ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ....

Σκεφτόμουνα να γράψω κάτι αλλά δεν θα γράψω ούτε πρόταση, ουτε καν μια λέξη. Για να αρχίσω να γράφω θα πρέπει να συνταξω διαφορες φρασεις που να βγαζουν ενιαιο νοημα με άπειρους κανόνες γραμματικής και συντακτικου και δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω. Τίποτα δεν θα γράψω. Δεν έχει νόημα, γιατί να γράψω κάτι; Μα εδώ που τα λέμε δεν μου έρχεται και τίποτα το ιδιαίτερο στο μυαλό για να γράψω. Όχι, όχι, δεν θα γράψω τίποτα.

Όρεξη είχα τώρα να σκέφτομαι πρόσωπα και καταστάσεις και να κάθομαι να αναπτύσσω παραγράφους και νοήματα. Όχι φίλε, αυτά δεν είναι για μένα. Δεν γουστάρω απόψε να αποτυπώσω τιποτε απολυτως. Σήμερα όμως όλα όσα έχω μάθει δεν με βοηθάνε γιατί δεν μπορώ να διώξω από πάνω μου αυτή την βαρεμάρα. Μόνο που σκέφτομαι ότι θα πρέπει να κάτσω στο γραφειο μου πανω από τον υπολογιστη και να σκεφτομαι και να πληκτρολογω, νιώθω την κούραση !

Όχι, όχι, δεν θα γράψω ούτε λέξη. Θα σταματήσω αυτή την στιγμή γιατί δεν νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Σαν κάτι μαλάκες που κοροϊδεύω θα γίνω; Κάτι ψωνισμένους που νομίζουν ότι έχουν να δώσουν κάτι και κάθονται και γράφουν και γράφουν και γράφουν και μετά τα μοιράζουνε στον κόσμο αναμένοντας κριτικές. Όχι αδερφια!

Εγώ βλάκας δεν θα γίνω. Αντίσταση κατά της γραφής τώρα! Σήμερα νιώθω επαναστάτης! . Καταπιέζω την συγγραφική μου στέρηση με νοητική μεθαδόνη και αντιστέκομαι σε ένα αρχειο word που με κοιταζει κενο από την οθονη του υπολογιστη μου.

Ποιος είναι ο σκοπός; Να συμπληρώνεις σελίδες; Και ποιο είναι το νόημα; Όχι, όχι, απόψε δεν θα γράψω ούτε λέξη. Μην ανακυκλώνομαι και λέω τα ίδια και τα ίδια, νομίζω το πιάσατε το νόημα.

Απλά δεν θέλω να γράψω απόψε, δεν έχω όρεξη, δεν έχω διάθεση και έχω πείσει τον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω να μην γράψω τίποτα.

Κι όταν λέμε τίποτα εννοούμε τίποτα. Ούτε λέξη! Και ξέρετε κάτι;

Νομίζω ότι τα κατάφερα. Ε;