Ως Ελλην φιλαθλος ειχα την ατυχη εμπνευση να παρακολουθησω το el classico του εγχωριου πρωταθληματος, Παναθηναϊκος – Ολυμπιακος.
Ακομα κλαιω τις 2 πεταμενες ωρες μου.
Αθανατο ελληνικο ποδοσφαιρο από τους κατά τεκμηριο καλυτερους.
Στις 3 πασες οι 4 να είναι λαθος, γιομα, τσουρουκια, φαουλ στο φαουλ, η καθυστερησης της καθυστερησης, ο ορισμος της κακοποιησης του αθληματος.
Το ποδοσφαιρο πολλες φορες εχει «κατηγορηθει» ως αδικο αθλημα ( για τον εξωραϊσμο αυτου του φαινομενου οι φανατικοι το ονομαζουν ως «ομορφια» ) καθως δυναται με μια φαση ο χειροτερος να νικησει τον καλυτερο.
Εν προκειμενω, το 0-0 είναι δικαιο και ως προς τον καταμερισμο των βαθμων και ως προς το προσφερομενο θεαμα. Δεν με ενδιαφερει να εμπλακω στη συζητηση της διατησιας. Αφενος το βαριεμαι και ως σκεψη, αφετερου γιατι δεν θελω να εμπλακω στο παιχνιδακι που ξεκινανε πρωτιστως οι παικτες που αντι να προσπαθησουν να βαλουν γκολ με την αξια τους, επιδιδονται σε θεαματικες πτωσεις μπας και εκμαιευσουν το μπεναλντι.
Τελικα το ελληνικο ποδοσφαιρο εχει πολύ μεγαλυτερη πλακα να το διαβαζεις παρα να το βλεπεις….
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια