ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

-         Υποπτε, χρονια πολλα να χαιρεσαι τα γενεθλια σου, ειπε προ πολλων ημερων ενας φιλος όταν με πηρε τηλεφωνο.

-         Μπραβο, απαντησα βαριεστημενα

-         Τι εννοεις;

-         Τι τι εννοω ρε φιλε, πλακα μου κανεις;

-         Συγγνωμη ρε υποπτε, δεν σε καταλαβαινω. Γενεθλια δεν εχεις σημερα; Να σου ευχηθω πηρα!

-         Ημουν 30 μερες χειρουργημενος σενιορ. Εγκλειστος μεσα στο σπιτι. Γιορτες μεσα. Εσυ ως φιλος, πιστευεις ότι μου σταθηκες; Ένα τηλεφωνο σε 30 μερες;

-         Κακο είναι που σου ευχομαι;

-         Όχι βεβαια, αλλα τυπικουρα. Εμεις υποτιθεται ειμαστε ΦΙΛΟΙ, δεν ειμαστε γνωστοι! Εσυ δηλαδη εισαι ευχαριστημενος για τη συμπαρασταση σου στη δυσκολια που περασα;

-         Όχι ακριβως αλλα…

-         Δεν ζητησα δανεικα, ουτε να ερθεις να μου καθαρισεις την τουαλετα, ουτε να μου βαψεις το σπιτι! Ένα ενδιαφερον ρε φιλε όπως εκαναν τοσοι αλλοι. Πηραν 3-4 τηλεφωνα, ξοδεψαν, πεταξαν, χαραμισαν όπως θελεις πες το, 2-3 ωρες από τον χρονο τους να ερθουν να με δουν και καποιοι που ειχαν τη δυνατοτητα, με πηγαν στο φυσικοθεραπευτηριο και στο ΙΚΑ όταν χρειαστηκε. Και τωρα υστερα από τοσο καιρο μου λες χρονια πολλα για τα γενεθλια μου; Να τη βρασω ρε φιλε την ευχη! Δεν με νοιαζει όταν στα σημαντικα δεν υπηρχες στο χαρτη!

-         Κοιταξε, καταλαβαινω αυτό που λες αλλα εγω τα αντιμετωπιζω διαφορετικα τα πραγματα.

-         Πες μου. Για αυτό όπως βλεπεις το συζηταμε αλλιως ουτε καν θα απαντουσα στην κληση σου..

-         Εγω γενικα ειμαι κλειστος χαρακτηρας. Όταν αντιμετωπιζω προβληματα δεν τα δημοσιοποιω. Προτιμω να τα ξεπερνω μονος μου. Οπως όταν ειχα σπασει  δυο φορες το ποδι μου και δεν ζητησα από κανεναν βοηθεια

-         Ποτε εσπασες το ποδι σου;

-         Το 1997

-         Μα τοτε δεν γνωριζομασταν ρε μαστορα…

-         Ε, ναι, παραδειγμα σου φερνω

-         Συνεχισε

-         Που λες, εγω λοιπον προτιμω να αφηνω τον αλλον στην ησυχια του. Δεν θελω να ενοχλησω όπως αντιστοιχα δεν θελω και να με ενοχλουν σε δυσκολες στιγμες. Δεν το εκανα από κακια απεναντι σου. Γενικα ειμαι κλειστος τυπος.

-         Να σε ρωτησω κατι σενιορ…

-         Παρακαλω

-         Εχεις δυο παικτες. Τον έναν ας πουμε τον λεμε Ζιοβανι. Ο Ζιοβανι, βαζει γκολ, δινει ασιστ, φτιαχνει και τελειωνει φασεις. Τον αλλον τον λενε Καρατσιπλακη. Ο Καρατσιπλακης δεν ξερει μπαλα, δεν κανει τιποτα μεσα στο παιχνιδι και όταν παιρνει τη μπαλα την προσφερει στον αντιπαλο. Αν βρεθει σε θεση βολης, αντι να παει η μπαλα στο τερμα, βρισκει το F 16 που πεταει από πανω. Εσυ ποιον θα επαιρνες στην ομαδα σου;

-         Τον Ζιοβανι φυσικα αλλα δεν καταλαβαινω τι θελεις να πεις…

-         Κατανοω τη διαφορετικη αντιμετωπιση και αντιληψη των πραγματων αφου μιλαμε για ανθρωπινες συμπεριφορες. Όμως σενιορ υπαρχουν και μερικες παγκοσμιες σταθερες. Όπως ας πουμε η ανθρωπια, η συμπονοια, η συμπαρασταση, το ενδιαφερον. Ο φιλος λοιπον εκει φαινεται. Εσυ δηλαδη τι πιστευεις, ότι ο φιλος είναι για τις αχαουχα μπυρες και στους καφεδες;

-         Ενταξει δικιο εχεις, απλως δεν θελω να νομιζεις ότι εχω καποια κακια απεναντι σου. Και αλλοι εχουν παραπονα που δεν παιρνω τηλεφωνα…

-         Μπραβο είναι ο καλυτερος δρομος για την απομονωση φιλε. Μια φορα γειωνεις τον αλλον αλλα επειδη σε εκτιμα, παραπονιεται. Δευτερη φορα τα ιδια. Την τριτη σε γειωνει και εκεινος.

-         Τι να σου πω, εγω δεν παρεξηγουμαι. Να, για παραδειγμα ο κουμπαρος μου. Τον επαιρνα τηλεφωνο και μου απαντησε μετα από 10 μερες. Δεν το σηκωνε. Ανησυχα και αργοτερα μου εξηγησε ότι χωρισε με την δικια του και δεν ηθελε να μιλησει σε κανεναν. Το καταλαβα, δεν θυμωσα μαζι του.

-         Μπραβο ρε, ωραια κουμπαρια! 10 μερες αδιαφορια! Δεν μου λες ρε φιλε, αν σε μια από αυτές τις φορες, χτυπα ξυλο – σιδερο – κοντρα πλακε – φελιζολ, ότι θελεις, ειχες τρακαρει. Θα σου αρεσε να σε γειωνε σε μια ωρα αναγκης;

-         Ναι εχεις δικιο….

-         Χαρηκα καλιαμάγκουρας.

-         Δεν ξερω, εγω δεν ειμαι παντως ανοιχτος ανθρωπος.

-         Ο καθενας φιλε μου καθοριζεται από τις επιλογες του. Εμενα πχ μου δοθηκε η δυνατοτητα να μετρησω ανθρωπους και να δω αντιδρασεις. Πολλοι ηταν αυτοι που σταθηκαν, όπως μπορουσε καθενας και ελαχιστοι μεταξυ των οποιων και εσυ, που με αγνοησαν. Υπηρξαν και ατομα που δεν ηρθαν σπιτι. Όμως ανα 3-4 μερες μου τηλεφωνουσαν να δουν αν ζω ή αν πεθανα. Μπορω να τους βαλω ολους αυτους στο ιδιο επιπεδο με σενα που δεν υπηρχες; Στο λεω ευθεως. Ησουν  ανυπαρκτος. Κακιες ο υποπτος δεν κραταει, το βαριεμαι και ως σκεψη. Αξιολογω και κατατασσω σενιορ. Την καλημερα δεν την κοβω αλλα τον δεδομενο λιγο χρονο, ιδιαιτερα δε, όταν θα μπορω σε εργασιακους ρυθμους, θα πρεπει να τον μοιρασω στους ανθρωπους που με νοιαστηκαν.

Στη ζωη μου δεν θελω γνωστους για τα χρονια πολλα στις γιορτες. Αυτό είναι φτηνο PR. Θελω μονο φιλους. Με το μυαλο που κουβαλαω τωρα, αυτό θελω, ώστε αν καποτε στο γαμο μου καλεσω κοσμο δεν θα είναι 20 φιλοι και 100 γνωστοι. Θα είναι μονο οι 20 φιλοι. 

-         δηλαδη ρε υποπτε, κοβουμε;

-         Δεν υπαρχει λογος. Δεν με εβλαψες, ουτε μου εκανες κατι κακο. Η ζωη η ιδια θα το φερει ετσι σενιορ. Στην επομενη δικη μου δυσκολια δεν θα το μαθεις. Στη δικη σου όπως λες, δεν θα το μαθω εγω. Αρα τι θα μας δενει; Τι θα μας ενωνει; Οι ευχες στις γιορτες; Μεχρι τωρα καναμε καλη παρεα, σου ειχα εμπιστοσυνη αλλα όταν δειχνεις αδιαφορια όταν ημουν ανημπορος, τι περιμενεις από κει και περα;

-         Πιστευω ότι εισαι πολύ σκληρος ρε συ…

-         Αν η αληθεια και η ειλικρινεια είναι σκληροτητα, τοτε ναι, ειμαι. Μηπως θα ηθελες να κανω σαν χιμπατζης και από πισω σου να σε εβριζα; Σου λεω αυτό που πραγματικα πιστευω και σου δινω τη δυνατοτητα να μου απαντησεις. Μπορει να ειχες έναν σοβαρο λογο που χαθηκες.

-         Νοιωθω ότι με αδικεις…

-         Ελπιζω να καταλαβαινεις πως αν ησουν ενας γνωστος που δεν ειχα σε μεγαλη εκτιμηση, θα ελεγα ένα σκετο ευχαριστω, θα αντευχομουν και χαιρετε. Με πηραν και αλλοι. Γνωστοι. Τους ευχαριστηκα ευγενικα. Η αντιδραση μου εχει να κανει με το τι πιστευα για σενα…

-         Ενταξει αλλα να ξερεις πως δεν ειχα καποια κακια, αλλα δεν λειτουργω ετσι. Να ειδες; Σε πηρα να σου ευχηθω για τα γενεθλια σου.

-         ΟΚ κατανοητο. Life goes on…

Γενικα ειμαι υπερ της αποψης πως όταν δυο ανθρωποι καθονται να διαπραγματευθουν τοσο απλα ζητηματα της καθημερινης ζωης και να προσπαθουν να βρουν κωδικα για το «τι κανει ο φιλος σε μια δυσκολη στιγμη» τελικα τους χωριζει χαος……