ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Αυτός είναι ο τίτλος που βάζω στην εποχή που ζούμε. 

Το παρόν πόνημα δεν έχει να κάνει με την κλάψα του μνημονίου, πόσο κάνουν τα μπρόκολα, τι θα πάρουν οι συνταξιουχούληδες και πόσα θα κόψουν στους μισθωτούληδες. Δεν έβαλα δόσεις για τον ΕΝΦΙΑ. Τον πλήρωσα άπαξ, καθάρισα και είναι μια μακρινή ανάμνηση. Δεν θέλω να κλαφτώ για την κρίση και την ευθυκρισία που λείπει. Δεν με νοιάζει αν ο Σαμαράς είναι υποτελής της Μέρκελ και αν ο Τσίπρας είναι copy paste του ΓΑΠ και wannabe Ανδρέας Παπανδρέου. 

Το παρόν πόνημα είναι ένας πνιχτός θρήνος για την Ελλάδα που χάνεται. 

Δυστυχώς δεν βλέπω ελπίδα πουθενά. Θα έπρεπε να βλέπω αλλά δεν βλέπω. 

Η Ελλάδα χάνεται. 

Καθημερινά στα μαζικά μέσα επιρροής λένε για το μνημόνιο και για το χρήμα. Μόνο αυτό. Για την κρίση. Δεν ακούς τίποτα άλλο. Λεφτά, χρήμα, οικονομία, κρίση, φτώχεια, ανεργία. 

Και ξανά μανά. Και δώσε του κλάψα. Και μιζέρια. Τα λεφτά και τα επιδόματα.  Και πάλι. Τα ίδια και τα ίδια. 

Ακούς τίποτα για τα ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ; 

Μιλάει κανείς; 

Τη Θράκη τη χάσαμε. Είναι το επόμενο Κοσσυφοπέδιο. 

Τα Σκόπια τα έχει αναγνωρίσει όλος ο πλανήτης ως Μακεδονία και εμείς ψελλίζουμε, ψιθυρίζουμε κάτι αντιδρασούλες της πλάκας και κανείς δεν μας παίρνει στα σοβαρά. 

Οι Τούρκοι έχουν γίνει ένας γίγαντας στη γειτονία μας. Τα πλοία τους κόβουν βόλτες και φτάνουν μέχρι το Σούνιο. Την ΑΟΖ στο Αιγαίο την ξεχάσαμε. Στο Καστελόριζο πάμε δειλά για τουρισμό και δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα. Τα αεροπλάνα τους αμέριμνα διασχίζουν το Αιγαίο. Εξοπλίζονται μανιωδώς. 

Ως καλοί γείτονες μας στέλνουν καθημερινά λαθρομετάναστες. Γνωστός μου λιμενικός, μου λέει ότι καθημερινά εισβάλλουν 500 άνθρωποι στη χώρα μας και 1.000.000 περιμένουν στις όχθες της Τουρκίας να περάσουν απέναντι. Να ναι καλά οι φίλοι και εν ΝΑΤΟ σύμμαχοι, γείτονες Τούρκοι που μας στέλνουν …τουρίστες. 

Οι Αλβανοί μας μισούν. Την ΑΟΖ που υπογράψαμε, την αθέτησαν και την κηρύξαμε μονομερώς. Οι Έλληνες της Αλβανίας είναι απροστάτευτοι, οι ουτσεκάδες οραματίζονται το διαμελισμό μας και έχουν από 10 καλάζνικοβ ο καθένας. Στα σχολικά τους βιβλία γράφουν για την Πρέβεζα, την Ηγουμενίτσα, την Πάργα και την Καστοριά ως …..αλβανικές πόλεις και στην Ελλάδα είμαστε σε λήθαργο. 

Οι Βούλγαροι είναι στην κόντρα με τους Σκοπιανούς γιατί κλέβουν και τη δική τους ιστορία. Δεν εκμεταλλευόμαστε καν αυτή την ευνοϊκή συγκυρία. 

Ακόμα και οι «αδερφοί Σέρβοι» έδειξαν πρωτοφανή αχαριστία. Ήμασταν οι μόνοι που σπάσαμε το εμπάργκο για χάρη τους. Οι μόνοι που τους στηρίξαμε. Τους στείλαμε τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα, ένδυση, υποδήματα. Φιλοξενήσαμε τα τραυματισμένα και ψυχικά τσακισμένα παιδιά τους στα σπίτια μας και στις κατασκηνώσεις μας. Η ΑΕΚ πήγε στην καρδιά του πολέμου για να παίξει ποδόσφαιρο. Μας καταμαρτυρούν πως δεν τους φερθήκαμε καλά στο ευρωμπάσκετ του 95. Αφού μας έσφαξε σκανδαλωδώς η διαιτησία υπέρ τους θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε. Και για αυτό διέγραψαν μονοκοντυλιά ότι κάναμε για αυτούς. Ήρθαν στο Ακρόπολις και σήκωσαν χέρι στους παίκτες μας. Αν είχαν ίχνος συναίσθησης θα έπρεπε να κόψουν το χέρι τους από μόνοι τους. 

Έθνος ανάδελφον; Ναι. Αλλά και ανίκανον. 

Για την Κύπρο δεν θέλω να πω πολλά γιατί ναι μεν είναι Ελληνισμός αλλά την αδελφοσύνη με τους Κυπρίους την έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά και ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Οι αδελφοί Κύπριοι, μας μισούν. Δεν μας γουστάρουν και όποιος έχει φίλο ή γνωστό από τη Μεγαλόνησο, ας τον ρωτήσει. 

Το ένα από τα δύο καλά που έκανε ο ΓΑΠ ήταν η προσέγγιση με τους Εβραίους. [ΣΣ το άλλο για εσένα που αναρωτιέσαι ποιο ήταν, αναφέρομαι στη Διαύγεια] Ναι, και; Κολλήσαμε λίγο ή μου φαίνεται; 

Προκύπτει το πρόβλημα των Τζιχαντιστών. Στη χώρα που 365 μέρες το χρόνο έχει απόκριες με χρυσό χορηγό τη διαφθορά και την παρακμή κοιμόμαστε όρθιοι. Ή θέλουμε να κοιμόμαστε. Κατασκευάζουμε τζαμί στο κέντρο της Αθήνας για να έχει θέα στον Παρθενώνα και δεν ξέρουμε καν ποιοι μουσουλμάνοι είναι στη χώρα μας. Θα μαζευτούν μερικοί με τα καλάζνικοβ να θερίζουν και εμείς προσπαθώντας να ξυπνήσουμε από το λήθαργο, θα μιλάμε για την αδελφοσύνη των λαών. 

Παράλληλα χωρίς να έχουμε διασφαλίσει τα δικαιώματα των γηγενών, σπεύδουμε ταχέως να ψηφίσουμε αμφιλεγόμενα νομοσχέδια όπως το αντιρατσιστικό και περί των θρησκευτικών κοινοτήτων. Ήταν τα τελευταία εμπόδια πριν τον κοινωνικό παράδεισο που απρόσκοπτα μπορούμε πια να απολαύσουμε. 

Στην πολυκατοικία μας, μια ιδιοκτήτρια νοίκιασε το σπίτι σε δύο πακιστανούς. Στην πολυκατοικία μας βλέπουμε περίπου 12 να μπαίνουν σε αυτό το διαμέρισμα που σκυλοβρωμάει με κάτι κρεμμύδια που κουβαλούν με τα τσουβάλια. Δεν τους κατηγορώ. Αυτά ξέρουν, αυτά έχουν, αυτά φέρνουν.  

Δύο ιδιοκτήτες πήραν τηλέφωνο την ιδιοκτήτρια και διαμαρτυρήθηκαν ευγενικά. Τους απάντησε σε άπταιστα συριζαίϊκα ότι είναι απάνθρωποι και ευτυχώς που ψηφίστηκε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Η ίδια βέβαια δεν τους φιλοξενεί στο σπίτι της και μένει στα βόρεια προάστια. 

ΠΑΙΔΕΙΑ

Συντελείται με χειρουργική ακρίβεια ένας υπέροχος αφελληνισμός με κατάληξη στον ανθελληνισμό. 

Στο ελληνικό σχολείο δεν διδάσκεται ο εθνικός ύμνος. Όλα τα κείμενα των μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων έχουν εξαλειφθεί. Παπαδιαμάντης, Σολωμός, Κόντογλου, Παλαμάς, οι μύθοι του Αισώπου, δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα. Τα θρησκευτικά έγιναν άχαρα θρησκειολογικά και ο Λόγος του Καλού δεν υφίσταται καν. Τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται ως αγγαρεία και η επίσημη δικαιολογία είναι πως πρέπει να πέσουμε επίπεδο για να γίνουν εύληπτα τα μαθήματα στα παιδιά των δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών. Αντί να κάνουν αυτοί προσπάθεια να ανέβουν επίπεδο και να αποκτήσουν ελληνική συνείδηση, στο σχολείο διδάσκεται το απόλυτο σκουπιδαριό. Το παιδαγωγικό ινστιτούτο έχει καταντήσει ινστιτούτο απαιδευσιάς και παραγωγής πολιτών του κόσμου κατά παράβαση του Συντάγματος. Οι απολύσεις στο δημόσιο πρέπει να ξεκινήσουν από εκεί και να συνεχιστούν σε όλους όσους δίνουν εκπαιδευτική γραμμή στο υπουργείο παιδείας. Αν ήμουν Χρυσαυγίτης θα προσέθετα και για παραπομπή σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας αλλά δεν είμαι και δεν το λέω. 

Μη σου φαίνεται βαρύγδουπο. Το ίδιο το Σύνταγμα το γράφει. Άρθρο 16 παράγραφος 2: H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Αυτό έχουμε; 

Στα χρόνια της υπέροχης ψεύτικης ευμάρειας, που είχαμε όλα τα εφόδια να φτιάξουμε το πιο άρτιο εκπαιδευτικό σύστημα του πλανήτη – λόγω της κληρονομιάς μας, καταφέραμε τα παιδιά μας να γνωρίζουν έναν τρομακτικό όγκο άχρηστων πληροφοριών αλλά τίποτα Ελληνικό. 

Πάνε τα παιδιά στο πανεπιστήμιο και τι βλέπουν; 

Μια ανύπαρκτη, εσωστρεφή Ακαδημαϊκή Κοινότητα των κονδυλίων και των επιχορηγήσεων με κύριο μέλημα τον διορισμό του φιλικού και οικογενειακού περιβάλλοντος τους στο πανεπιστήμιο.  

 Η νεολαία εμποτίζεται με το πνεύμα των κομματικών μαιευτηρίων ώστε να μάθει από νωρίς τα κόλπα. Μέχρι πρότινος είχαμε και το άσυλο για να καταστρέφονται τα πάντα με άνεση. Τώρα δεν το έχουμε αλλά και πάλι καταστρέφονται. 

Η νεολαία εθίζεται στην κατάληψη και στο να λερώνει τον τοίχο του σχολείου. Να χαράζει το παγκάκι και να σπάει τις βρύσες και τους νεροχύτες στις τουαλέτες. Απολίτιστοι. 

Η χώρα μας διαθέτει αναρίθμητα κείμενα. Πατερικά, αρχαία, νεότερα. Αμύθητος πλούτος. Θησαυρός. Διδάσκεται κάτι από αυτά στο σχολείο; Όχι βέβαια. Πρέπει να γίνουμε ζώα. Βόδια. Πολίτες του κόσμου. Πρόβατα. Ας είναι καλά οι πνευματικοί μας ταγοί. 

Που είναι οι άνθρωποι των γραμμάτων; Η ακαδημαϊκή κοινότητα; Όλοι σε λήθαργο σκασμένοι από το φαγητό και το ποτό; 

Που είναι οι Ιεράρχες με Λόγο; Στα δύσκολα χρόνια του Ελληνισμού πρόβαλλε ένας Πατρο Κοσμάς. Προχθές είδα τη συνέντευξη που πήρε η Αννίτα Πάνια από τον Άνθιμο. Πιθανώς ο Άνθιμος αν αποδημήσει εις Κύριον να αγιάσει. Δεν ξέρω, δεν θέλω να τον κατακρίνω τον άνθρωπο. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως δεν το έχει. Βλακείες της έλεγε σε μια ξύλινη γλώσσα. Δεν υπάρχει ούτε ένας Ιεράρχης με Πύρινο και Χαρισματικό Λόγο; 

Που είναι οι άνθρωποι των τεχνών; Που να είναι θα μου πεις. Αυτοί είναι gay και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τι θα αρπάξει ο πρωκτός τους. Κοινωνική ευαισθησία μηδέν. Και όσοι τη δείχνουν λένε τα τετριμμένα για το μνημόνιο για να γίνουν αρεστοί στον όχλο  και να κερδίσουν περισσότερους πελάτες. 

Ο μόνος άνθρωπος του πνεύματος που φωνάζει είναι ο Χρήστος Γιανναράς. Αλλά δυστυχώς ο λόγος του κάπου κόλλησε σε ένα καταγγελτικό μοτίβο και περιμένω από τον Φωτισμένο Δάσκαλο προτάσεις. Το λογοτεχνικό και λυρικό κράξιμο το εκτιμώ λογοτεχνικά. Ωραίο ως στιλ αλλά δεν προσθέτει και τίποτα καινούριο. 

Δεν υπάρχει ούτε ένας να σηκώσει ανάστημα, να κάνει θόρυβο, να αφυπνίσει για να γίνει η Παιδεία μας ελληνική; 

ΥΓΕΙΑ

Ο καλών προθέσεων και μαχητικός Άδωνις Γεωργιάδης, όταν έκανε τη μεταρρύθμιση και την αλλαγή του ΕΟΠΠΥ σε ΠΕΔΥ μας είπε πως τα πρώην ΙΚΑ θα γίνουν κέντρα υγείας για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Πρόσφατα πήγα σε δύο. Οι ιδιώτες συμβεβλημένοι γιατροί όταν απαντούν στο τηλέφωνο «έχουν κλείσει τα ραντεβού», όλοι όλως τυχαίως, και έχω αποφασίσει να μην πληρώσω μια αφού τόσα χρόνια μου γίνονται κρατήσεις για το ΙΚΑ. Στα δύο ΠΕΔΥ που πήγα, μαύρισε η ψυχή μου. Άδεια. Τετραώροφα χωρίς γιατρούς και ασθενείς. Έρημο τοπίο.  Αν το τελικό σχέδιο ήταν να πέσει το χρυσό λουκέτο χωρίς να ανοίξει μύτη να μας το πουν. Να πουλήσουν και τα κτίρια να τελειώνουμε. Κέντρο υγείας με όλο και όλο ένα παθολόγο δεν γίνεται αγαπούλα… Τα μικρά νοσοκομεία που έκλεισαν και είναι κτίρια φαντάσματα δεν θα μπορούσαν να είναι μικρές εξειδικευμένες κάθετες μονάδες για ταχεία εξυπηρέτηση των πολιτών σε ειδικά νοσήματα; 

Έχεις ακούσει εσύ να μιλάει κανείς επί της ουσίας για τα Εθνικά θέματα, την Παιδεία και την Υγεία;

Ανοίγεις το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και καθημερινά τα ίδια και τα ίδια. Μνημονιολαγνεία και εσχάτως ατέρμονη προεδρολογία. 

Πως θα προχωρήσει αυτό το Έθνος; Που θα πάει; 

Συντελούνται τεράστιες αλλαγές. Η Ουκρανία έσπασε στα δύο. Ο ISIL εμφανίζεται θηριώδης και κτηνώδης. Η Συρία, η Λιβύη και η Αίγυπτος διαλύθηκαν. Οι λαθρομετανάστες μας πνίγουν. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν στη Νικαράγουα. Στη γειτονιά μας γίνονται. Εμείς είμαστε στη χώρα της νέας φυτίνης και λέμε για την τρόϊκα. 

Θες να πάμε σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ;

Ψηφίστηκε νόμος για να ελεγχθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν πλαστά πτυχία. Δήμαρχοι και η κυρία Δούρου αρνείται να τον εφαρμόσει. Σε μια ευνομούμενη χώρα η κυρία Δούρου και οι συν αυτή δήμαρχοι θα φόραγαν βραχιόλια. Εδώ παρουσιάζεται εφάμιλλη με τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. 

Τι απέγιναν οι καταχραστές και διασπαθιστές του δημοσίου χρήματος; Ο βαρύς πέλεκυς της δικαιοσύνης στόμωσε μετά τις υποθέσεις των Τσοχατζόπουλου και Παπαγεωργόπουλου; Δεν υπάρχουν άλλοι; Ή μήπως πήραμε τα αναδρομικά και είναι όλα εντάξει; 

Πριν από λίγες μέρες ο εξαιρετικός Λέανδρος Ρακιντζής, κατήγγειλε πως τα οικονομικά εγκλήματα των  ισχυρών ενταφιάζονται με βουλεύματα. Το φύλλο που δεν θρόισε ποτέ. Έγινε μια τυπική αναφορά από τα μαζικά μέσα επιρροής και το θέμα βρίσκεται ήδη στην αγκαλιά της λήθης.

Η ελληνική οικογένεια διαλύθηκε. Τελείως. Το ελληνικό σπίτι δεν έχει Θεό και κάθε συνεκτικός ιστός κατακρεουργήθηκε. Στην πρώτη δυσκολία το κλείνουμε το μαγαζί. Μετά έρχονται ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες βέβαια αλλά βαυκαλιζόμαστε στο όνομα μιας ψευτοπροοδευτικής ελευθερίας που αφενός αποδεικνύεται χειρότερη σκλαβιά, αφετέρου σπέρνει συντρίμια σε παιδικές ψυχές.

Ένας στους δύο γάμους, έστω στους τρείς, έχει την κατάληξη του πρώτου ταξιδίου του Τιτανικού. Πλήθος οι μονογονεϊκές οικογένειες. Υπογεννητικότητα και η Ελλάδα γερνάει. 

Κρεμόμαστε σε μια κλωστή και στο ένα χέρι έχουμε το smartphone για να τσεκάρουμε το προφίλ μας στο facebook και με το άλλο κρατάμε τον φραπέ. Επειδή έχουμε κρίση είναι γεμάτες οι καφετέριες. Άνεργες λέει οι Ελληνίδες αλλά στις οικιακές δουλειές και ως καθαρίστριες βλέπεις μόνο ξένες. Οι δικές μας μόλις βγήκαν από το κομμωτήριο και κάνουν πεντικιούρ. 

Που πήγε ο σεβασμός στον ηλικιωμένο; Στα μαζικά μέσα μεταφοράς οι νέοι πια δεν σηκώνονται για να καθήσουν οι πρεσβύτεροι. Ρεμβάζουν στα παράθυρα και αυτές τις θέσεις τις έχουν πιάσει καθώς τρέχουν με το που θα ανοίξει η πόρτα χωρίς καν να περιμένουν να κατεβούν οι επιβάτες.

Που πήγε ο σεβασμός στον πλησίον στην ουρά στην τράπεζα; Κουτοπόνηρα προσπαθούμε να καβατζωθούμε και να προσπεράσουμε. Αν το πετύχουμε είμαστε μάγκες και όσοι παραπονιούνται δεν το κάνουν γιατί τους αρέσει η δικαιοσύνη αλλά γιατί δεν το έκαναν αυτοί. 

Εξακολουθεί να υφίσταται η αναζήτηση βίσματος για οτιδήποτε και αποτελεί όνειδος η οδηγική συμπεριφορά μας που έχει ως αποτέλεσμα 3 νεκρούς ημερησίως από τροχαία κατά μέσο όρο. Δεν μετράω τους βαριά τραυματισμένους που κάνουν μήνες να επανέλθουν και τους ανάπηρους. Σκοτωνόμαστε μόνοι μας βλακωδώς. Αυτό ξεκινάει από το πώς παίρνουμε το δίπλωμα οδήγησης. Ένα παρασιτικό σύστημα που παράγει οδηγούς που το να ανάψουν το φλας το θεωρούν πολυτέλεια και πιστεύουν ότι το αυτοκίνητο δεν είναι μέσο μεταφοράς αλλά μέσο αυτοεπιβεβαίωσης και όχημα πραγματοποίησης ακροβατικών και επικίνδυνων ελιγμών. Αυτός που εφηύρε τον όρο «βαθύ πορτοκαλί» και παρκάρει σε ράμπα αναπήρου. Ο άθλιος πολίτης που πιάνει θέση πάρκινγκ με καφάσια και μηχανάκια αδιαφορώντας αν ο συμπολίτης του πρέπει να κάνει 200 κύκλους για να βρει μια θέση. Ο δρόμος του ανήκει. Το σύμπαν. 

Είμαστε εμείς που θα υπερθεματίσουμε για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών αλλά για τις σφαγές των χριστιανών στη Συρία και στο Ιρακ δεν ακούγεται άχνα. 

Εμείς που στη λέξη πατρίδα βγάζουμε σπυριά και υιοθετούμε ως προοδευτικό οτιδήποτε εθνομηδενιστικό. 

 Εμείς που κατά τα άλλα θέλουμε ανάπτυξη αλλά μόλις πάει να γίνει μια επένδυση, ξεφωνίζουμε για ξεπούλημα και θέλουμε τα πάντα στο κράτος πατερούλη που μας βούλιαξε. 

Εμείς που θεωρούμε ως πατριώτες τους νοσταλγούς της χούντας και τους υμνητές του Χίτλερ.

Εμείς που κλαιγόμαστε για τους κακούς πολιτικούς και όπου μπορούσαμε να κλέψουμε το κράτος, το κάναμε με ευχαρίστηση. 

Εμείς που θέλαμε τη μπεμπα και τη μερσεντές με 800 ευρώ μισθό και με 5 πιστωτικές κάρτες έκαστος. 

Εμείς που δεν μας αρέσει η διαφθορά αλλά όποιος την κατήγγειλε ήταν ρουφιάνος. Αντιθέτως μας άρεσε να τη νομιμοποιούμε με τις πράξεις μας. με τα φακελάκια μας, τα δωράκια μας και τα εξτραδάκια μας. Τα δίναμε και από όπου μπορούσαμε τα παίρναμε. 

Εμείς που θέλουμε να λέμε ότι έχουμε ως παππούδες μας τους Αρχαίους Ελλήνες και ανάθεμα και αν έχουμε διαβάσει 3 παραγράφους από κάποιον αρχαίο Έλληνα. 

Εμείς που που ως γυφτοσκερπάρνια καμαρώνουμε για τους αρχαίους Έλληνες και δεν έχουμε καμία σχέση με αυτούς. Δεν το λέω εγώ αλλά οι πράξεις μας. Είμαστε απολίτιστοι, βάνδαλοι, οστρογότθοι και βησιγότθοι μαζί. Που αλλού έχεις δει να καταστρέφονται, να μουτζουρώνονται και να ξηλώνονται οι πινακίδες της τροχαίας;; Που αλλού είδες να λερώνονται ιστορικά αγάλματα και δημόσια κτίρια; Ακόμα και στη Βουλή που πήγα, είδα φθορές! Στα γήπεδα είμαστε οι χειρότεροι οπαδοί της Ευρώπης. Κάφροι και άθλιοι. Είμαστε οπαδοί του ηλεκτρονικού πίνακα και του αποτελέσματος. Επικροτούμε τον πρόεδρο που «θωρακίζει την ομάδα».  Ακόμα και οι Τούρκοι μας ξεπέρασαν σε αθλητική παιδεία και επίπεδο. Ποια Αρχαία Ελλάδα και αηδίες; Που τα πουλάμε αυτά; Δεν έχουμε καμία σχέση με τους προγόνους μας! 

Εμείς που έχουμε ως πατεράδες το Βυζάντιο και δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Κάτι λίγα ψιλοξέρουμε για τους παππούδες μας αλλά περι Βυζαντίου, πλήρης άγνοια και απαξίωση. Μιλάμε για τη συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Την πιο καθοριστική στην εξέλιξη του Δυτικού πολιτισμού. Εκεί που στηρίχθηκε μέχρι σήμερα πάσα κρατική δομή και οργάνωση ανά την υφήλιο. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όμως δεν συμφέρει κανέναν γιατί έχει Ορθοδοξία. Άρα παραλείπεται. Ξεχάστηκε και μαζί απαξιώθηκε με άφταστη τέχνη ολόκληρη η ελληνική ιστορία. Πεδίον δόξης λαμπρόν για τον εθνομηδενισμό και τις ρηξικέλευθες απόψεις της κυρίας Ρεπούση, της κυρίας Δραγόνα, του κυρίου Τατσόπουλου και πλείστων όσων συνιστωσών και της αριστερίζουσας θολοκουλτούρας του τίποτα. Όχι μόνο δεν διαβάζουμε την ιστορία μας αλλά γουστάρουμε να υιοθετήσουμε της Ρεπούσειες απόψεις αποδόμησης και εθνομηδενισμού.

Εμείς που κατά βάθος παραδεχόμαστε ότι κάπου το παραξηλώσουμε αλλά με μεγάλη χαρά αποδεχόμαστε και υποστηρίζουμε τα παραμύθια του Τσίπρα. Το μόνο που δεν έχει υποσχεθεί ακόμα ο Αλέξης είναι το δέντρο που βγάζει ως καρπούς 500ευρα, να κόβουμε και να αγοράζουμε ότι γουστάρουμε. Ο κόσμος πιστεύει τον Αλέξη γιατί του υπόσχεται καταναλωτική ευδαιμονία. Έχεις ακούσει τον Τσίπρα να μιλάει για την παιδεία, το παραγωγικό σύστημα και τα εθνικά θέματα; Ούτε συλλαβή! 

Εμείς που βγάζουμε ως πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι ανθελληνικό και ως φιλελληνικό κόμμα ποιο έχουμε; Τη Χρυσή Αυγή; Το άντρο των παγανιστών που ποζάρουν με τα ρουνικά σύμβολα, των νοσταλγών της Χούντας και τους λάτρεις του σφαγέα των Ελλήνων, Χίτλερ; 

Ακόμα και τώρα, το όνειρο για τον Έλληνα παραμένει. Να μπει στο δημόσιο. Για αυτό άλλωστε έγιναν και τα μνημόνια. Για να πληρώνει το δημόσιο μισθούς και συντάξεις που δεν καθυστέρησε ούτε μια μέρα. Συνεπέστερος εργοδότης από το Δημόσιο δεν υπάρχει. Για αυτό γίνεται και η φασαρία με τις αξιολογήσεις και τις μέχρι χθες υπερπρονομιούχες καθαρίστριες του ΥΠ.ΟΙΚ. που έχασαν την κουτάλα. 

Εμείς στον ιδιωτικό τομέα δεν μας έκλαψε ποτέ κανείς. Πληρώνουμε τα περισσότερα, εργαζόμαστε περισσότερο και πιο σκληρά και ποτέ κανένας φορέας, κανένα κόμμα, κανένας συνδικαλιστής, καμία Χαρούλα Αλεξίου και κανένας πολιτικός δεν μας υπερασπίστηκε έμπρακτα. Ακόμα και από τους δημοσίους υπάλληλους που κλαίγονται για να διασκεδάσουν την οργή των υπολοίπων, κανείς δεν παραιτήθηκε για να δείξει την αξία του στον ιδιωτικό τομέα. Κλάψα μεν αλλά όλοι εκεί παραμένουν. 

Εμείς που παρακαλέσαμε στα πολιτικά γραφεία για να πάει ο κανακάρης μας σε βισματική μονάδα και να μην υπηρετήσει στον Έβρο. Για τέτοια ξεφτίλα μιλάμε. Ο γράφων υπηρέτησε στα τεθωρακισμένα σε ακριτικό νησί, χωρίς βίσμα και αμετάθετος. Δεν έπαθα και τίποτα. 

Εμείς που μπαζώνουμε τα ρέματα, αδιαφορούμε για τα ξερόχορτα έξω από το σπίτι μας και πετάμε αναμμένα αποτσίγαρα στο δάσος και στην πρώτη πλημμύρα και και πυρκαγιά διαμαρτυρόμαστε που είναι το κράτος. 

Εμείς που κάνουμε μπίζνες με την προσδοκία να γίνει απόσβεση σε λιγότερο από ένα χρόνο. Για αυτό και η μπίζνα είναι αρπακτή και μετά διαμαρτυρόμαστε γιατί μας παίρνουν τις δουλειές οι ξένοι που δίνουν σημασία σε κάτι χαζές λεπτομέρειες όπως η συνέπεια, η οργάνωση, ο επαγγελματισμός, οι λογικές τιμές και η υποστήριξη του πελάτη μετά την πώληση. Ρώτα σήμερα έναν επιπλοποιό. Θα σου κράζει το ΙΚΕΑ με μανία. Όταν όμως για να πάρεις ένα κρεβάτι κόστιζε όσο ένα σπίτι με ποσοστά αισχροκέρδειας, ήταν μια χαρά. Τώρα κλαίγονται. Ο Έλληνας ηλεκτρολόγος αφού σε έστηνε 20 φορές είχε την απαίτηση για 10 λεπτά δουλειά να σου πάρει 100 ευρώ και κατάμαυρα. Μετά κλαίγεται γιατί του πήρε τη δουλειά ο Αλβανός. 

Ο Έλληνας που κάνει μπίζνες και μια ζωή ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που τοποθετεί εαυτόν στο κέντρο, είναι αυτός που ως εργοδότης εκμεταλλεύεται στυγνά τον συνάνθρωπο του σε σημείο που ο πιο φανατικός Αμερικανός καπιταλιστής να ωχριά. Δεν ξεχνάμε και τη συμπεριφορά του ΚΚΕ απέναντι στους εργαζομένους του. Οι κατά τα άλλα υπέρμαχοι του ιερού δικαίου του εργάτη. 

Εμείς που ζητάμε αξιοκρατία και ισονομία αλλά παράλληλα παίρναμε παράνομα συντάξεις τεθνεόντων συγγενών, επιδόματα τυφλότητας ενώ βλέπαμε και απαιτήσαμε από τον πολιτικάντη να μας σβήσει την κλήση της τροχαίας.  

Εμείς που καταργήσαμε τις ιδεολογίες και τις αντικαταστήσαμε με τον παρτακισμό, τον ωχαδερφισμό και τον άκρατο ατομισμό. 

Εμείς που δεν θέλουμε να τηρούμε κανόνες και νόμους και ο μάγκας θεωρείται αυτός που τους παραβιάζει. 

Αντι να κάνουμε την πραγματική επανάσταση να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, να δημιουργήσουμε και να να παράγουμε, βολευόμαστε με την κλάψα για την πλαστική ευμάρεια με τα δανεικά που χάσαμε. 

Είμαστε αυτοί που παρκάρουμε σε ράμπα ΑΜΕΑ, εμείς που αδειάζουμε το σταχτοδοχείο του αυτοκινήτου στο δρόμο και εμείς που πετάμε σκουπίδια στις παραλίες.

Είμαστε αυτοί που οι περισσότεροι έχουν κάποιο μοντέλο του iphone και απο την άλλη κλαιγόμαστε για τον ΕΝΦΙΑ.

Για αυτό και ο Έλληνας ψήφιζε, ψηφίζει και θα ψηφίζει με κύριο κριτήριο το ατομικό συμφέρον και όχι το κοινό καλό. 

Εμείς που τους λέμε μπάτσους γουρούνια δολοφόνους έχοντας εθιστεί στο δηλητήριο της αριστερίζουσας θολοκουλτούρας αλλά αν καθυστερήσουν 5 λεπτά κραυγάζουμε «μα που είναι η αστυνομία;»

Εμείς που ηρωοποιούμε και αγιοποιούμε κάποιον που πετάει πέτρες σε περιπολικό αλλά αδιαφορούμε για τους ένστολους που έπεσαν εν ώρα καθήκοντος. Ας πρόσεχαν λέμε και συνεχίζουμε τον θλιβερό δρόμο μας στο κενό. 

Εμείς που ενώ διαθέτουμε απίστευτους αρχαιολογικούς χώρους, τους λερώνουμε και τους θάβουμε. Αν διαφωνείς, μια βόλτα στην Ελευσίνα και στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων θα σε πείσει. 

Εμείς που διαθέτουμε ίσως το πιο ωραίο τοπίο στον κόσμο το καταστρέφουμε δείχνοντας ασέβεια. Μετά μας φταίει το κράτος. 

Εμείς που παρακολουθούμε τα σκουπίδια να μας πνίγουν και δεν έχουμε καν σχεδιάσει μια σοβαρή προσπάθεια εργοστασίου ανακύκλωσης και επεξεργασίας λυμάτων και σκουπιδιών. Παρακολουθούμε το φαινόμενο και περιμένουμε την τελευταία στιγμή κάπου, κάποιος, κάπως, κάποτε να καθαρίσει και για μας. 

Εμείς που εθιστήκαμε σε ένα από τα χειρότερα κοινωνικά συνθήματα, το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»  από το οποίο αναδείχθηκε το απαίσιο φαινόμενο του συνδικαλισμού και των υπερπρονομιούχων εργατοπατέρων. 

Εμείς που στα κοινωνικά δίκτυα είμαστε πρώτοι στο να διαδώσουμε ένα μήνυμα αναζήτησης αίματος αλλά οι τελευταίοι στην αιμοδοσία. Δίνουμε μόνο αν μας το ζητήσει κάποιος συγγενής. Κοινωνική ευαισθησία, υπό του μηδενός. 

Εμείς που παρακολουθούμε την ασυδοσία και την ατιμωρησία με απάθεια. Ο επίορκος δημόσιος υπάλληλος θα περάσει ΕΔΕ μας λένε. Που σημαίνει πως μετά τη δεύτερη μέρα που το θέμα ήδη θα έχει ξεχαστεί, ο επίορκος υπάλληλος θα κάνει λίγη υπομονή και μετά θα ξαναγυρίσει στη θέση του άνετος και ωραίος. 

Εμείς που τώρα στα δύσκολα, στα έσχατα, στο τέλος, αντί να ξυπνήσουμε τι κάναμε; 

Αποκηρύξαμε την πραγματικότητα και υιοθετήσαμε άκριτα θεωρίες συνωμοσίας. Ψεκασμένες ψεύτικες ελπίδες. Παραμύθια για Ρώσους και Κινέζους σωτήρες. 600 δις ομολόγων. Πιστέψαμε στους φουσκωτούς κομάντο που θα μοίραζαν μπουνιές και θα έλυναν τα προβλήματα μας.   

Εμείς που εκπαιδεύσαμε τους εαυτούς μας να ξεχνάμε, να σκεπάζουμε το παρελθόν και θεωρούμε ως ταγούς, πάλαι πότε πρωταγωνιστές του φαύλου συστήματος που σήμερα ρητορεύουν σπαρακτικά υπέρ των αδυνάτων και των αναξιοπαθούντων.  Οι πάμπλουτοι τηλεπαναστάτες που πίνουν στην υγεία των κορόϊδων πουλώντας κοινωνική ευαισθησία και σε πείθουν ότι είναι σαν εσένα. 

Εθιστήκαμε στην αθλιότητα και την αντιγράψαμε στη ζωή μας. Έχεις δει έστω μια, μια για δείγμα πολιτική συζήτηση στην τηλεόραση και οι πολιτικοί να σέβονται ο ένας τον άλλον; Χάβρα! Το επιχείρημα είναι στερεότυπο: «Διάλογο κάνουμε». Διάλογος χωρίς ευπρέπεια είναι βαρβαρότητα. Είναι ο φασισμός του ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις εις βάρος του επιχειρήματος και της λογικής.  Μετά το σύστημα παραπονιέται γιατί ο κόσμος ψήφισε τους Ναζί. Σε αυτό όμως τον έθισε. 

Στην κοινωνική, ιστορική  και πνευματική παρακμή που ζούμε δεν βλέπω καμία ελπίδα γιατί δεν βλέπω καμία από τις ανωτέρω συμπεριφορές και νοοτροπίες να αλλάζει. 

Έγραψα ακροθιγώς πλείστες όσες παθογένειες και ειλικρινά νοιώθω πως δεν έχω αναφέρει ούτε τις μισές. Πως θα αλλάξουν αυτά; Υπάρχει τρόπος; Μόνο η επανεκκίνησης της Παιδείας από το δημοτικό αλλά αυτό το γράφαμε στις εκθέσεις στο σχολείο. Εξακολουθεί να ισχύει; Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ αλλά δεν βλέπω ούτε τον αρχιτέκτονα, ούτε τους εργάτες.

Τι θα πρέπει να γίνει; 

Στην Υγεία: Άμεση συνέχιση της μεταρρύθμισης. Να μετατραπούν τα ΙΚΑ σε  κέντρα υγείας όπως είχε εξαγγελθεί. Τα μικρά νοσοκομεία που έχουν βγάλει αράχνες να γίνουν κάθετες μονάδες. Για παράδειγμα οι Παπαδες είχαν το καλύτερο οφθαλμολογικό τμήμα στην Ελλάδα. Να γίνει όλο το νοσοκομείο, το μισό κέντρο υγείας και το άλλο μισό οφθαλμολογικό. Να δημιουργηθεί ένας σοβαρός ΕΟΦ να ελέγχει την ποιότητα των γενοσήμων φαρμάκων. Αν θέλουν να ρίξουν τη φαρμακευτική δαπάνη, να εγγυηθούν στον κόσμο έμπρακτα ότι τα κατώτερου κόστους φάρμακα είναι αξιόπιστα. 

Στην Παιδεία: Αλλαγή εκ βάθρων, ξήλωμα δηλαδή του εκπαιδευτικού συστήματος. Δεν αναφέρομαι φυσικά στις εξετάσεις της τρίτης λυκείου. Αυτά είναι γελοιότητες. Από το δημοτικό. Από το νηπιαγωγείο. Απαλλοτρίωση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και να γίνει μια επιτροπή από τον Γιώργο Μπαμπινιώτη, τον Χρήστο Γιανναρά, τον Στέλιο Ράμφο, τον Κωνσταντίνο Χολέβα και όσους άξιους και πνευματικούς ανθρώπους μας απέμειναν και να επιλέξουν τη διδακτέα ύλη. Από την πρώτη δημοτικού ως και την τρίτη λυκείου. Δια ροπάλου απαγόρευση και τιμωρία των βανδαλισμών, κατάργηση των κομματικών νεολαιών στα ΑΕΙ και αυστηρός έλεγχος στη διαχείριση των κρατικών επιχορηγήσεων. 

Αυτά για αρχή και άμεσα. 

Η Ελλάδα χάνεται φίλε… 

Ζούμε το ιστορικό τέλος του Ελληνισμού. Αν δεν βγει μια προσωπικότητα που να εμπνεύσει, να ενώσει, να συσπειρώσει και να δώσει όραμα, ώστε να βγουν στην επιφάνεια οι δυνάμεις του Ελληνισμού που θα μας οδηγήσουν στην πραγματική άνοδο, χαθήκαμε….. 

Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο λόγος…