Κατά τη διαρκεια των διακοπων μου εριχνα συχνα πυκνα ματιες στην Ολυμπιαδα. Καποια στιγμη ανακαλυψα το σπορ που αντιπαθω περισσοτερο.
Το σπορ που αν η κορη μου – οποτε και αν ερθει εν ζωη - θελησει να το ακολουθησει θα της κανω μηνυση, θα την αποκληρωσω, θα την υποβαλλω σε εξεταση DNA, δεν θα την αναγνωρισω ανεξαρτητως αποτελεσματος και θα τη στειλω στο υπογειο μεχρι να της περασει.
Γυναικεια αρση βαρων κυριες και κυριοι.
Εβλεπα λοιπων κοπελες 23, 25, 28 ετων με βαρος ανω των 115 κιλων !!!
Βοηθεια!
Τρομαξα!
Μια λευκορωσιδα μαλιστα ζυγισε …..167 κιλα! Για την ακριβεια 166,9 !!!
Το συγκρατησα μιλαμε! Αν και γενικα δεν λυπαμαι κανεναν για τις επιλογες του αλλα εν προκειμενω τα συναισθηματα νικησαν τη λογικη.
Πως θα βγει αυτή η κοπελα εξω από το στπιτι της, τι θα κανει μετα την προπονηση, πως θα μπορεσει να σταθει σε κοινωνικο κυκλο;
Δεν ξερω, ακομα και στο πιο κακοφημο μπαρ που ηπια τις χειροτερες μπομπες χωρις να μεθυσω, δεν βρεθηκε καποιος να με πει ρατσιστη αλλα με τετοια γυναικα δεν θα μπορουσα να με φανταστω ακομα και ναυαγο σε βραχονησιδα του Αιγαιου για 30 χρονια.
Είναι δυνατον νεα κοριτσια να εχουν ένα χερι οσο είναι και τα δυο μου ποδια;
Και αντε να θελεις να αγκαλιασεις μια τετοια γυναικα, ουτε τα πλοκαμια του Διαμαντιδη δεν φτανουν! Και του Μπουρουση μαζι!
Πολύ θα ηθελα να ρωτησω μια τετοια κοπελα αν εχει συναισθηματικη ζωη, πως αισθανεται τα βλεμματα των αλλων και αν εν τελει ζει περαν των γυμναστηριων.
Κάθε γυναικα εχει τη δικη της γοητεια, δεν παρακολουθω μπιτς Βολεϊ γυναικων για τα καλλιγραμμα σωματα, εχω κατά-γοητευθει και από κοπελες με αρκετες ατελειες αλλα τα 120 θηλυκα κιλα, δεν αντεχονται…
