TRON: Legacy

Μάπα.

Μούφα.

Χαζαμάρα.

Μην πας. Μην πας. Μην πας.

Θα κλάψεις τα λεφτά σου.

Είχα τρομάρα μου και τη θέληση να το δω σε προβολή 3D. Αφου την πάτησα με το άβαταρ, είπα να δω αυτή μπας και με τα εφε, ηταν εμπειρία. Ας πρόσεχα. περισσότερο με ζάλισε παρά με ενθουσίασε.  Πήγα με την ελπίδα πως θα χαθώ σε όμορφους κόσμους να ξεχαστώ απο την καθημερινότητα, αλλά τελικά απογοητεύθηκα.

Η ταινία είναι μια φτηνή κόπια του Ματριξ. 

Μάτριξ το ένα, «Πλέγμα» το άλλο.

Εκλεκτός ο Νιο, εκλεκτός και ο γιος. 

Τρινιτι και Ολιβια.

Προσπάθησαν να βάλουν μια νταλίκα εφε, χωρίς ένα υποτυπώδες σενάριο, χωρίς μερικούς σοβαρούς ηθοποιούς ( μάλλον ερωτεύθηκα την Ολίβια Γουάιλντ ), έναν διάλογο, κάτι,  και το παραφούσκωσαν σε εφε χωρίς νόημα για να περάσει η ωρα με ποπ κορν και κόκα κόλα.

Προσπάθησαν επίσης να βάλουν πολύ πονηρα κάτι προπαγάνδες του στιλ «αν ο κόσμος είχε το πλέγμα, δεν θα είχε θρησκεία και θα ηταν διαφορετικός». Ναι, θα έπαιρναν το τζοϊστικ τα αμερικανάκια και θα έπαιζαν με ολο τον πλανήτη. «Εφτιαξα τον τέλειο κόσμο και το όνειρο μου είναι  να τα αλλάξω όλα». Όχι ευχαριστούμε. Για να ξεφοτρώνεστε τα «προγράμματα»;

Το στόρι και καλά λέει πως ο γιος δεν ασχολείται με τον κολοσσό των παιχνιδιών, την εταιρεία του μπαμπά γιατί παραέγινε εμπορική, παραμένει μεγαλομέτοχος, και περνάει την ωρα του με τη μηχανή στο δρόμο προκαλώντας την αστυνομία για τα όρια ταχύτητας. Ο πατέρας του είναι εξαφανισμένος εδώ και χρόνια και τελικά βρίσκεται να τον  ψάχνει στο «πλέγμα», έναν ηλεκτρονικό κόσμο που δημιούργησε καλη τη πίστη ο μπαμπάς, αλλά τα δημιουργήματα του επαναστάτησαν και ετοιμάζονται να κυριεύσουν τη γη. 

Τελικά ο γιος, μετά από επικές μάχες και μπόλικες αμερικανιές στον μπλιμπλικοκόσμο, κατάφερε να αφήσει στην απέξω τους ηλεκτρονικούς, να γυρίσει στη γη, μαζί με την κούκλα Olivia Wilde και ο πατήρ θυσιάστηκε για το καλό ολων μας και ζήσαν αυτοί καλά και εμεις απείρως καλύτερα.

Καλά τα εφε, αλλα πάντα μα πάντα χρειάζονται ερμηνείες και ιστορία..

Σενάριο, πλοκή και διαλόγους. Ενας δεν τα πολυχρειάστηκε, μόνο που τον έλεγαν Κιούμπρικ.

Ακόμα και στο Αβαταρ ο Κάμερον εχει κανει σπουδαία δουλεiιά στο αμιγώς κινηματογραφικό κομμάτι. Χαρήκαμε για τη γνωριμία, μια άλλη φορα ισως τα πάτε καλύτερα.

Με άριστα το δέκα, 1 και αυτό για την Ολίβια…

υγ. Ακόμα και οι Daft punk εμπορικούρες έπαιξαν.