Συλλογη από αυτά που εχουν κατά καιρους κυκλοφορησει στο νετ.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Γίνεται παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών. Σε ένα δωμάτιο είναι μια ομορφη ξανθιά, και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς. Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς και να πηδήξει την ξανθια. Με όποια σειρά θέλει.
Μπαίνει ένας Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά πηδάει την ξανθια, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.
Μπαίνει ένας Γερμανός. Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος πηδάει την ξανθια. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.
Μπαίνει κι ένας Έλληνας. Βάζει την ξανθια να πλέκει, και την πηδάει τρώγωντας ταυτόχρονα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: για να φας καλά, πρέπει να γαμάς τον εργαζόμενο!
Μπαίνει ένας Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά πηδάει την ξανθια, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.
Μπαίνει ένας Γερμανός. Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος πηδάει την ξανθια. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.
Μπαίνει κι ένας Έλληνας. Βάζει την ξανθια να πλέκει, και την πηδάει τρώγωντας ταυτόχρονα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: για να φας καλά, πρέπει να γαμάς τον εργαζόμενο!
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Ένας επιχειρηματίας έπαιρνε συνεντεύξεις από υποψήφιους για θέση στελέχους, kαι ρωτούσε μια απλή ερώτηση για να βρει τον πλέον κατάλληλο.
Η ερώτηση ήταν: "Τι είναι δύο και δύο;"
Ο πρώτος υποψήφιος ήταν δημοσιογράφος και απάντησε "εικοσιδύο"
Ο δεύτερος υποψήφιος ήταν μηχανικός και απάντησε "ανάμεσα σε 3,999 και 4,001"
Ο τρίτος υποψήφιος ήταν δικηγόρος και απάντησε: "Στην υπόθεση Τρίφτης εναντίον Πάρλα δύο και δύο αποδείχτηκε ότι είναι τέσσερα"
Ο τελευταίος υποψήφιος ήταν λογιστής. Όταν άκουσε την ερώτηση, σηκώθηκε, έκλεισε την πόρτα, ξανακάθισε, πλησίασε τον επιχειρηματία και τον ρώτησε με σιγανή φωνή: "Πόσο θέλετε εσείς να κάνει;" [αυτονοητο ότι ο λογιστής πήρε την θέση.]
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ
Κάποιος γουσταρε μια κοπέλα, που δούλευε στο ίδιο
γραφείο με αυτόν αλλα εκεινη ηταν δεσμευμενη και δεν ενεδιδε.
Μια μέρα,ο τύπος παίρνει την απόφαση και της προτείνει να της δώσει 100
Ευρώ, αν αυτή του καθοταν.Αυτή αρνήθηκε.
Τότε της λέει ότι αν τον άφηνε τουλάχιστον να της έκανε έρωτα τόσο όσο
αυτή θα έκανε να μαζέψει σκυμμένη τα χρήματα που Θα πέταγε στο πάτωμα.
Η κοπέλα το σκέφτηκε για λίγο και του είπε ότι θα ήθελε να ρωτήσει τον
γκόμενο της.Έτσι τηλεφώνησε στον γκόμενο της και του εξήγησε την περίπτωση.
Εκείνος της λέει: ΟΚ ζήτησε 200 Ευρώ και πιάσε πολύ γρήγορα τα λεφτά από
το πάτωμα, ώστε ο τύπος να μην προλάβει να κατεβάσει ούτε τα παντελόνια
του.
Η γκόμενα λοιπόν λέει στον τύπο ότι δέχεται την πρόταση για 200 Ευρώ και ο
τύπος συμφωνεί.
Μετά από μισή ώρα ο γκόμενος της κοπέλας περιμένει ακόμη τηλέφωνο της για
να δει τι έγινε. Τελικά μετά από 45 λεπτά της τηλεφωνεί και ρωτάει τι
έγινε...
Και αυτή λαχανιασμένη του απαντάει:"Τον πούστη,πέταξε στο πάτωμα 200
ευρώ σε κέρματα".
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:Για να μην σε πηδήξουν, να εξετάζεις πάντα σε βάθος μια
επαγγελματική πρόταση πριν συμφωνήσεις.
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ Ένας άνδρας μπαίνει για μπάνιο τη στιγμή που η γυναίκα του μόλις βγαίνει.Εκείνη τη στιγμή χτυπά η πόρτα. Η σύζυγος τυλίγει μια πετσέτα γύρω της και τρέχει να ανοίξει. Ανοίγοντας, αντικρίζει το γείτονα. Πριν αρθρώσει λέξη, ο Γιάννης ο γείτονας της λέει: «Θα σου δώσω 800 Ευρώ αν αφήσεις την πετσέτα να πέσει στο πάτωμα. Αφού το σκέφτηκε για μια στιγμή, η γυναίκα, αφήνει την πετσέτα και στέκεται ολόγυμνη μπροστά στο Γιάννη. Μετά από λίγα λεπτά, ο Γιάννης, βγάζει 800 Ευρώ, της τα δίνει και φεύγει.
Η γυναίκα τυλίγει πάλι την πετσέτα και γυρίζει στο μπάνιο. Ο σύζυγος τη ρωτά ποιος ήταν και αυτή του απαντά ότι ήταν ο Γιάννης ο γείτονας. «Ωραία», λέει ο σύζυγος, «Σου είπε τίποτα για τα 800 Ευρώ που μου χρωστάει;»
Ηθικό Δίδαγμα: Αν μοιράζεσαι κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν κέρδος με τους μετόχους σου, μπορεί να είσαι σε θέση να αποφύγεις την αναπόφευκτη έκθεση!
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟΝ Ένας παπάς προσφέρθηκε να οδηγήσει μια καλόγρια με το αυτοκίνητό του. Μπαίνει η καλόγρια στο αυτοκίνητο και καθώς κάθεται, ανοίγει το ρούχο της και αποκαλύπτει τα πόδια της. Ο παπάς παρα λίγο να τρακάρει. Αφού κέρδισε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, διστακτικά άπλωσε το χέρι του στο γόνατό της. Η καλόγρια γυρίζει και του λέει: « Πάτερ θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς δαγκώθηκε. Μετά από λίγο όμως δεν άντεξε τον πειρασμό και ξαναάπλωσε το χέρι του. Η καλόγρια επανέλαβε: «Πάτερ, θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς απολογήθηκε: «Συγνώμη, αδερφή, αλλά η σάρκα είναι αδύνατη». Με τα πολλά έφτασαν στη Μονή και η καλόγρια πήγε στη δουλειά της. Φτάνοντας στην εκκλησία, ο παπάς τρέχει στο βιβλίο των ψαλμών και ψάχνει να βρει τον 129. Διαβάζει: «Προχώρα μπροστά και ψάξε ψηλά, θα βρεις τη δόξα» Ηθικό Δίδαγμα: Αν δεν είσαι καλά πληροφορημένος στη δουλειά σου, μπορεί να χάσεις μια σπουδαία ευκαιρία.
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟΝ Ένας πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρισκουν στο δρόμο ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι λέει: «Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» πετάγεται ο διοικητικός. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed boat χωρίς να έχω καμμιά έννοια.» Πουφ, και εξαφανίστηκε. « Εγώ τώρα, εγώ τώρα» πετάγεται ο πωλητής. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με 100 πανεμορφες γυναικες να κανουν ότι θελω και ανεξαντλητο φαγητο και αλκοολ». Πουφ, πάει κι αυτός. «Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στον Μάνατζερ. Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».
Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.
Η γυναίκα τυλίγει πάλι την πετσέτα και γυρίζει στο μπάνιο. Ο σύζυγος τη ρωτά ποιος ήταν και αυτή του απαντά ότι ήταν ο Γιάννης ο γείτονας. «Ωραία», λέει ο σύζυγος, «Σου είπε τίποτα για τα 800 Ευρώ που μου χρωστάει;»
Ηθικό Δίδαγμα: Αν μοιράζεσαι κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν κέρδος με τους μετόχους σου, μπορεί να είσαι σε θέση να αποφύγεις την αναπόφευκτη έκθεση!
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟΝ Ένας παπάς προσφέρθηκε να οδηγήσει μια καλόγρια με το αυτοκίνητό του. Μπαίνει η καλόγρια στο αυτοκίνητο και καθώς κάθεται, ανοίγει το ρούχο της και αποκαλύπτει τα πόδια της. Ο παπάς παρα λίγο να τρακάρει. Αφού κέρδισε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, διστακτικά άπλωσε το χέρι του στο γόνατό της. Η καλόγρια γυρίζει και του λέει: « Πάτερ θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς δαγκώθηκε. Μετά από λίγο όμως δεν άντεξε τον πειρασμό και ξαναάπλωσε το χέρι του. Η καλόγρια επανέλαβε: «Πάτερ, θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς απολογήθηκε: «Συγνώμη, αδερφή, αλλά η σάρκα είναι αδύνατη». Με τα πολλά έφτασαν στη Μονή και η καλόγρια πήγε στη δουλειά της. Φτάνοντας στην εκκλησία, ο παπάς τρέχει στο βιβλίο των ψαλμών και ψάχνει να βρει τον 129. Διαβάζει: «Προχώρα μπροστά και ψάξε ψηλά, θα βρεις τη δόξα» Ηθικό Δίδαγμα: Αν δεν είσαι καλά πληροφορημένος στη δουλειά σου, μπορεί να χάσεις μια σπουδαία ευκαιρία.
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟΝ Ένας πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρισκουν στο δρόμο ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι λέει: «Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» πετάγεται ο διοικητικός. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed boat χωρίς να έχω καμμιά έννοια.» Πουφ, και εξαφανίστηκε. « Εγώ τώρα, εγώ τώρα» πετάγεται ο πωλητής. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με 100 πανεμορφες γυναικες να κανουν ότι θελω και ανεξαντλητο φαγητο και αλκοολ». Πουφ, πάει κι αυτός. «Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στον Μάνατζερ. Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».
Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟΝ Ένα κοράκι καθόταν σε ένα δέντρο, χωρίς να κάνει τίποτα όλη τη μέρα. Ένας λαγός τον ρωτάει: «Μπορώ να κάτσω κι εγώ σαν κι εσένα, και να μην κάνω τίποτα όλη τη μέρα;» Το κοράκι απαντά: «Φυσικά, γιατί όχι;» Έτσι λοιπόν κάθεται και ο λαγός στο χώμα κάτω από το δέντρο και χαλαρώνει. Μια αλεπού πηδάει και τρώει το λαγό. Ηθικό Δίδαγμα: Για να μπορείς να κάθεσαι όλη μέρα, χωρίς να κάνεις τίποτα, πρέπει να κάθεσαι πολύ ψηλά.
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟΝ Μια γαλοπούλα κουβέντιαζε με ένα ταύρο. « Θα ήθελα πάρα πολύ να ανέβω στην κορυφή αυτού του δέντρου, αλλά δεν έχω την ενέργεια» λέει η γαλοπούλα. «Γιατί δεν τρώς λίγο από τα απορρίματά μου» προτείνει ο ταύρος «είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά». Η γαλοπούλα τρώει λίγη κοπριά και διαπιστώνει ότι της έδωσε αρκετή ενέργεια για να ανεβεί στο πρώτο κλαδί του δέντρου. Την επομένη, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, κατάφερε να ανεβεί στο δεύτερο κλαδί του δέντρου. Τελικά την τέταρτη μέρα, αφού έφαγε μπόλικη κοπριά, κατάφερε να ανέβει στην κορυφή του δέντρου. Δεν πέρασε πολλή ώρα όμως και ένας κυνηγός την εντόπισε και την σκότωσε. Ηθικό Δίδαγμα: Τα «σκατά» μπορεί να σε ανεβάσουν στην κορυφή, αλλά δεν θα σε κρατήσουν εκεί.
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟΝ
Κύρι€ Γ€νικ€ Δι€υθυντά, τα σ€βη μου. €λαβα το θάρρος να €πικοινωνήσω μ€ σας, μ€τά την γ€νική διαπίστωση της €υρωπαϊκής €νωσης πως η €λλάδα €ίναι σ€ μ€γάλη οικονομική €υρωστία και €πομ€νως σ€ €πίπ€δα €ξαιρ€τικά €υνοϊκά και θ€τικά για αυξήσ€ις των μισθών των €ργαζομ€νων. Σ€ αυτή τη μίζ€ρη ζωή όλοι π€ριμ€νουμ€ απ€γνωσμ€να μια κίνηση από μ€ρους σας, από μ€ρους όλων των αφ€ντικών, σχ€τικά μ€ το φλ€γον θ€μα της άδ€ιας τσ€πης μας. Γ€μίσαν€ β€ρ€σ€δια τα τ€φτ€ρια μας και μ€ίναμ€ μ€τ€ξ€ταστ€οι σκ€τοι τ€ν€κ€δ€ς. Δ€ν μας σώζουν ουτ€ οι ρ€φ€ν€δ€ς για €να τοστ. Αν€ξ€λ€γκτη κατάσταση. Βλ€π€τ€ ούτ€ το λαχ€ίο μας €π€σ€ ούτ€ το Σούπ€ρ 13αρι (που €π€ξ€ργαστήκαμ€ κατά γ€νική ομολογία τέλ€ια.) Κύρι€ Γ€νικ€ €λπίζω να μη ξ€π€σ€ι το γράμμα μου και βρ€θ€ί σ€ καν€να σκουπιδοτ€ν€κ€ της €ταιρ€ίας. €πίσης €λπίζω να €χω σύντομα καλά ν€α . Αν θ€λ€τ€ μπορ€ίτ€ να κάν€τ€ τη ζωή μας, €ύκολη και… μ€ν€ξ€δ€νια. €υχαριστώ θ€ρμά. Δημήτρης Ξ€π€σμ€ν€δάκης
Και η απάντηση...: Αγαπητέ κύριε Ξεπεσμενεδάκη, Αποκαλείτε την αναβρΟΧΙά, ευρωστία; Μα πού ζείτε; Αυτό είναι βωμολΟΧΙα. ΕκτρΟΧΙαστήκατε! Περίμενα ειλικρινά, περισσότερη ευστΟΧΙα στις παρατηρήσεις σας για την οικονομία της χώρας. Πιστεύετε ό,τι λένε οι άλλοι και ΟΧΙ ό,τι βλέπετε και ζείτε; Ω, Θεέ μου, τι αστΟΧΙα στην κρίση σας! Είστε μαζΟΧΙστής; Τι περιμένετε να σας απαντήσω; Κατ’ αρχήν λέτε ψέμματα, όσον αφορά τα οικονομικά σας. Έχετε πολλά!… Και εξΟΧΙκό, και τσΟΧΙνο σακάκι, και μετΟΧΙκά κεφάλαια, τι άλλο θέλετε; Πέσατε σε διαδΟΧΙκά σφάλματα αναφέροντας ψευδή στοιχεία, περί ρεφενέ κλπ. Και κάτι άλλο, γιατί αυτός ο εξευτελισμός του νέου νομίσματος, του ΕΥΡΩ; Λυπάμαι αλλά … «Εχετε μεινει στο πεντΟΧΙλιαρο» Από το Γραφείο του Γενικού Διευθυντού.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ
Είναι 10 πίθηκοι σε ένα κλουβί. Κρεμάμε στο κλουβί ένα τσαμπί μπανάνες. Όλοι οι πίθηκοι τρέχουν να πιάσουν το τσαμπί. Ένας από τους πιθήκους, ο πιο γρήγορος, φτάνει πρώτος στο τσαμπί. Εκείνη τη στιγμή, καταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, που έχουν μείνει πίσω. Αυτός που έτρεξε πρώτος και έπιασε το τσαμπί, τρώει τις μπανάνες και το ευχαριστιέται πολύ.
Οι υπόλοιποι προσπαθούν να στεγνώσουν και να ξεπεράσουν το σόκ από το κατάβρεγμα. Μετά από 1-2 ώρες, η κατάσταση της ομάδας των πιθήκων επανέρχεται στο φυσιολογικό. Βέβαια, οι 9 που έφαγαν το κατάβρεγμα (και δεν έφαγαν μπανάνες), κοιτούν με κάποια ζήλια τον ένα που και τις μπανάνες έφαγε και το κατάβρεγμα το γλίτωσε.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια ενέργεια, δηλαδή κρεμάμε ένα τσαμπί μπανάνες στο κλουβί. Τρέχουν όλοι, αλλά ο ίδιος πίθηκος, ο οποίος όπως είπαμε είναι ο γρηγορότερος καταφέρνει και πάλι να φτάσει πρώτος στο τσαμπί. Εμείς ξανακαταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, ενώ ο πρώτος τρώει επιδεικτικά τις μπανάνες που "κέρδισε δίκαια", αφού ήταν ο γρηγορότερος.
Επαναλαμβάνουμε το ίδιο 2-3 φορές. Κάποια φορά, καθώς ξεκινάει ο γρήγορος να πιάσει το τσαμπί που τοποθετήσαμε εκ νέου, τον πιάνουν οι υπόλοιποι εννιά και τον κάνουν μάυρο στο ξύλο. Βρίσκεται λοιπόν το τσαμπί στη θέση του για κάποια ώρα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Κάποια στιγμή, ο γρήγορος ξαναπροσπαθεί να τρέξει προς το τσαμπί, αλλά οι υπόλοιποι τον ξαναπλακώνουν στο ξύλο, γιατί φοβούνται το κατάβρεγμα. Μετά από μερικά ξυλοφορτώματα, ο γρήγορος "μαθαίνει το μάθημά του" και δεν ξαναπροσπαθεί. Μπορεί να προσπαθήσει και κάποιος άλλος, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ξύλο από τους υπόλοιπους.
Εδώ ξεκινάει το ενδιαφέρον της υπόθεσης. Βγάζουμε από το κλουβί έναν από τους εννιά πιθήκους αυτούς που καταβρέχαμε, όχι αυτόν που έφτανε πρώτος στο τσαμπί και βάζουμε έναν καινούριο πίθηκο, αντικαταστάτη.
Ο καινούριος πίθηκος, με το που βλέπει το τσαμπί με τις μπανάνες το οποίο φυσικά δεν ακουμπάει πλέον κανένας από τους "έμπειρους" της ομάδας ορμάει να το πιάσει. Οι υπόλοιποι εννιά, συμπεριλαμβανομένου και του παλιού "γρήγορου", τον βουτάνε και τον κάνουν μαύρο στο ξύλο. Ο παλιός "γρήγορος" μπορεί και να χαίρεται που τρώει και κάποιος άλλος ξύλο. Ο καινούριος δεν ξέρει γιατί τρώει ξύλο, αφού δεν είχε την εμπειρία του καταβρέγματος. Μαθαίνει όμως πολύ γρήγορα ότι αν ξεκινήσει να πιάσει το τσαμπί, αυτό συνεπάγεται ξύλο από τους υπόλοιπους. Έτσι, ξαναβρισκόμαστε σε κατάσταση "ισορροπίας" μέσα στο κλουβί, δηλαδή υπάρχει ένα τσαμπί μπανάνες το οποίο δεν πάει να πιάσει κανείς. Ξανα-αλλάζουμε έναν από τους παλιούς 8 πιθήκους (όχι τον παλιό "γρήγορο" και όχι τον νέο ξυλοφορτωμένο) με έναν αντικαταστάτη. Όπως καταλαβαίνετε, γίνεται η ίδια ιστορία της προηγούμενης παραγράφου, μέχρι να τους αλλάξουμε όλους (τελευταίο βγάζουμε τον παλιό "γρήγορο", τον πρώτο που έφαγε ξύλο στην αρχή της ιστορίας).
Τι έχουμε λοιπόν; Έχουμε ένα τσαμπί μπανάνες, μέσα σε ένα κλουβί με 10 πιθήκους, από τους οποίους κανείς δεν τρέχει να το πιάσει, και κανείς δεν ξέρει γιατί (δεδομένου ότι κανένας τους δεν ήταν στην αρχική ομάδα που έφαγε το κατάβρεγμα). Έτσι ακριβώς ξεκινάει να δημιουργείται η εταιρική κουλτούρα.
Οι υπόλοιποι προσπαθούν να στεγνώσουν και να ξεπεράσουν το σόκ από το κατάβρεγμα. Μετά από 1-2 ώρες, η κατάσταση της ομάδας των πιθήκων επανέρχεται στο φυσιολογικό. Βέβαια, οι 9 που έφαγαν το κατάβρεγμα (και δεν έφαγαν μπανάνες), κοιτούν με κάποια ζήλια τον ένα που και τις μπανάνες έφαγε και το κατάβρεγμα το γλίτωσε.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια ενέργεια, δηλαδή κρεμάμε ένα τσαμπί μπανάνες στο κλουβί. Τρέχουν όλοι, αλλά ο ίδιος πίθηκος, ο οποίος όπως είπαμε είναι ο γρηγορότερος καταφέρνει και πάλι να φτάσει πρώτος στο τσαμπί. Εμείς ξανακαταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, ενώ ο πρώτος τρώει επιδεικτικά τις μπανάνες που "κέρδισε δίκαια", αφού ήταν ο γρηγορότερος.
Επαναλαμβάνουμε το ίδιο 2-3 φορές. Κάποια φορά, καθώς ξεκινάει ο γρήγορος να πιάσει το τσαμπί που τοποθετήσαμε εκ νέου, τον πιάνουν οι υπόλοιποι εννιά και τον κάνουν μάυρο στο ξύλο. Βρίσκεται λοιπόν το τσαμπί στη θέση του για κάποια ώρα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Κάποια στιγμή, ο γρήγορος ξαναπροσπαθεί να τρέξει προς το τσαμπί, αλλά οι υπόλοιποι τον ξαναπλακώνουν στο ξύλο, γιατί φοβούνται το κατάβρεγμα. Μετά από μερικά ξυλοφορτώματα, ο γρήγορος "μαθαίνει το μάθημά του" και δεν ξαναπροσπαθεί. Μπορεί να προσπαθήσει και κάποιος άλλος, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ξύλο από τους υπόλοιπους.
Εδώ ξεκινάει το ενδιαφέρον της υπόθεσης. Βγάζουμε από το κλουβί έναν από τους εννιά πιθήκους αυτούς που καταβρέχαμε, όχι αυτόν που έφτανε πρώτος στο τσαμπί και βάζουμε έναν καινούριο πίθηκο, αντικαταστάτη.
Ο καινούριος πίθηκος, με το που βλέπει το τσαμπί με τις μπανάνες το οποίο φυσικά δεν ακουμπάει πλέον κανένας από τους "έμπειρους" της ομάδας ορμάει να το πιάσει. Οι υπόλοιποι εννιά, συμπεριλαμβανομένου και του παλιού "γρήγορου", τον βουτάνε και τον κάνουν μαύρο στο ξύλο. Ο παλιός "γρήγορος" μπορεί και να χαίρεται που τρώει και κάποιος άλλος ξύλο. Ο καινούριος δεν ξέρει γιατί τρώει ξύλο, αφού δεν είχε την εμπειρία του καταβρέγματος. Μαθαίνει όμως πολύ γρήγορα ότι αν ξεκινήσει να πιάσει το τσαμπί, αυτό συνεπάγεται ξύλο από τους υπόλοιπους. Έτσι, ξαναβρισκόμαστε σε κατάσταση "ισορροπίας" μέσα στο κλουβί, δηλαδή υπάρχει ένα τσαμπί μπανάνες το οποίο δεν πάει να πιάσει κανείς. Ξανα-αλλάζουμε έναν από τους παλιούς 8 πιθήκους (όχι τον παλιό "γρήγορο" και όχι τον νέο ξυλοφορτωμένο) με έναν αντικαταστάτη. Όπως καταλαβαίνετε, γίνεται η ίδια ιστορία της προηγούμενης παραγράφου, μέχρι να τους αλλάξουμε όλους (τελευταίο βγάζουμε τον παλιό "γρήγορο", τον πρώτο που έφαγε ξύλο στην αρχή της ιστορίας).
Τι έχουμε λοιπόν; Έχουμε ένα τσαμπί μπανάνες, μέσα σε ένα κλουβί με 10 πιθήκους, από τους οποίους κανείς δεν τρέχει να το πιάσει, και κανείς δεν ξέρει γιατί (δεδομένου ότι κανένας τους δεν ήταν στην αρχική ομάδα που έφαγε το κατάβρεγμα). Έτσι ακριβώς ξεκινάει να δημιουργείται η εταιρική κουλτούρα.
ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ
Μιαν ιστορίαν θα σας πω: Ο ένδοξος ιππότης Φερδινάνδος ο μέγας εξολοθρευτής δράκων είχε μια επικίνδυνη εμμονή: να χώσει το πρόσωπό του στα πλούσια στήθη της Βασιλίσσης, αλλά ήξερε ότι για κάτι τέτοιο η ποινή είναι θάνατος. Μια μέρα εξομολογήθηκε αυτό το μυστικό του στον σύτροφό του, τον Λεόντιο τον ιατρό, ο οποίος ήταν και ο αρχίατρος του Βασιλιά. Ο Λεόντιος ο ιατρός, αφού σκέφτηκε, του είπε ότι βρήκε ένα τρόπο για να του ικανοποιήσει την επιθυμία του, αλλά όλη η ιστορία θα του κόστιζε 1000 χρυσά νομίσματα. Χωρίς δισταγμό ο ιππότης Φερδινάνδος συμφώνησε με το ποσό. Την επόμενη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός παρασκεύασε μια φαγουρόσκονη και έριξε λίγη στον στηθόδεσμο της Βασιλίσσης, όταν αυτή έκανε μπάνιο. Αμέσως μετά η Βασίλισσα ντύθηκε και η φαγουρόσκονη άρχισε να ενεργεί. Όταν τον εκάλεσαν στα ιδιαίτερα βασιλικά δωμάτια για να αντιμετωπίσει το περιστατικό, ο Λεόντιος ο ιατρός πληροφόρησε τον Βασιλιά και την Βασίλισσα ότι μόνο ένα ειδικό σάλιο, αν εφαρμοστεί για τέσσερες ώρες, θα μπορούσε να θεραπεύσει αυτή την φαγούρα. Και, σύμφωνα με τα τεστ, το μόνο κατάλληλο σάλιο, σαν αντίδοτο, ήταν αυτό του ιππότη Φερδινάνδου του μεγάλου εξολοθρευτή δράκων. Ο Βασιλιάς αμέσως προσκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο στο παλάτι. Ο Λεόντιος ο ιατρός έδωσε στον ιππότη το αντίδοτο της φαγουρόσκονης, το οποίο γρήγορα έβαλε στο στόμα του, και έτσι για τις επόμενες τέσσερες ώρες ο ιππότης εργαζόταν, με ζήλο, πάνω στα πλούσια και υπέροχα στήθη της Βασιλίσσης.
Η φαγούρα πράγματι πέρασε, η Βασίλισσα ανακουφίστηκε και ο ιππότης έφυγε ικανοποιημένος και τιμημένος σαν ήρωας. Όταν ο ιππότης Φερδινάνδος επέστρεψε στο σπίτι του, βρήκε τον ιατρό Λεόντιο, ο οποίος απαίτησε την πληρωμή των 1000 χρυσών νομισμάτων. Αλλά τώρα που η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί, ο ιππότης Φερδινάνδος, επειδή γνώριζε ότι ο Λεόντιος ο ιατρός δεν θα μπορούσε ποτέ να αναφέρει την απάτη που κατασκεύασαν στον Βασιλιά, τον έδιωξε χωρίς να του πληρώσει τίποτα.
Την άλλη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός έχυσε μια πολύ μεγάλη δόση φαγουρόσκονης στο εσώβρακον του Βασιλιά. Ο Βασιλιάς αμέσως εκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο ... Ηθικόν διδαγμα; Να πληρώνεις τα χρέη σου.
Η φαγούρα πράγματι πέρασε, η Βασίλισσα ανακουφίστηκε και ο ιππότης έφυγε ικανοποιημένος και τιμημένος σαν ήρωας. Όταν ο ιππότης Φερδινάνδος επέστρεψε στο σπίτι του, βρήκε τον ιατρό Λεόντιο, ο οποίος απαίτησε την πληρωμή των 1000 χρυσών νομισμάτων. Αλλά τώρα που η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί, ο ιππότης Φερδινάνδος, επειδή γνώριζε ότι ο Λεόντιος ο ιατρός δεν θα μπορούσε ποτέ να αναφέρει την απάτη που κατασκεύασαν στον Βασιλιά, τον έδιωξε χωρίς να του πληρώσει τίποτα.
Την άλλη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός έχυσε μια πολύ μεγάλη δόση φαγουρόσκονης στο εσώβρακον του Βασιλιά. Ο Βασιλιάς αμέσως εκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο ... Ηθικόν διδαγμα; Να πληρώνεις τα χρέη σου.
ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ
Ήρθε το φθινόπωρο και τα χελιδόνια ξεκίνησαν για το νότο. Ένα από αυτά ξέμεινε πίσω. Έφτασε ο χειμώνας και το χελιδονάκι έπεσε μισοπαγωμένο στην αυλή ενός αγροτόσπιτου. Κόντευε να πεθάνει, αλλά μια περαστική αγελάδα, έχεσε επάνω του σκεπάζοντάς το με κοπριά. Η ζεστή κοπριά συνέφερε το χελιδόνι που από τη χαρά του, άρχισε το κελάηδημα. Μια γάτα άκουσε το κελάηδημα, πλησίασε, καθάρισε την κοπριά από το χελιδόνι και το έφαγε.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
1. Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου. 2. Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου. 3. Αν αισθάνεσαι ευτυχισμένος μέσα στα σκατά, κράτα το στόμα σου κλειστό και απόλαυσέ το.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
1. Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου. 2. Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου. 3. Αν αισθάνεσαι ευτυχισμένος μέσα στα σκατά, κράτα το στόμα σου κλειστό και απόλαυσέ το.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ
Ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρίας φωνάζει έναν υφιστάμενο να τον δει προσωπικά στο γραφείο του.
"Γιώργο, σε προσέλαβα πριν από ένα χρόνο για να ξεχωρίζεις την αλληλογραφία της εταιρείας. Σε δύο μήνες έγινες γραμματέας, και μετά από άλλους τρεις μήνες έγινες πωλητής. Αφού πέρασαν άλλοι τρεις μήνες σε προήγαγα σε διευθυντή πωλήσεων και εδώ και ένα μήνα έγινες γενικός διευθυντής. Τώρα σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη και να σε αφήσω να πάρεις τη θέση μου... Τι έχεις να πεις για όλα αυτά;" "Εεε... ευχαριστώ." . . . . . "Ευχαριστώ;! Μόνο ένα σκέτο ευχαριστώ;!" . . . . . . . . . . "Εεε... ευχαριστώ μπαμπά"
"Γιώργο, σε προσέλαβα πριν από ένα χρόνο για να ξεχωρίζεις την αλληλογραφία της εταιρείας. Σε δύο μήνες έγινες γραμματέας, και μετά από άλλους τρεις μήνες έγινες πωλητής. Αφού πέρασαν άλλοι τρεις μήνες σε προήγαγα σε διευθυντή πωλήσεων και εδώ και ένα μήνα έγινες γενικός διευθυντής. Τώρα σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη και να σε αφήσω να πάρεις τη θέση μου... Τι έχεις να πεις για όλα αυτά;" "Εεε... ευχαριστώ." . . . . . "Ευχαριστώ;! Μόνο ένα σκέτο ευχαριστώ;!" . . . . . . . . . . "Εεε... ευχαριστώ μπαμπά"
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια