Για
τον διευθυντή μου θα μπορούσα να γραψω σίριαλ. Στην εταιρεία μας, το γραφείο
προσωπικού-λογιστήριο είναι δίπλα στην πόρτα του διευθυντή και δεν θέλω «κατά λάθος»
να βρεθώ στην πρώτη, ούτε να «θέσω εαυτόν εκτος κινήματος» που έλεγε και ο
Ανδρέας, θα αποφύγω να το γράψω.
Δεν
μπορώ όμως να αντισταθώ σε ένα απίθανο στιγμιότυπο.
Σύζυγος
διευθυντού: [ καλοσυνάτη, ευγενική, απίθανη μαγείρισσα, ετοιμάζει βαλίτσες στον
αντρούλη της πριν από κάθε του ταξίδι, με υπομονή αλλά και ρίχνουμε καμια παντόφλα
που και που. Είναι οι στιγμές που εξαφανίζομαστε από το γραφείο ]
Αγάπη
μου, αγάπη μου, να σου πω κάτι ευχάριστο;
Ωχ..
Ζυγίστηκα
( απτόητη ) και έχασα 23 κιλά!
Ναι,
το εχω δει αγάπη μου, ομόρφυνες..
Και
που λες ματάκια μου, τώρα εχω ένα πρόβλημα..
Τι;
Ε,
να, κοίτα τα ρούχα μου! Πλεω! Όλα είναι σαν τσουβάλια πάνω μου, και έκανα τόση
προσπάθεια, ε, κρίμα είναι να εχω τα ιδια ρούχα συνέχεια, και να μη μου πάνε
κιόλας. Αμαρτία! Τόσα στερήθηκα για να χάσω τα κιλά μου!
Ναι
σε καταλαβαίνω…
Ελεγα
που λες ( πήρε φόρα ) να μου έδινες λεφτά να παω να αγοράσω κάτι λίγα τώρα που
μπαίνει και το καλοκαίρι…
Πόσα
θέλεις αγάπη μου;
Ε,
τίποτα το σπουδαίο μωρε, ισα ισα για τα βασικά..
Δηλαδή;
Αστα,
που να σου τα λεω, εχω βρει και κάτι μαγαζιά, πολύ κοντά μας, αμα θέλεις πάμε
βόλτα και μαζί να τα δεις, εχουν φοβερές προσφορές για να ξεστοκάρουν,
ευκαιρίες πραγματικές…
Πόσα
θέλεις ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ;
…ε,
νομίζω ότι 500 ευρώ είναι εντάξει…
Γυναίκα!
Ναι
μωρό μου
Φαε….
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια