Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΤΟΚΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

 

Πήγα το Σάββατο να πιω ένα ποτό μετά από την ταινία «ο μαγευτικός κόσμος του δόκτορα Παρνάσους» και έχασα το πρώτο ημίχρονο. Αν μου δωθεί στο μέλλον η ευκαιρία, πολύ ευχαρίστως θα παω να το δω.

Το πρώτο και ευτυχώς το τελευταίο πράγμα που με ενόχλησε ηταν η τιμή στην είσοδο. Πληρώνεις 10 ευρώ και αν θέλεις ποτό, δίνεις άλλα 3 ευρω στο μπαρ. Τι μπακάλικα είναι αυτά; Καντο 13 να τελειώνουμε!

Η συγκεκριμένη Αρχιτεκτονική στο Γκάζι, είναι απείρως καλύτερη από αυτή του Νεου Κόσμου. Ευρύχωρη, άνετη, με ζεστή διακόσμηση, ο φωτισμός δεν σε στραβώνει, ο κόσμος βλέπει στη σκηνή από παντού, ωραία διαρύθμιση, ώστε οι θεατές αν δεν εχουν τραπέζι, να μπορούν με το ποτό τους να παρακαλουθήσουν και …επιτέλους! Αψογος ηχος! Μπράβο σε οποιον επιμελήθηκε της ηχητικής εγκατάστασης!

Στη σκηνή υπάρχει πολυπληθής ορχήστρα. 3 κιθάρες, ακοντεόν, πλήκτρα, μπουζούκι-μπαγλαμάς, ντραμς, τύμπανα και ο Στόκας με τα τζιν τονικ του. Καλοστημένο και όχι για λόγους κόστους να έχουμε ολους και ολους δυο και να το βαφτίζουμε unplugged.

Τα τραγούδια είναι τα κλασικά των πυξ λαξ, Αφοι Κατσιμίχα, Λάκης Παπαδόπουλος, κάναμε και ένα πέρασμα από Χατζηδακι, είπαμε και τα λαϊκά μας, ενώ υπήρχε και η ροκιν πλευρά όταν ενας τύπος τραγούδησε το cocaine του Κλαπτον και άλλα δυο που δεν συγκράτησα.

Μου άρεσε το γεγονός ότι δεν έκανε εκπτώσεις και το πρόγραμμα το κράτησε περασμένες 4 τα χαράματα, ενώ σαν τυπικό live θα μπορούσε να μείνει επι της σκηνής το πολύ μέχρι τις 2.

Εξαιρετική εντύπωση μου έκανε η κοπέλα που έπαιζε ακοντεόν και είπε 2 τραγούδια. Σόνια Μπαξεβάνη το όνομά της. Το κορίτσι θέλει στην καθησιά της καμια 15αρια από τις πλαστικές μπάρμπι που μας δείχνει κάθε μέρα το Σταρ. Εκπληκτική φωνή με αξιοπρέπη σκηνική παρουσία και ευτυχως που υπάρχουν και κοπέλες σαν τη Σόνια γιατί όπως πάμε, τη θηλυκή παρουσία στο τραγούδι πάντα τη συνδυάζουμε με μπικίνι. Στην αρχή.

Σε γενικές γραμμές μου άρεσαν τα καλοπαιγμένα τραγούδια,  η χαλαρή διάθεση  του Στόκα που εισάκουγε τις επιθύμιες του κοινού και γέλασα όταν έκοψε ένα κομμάτι στη μέση απευθυνόμενος στους υπόλοιπους: Αστο αυτό, το γα…με, πάμε στο επόμενο!

Θεος!

Ο Στόκας έκανε και κάποια χαριτολογο-σχόλια για τη Τζούλια. Αυτό μου έβγαλε ένα κόμπλεξ. Άλλη δουλειά κάνει η Τζούλια και άλλη εσυ. Εσυ είσαι μουσικός και μάλιστα πολύ σοβαρός που έχεις γράψει ιστορία για να ασχολείσαι με ένα σιλικονούχο κοριτσάκι – προϊον των μαζικών μέσων επιρροής.

Από τιμές, στο μπουκάλι δεν σε σφάζει. 120 ευρώ. Το δεύτερο ποτό κοστίζει 11. Για τον χώρο, την ποιότητα, τις περίπου 5 ωρες προγράμματος και την πολυπληθή ορχήστρα, μια χαρά το βρίσκω.

Εν κατακλείδι, ωραιος χώρος, ωραία μουσική πρόταση.