ΤΡΙΚΑΛΑ - ΑΕΚ 73-75

Αν πρεπει να βαλω έναν τιτλο στον αγωνα της ΑΕΚ με τα Τρικαλα, αυτος θα ηταν «the Avery Game». Οσο ο Αμερικανος ειχε δυναμεις, σκοραρε, μοιραζε και εδινε ρυθμο. Όταν κουραστηκε, η ΑΕΚ επεστρεψε και τελικα νικησε.

Ειμαστε τυχεροι που παιξαμε τωρα με τα Τρικαλα. Θεωρω ότι από αυτές που ανηκουν στην τριτη ταχυτητα του πρωταθληματος, είναι ισως η καλυτερη και θα φανει στην πορεια. Παιξαμε, νικησαμε και ξεμπερδεψαμε ώστε να πετυχουμε τον φετινο στοχο που είναι η ανετη παραμονη.

Πιστευω ότι αυτή η νικη είναι σημαντικη όχι μονο για την επιτυχια εκτος εδρας απεναντι σε μια ομαδα με ιδιους στοχους, αλλα αν εχεις 3 ηττες στον ποντο, με το καλημερα του πρωταθληματος, είναι πολύ ευκολο να γινεις ηττοπαθης και να χανεις από το πουλμαν.

Τελος καλο, όλα καλα.

Η φετινη ΑΕΚ μπορει να εχει ως μονιμη επωδο το «παλι καλα που υπαρχουμε» αλλα επειδη εχθρος του καλου είναι το καλυτερο, θελω να κανω μερικες παρατηρησεις σε αγωνιστικο επιπεδο.

Αρχης γενομενης από την αμυνα, δεν ειμαστε καθολου καλοι. Φτανει ενας ταλαντουχος αντιπαλος παικτης να δημιουργησει χαωδεις τρυπες με μια διεισδυση – αποψε ο Ειβερι, τις προαλλες ο Καλαμποκης – φτανει ενας γρηγορος ρυθμος να μας αποδιοργανωσει. Καπου είναι λογικο. Η ομαδα δεν εχει καλη φυσικη κατασταση, κουραζεται ευκολα και δεν αντεχει να τρεχει.

Επιθετικα μας σωζει η μεχρι στιγμης ατομικη εμπνευση του Χατζη, του Νεμεθ, αποψε του Κικερπιλ, με τον Πανιωνιο του Μπραϊαντ και οι απροσδοκητα καλες εμφανισεις του Δορκοφικη τις οποιες βλεπω με συντομη ημερομηνια ληξης.

Οι αντιπαλοι δεν τον υπολογιζουν ακομα αλλα και ο συμπαθης Περικλης σταθηκε τυχερος. Με τον Πανιωνιο ελειπαν δυο ψηλοι και αποψε δεν ειχε αντιπαλο στο 4 πλην του αταλαντου και δυσκινητου Χαριτοπουλου.

Οι αδυναμιες της ΑΕΚ είναι οι εξης:

-         Δεν υπαρχει σοβαρος 1. Ο Τομσον είναι κατω του μετριου, είναι αναξιοπιστος σε συνθηκες πιεσης ( και από αυτές θα είναι γεματη η φετινη περιοδος ) και περιμενω από έναν τοσο κοντο παικτη να μην είναι απλα γρηγορος με τη μπαλα αλλα να εχει αρετες όπως του σουτ και του ντραϊβ. Ναι, ξερω. Αυτόν τον λενε Αϊβερσον και παιζει καπου αλλου αλλα ειδικα στο μπασκετ εχει αποδειχθει πολλακις ότι με το τιποτα μπορεις να βρεις έναν καλο παικτη όπως καποτε ειχαμε βρει τον Χολντεν και τον Τζενκινς. Ουτε και στην αμυνα είναι καλος, καθως χανει πολύ ευκολα την ισορροπια του με αποτελεσμα να είναι η χαρα του αντιπαλου. Όταν ο Μιλς αποφασισε να παρει προσπαθειες ο Τομσον μονο αυτογραφο δεν του πηρε και τον Εϊβερι τον εκανε να φανει Ντινκινς. Ο Κυριακοπουλος μου θυμιζει τον Κατσικαρη παικτη και πιθανως με την παροδο των αγωνων να μπορει να δωσει καποια καλα 6 λεπτα ενώ ο Βασιλοπουλος μου δινει την εντυπωση πως αναρωτιεται τι ρολο εχει στο παιχνιδι.

-         Χαραμιζεται ο Νεμεθ. Ο κοουτς προσπαθει να στριμωξει στην ιδια 5αδα τον Χατζη, τον Τομσον, τον Νεμεθ και τον Παπ με αποτελεσμα ο Ουγγρος να είναι αναγκαστικα στατικος χωρις να βγαινει ένα ελευθερο σουτ και για αυτόν και χωρις να παιρνει προσπαθειες. Κουβαλαει τη μπαλα σε έναν αχαρο ρολο.

-         Δεν ξερω ποσο κανει αυτος ο Μασει αλλα από τον Αντερσεν είναι 30 φορες καλυτερος. Ακομα και στο καλαθι και φαουλ που εβαλε ο κουρεμενος επιτελους Δανος, εκανε ένα τραγικο επιθετικο φαουλ και φανταζομαι πως μονο από λυπηση δεν το εδωσαν οι διαιτητες.

-         Δεν μπορει να βγει μια ολοκληρη χρονια με τον τζογο του Δορκοφικη κατω από το καλαθι. Είναι άλλο πραγμα να κανεις κολπα κατά τη διαρκεια του αγωνα και είναι άλλο πραγμα να εισαι εντελως τελειως γυμνος. Στην ΑΕΚ φετος, ο Ταπουτος είναι απαραδεκτος, ο Αντερσεν δεν υπαρχει ως παικτης, ο Περικλης δεν μπορει να παιξει αμυνα κατω από το καλαθι όπως και ο Κικερπιλ και την κατασταση σωζει η εμπερια του Παπανικολαου που κλεινει τρυπες και παρνει ριμπαουντ ( 7 αποψε )

Ατομικα, ο Κικερπιλ μπορει να χαρακτηριστει ως ευχαριστη εκπληξη αλλα είναι εξαιρετικα αργος. Μεχρι να βαλει το σωμα σε σωστη θεση, να σπασει καρπο, να σηκωθει λες και καθεται σε καρεκλα, κάθε σουτ του χρειαζεται 1,5 δευτερολεπτο. Πολύ.

Ο Χατζης είναι η ευλογια και η καταρα της ομαδας.

Με αυτόν εχουμε ένα καλο σουτερ, έναν ηγετη και τον παικτη που θα δωσει 4-5 ελευθερα σουτ στον Κικερπιλ και στον Δορκοφικη αλλα επισης εχουμε:

Έναν μετριο αμυντικο, εναν παικτη που δεν μπορει να κανει τριπλα, που περιοριζει τις επιθετικες επιλογες ( Νεμεθ - Μπραϊαντ ) και μια ομαδα να παιζει για αυτόν.

Εξαιρετικος με τον Πανιωνιο αλλα όταν τα Τρικαλα ετρεξαν, δεν βοηθησε. Επανηλθε προς το τελος που το παιχνιδι εγινε αργο και ο Εϊβερι δεν αντεξε.

Είναι φυσιολογικο να πει κανεις βλεποντας τον πινακα των στατιστικων, πως ο καλυτερος παικτης μας ηταν ο Δορκοφικης. Ειδικα με εκεινο το τριποντο μαχαιρια στο τελος, σχεδον υπεγραψε και εδωσε το ροζ φυλλο αγωνα για τα γραφεια μας.

Πιστευω όμως ότι ο πραγματικος big man της ομαδας είναι ο Παπανικολαου.

Το παιχνιδι του στην αμυνα είναι η επιτομη της ομαδικοτητας. Εβλεπα σε πολλες φασεις πως εκλεινε, πως καταλαβαινε που θα κατεληγε το πικ εν ρολ, πως βοηθουσε ολους τους αλλους. Στην επιθεση αναλαμβανει να ποσταρει με προφανη στοχο ειτε να αλλαξει πλευρα, ειτε πονταροντας στην ιστορια του στην Α1 να παρει το φαουλ ( πηρε 3 ετσι ) ειτε να κανει το μινι drive για να βγει το ελευθερο σουτ. Ηταν ο μονος που προσπαθουσε όταν τα Τρικαλα εφυγαν με 13 ποντους και μου αρεσει το παθος του στο οποιο παρασυρει και τους αλλους. Σχεδον σε κάθε φαση πιανει ολους τους παικτες, ειτε να τους καθοδηγει, ειτε να τους ηρεμει, όπως σε έναν μινι τσαμπουκα που πηγε να γινει με τον Νεμεθ.

Εκανε 3 λαθη και δεν ηταν ευστοχος στις προσπαθειες του. Αλλιως βεβαια θα τον ελεγαν Παρκερ, όμως το ειδικο βαρος του στον αγωνα είναι αυτος που τουλαχιστον με τις παρομοιες με μας ομαδες, θα βοηθησει πολύ για τη συνεχεια.

Ο Παπανικολαου είναι ο … Παπαλουκας της ΑΕΚ !

Από κει και περα ο Μπραϊαντ τα βρηκε σκουρα με τον Μασει και ο Κρις Κιριλενκο Ταπουτος – Χρηστο μεινε, προσεθεσε άλλη μια εμφανιση φαντασμα στο ενεργητικο του.

Παντως να πω την black truth, αυτή την ΑΕΚ τη γουσταρω γιατι εχει περιθωρια να πεις πολλα μπασκετικα. Αν ηταν Παναθηναϊκος ή Ολυμπιακος θα ηταν σκετη δυστυχια.

«Παιξαμε με χειροτερους, νικησαμε με 30 ποντους διαφορα, μπραβο στη διοικηση, τον προπονητη και τους παικτες». Τι άλλο να πεις δηλαδη μεχρι να παιξουν μεταξυ τους; 

Ο κοουτς Φλεβαρακης μου αρεσει από τη μια γιατι το παιδευει το ματς αλλα από την άλλη περιμενω καλυτερη προετοιμασια πριν από αυτό.

Επεα μεγαλων ανδρων:

« Δεν κανεις φαουλ σε έναν παικτη με 4/6 βολες ποσοστο κοντα στο 80%» Μονο που το 4/6 εδώ και 100.000 χρονια είναι 66.6, αντε για λογους στρογγυλοποιησης 67%

« Και βλεπετε εδώ πως ο Κατσαρες ταξιδευει με το σωμα του και βαζει το καλαθι…» Αφου δεν ταξιδεψε με το πνευμα του και να σκοραρει τηλεπαθητικα, παλι καλα.

« Κικερπιλ ..αστοχει…και τριποντο!»  [ σε σουτ του Κικ που πριν μπει μεσα αναπηδησε στη στεφανη ]

Όλα τα ανωτερω, Δημητρης Χατζηγεωργιου, περιγραφευς του αγωνα και μισθοδοτουμενος από τους φορους μας.