ΟΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Τους αθλητικούς αρθρογράφους γνώμης τους κατατάσσω σε τέσσερεις κατηγορίες.

Οι ειλικρινείς. Αυτούς που λένε την γνώμη τους με θάρρος. Ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή όχι αλλά παραδέχεσαι ότι έχουν επιχειρήματα και μια δομημένη άποψη. Παράδειγμα ο Παπαδογιάννης.

Οι πολιτικάντηδες. Αυτοί που γράφουν ένα φορτηγό στερεότυπα – κλισέ που λέμε και στα νέα ελληνικά – και είναι ΟΦΑ. Όπου φυσά ο άνεμος δηλαδή και ανάλογα με το τι λέει ο κόσμος. Κέρδισε ο Σπανούλης σήμερα; Ήρωας μεγαλύτερος και από τον Κολοκοτρώνη. Έχασε ο Σπανούλης σήμερα; Θάνατος με κρεμάλα στο Σύνταγμα! Η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή.

Οι τερατολόγοι. Αυτοί που γράφουν κάτι εξωφρενικό μόνο και μόνο για να μαζέψουν πολλά κλιξ τα άρθρα τους, να τους κράζει ο κόσμος για να γίνεται μάταιος ντόρος. Χυδαία μαγκιά που προκαλεί ρύπανση.  

Οι PRιτζήδες. Δημόσιες σχέσεις με τους παράγοντες για να μη μας στείλουν μπράβους. Δημόσιες σχέσεις με τους παίκτες για να μαθαίνουμε τι γίνεται στα αποδυτήρια. Δημόσιες σχέσεις με τους προπονητές για να πάρουμε αποκλειστικές δηλώσεις. Δημόσιες σχέσεις με τους οργανωμένους για να μην πάθουμε κάποιο ατύχημα. Από μπάσκετ; Μηδέν.

Πολιτική και αθλητισμός έχουν πολλές ομοιότητες. Ότι ισχύει για τους αθλητικούς, ισχύει και για τους πολιτικούς. Στον αθλητισμό είναι πιο ξεκάθαρο γιατί εκλογές έχουμε κάθε εβδομάδα και όπως έχουν γίνει τα πράγματα, δύο φορές τη βδομάδα.

Είσαι απολύτως υπεύθυνος για το ποιους διαβάζεις, ποιους λαμβάνεις υπόψη σου και ποιους θεωρείς έγκυρους. Το να κάνεις το κλικ, να διαβάζεις και μετά από κάτω στα σχόλια να βρίζεις σημαίνει πως είσαι κάφρος και ηλίθιος μαζί.

Όχι φίλε μου.

Δεν είναι αλήτης ρουφιάνος και δημοσιογράφος.

Εσύ είσαι μαλάκας !