στην ουσια εκθετεις τον εαυτο σου σε κινδυνο.
   
   
4. μην απομονωνεσαι. Σε κάθε προσκληση να ανταποκρινεσαι με βαρια καρδια – το καταλαβαινω. Να βγαινεις εξω. Οσο καθεσαι μεσα στο σπιτι, όλο τα ιδια θα σκεφτεσαι. Βγες με το ζορι.
   
   
5. όταν ερθεις στη φαση που όλα θα είναι μαυρα, δεν θα υπαρχει ελπιδα για τιποτα, να θυμασαι: Είναι το τριτο σταδιο…
   
   
6. κανεις δεν μπορει να σου πει κατι. Κανενας. Μονος σου θα βγεις από το σκοταδι. Οι αλλοι θα σε στηριξουν περιφερειακα. Ο υπευθυνος για τον εαυτο σου εισαι εσυ.
   
   
7. το να σου πω «μην πινεις τοσο πολυ»  είναι αυτονοητο αλλα στην κατασταση σου το καταλαβαινω. Τουλαχιστον φαε κατι για να σε πειραζει το δυνατον λιγοτερο.
   
   
8. ξεθαψε ότι χομπι παραμερισες αυτόν τον χρονο και ασχολησου. Θα μου πεις, με τι καρδια και με τι μυαλο. Με το ζορι! Μην αδρανεις. Κανε κατι γιατι μπαινεις στα ιδια και στα ιδια και ολοι οσοι σε περιβαλλουν θα εχουν ακουσει την ιδια ιστορια χιλιες φορες.
   
   
9. ο ευκολος δρομος είναι η αυτοκαταστροφη. Ο δυσκολος είναι αυτος της Δυναμης. Εσυ διαλεγεις φιλε Γιωργο…
   
   
10. ο πονος είναι ανθρωπινος και φυσιολογικος. Γκρεμιστηκε ενας ολοκληρος κοσμος μεσα σου και δεν είναι θεμα της πλακας. Σημασια εχει πως θα το διαχειριστεις και για να σου το πω και διαφορετικα: Ναι ρε φιλε, κλαψε, στενοχωρησου, κονταροχτυπησου αλλα να εισαι μαγκας και στη θλιψη...
    
    

Οσο για την κοπελα, θα μπορουσα να την κατηγορησω για να παρω το μερος σου. Δεν εχει νοημα. Παλι καλα μπορω να σου πω, που δεν παντρευτηκατε και να σου το ελεγε με δυο παιδια…

Η πολύ πολύ ομορφη γυναικα βλεπει αλλιως τη ζωη σενιορ….

Βρες μια άλλη λιγοτερο ομορφη με καλυτερο χαρακτηρα ώστε να συνεχισεις τον δρομο σου.

Κανε την αυτοκριτικη σου, μηπως σου ειχε δωσει σημαδια και εσυ λογω ερωτα ή βολεματος τα αγνοησες, προσπαθησε να απομονωσεις για λιγο τα συναισθηματα σου και να εστιασεις στα λογια ΤΗΣ ώστε να διαπιστωσεις τι εκανες λαθος, γινε σοφοτερος, καλυτερος ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ.

Τελος, φροντισε πριν την επομενη σου αποπειρα να εχεις ΣΙΓΟΥΡΑ φτασει στο τεταρτο σταδιο. Μη διαιωνισεις την αδικια που εγινε με σενα και πληγωσεις μια άλλη κοπελα κοροιδευοντας την για να βγαλεις το απωθημενο σου.

Καλη Δυναμη…