ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Συλλογη από αυτά που εχουν κατά καιρους κυκλοφορησει στο νετ.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Γίνεται παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών. Σε ένα δωμάτιο είναι μια ομορφη ξανθιά, και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς. Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς και να πηδήξει την ξανθια. Με όποια σειρά θέλει.

Μπαίνει ένας Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά πηδάει την ξανθια, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.

Μπαίνει ένας Γερμανός. Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος πηδάει την ξανθια. Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.

Μπαίνει κι ένας Έλληνας. Βάζει την ξανθια να πλέκει, και την πηδάει τρώγωντας ταυτόχρονα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: για να φας καλά, πρέπει να γαμάς τον εργαζόμενο!

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Ένας επιχειρηματίας έπαιρνε συνεντεύξεις από υποψήφιους για θέση στελέχους, kαι ρωτούσε μια απλή ερώτηση για να βρει τον πλέον κατάλληλο.

Η ερώτηση ήταν: "Τι είναι δύο και δύο;"

Ο πρώτος υποψήφιος ήταν δημοσιογράφος και απάντησε "εικοσιδύο"

Ο δεύτερος υποψήφιος ήταν μηχανικός και απάντησε "ανάμεσα σε 3,999 και 4,001"

Ο τρίτος υποψήφιος ήταν δικηγόρος και απάντησε: "Στην υπόθεση Τρίφτης εναντίον Πάρλα δύο και δύο αποδείχτηκε ότι είναι τέσσερα"

Ο τελευταίος υποψήφιος ήταν λογιστής. Όταν άκουσε την ερώτηση, σηκώθηκε, έκλεισε την πόρτα, ξανακάθισε, πλησίασε τον επιχειρηματία και τον ρώτησε με σιγανή φωνή: "Πόσο θέλετε εσείς να κάνει;" [αυτονοητο ότι ο λογιστής πήρε την θέση.]

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ

Κάποιος γουσταρε μια κοπέλα, που δούλευε στο ίδιο

γραφείο με αυτόν αλλα εκεινη ηταν δεσμευμενη και δεν ενεδιδε.

Μια μέρα,ο τύπος παίρνει την απόφαση και της προτείνει να της δώσει 100

Ευρώ, αν αυτή του καθοταν.Αυτή αρνήθηκε.

Τότε της λέει ότι αν τον άφηνε τουλάχιστον να της έκανε έρωτα τόσο όσο

αυτή θα έκανε να μαζέψει σκυμμένη τα χρήματα που Θα πέταγε στο πάτωμα.

Η κοπέλα το σκέφτηκε για λίγο και του είπε ότι θα ήθελε να ρωτήσει τον

γκόμενο της.Έτσι τηλεφώνησε στον γκόμενο της και του εξήγησε την περίπτωση.

Εκείνος της λέει: ΟΚ ζήτησε 200 Ευρώ και πιάσε πολύ γρήγορα τα λεφτά από

το πάτωμα, ώστε ο τύπος να μην προλάβει να κατεβάσει ούτε τα παντελόνια

του.

Η γκόμενα λοιπόν λέει στον τύπο ότι δέχεται την πρόταση για 200 Ευρώ και ο

τύπος συμφωνεί.

Μετά από μισή ώρα ο γκόμενος της κοπέλας περιμένει ακόμη τηλέφωνο της για

να δει τι έγινε. Τελικά μετά από 45 λεπτά της τηλεφωνεί και ρωτάει τι

έγινε...

Και αυτή λαχανιασμένη του απαντάει:"Τον πούστη,πέταξε στο πάτωμα 200

ευρώ σε κέρματα".

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:Για να μην σε πηδήξουν, να εξετάζεις πάντα σε βάθος μια

επαγγελματική πρόταση πριν συμφωνήσεις.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ Ένας άνδρας μπαίνει για μπάνιο τη στιγμή που η γυναίκα του μόλις βγαίνει.Εκείνη τη στιγμή χτυπά η πόρτα. Η σύζυγος τυλίγει μια πετσέτα γύρω της και τρέχει να ανοίξει. Ανοίγοντας, αντικρίζει το γείτονα. Πριν αρθρώσει λέξη, ο Γιάννης ο γείτονας της λέει: «Θα σου δώσω 800 Ευρώ αν αφήσεις την πετσέτα να πέσει στο πάτωμα. Αφού το σκέφτηκε για μια στιγμή, η γυναίκα, αφήνει την πετσέτα και στέκεται ολόγυμνη μπροστά στο Γιάννη. Μετά από λίγα λεπτά, ο Γιάννης, βγάζει 800 Ευρώ, της τα δίνει και φεύγει.

Η γυναίκα τυλίγει πάλι την πετσέτα και γυρίζει στο μπάνιο. Ο σύζυγος τη ρωτά ποιος ήταν και αυτή του απαντά ότι ήταν ο Γιάννης ο γείτονας. «Ωραία», λέει ο σύζυγος, «Σου είπε τίποτα για τα 800 Ευρώ που μου χρωστάει;»

Ηθικό Δίδαγμα: Αν μοιράζεσαι κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν κέρδος με τους μετόχους σου, μπορεί να είσαι σε θέση να αποφύγεις την αναπόφευκτη έκθεση!

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟΝ Ένας παπάς προσφέρθηκε να οδηγήσει μια καλόγρια με το αυτοκίνητό του. Μπαίνει η καλόγρια στο αυτοκίνητο και καθώς κάθεται, ανοίγει το ρούχο της και αποκαλύπτει τα πόδια της. Ο παπάς παρα λίγο να τρακάρει. Αφού κέρδισε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, διστακτικά άπλωσε το χέρι του στο γόνατό της. Η καλόγρια γυρίζει και του λέει: « Πάτερ θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς δαγκώθηκε. Μετά από λίγο όμως δεν άντεξε τον πειρασμό και ξαναάπλωσε το χέρι του. Η καλόγρια επανέλαβε: «Πάτερ, θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς απολογήθηκε: «Συγνώμη, αδερφή, αλλά η σάρκα είναι αδύνατη». Με τα πολλά έφτασαν στη Μονή και η καλόγρια πήγε στη δουλειά της. Φτάνοντας στην εκκλησία, ο παπάς τρέχει στο βιβλίο των ψαλμών και ψάχνει να βρει τον 129. Διαβάζει: «Προχώρα μπροστά και ψάξε ψηλά, θα βρεις τη δόξα» Ηθικό Δίδαγμα: Αν δεν είσαι καλά πληροφορημένος στη δουλειά σου, μπορεί να χάσεις μια σπουδαία ευκαιρία.

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟΝ Ένας πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρισκουν στο δρόμο ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι λέει: «Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» πετάγεται ο διοικητικός. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed boat χωρίς να έχω καμμιά έννοια.» Πουφ, και εξαφανίστηκε. « Εγώ τώρα, εγώ τώρα» πετάγεται ο πωλητής. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με 100 πανεμορφες γυναικες να κανουν ότι θελω και ανεξαντλητο φαγητο και αλκοολ». Πουφ, πάει κι αυτός. «Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στον Μάνατζερ. Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».

Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.

ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟΝ Ένα κοράκι καθόταν σε ένα δέντρο, χωρίς να κάνει τίποτα όλη τη μέρα. Ένας λαγός τον ρωτάει: «Μπορώ να κάτσω κι εγώ σαν κι εσένα, και να μην κάνω τίποτα όλη τη μέρα;» Το κοράκι απαντά: «Φυσικά, γιατί όχι;» Έτσι λοιπόν κάθεται και ο λαγός στο χώμα κάτω από το δέντρο και χαλαρώνει. Μια αλεπού πηδάει και τρώει το λαγό. Ηθικό Δίδαγμα: Για να μπορείς να κάθεσαι όλη μέρα, χωρίς να κάνεις τίποτα, πρέπει να κάθεσαι πολύ ψηλά.

ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟΝ Μια γαλοπούλα κουβέντιαζε με ένα ταύρο. « Θα ήθελα πάρα πολύ να ανέβω στην κορυφή αυτού του δέντρου, αλλά δεν έχω την ενέργεια» λέει η γαλοπούλα. «Γιατί δεν τρώς λίγο από τα απορρίματά μου» προτείνει ο ταύρος «είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά». Η γαλοπούλα τρώει λίγη κοπριά και διαπιστώνει ότι της έδωσε αρκετή ενέργεια για να ανεβεί στο πρώτο κλαδί του δέντρου. Την επομένη, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, κατάφερε να ανεβεί στο δεύτερο κλαδί του δέντρου. Τελικά την τέταρτη μέρα, αφού έφαγε μπόλικη κοπριά, κατάφερε να ανέβει στην κορυφή του δέντρου. Δεν πέρασε πολλή ώρα όμως και ένας κυνηγός την εντόπισε και την σκότωσε. Ηθικό Δίδαγμα: Τα «σκατά» μπορεί να σε ανεβάσουν στην κορυφή, αλλά δεν θα σε κρατήσουν εκεί.

ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟΝ

Κύρι€ Γ€νικ€ Δι€υθυντά, τα σ€βη μου. €λαβα το θάρρος να €πικοινωνήσω μ€ σας, μ€τά την γ€νική διαπίστωση της €υρωπαϊκής €νωσης πως η €λλάδα €ίναι σ€ μ€γάλη οικονομική €υρωστία και €πομ€νως σ€ €πίπ€δα €ξαιρ€τικά €υνοϊκά και θ€τικά για αυξήσ€ις των μισθών των €ργαζομ€νων. Σ€ αυτή τη μίζ€ρη ζωή όλοι π€ριμ€νουμ€ απ€γνωσμ€να μια κίνηση από μ€ρους σας, από μ€ρους όλων των αφ€ντικών, σχ€τικά μ€ το φλ€γον θ€μα της άδ€ιας τσ€πης μας. Γ€μίσαν€ β€ρ€σ€δια τα τ€φτ€ρια μας και μ€ίναμ€ μ€τ€ξ€ταστ€οι σκ€τοι τ€ν€κ€δ€ς. Δ€ν μας σώζουν ουτ€ οι ρ€φ€ν€δ€ς για €να τοστ. Αν€ξ€λ€γκτη κατάσταση. Βλ€π€τ€ ούτ€ το λαχ€ίο μας €π€σ€ ούτ€ το Σούπ€ρ 13αρι (που €π€ξ€ργαστήκαμ€ κατά γ€νική ομολογία τέλ€ια.) Κύρι€ Γ€νικ€ €λπίζω να μη ξ€π€σ€ι το γράμμα μου και βρ€θ€ί σ€ καν€να σκουπιδοτ€ν€κ€ της €ταιρ€ίας. €πίσης €λπίζω να €χω σύντομα καλά ν€α . Αν θ€λ€τ€ μπορ€ίτ€ να κάν€τ€ τη ζωή μας, €ύκολη και… μ€ν€ξ€δ€νια. €υχαριστώ θ€ρμά. Δημήτρης Ξ€π€σμ€ν€δάκης

Και η απάντηση...: Αγαπητέ κύριε Ξεπεσμενεδάκη, Αποκαλείτε την αναβρΟΧΙά, ευρωστία; Μα πού ζείτε; Αυτό είναι βωμολΟΧΙα. ΕκτρΟΧΙαστήκατε! Περίμενα ειλικρινά, περισσότερη ευστΟΧΙα στις παρατηρήσεις σας για την οικονομία της χώρας. Πιστεύετε ό,τι λένε οι άλλοι και ΟΧΙ ό,τι βλέπετε και ζείτε; Ω, Θεέ μου, τι αστΟΧΙα στην κρίση σας! Είστε μαζΟΧΙστής; Τι περιμένετε να σας απαντήσω; Κατ’ αρχήν λέτε ψέμματα, όσον αφορά τα οικονομικά σας. Έχετε πολλά!… Και εξΟΧΙκό, και τσΟΧΙνο σακάκι, και μετΟΧΙκά κεφάλαια, τι άλλο θέλετε; Πέσατε σε διαδΟΧΙκά σφάλματα αναφέροντας ψευδή στοιχεία, περί ρεφενέ κλπ. Και κάτι άλλο, γιατί αυτός ο εξευτελισμός του νέου νομίσματος, του ΕΥΡΩ; Λυπάμαι αλλά … «Εχετε μεινει στο πεντΟΧΙλιαρο» Από το Γραφείο του Γενικού Διευθυντού.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ

Είναι 10 πίθηκοι σε ένα κλουβί. Κρεμάμε στο κλουβί ένα τσαμπί μπανάνες. Όλοι οι πίθηκοι τρέχουν να πιάσουν το τσαμπί. Ένας από τους πιθήκους, ο πιο γρήγορος, φτάνει πρώτος στο τσαμπί. Εκείνη τη στιγμή, καταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, που έχουν μείνει πίσω. Αυτός που έτρεξε πρώτος και έπιασε το τσαμπί, τρώει τις μπανάνες και το ευχαριστιέται πολύ.

Οι υπόλοιποι προσπαθούν να στεγνώσουν και να ξεπεράσουν το σόκ από το κατάβρεγμα. Μετά από 1-2 ώρες, η κατάσταση της ομάδας των πιθήκων επανέρχεται στο φυσιολογικό. Βέβαια, οι 9 που έφαγαν το κατάβρεγμα (και δεν έφαγαν μπανάνες), κοιτούν με κάποια ζήλια τον ένα που και τις μπανάνες έφαγε και το κατάβρεγμα το γλίτωσε.

Επαναλαμβάνουμε την ίδια ενέργεια, δηλαδή κρεμάμε ένα τσαμπί μπανάνες στο κλουβί. Τρέχουν όλοι, αλλά ο ίδιος πίθηκος, ο οποίος όπως είπαμε είναι ο γρηγορότερος καταφέρνει και πάλι να φτάσει πρώτος στο τσαμπί. Εμείς ξανακαταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, ενώ ο πρώτος τρώει επιδεικτικά τις μπανάνες που "κέρδισε δίκαια", αφού ήταν ο γρηγορότερος.

Επαναλαμβάνουμε το ίδιο 2-3 φορές. Κάποια φορά, καθώς ξεκινάει ο γρήγορος να πιάσει το τσαμπί που τοποθετήσαμε εκ νέου, τον πιάνουν οι υπόλοιποι εννιά και τον κάνουν μάυρο στο ξύλο. Βρίσκεται λοιπόν το τσαμπί στη θέση του για κάποια ώρα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Κάποια στιγμή, ο γρήγορος ξαναπροσπαθεί να τρέξει προς το τσαμπί, αλλά οι υπόλοιποι τον ξαναπλακώνουν στο ξύλο, γιατί φοβούνται το κατάβρεγμα. Μετά από μερικά ξυλοφορτώματα, ο γρήγορος "μαθαίνει το μάθημά του" και δεν ξαναπροσπαθεί. Μπορεί να προσπαθήσει και κάποιος άλλος, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ξύλο από τους υπόλοιπους.

Εδώ ξεκινάει το ενδιαφέρον της υπόθεσης. Βγάζουμε από το κλουβί έναν από τους εννιά πιθήκους αυτούς που καταβρέχαμε, όχι αυτόν που έφτανε πρώτος στο τσαμπί και βάζουμε έναν καινούριο πίθηκο, αντικαταστάτη.

Ο καινούριος πίθηκος, με το που βλέπει το τσαμπί με τις μπανάνες το οποίο φυσικά δεν ακουμπάει πλέον κανένας από τους "έμπειρους" της ομάδας ορμάει να το πιάσει. Οι υπόλοιποι εννιά, συμπεριλαμβανομένου και του παλιού "γρήγορου", τον βουτάνε και τον κάνουν μαύρο στο ξύλο. Ο παλιός "γρήγορος" μπορεί και να χαίρεται που τρώει και κάποιος άλλος ξύλο. Ο καινούριος δεν ξέρει γιατί τρώει ξύλο, αφού δεν είχε την εμπειρία του καταβρέγματος. Μαθαίνει όμως πολύ γρήγορα ότι αν ξεκινήσει να πιάσει το τσαμπί, αυτό συνεπάγεται ξύλο από τους υπόλοιπους. Έτσι, ξαναβρισκόμαστε σε κατάσταση "ισορροπίας" μέσα στο κλουβί, δηλαδή υπάρχει ένα τσαμπί μπανάνες το οποίο δεν πάει να πιάσει κανείς. Ξανα-αλλάζουμε έναν από τους παλιούς 8 πιθήκους (όχι τον παλιό "γρήγορο" και όχι τον νέο ξυλοφορτωμένο) με έναν αντικαταστάτη. Όπως καταλαβαίνετε, γίνεται η ίδια ιστορία της προηγούμενης παραγράφου, μέχρι να τους αλλάξουμε όλους (τελευταίο βγάζουμε τον παλιό "γρήγορο", τον πρώτο που έφαγε ξύλο στην αρχή της ιστορίας).

Τι έχουμε λοιπόν; Έχουμε ένα τσαμπί μπανάνες, μέσα σε ένα κλουβί με 10 πιθήκους, από τους οποίους κανείς δεν τρέχει να το πιάσει, και κανείς δεν ξέρει γιατί (δεδομένου ότι κανένας τους δεν ήταν στην αρχική ομάδα που έφαγε το κατάβρεγμα). Έτσι ακριβώς ξεκινάει να δημιουργείται η εταιρική κουλτούρα.

ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

Μιαν ιστορίαν θα σας πω: Ο ένδοξος ιππότης Φερδινάνδος ο μέγας εξολοθρευτής δράκων είχε μια επικίνδυνη εμμονή: να χώσει το πρόσωπό του στα πλούσια στήθη της Βασιλίσσης, αλλά ήξερε ότι για κάτι τέτοιο η ποινή είναι θάνατος. Μια μέρα εξομολογήθηκε αυτό το μυστικό του στον σύτροφό του, τον Λεόντιο τον ιατρό, ο οποίος ήταν και ο αρχίατρος του Βασιλιά. Ο Λεόντιος ο ιατρός, αφού σκέφτηκε, του είπε ότι βρήκε ένα τρόπο για να του ικανοποιήσει την επιθυμία του, αλλά όλη η ιστορία θα του κόστιζε 1000 χρυσά νομίσματα. Χωρίς δισταγμό ο ιππότης Φερδινάνδος συμφώνησε με το ποσό. Την επόμενη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός παρασκεύασε μια φαγουρόσκονη και έριξε λίγη στον στηθόδεσμο της Βασιλίσσης, όταν αυτή έκανε μπάνιο. Αμέσως μετά η Βασίλισσα ντύθηκε και η φαγουρόσκονη άρχισε να ενεργεί. Όταν τον εκάλεσαν στα ιδιαίτερα βασιλικά δωμάτια για να αντιμετωπίσει το περιστατικό, ο Λεόντιος ο ιατρός πληροφόρησε τον Βασιλιά και την Βασίλισσα ότι μόνο ένα ειδικό σάλιο, αν εφαρμοστεί για τέσσερες ώρες, θα μπορούσε να θεραπεύσει αυτή την φαγούρα. Και, σύμφωνα με τα τεστ, το μόνο κατάλληλο σάλιο, σαν αντίδοτο, ήταν αυτό του ιππότη Φερδινάνδου του μεγάλου εξολοθρευτή δράκων. Ο Βασιλιάς αμέσως προσκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο στο παλάτι. Ο Λεόντιος ο ιατρός έδωσε στον ιππότη το αντίδοτο της φαγουρόσκονης, το οποίο γρήγορα έβαλε στο στόμα του, και έτσι για τις επόμενες τέσσερες ώρες ο ιππότης εργαζόταν, με ζήλο, πάνω στα πλούσια και υπέροχα στήθη της Βασιλίσσης.

Η φαγούρα πράγματι πέρασε, η Βασίλισσα ανακουφίστηκε και ο ιππότης έφυγε ικανοποιημένος και τιμημένος σαν ήρωας. Όταν ο ιππότης Φερδινάνδος επέστρεψε στο σπίτι του, βρήκε τον ιατρό Λεόντιο, ο οποίος απαίτησε την πληρωμή των 1000 χρυσών νομισμάτων. Αλλά τώρα που η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί, ο ιππότης Φερδινάνδος, επειδή γνώριζε ότι ο Λεόντιος ο ιατρός δεν θα μπορούσε ποτέ να αναφέρει την απάτη που κατασκεύασαν στον Βασιλιά, τον έδιωξε χωρίς να του πληρώσει τίποτα.

Την άλλη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός έχυσε μια πολύ μεγάλη δόση φαγουρόσκονης στο εσώβρακον του Βασιλιά. Ο Βασιλιάς αμέσως εκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο ... Ηθικόν διδαγμα; Να πληρώνεις τα χρέη σου.

ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

Ήρθε το φθινόπωρο και τα χελιδόνια ξεκίνησαν για το νότο. Ένα από αυτά ξέμεινε πίσω. Έφτασε ο χειμώνας και το χελιδονάκι έπεσε μισοπαγωμένο στην αυλή ενός αγροτόσπιτου. Κόντευε να πεθάνει, αλλά μια περαστική αγελάδα, έχεσε επάνω του σκεπάζοντάς το με κοπριά. Η ζεστή κοπριά συνέφερε το χελιδόνι που από τη χαρά του, άρχισε το κελάηδημα. Μια γάτα άκουσε το κελάηδημα, πλησίασε, καθάρισε την κοπριά από το χελιδόνι και το έφαγε.

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

1. Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου. 2. Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου. 3. Αν αισθάνεσαι ευτυχισμένος μέσα στα σκατά, κράτα το στόμα σου κλειστό και απόλαυσέ το.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

Ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρίας φωνάζει έναν υφιστάμενο να τον δει προσωπικά στο γραφείο του.

"Γιώργο, σε προσέλαβα πριν από ένα χρόνο για να ξεχωρίζεις την αλληλογραφία της εταιρείας. Σε δύο μήνες έγινες γραμματέας, και μετά από άλλους τρεις μήνες έγινες πωλητής. Αφού πέρασαν άλλοι τρεις μήνες σε προήγαγα σε διευθυντή πωλήσεων και εδώ και ένα μήνα έγινες γενικός διευθυντής. Τώρα σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη και να σε αφήσω να πάρεις τη θέση μου... Τι έχεις να πεις για όλα αυτά;" "Εεε... ευχαριστώ." . . . . . "Ευχαριστώ;! Μόνο ένα σκέτο ευχαριστώ;!" . . . . . . . . . . "Εεε... ευχαριστώ μπαμπά"

ΑΠΟΛΛΩΝ - ΑΕΚ 86-79

Όταν εισαι μικρος και δεν εχεις ιδεα τι σε περιμενει στη ζωη, κανεις ονειρα.

Να γινω αυτό, εκεινο, το άλλο. Σιγα σιγα περνανε τα χρονια, τα αλλοθι τελειωνουν (σχολεια, πανεπιστημια, στρατος) και μπαινεις στη μαχη της καθημερινοτητας με περισσοτερα δεδομενα και πολύ λιγοτερα ονειρα.

Προσωπικα δεν εχω πια πολλα ονειρα.

Χθες βραδι απεκτησα ένα και χαιρομαι γιατι η ζωη μου αποκτα ένα σημαντικο στοχο:

Να παρακολουθησω από κοντα μια προπονηση της ΑΕΚ.

Θελω να δω τι κανουν.

Οι φασεις που δεν θα ξεχασω ποτε είναι να βγαινει η ομας 3 εναντιον ενός στον αιφνιδασμο και να μην ξερουν τι κανουν τη μπαλα, να μην ξερουν που να πανε και στην καλυτερη ή να βγαινουν εξω ώστε να γυρισουν οι αλλοι 4 αντιπαλοι [ ελα σκασε γκρινια, δεν βαζουμε αδερφιστικα καλαθια. Σετ παιχνιδι ρε! ] ή μπαλα να πηγαινει στο μπατσελορ παρτι πριν από το γαμο του καραγκιοζη.

Ευτυχως που υπαρχουν στην Α1 ο Μακεδονικος η δευτερη Λαρισα και η δευτερη Πατρα και δεν νομιζω πως θα κινδυνευσουμε να πεσουμε κατηγορια.

Όμως αυτό το πραγμα δεν είναι μπασκετ.

Μια ΟΜΑΔΑ μπασκετ δεν εχει ένα τσουβαλι γυρολογους.

Οι γυρολογοι επειδη δεν στεριωνουν πουθενα το μονο που ξερουν είναι να παιζουν για τη στατιστικη τους. Βλεπει λοιπον ο αδαης ότι πχ ο Ταπουτος εβαλε 13 ποντους με καλα στατιστικα. Μπραβο Χρηστο Ταπουτο. Κανεις όμως δεν βλεπει ότι ο Χρηστος Ταπουτος είναι η χαρα του επιτιθεμενου, ότι ο αντιπαλος του βαζει παραπανω ποντους και ότι σε ένα πικ εν ρολ διαλυεται ολοκληρη η αμυνα και τα καλα στατιστικα του Χρηστου Ταπουτου εχουν τελικα την ιδια βαρυτητα οση και οι αγγελιες οικιακης βοηθου στις εφημεριδες.

Το ιδιο ακριβως και για τα στατιστικα του Προδρομου Νικολαϊδη και για τον Νεστωρ Κομματο.

Σιγα μην ασχοληθουν οι γυρολογοι με την ομαδα και την αμυνα.

Δεν είναι τυχαιο αλλωστε ότι ασιστ οι παικτες μας ΔΕΝ βγαζουν.

Γιατι, είναι αναγκη;

Παιρνω τη μπαλα, σουταρω και αμα μπει, μπηκε.

Αμα δεν μπει δεν πειραζει, ασε να βαλουν οι αλλοι καλαθι να ξανασουταρω.

Μια ΟΜΑΔΑ μπασκετ ξεκινα από την αμυνα.

Εμεις δεν εχουμε.

Μια ΟΜΑΔΑ μπασκετ εχει συστηματα και τροπο παιχνιδιου

Εμεις δεν εχουμε

Ουτε ένα συστημα. Ο καθενας ότι του σφυριξει.

Μια ΟΜΑΔΑ μπασκετ εχει για κάθε παικτη έναν ρολο.

Εμεις δεν εχουμε.

Εμεις εχουμε ουτε ρολους ουτε παικτες.

Μια ΟΜΑΔΑ μπασκετ εχει προπονητη.

Εμεις δεν εχουμε.

Πιθανολογω ότι μαζευονται 2 φορες την εβδομαδα.

Τη μια ο κοουτς πιθανως να κανει κριτικη και να δινει προγραμμα εκγυμνασης. Μπορει να πινουν και καφε.

Και να τρωνε κοκορετσι.

Να γνωριστουν καλυτερα. Πινουν και καμια μπυρα.

Τη δευτερη μαζευονται λιγο πριν τον αγωνα.

Κανουν ένα κυκλο ψυχοθεραπειας, λενε τα νεα τους, πως τα περασαν την εβδομαδα, τι ωραια που είναι η ζωη, πιθανως καποιον να τον εφτυσε καμια γκομενα και ο καθενας να τον συμβουλευει, άλλος μπορει να εχασε λεφτα στο στοιχημα, άλλος να ρωταει τι αμαξι να παρει και καποιος άλλος να φερνει μαζι του και το play station για να παιξουν πρωταθληματακια.

Εβλεπα τον Τζιμι Ολιβερ.

Από τους μεγαλυτερους σουτερ που περασαν ποτε από το ελληνικο πρωταθλημα.

Αναρωτηθηκα ποσο κοστισε στην συμπαθη ομαδα της Πατρας και δεν τον πηραμε εμεις αλλα αποκτησαμε καποιον Πενλαντ και καποιον Γκαρμα που ξερουν τοσο μπασκετ οσο και εγω water-ταβλι.

Αντε Γκαρμηθειτε ρε!

Βελτιωση σε σχεση με το Βετουλειο Επος οφειλω να πω πως εστω και με κοπο, ειδα.

Τι να το κανεις όμως.

Μας κερδισαν μια στρατια από γιουγκους και ο Τιμ Πασχαλης Ντανκαν.

Οποιος κανει μπασιμο χωρις κοπο βρισκεται φατσα καρτα με το καλαθι μας.

Οποιος εχει τη διαθεση να παρει ριμπαουντ, τα παιρνει γιατι δεν υπαρχει ουτε ένα μπλοκ αουτ να τον σταματησει.

Ο κοουτς Αλεξανδρης δεν ανεδειξε ουτε έναν παικτη, δεν εχει ουτε ένα συστημα, δεν μπορει να επιβληθει στους παικτες και να τους μαθει έναν τροπο παιχνιδιου, δεν εχει βελτιωσει ουτε κατά 0,5% την ομαδα από την αρχη της χρονιας και δεν προσφερει τιποτα.

Το να φυγει είναι ευκολη λυση αλλα και ο επομενος δεν θα βρει στο ροστερ τον Στογιακοβιτς και τον Νοβιτσκι. Ας μεινει. Και αυτος και οι υπολοιποι. Να τελειωσει η ταλαιπωρια και να δουμε αν το καλοκαιρι θα υπαρξει μια προοπτικη….

ΑΕΚ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ 3-0

Καθως εφευγα από το ΟΑΚΑ, βλέποντας στα ματριξ ότι ο Χουλιο Σεζαρ ηταν ο MVP του αγωνα, χαμογελασα γιατι ηταν ο καλυτερος τροπος για να κλεισει το κυριακατικο αστειο που λεγεται ελληνικο ποδοσφαιρο: Με ένα εξισου καλο αστειο να ανακυρησσεται ως καλυτερος παικτης αυτος που μεχρι να βαλει ένα τρομακτικης δυσκολιας γκολ σε κενη εστια, στις 4 ενεργειες του οι 5 ηταν λαθος. 

Με καλες τις σχετικες προϋποθεσεις – καλος καιρος, τηλεφωνημα από φιλαρακο που ειχαμε πολύ καιρο να τα πουμε και η επιθυμια μου να παρακολουθησω από κοντα την ΑΕΚ που ειχα ακομα περισσοτερο καιρο - αποφασισα να παω ανυποψιαστος για τον βαθμο ταλαιπωριας που με περιμενε και για την πισινα χασμουρητου που κολυμπησα χαραμιζοντας ένα κυριακατικο απογευμα που θα μπορουσα να ασχοληθω με ευγενη σπορ όπως το water ταβλι, το whi σκακι και το ice polo. 

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Το ελληνικο ποδοσφαιρο που 365 μερες το χρονο εχει αποκριες και μεγα χορηγο τη διαφθορα και την παρακμη.

Μια ομαδα με μπλε σε 90 αγωνα εκανε ένα σουτ και μια άλλη με κιτρινομαυρα ταλαιπωρησε το αθλημα κανοντας περισσοτερα αλλα αν ειχαν οι παικτες της στοιχειωδη επαφη με το σπορ θα επρεπε το σκορ να ειχε φτασει στο

9-0. Αυτο το πραγμα δεν είναι ποδοσφαιρο.

Για την ακριβεια είναι ένα υπερεκτιμημενο θεαμα που κακως κοστιζει 20 και πλεον ευρω. Η τιμη που του αξιζει δεν θα πρεπει να ξεπερνα τα 5, για να μην πω ότι κανονικα θα επρεπε να πληρωνονται οσοι θυσιαζουν το χρονο τους για να παρακολουθουν αυτό το μαρτυριο.

Ζεσταθηκαμε σχετικα νωρις από τα ορεινα αλλα ανεξαρτητα καθισματα της θυρας 6 βλεποντας από μακρια τον Λυμπεροπουλο σε μια στημενη φαση να πετυχαινει γκολ. Στη συνεχεια η ομαδα με τα κιτρινομαυρα οπισθοχωρησε, περασε ένα τεταρτο που δεν μπορουσαμε να αλλαξουμε 3 σερι πασες, προς το τελος ανεβηκαμε λιγο χανοντας μια καλη ευκαιρια με τον Μαντουκα και το μονο που μας χαλασε τον υπνο ηταν ο κοκκινομπλουζατος Φωτιαδης που χωρις καμια δυσκολη φαση μοιραζε αφειδως τα σπορια στους φιλοξενουμενους οι οποιοι με τετοια αντιμετωπιση θα ενοιωθαν παικτες της Γιουβεντους ή της Ρεαλ. Τοσο μπλαζε που δεν μπηκαν στην περιοχη μας ουτε μια φορα και ειχαν τον ιδιο πρωταγωνιστικο ρολο που εχουν οι γλαστρες στο σπιτι που γυριζεται η βερα στο δεξι. 

Εγινε και ενας μικροτσαμπουκας για αγνωστη αιτια, ξυπνησα λιγο, μετα σφυριξε ο κοραξ για το ημιχρονιο που ελεγαν και οι αρχαιοι σπορτκαστερς και ξαναγυρισα στον ληθαργο.

Ο Ατρομητος πιεζε ψηλα και εμεις καναμε παραλληλες μπαλιες. Το καθετο ποδοσφαιρο χρειαζεται μολις 2 πραγματακια. Κινηση χωρις τη μπαλα και παικτες που να κανουν εστω μια τριπλα. Δεν ειχαμε ουτε το ένα ουτε το άλλο. 

Από την τηλεοραση ειδα οτι η ευκαιρια του Μαντουκα ηταν 3 μετρα οφσαϊντ. Με όλα τα αλλα φαλτσα μετα, μονο ο ηρωας των γηπεδων Ελλην διαιτητης μπορει να καταφερει τη μηνη του γηπεδου σε ένα εντελως τελειως χλιαρογλαροσουποματσακι της πλακας. 

Στο δευτερο ημιχρονο ο κοκκινομπλουζατος Φωτιαδης θα δεχθηκε καποιο τηλεφωνημα, μπορει να περασε ο Μακης Ψωμιαδης να του ευχηθηκε καλη Ανασταση ( μια και τα Χριστουγεννα ελαφρως περασαν ) με αποτελεσμα να παρουμε εμεις τα σπορια, δηλαδη ποια σπορια φρουτα ολοκληρα ηταν, οπως το γκολ που φαινοταν από τα 20 χιλιομετρα ότι ηταν επιθετικο φαουλ και ειχαμε λιγοτερα σφυριγματα ώστε το παιχνιδι να αποκτησει καλυτερο ρυθμο. 

Στο δευτερο ημιχρονο ειχαμε περισσοτερη ταχυτητα, συγκριτικα μεγαλυτερη αστοχια, εσκασε ο Ατρομητος, βαλαμε μια μουφα γκολ και ο αγωνας τελειωσε με μια εξαιρετικη κεφαλια του Κονε ως μια καλη παρηγορια στον αρρωστο.

Ο Ατρομητος δεν ειχε ουτε ένα παικτη στη μεγαλη περιοχη και οι τροποι για να βαλει γκολ θα ηταν ειτε μια στημενη φαση, ειτε καποιο δικο μας τσαφ. Δεν εγινε τιποτα από τα δυο και ο Ατρομητος περασε απαρατηρητος. 

ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

Σορεντινο:

Ας επαιρνα και 6 δις δολλαρια. Τετοια πληξη δεν αντεχεται. Δεν επιασε τη μπαλα ουτε μια φορα. 

Δελλας – Τσιριλο:

Ευχαριστο απογευμα, τον φραπε μετριο παρακαλω, να μου φερετε σοκολατακια με αναμπελ μυγδαλα και τι ωραιο το δειλινο στο ΟΑΚΑ.

Τζωρτζοπουλος:

Με 10 χιλιομετρα ελευθερο διαδρομο καταφερε να κανει ένα γηπεδο να εκνευριστει. Δεν ηξερε τι κανει τη μπαλα, με τον Σεζαρ απεφυγε να συνδιαστει, του αρεσε να κουτουλαει στους αντιπαλους αμυντικους και η σχεση του με την σεντρα είναι ευθεως αναλογη με μενα και την αστροφυσικη.

Παουτασο:

Επαιζε;

Α, ναι. Λυπαμαι αλλα δεν μπορω να τον θυμηθω για τιποτα. Λιγες φορες που πηγε από κει, τον εκανε γιογιο ο Λουτσιανο και θεωρω την παρουσια του αναιμικη. Όταν δεν πιεζεσαι από κανεναν, μπορεις να βοηθησεις στην επιθεση. Καλη η τακτικη, καλυτερη και μια πρωτοβουλια όταν το επιτρεπουν οι συνθηκες.

Τοζερ:

Κακη, κακιστη εντυπωση μου εκανε ο δημοσιος διαλογος σχετικα με το αν θα χτυπουσε αυτος ή ο Σεζαρ ένα φαουλ. Ακομα δεν εχει παιξει 3 ματς καλα σερι, την ειδε Ζουνινιο;

Η παρουσια του μπορει να φαινεται θετικη και αν ο Λυμπε εκανε μια καλυτερη επιλογη από ένα σουτ προσκεκλημενο στο γαμο του καραγκιοζη θα φαινοταν μια εξαιρετικη του πασα. Όμως αυτό που τελικα εκανε ηταν παραλληλες μεγαλες μπαλιες. Μπραβο αλλα δεν φτανει. Στο δευτερο ημιχρονο επαιξε λιγοτερο και πιθανως να ηταν καλυτερα.

Χετεμαϊ:

Και από το σκοτος ακουγεται μια φωνη: Αυτος είναι ο παικτης που παρακολουθει η Γιουβε και η Τσελσι; ΧΟ ΧΟ ΧΟ ΧΟ…. Επιεικως ανυπαρκτος. Όχι μονο δεν εκανε τιποτα αλλα δεν ηξερε και τι να κανει με τη μπαλα.

Καμπανταης:

Μεγαλη του τιμη και πρεπει να νοιωθει υποχρεωμενος που παιζει στην ΑΕΚ. Για την ακριβεια, δεν πιστευω ότι αυτος ο παικτης παιρνει λεφτα αλλα κανονικα θα πρεπει να δινει. Το πλασε από τα 2,5 μετρα που πηγε στο κορνερ, το σουτ στο πρωτο ημιχρονο από το πουθενα για το πουθενα που διεγραψε τη μακρινη τροχια των 2 μετρων γιατι πηγε στα ποδια του αμυντικου που ηταν ακριβως μπροστα του και το σουτ που εφτασε στο υψος των προβολεων εκανε την κοινη μου λογικη να απεργησει καθως αδυνατει να συλλαβει το ότι αυτος ο ανθρωπος είναι επαγγελματιας ποδοσφαιριστης.

Λακης:

Εχω παψει να ασχολουμαι ποδοσφαιρικα με τον Βασιλη Λακη και θεωρω την παρουσια του εξοχως διασκεδαστικη όπως οι τσιρλιντερς στο μπασκετ. 10 σεντρες μονος του, θα του πιασει η μια, σουτ χωρις κανενα λογο, σουτ χωρις καν να βλεπει στα ποδια ενός αμυντικου και το κακο είναι πως αν καποιος γουσταρει τον Βασιλη Λακη θα μπορει φυσιολογικα να υποστηριξει πως δημιουργησε 2 γκολ και αρκετα ρηγματα στην αμυνα του Ατρομητου. 150 χρονια μπαλα να παιξει, αποκλειεται να τη μαθει.

Σεζαρ:

Σε κακη μερα, δεν του εβγαιναν ακομα και στοιχειωδη κοντρολ και μου εδωσε την εικονα πως δεν ηξερε που ακριβως να σταθει στο γηπεδο. Τον βοηθησε αφανταστα και ο Σταυρακας που οποτε ανοιγοταν δεν του εδινε τη μπαλα και οποτε συγκλινε ο Σταυρακας εκανε σεντρα στα ποδια των αλλων.

Λυμπε:

Ακομα και πτωμα είναι απαραιτητος. Και για τη στημενη φαση και για τα ανοιγματα και για να απασχολει αμυντικους. Δεν ενθουσιασε κανεναν αλλα παλι καλα που υπαρχει και αυτος.

Καπετανος:

Ειχε διαθεση, φανηκε, αλλα με τοσο κουρασμενη αμυνα [ αληθεια γιατι κουραζονται τοσο ευκολα οι Ελληνες ποδοσφαιριστες όταν παιζουν ένα ματς την εβδομαδα; ] ακομα και ο Βενλινσκι να εμπαινε, κατι θα εκανε. Το κοντρολ και το σουτ του ηταν για τα μαυρα δραγκαλα. Μερικες επελασεις του συμπαθητικες.

Κονε

Δεν μπορει να κριθει ένα παιδακι με 8 λεπτα συμμετοχης. Καταπληκτικη κεφαλια, συγχαρητηρια. Ελπιζω να ξαναπαιξει.

Μαντουκα:

Ο κλασικος συμπαθης ρολιστας που σε μια ομαδα που ρολαρει, βοηθαει. Όταν τον χρειαζεται η ομαδα δεν υπαρχει. Όταν εκανε ένα ωραιο κοντρολ, χαρηκα. Στο τελειωμα του αναρωτηθηκα ποσο κανει εκεινος ο Κοκε που εχει ο Αρης. 2 δις δολαρια; Ακομα και το εστω οφσαϊντ σουτ του, μου φανηκε υπεροπτικο. Το ιδιο υπεροπτικο ηταν και το πεναλτι με τον ΠΑΟ αλλα εκεινο ειχε μπει…

Σαν τον Μαντουκα υπαρχουν χιλιαδες ποδοσφαιριστες στην Κομπα Καμπανα, οποτε δεν τον θεωρω απαραιτητο και για του χρονου.

Με θεωρω ηρωα που παρακολουθησα αυτό το παιχνιδι.

Όπως θεωρω και ηρωα οποιον διαβασε μεχρι εδώ.

Καλη εβδομας.

ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ....

Σκεφτόμουνα να γράψω κάτι αλλά δεν θα γράψω ούτε πρόταση, ουτε καν μια λέξη. Για να αρχίσω να γράφω θα πρέπει να συνταξω διαφορες φρασεις που να βγαζουν ενιαιο νοημα με άπειρους κανόνες γραμματικής και συντακτικου και δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω. Τίποτα δεν θα γράψω. Δεν έχει νόημα, γιατί να γράψω κάτι; Μα εδώ που τα λέμε δεν μου έρχεται και τίποτα το ιδιαίτερο στο μυαλό για να γράψω. Όχι, όχι, δεν θα γράψω τίποτα.

Όρεξη είχα τώρα να σκέφτομαι πρόσωπα και καταστάσεις και να κάθομαι να αναπτύσσω παραγράφους και νοήματα. Όχι φίλε, αυτά δεν είναι για μένα. Δεν γουστάρω απόψε να αποτυπώσω τιποτε απολυτως. Σήμερα όμως όλα όσα έχω μάθει δεν με βοηθάνε γιατί δεν μπορώ να διώξω από πάνω μου αυτή την βαρεμάρα. Μόνο που σκέφτομαι ότι θα πρέπει να κάτσω στο γραφειο μου πανω από τον υπολογιστη και να σκεφτομαι και να πληκτρολογω, νιώθω την κούραση !

Όχι, όχι, δεν θα γράψω ούτε λέξη. Θα σταματήσω αυτή την στιγμή γιατί δεν νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Σαν κάτι μαλάκες που κοροϊδεύω θα γίνω; Κάτι ψωνισμένους που νομίζουν ότι έχουν να δώσουν κάτι και κάθονται και γράφουν και γράφουν και γράφουν και μετά τα μοιράζουνε στον κόσμο αναμένοντας κριτικές. Όχι αδερφια!

Εγώ βλάκας δεν θα γίνω. Αντίσταση κατά της γραφής τώρα! Σήμερα νιώθω επαναστάτης! . Καταπιέζω την συγγραφική μου στέρηση με νοητική μεθαδόνη και αντιστέκομαι σε ένα αρχειο word που με κοιταζει κενο από την οθονη του υπολογιστη μου.

Ποιος είναι ο σκοπός; Να συμπληρώνεις σελίδες; Και ποιο είναι το νόημα; Όχι, όχι, απόψε δεν θα γράψω ούτε λέξη. Μην ανακυκλώνομαι και λέω τα ίδια και τα ίδια, νομίζω το πιάσατε το νόημα.

Απλά δεν θέλω να γράψω απόψε, δεν έχω όρεξη, δεν έχω διάθεση και έχω πείσει τον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω να μην γράψω τίποτα.

Κι όταν λέμε τίποτα εννοούμε τίποτα. Ούτε λέξη! Και ξέρετε κάτι;

Νομίζω ότι τα κατάφερα. Ε;

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ

Είτε τις δέχεται κανείς είτε όχι, δεν παύουν να έχουν την πλάκα τους και να γοητεύουν. Κάνω μια μικρή αναφορά στις πιο ξεχωριστές από αυτές:

1. ο τάφος που κυβερνά τον πλανήτη. Το πέτρινο κτίριο του πανεπιστημίου του yale που τα καλύτερα στελέχη του μυούνται στην αδελφότητα skull and bones. Επιφανή μέλη είναι οι μπους, επιχειρηματίες, λεφτάδες και τα καλύτερα μυαλά του πανεπιστημίου. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του observer που κατ εξαίρεση του επετράπη η είσοδος, η αδελφότητα εξουσιάζει τον πλανήτη

2. 11-09-2001. η ημερομηνία επίθεσης στους πύργους. Οι εβραίοι που δεν πήγαν εκείνη τη μέρα στα γραφεία τους, τα πολύ περισσότερα θύματα από ότι κανονικα θα υπήρχαν αν εργάζονταν όλοι, το σήμα που καταγράφηκε από ραδιοερασιτέχνες και στάλθηκε προς το αεροπλάνο που είχε αυτόματο πιλότο, τα εκρηκτικά που είχαν βάλει στους πύργους, τα ίχνη του αεροπλάνου που υποτίθεται πως χτύπησαν το πεντάγωνο και δεν βρέθηκαν ποτέ ούτε φυσικά κανένα πτώμα από τους 51 επιβάτες του και τέλος 6 μέρες πριν την επίθεση οι μετοχές των εμπλεκόμενων εταιρειών είχαν πρωταγωνιστήσει στην πιο σημαντική παραβίαση των κανόνων εμπιστευτικής πληροφόρησης που έγινε ποτέ. Φυσικά και το FBI έκλεισε στα γρήγορα αυτή την υπόθεση…

3. σινούκ. Ακόμα περιμένουμε το επίσημο πόρισμα. Φυσικά και δεν πρόκειται να γίνει η ανέλκυση του ελικοπτέρου. Καταρρίφθηκε; Σαμποτάζ; ΚαΠΟΤΕ θα μάθουμε…

4. φάλκον. 1999. θάνατος γιάννου κρανιδιώτη. Αιτία: «απότομη βύθιση», απότομη αλλαγή πίεσης και θεός σχωρεστους…

5. κουρσκ. Ισχυρή έκρηξη που διέλυσε το καλύτερο πυρηνικό ρωσικό υποβρύχιο. Δεν εχει επιβεβαιωθεί η φήμη ότι το χτύπησαν οι αμερικάνοι. Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι πως παρακολουθούσαν διακριτικά την άσκηση.

6. τσουνάμι. Αποτέλεσμα πυρηνικής δοκιμής;

7. ριο αντίρριο. Φλεγόμενη ουχι βάτος αλλά καλωδίωση. Επίσημα λόγω κεραυνού. Εκείνη τη μέρα όμως ήταν χαρά θεού. Οι κάτοικοι μιλάνε για ακτίνες λεϊζερ.

8. γιασερ αραφάτ. Στο ιατρικό ανακοινωθέν δεν αναγράφεται από τι πέθανε. Οι παλαιστίνιοι μιλάνε για την μοσάντ

9. τζον κενεντι. Καποιος τζακ ρουμπι και καποιος οσβαλντ. Ερωτηματικα πολλα και η θεωρια ότι τον εφαγε η μαφια με τη συνεργασια της Σια και παρτον κατω.

10. ελληνικη δικτατορια 1967-1974. με τις ευλογιες και τη χορηγια της Σια

11. 17Ν. μοσαντ και σια σε ένα ματς για γερα νευρα και πολλα θυματα που μολις ολοκληρωθηκε ο κυκλος της οργανωσης, τα μελη της συνεληφθησαν τοσο δυσκολα οσο το να βαλεις ένα ποτηρι νερο από τη βρυση.

πρόσθεσε και εσυ τη δική σου θεωρία συνωμοσίας. Μπορείς…!

ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 17

Το να κλεψεις είναι ευκολο.

Να το κρυψεις είναι το δυσκολο.

Αν προσπαθείς να τους ευχαριστήσεις όλους, κάποιος θα δυσαρεστηθεί ιδιαίτερα.

Υποστηριζουν πολλοι το παν μετρον αριστον.

Ωραια. Με μετρο λοιπον, αφηστε με να βγαινω με τη γυναικα σας, αφηστε με να σας κλεψω λιγο και δωστε μου ανεπιστρεπτι μερικα χρηματα. Όχι πολλα. 100 ευρω ο καθενας. Με μετρο…

- θα πιστεψω στον θεο μονο αν τον δω

- πιστευεις ότι ο ανθρωπος είναι μονο σωμα ή σωμα και πνευμα;

- Σωμα και πνευμα

- Το πνευμα το βλεπεις;

Αν η συμμετοχη ειχε αξια θα επαιρναν ολοι μεταλλιο.

Μεταλλιο όμως παιρνουν μονο οι νικητες…

Μηπως επαθες συντριπτικο καταγμα μνημης;

οι διακοπες μας φετος ηταν τελειες...ολο το οδηγημα το εκανε η γυναικα
μου...εγω,το μονο που εκανα,ηταν να κραταω το τιμονι και να αλλαζω ταχυτητες

εκ του περισσευματος της καρδιας, το στομα λαλει

καλυτερα να εισαι ένα τιποτα παρα η ηχω των αλλων

Η μεγαλύτερη επιτάχυνση που μπορεί να αποκτήσει ένας υπολογιστής με τον
κλασικό τρόπο είναι g = 9,81 m/sec

Διπλωματία, είναι να λες «καλό σκυλάκι!» μέχρι να βρεις πέτρα!!!

Γιατί στους τυφώνες δίνονται γυναικεία ονόματα ?

Γιατί έρχονται θερμοί και υγροί και φεύγουν με σπίτια και αυτοκίνητα

Αυτό το πρόσωπο,αυτό το γέλιο,αυτή η λάμψη, αυτά τα πανέμορφα μάτια,μα
κυρίως αυτό το αρχαιο ελληνικο κορμι, αλλά ας αφήσουμε εμένα,εσύ τι κανείς?

Αν ήσουν ψάρι,θα γινόμουν θάλασσα! αν ήσουν πουλί,θα γινόμουν ουρανός!
Τώρα που είσαι ψώνιο,θα γίνω supermarket…

Προσευχη:

Θεέ μου σε παρακαλώ κάνε με λεπτό,ρωμαλέο και αρρενωπο με μεγάλα προσόντα! αν δεν μπορείς, κάνε τους φίλους μου σαν εμένα,κοντό,χοντρό,άσχημο και
μικροτσουτσουνο! Ευχαριστώ.

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

[ Αργησα αλλα τα καταφερα να τελειωσω το πονημα ]

Τελικα μας δουλευουν στην θεσσαλονικη.

Το πρωι είναι μαυρος και το βραδι κιτρινος.

Ο ΛΕΥΚΟΣ πυργος που είναι;

Οεο;

Το αγαπημενο μου μεταφορικο μεσο είναι το τρενο γιατι κανει το καλυτερο βιντεοκλιπ.

Το πλοιο είναι εξαιρετικα αργο, στο αεροπλανο βλεπεις λιγα πραγματα ενω το αυτοκινητο είναι κουραστικο και τις περισσοτερες φορες επικινδυνο.

Πληκτρολογω το πονημα και μισοχαζευω τη δυση του ηλιου.

Να θυμηθω την επομενη φορα που θα ξαναταξιδεψω για τη θεσσαλονικη να ζητησω την ιδια ακριβως θεση και να μην εκλιπαρω τον κάθε ταξιδιωτη λεγοντας ψεμματα όπως «σας παρακαλω, πρεπει να χρησιμοποιησω τον υπολογιστη για επαγγελματικους λογους, αλλαζουμε σας παρακαλω θεση για να βαλω το καλωδιο στην μπριζα;»

Δεν τους ριχνω βεβαια καθως ειμαστε στο ιδιο βαγονι αλλα γιατι να γινομαι επαιτης; Από την άλλη δεν εχει τυχει να κανω καμια καλη γνωριμια μεχρι στιγμης οποτε καλυτερα είναι να το ζηταω απευθειας.

Καφες εκ δεξιων, mp3 player εξ αριστερων, εμπροσθεν ο υπολογιστης, μια χαρα ειμαι.

Αν μας αφηναν να κανουμε και τσιγαρο…

Αλλα ευτυχως καμια φορα που ειμαστε στην Ελλαδα.

Εξω από το βαγονι ενδιαμεσα με το άλλο, παιρνουμε τις τζουρες μας.

Επιστροφη.

Επιστροφη στη φθορα της εργασιας, της καθημερινοτητας, του καθηκοντος, της υποχρεωσης και της μεγαλης πολης.

Ειμαι φυγοπονος.

Οποιος δεν είναι, ας σηκωσει το χερι ψηλα.

Χμμμ…

Ωραια. Συνεχιζω.

Η προσκληση από τον πρωην συναδελφο και νυν αδελφικο φιλο ηρθε όπως όλα τα καλα πραγματα στη ζωη. Αναπαντεχα.

Ηταν η τριτη φορα που πηγα στη Σαλονικα και η καλυτερη. Τις δυο προηγουμενες ειδα ελαχιστα και δεν ειχα σαφη αποψη. Προφτασα σε 3 μερες να τη γυρισω, να βγαλω 3 φιλμ σε φωτογραφιες ( όχι, δεν τα εχω ψηφιοποιησει όλα. Ακομα. ) και να μπορω να προσθεσω και εγω το δικο μου σχολιο σε πλειστα οσα εχουν δημοσιευθει.

Εφτασα λιγες μερες πριν την αλλαγη του χρονου και ο φιλος μου από τον σιδηροδρομικο σταθμο με πηγε κατευθειαν στην εταιρεια του που ειχαν πρωτοχρονιατικο γλεντι. Απλοι και ωραιοι τυποι. Κανεις δεν με κοιταξε με μισο ματι μετα τις συστασεις και μαλιστα μου ελεγαν ΠΑΟΚτζηδικες ιστοριες που εχουν τη δικη τους γοητεια.

Αφου με ρωτησε ένας συναδελφος του φιλου μου που τουδε εφεξης θα ονομαζεται Λακης, από πού ειμαι και τι ομαδα υποστηριζω, ανταπεδωσα την ερωτηση.

- ΠΑΟΚ ειπε και προσπαθησα προς στιγμην να ξεχωρισω αν ειπε μπ ή π και κ ή γκ αλλα το κρασι δεν με αφησε να πολυεπεξεργαστω αυτές τις πληροφοριες.

- Το καταλαβα απαντησα και συνεχισα. Πας στο γηπεδο;

- όχι αλλα μενω κοντα στην Τουμπα και τα ματς τα ακουω

- δηλαδη γενικα δεν παρακολουθεις;

- ακου να σε πω φιλαρακι, δεν εχει σημασια αυτό, εδώ γεννιεσαι και πεθαινεις μπαογκ ( ναι, τωρα ηταν ξεκαθαρο το αξαν) να πουμε.

Εριξα γελιο όχι τοσο με την ατακα αλλα με το χαρακτηριστικο στιλ το οποιο χαζευουμε στην τηλεοραση από τους ΑΜΑΝ και τον Σταροβα.

Ο τυπος πηρε φορα και μου ειπε ότι τα πολύ παλια ετη, όταν ένα παιδακι φταρνιζοταν, το χτυπουσαν στην πλατη και του εδειχναν τον ουρανο.

- Φασουλας, Φασουλας !!!

Αυτά μεχρι την καθοδο του ψηλου στον Ολυμπιακο γιατι μετα μας τελειωσε η παραπομπη.

Επισης μου ειπε και το άλλο:

Ετοιμοθανατος ο αρχηγος της θυρας 4 και τα πρωτοπαλικαρα μαζεμενα γυρω του για το σχετικο μοιρολοϊ. Καποια στιγμη γυρισε με τρεμαμενη φωνη ότι ειχε μια τελευταια επιθυμια:

- θελω να με βαφτισετε γαβρο!

- Αρχηγε! Αν είναι δυνατον!

- Την τελευταια μου επιθυμια ρε ?

Τελοσπαντων με τα πολλα, παιρνει ο πιο παλιος ένα ταπερακι με νερο, βουταει ένα σταυρο και ραινει τον ετοιμοθανατο «βαφτιζεσαι γαβρος εις το ονομα του Πατρος και του Υιου και του Αγιου Πνευματος. Αμην»

Και εκεινος ανακουφισμενος:

- Σημερα ενας γαβρος πεθαινει !!!

Στην κουβεντα μπηκε και ενας φανατικος Αρειανος που ειχε ετοιμη τη βαθυστοχαστη αναλυση πανω στο ειλικρινες σχολιο μου ότι ο Αρης εχει καλη ομαδα και η βαθμολογια τον αδικει.

- Ασε φιλαρακι να πουμε, ο Αρης είναι μεγαλη ομαδα. Να φυγουν ολοι και να μεινει μονο ο Κοκε ρε!!!

Ένα συνθημα, μια αναλυση τομων. Αυτά είναι…

Ξερω ότι οποιος μακαριος διαβαζει το παρον ισως καν να μην ανθυπογελασε. Σημασια σε αυτά εχει περισσοτερο το στιλ και η σκηνικη παρουσια την οποια λυπαμαι αλλα δεν μπορω να τη μεταφερω.

Το ιδιο βραδι βγηκα με μερικους φιλους που τους ειχα γνωρισει καποτε αρχικα μεσω ιντερνετ και οποτε κατεβαινουν ή ανεβαινω αντιστοιχα, βρισκομαστε. Είναι σχεδον μαγικο να σε κανουν να μην αισθανεσαι ξενος στην ξενη πολη.

Το ιδιο βραδι καναμε και κατι που αποφευγω επιμελως να κανω στην Αθηνα.

Clubbing.

Ενεκα ενός φιλου που δουλευε στο μαγαζι, πηγα γιατι ο Λακης με την κοπελα του ηθελαν προφανως να συνεβρεθουν και επειδη ο τριτος δεν χωρει, για να μη γινομαι τσιμπουρι την εκανα μονος μου.

Ωραιος χωρος, καταπληκτικο lazer show, σωστος ηχος, σουπερ γκομενες στο βουρκο κυλιομενες που λενε και τα ξυλινα σπαθια ΑΛΛΑ

Μαπα DJ.

Μαπα.

Επειδη στο συγκεκριμενο μαγαζι πηγα 2 φορες σε μερες αιχμης αλλα και σε οποιο μπαρακι βγηκα που προσπαθουσε να δωσει ένα dance στιγμα, ηταν για τα μαυρα δραγκαλα.

House του 90κατι, ότι πιο εμπορικοβλακωδες κυκλοφορουσε τοτε και πραγματικα θεωρω ηρωες οσους καταφεραν να χορευουν. Προφανως δεν ηξεραν ή ανηκαν στην κατηγορια που την house την αποκαλουν «ξενα»

Τα ροκ μπαρακια ευτυχως είναι σε καλυτερη μοιρα ενώ στα σκυλαδικα λενε ότι περνανε σουπερ αλλα δεν πηγα για να το επικυρωσω.

Κριμα παντως.

Να μην υπαρχει ενας σοβαρος DJ ?

Εμ για αυτό κανουμε θεους τους ξενους. Όταν οι δικοι μας τον παιζουν και καταφευγουν σε ευκολιες τυπου ας παιξω ότι βλακεια επαιζα και περυσι και προπερσι και παραπροπερσι είναι λογικο. Ελα μωρε τωρα σε μιλαω, που να τρεχω να ανανεωσω τη δισκοθηκη μου ( εκτος και αν είναι για ΛΕ-ΠΑ ) γιατι να ψαχτω, γιατι να δοκιμασω, γιατι να «εκπαιδευσω» λιγο τον κοσμο.

Πεταω λιγο Βουρλιωτη, λιγη Βανεσα Αδαμοπουλου, βαζω και λιγο eminem – 50 cent οριστε. Μια χαρα-δρα προγραμμα! Τσαμπα ο χωρος και τα φωτα…

Η επομενη μερα αναλωθηκε σε κοινωνικες επαφες και επισκεψη στο ουζο μελαθρον. Δεν ξερω γιατι πια αυτή η λατρεια στον συγκεκριμενο χωρο. Ο καταλογος είναι τοσο δυσχρηστος που θελεις 2 τραπεζια για να τον ανοιξεις. Και αφου τελικα παραγγειλεις, όταν φευγεις αισθανεσαι ότι στο στομαχι σου εκαναν αποβαση 43 τσιμεντολιθοι. Βαρια φαγητα με περιεργες σαλτσες που με αναγκασαν να ξαναφαω σε 26 ( μετρημενες ) ωρες !!!

Ο Λακης μου γνωρισε και ένα φιλικο του ζευγαρι και καναμε ολοι μαζι παρεα.

Στην αρχη το ειδα θετικα αλλα συντομα αρχισα να εκνευριζομαι.

Κάθε 2 μετρα αγκαλιτσα. Κάθε 4 μετρα φιλακι. Κάθε 6 μετρα βαθυ βαθυ βλεμμα τυπου «ολος ο κοσμος εισαι εσυ». Και ξανα μανα. Και αντε παλι. Από τον Λευκο Πυργο μεχρι το αγαλμα του Μ. Αλεξανδρου το καναμε κανα μισαωρο.

Τετοια αγωνια επιβεβαιωσης, ειχα πολύ καιρο να δω.

Γιατι ρε παιδια, σπιτι δεν εχετε;

Ποιον θελετε να πεισετε ότι ειστε ερωτευμενοι; Εαυτους; Αλληλους;

Και η παρεα σας; Δεν τη σεβεστε; Τι κανουν οι αλλοι, φαναρι κρατανε;

Να σας βγαλουν φωτογραφιες;

Να φωναζουν ποσο ευτυχισμενοι ειστε και να σας πετανε λελουδα;

Δεν με σοκαρει και χαιρομαι τα ζευγαρια που είναι ερωτευμενα να το δειχνουν. Αυτό που με ενοχλει είναι η ελλειψη οριου και διακριτικοτητας.

Ειπα στον φιλο μου καποια στιγμη ότι τους δινω 4 μηνες κοινης ζωης.

Οι πιο σοβαρες σχεσεις που εχω είναι αυτές που σε παρεα δεν απομονωνονται. Δεν το εχουν αναγκη. Το να φιλησεις καποια στιγμη την κοπελα σου το κατανοω. Το να εισαι προσκολημενος σε κοινη παρεα το θεωρω αδιακριτο και προσβλητικο.

Τελος πονηματος εκ τρενου. Εφτασα.

= = = = = = =

Συνεχεια από την μεγαλη πολη πια

= = = = =

Χθες που επικοινωνησα με τον Λακη για μια καλημερα, μου ειπε ότι επεσα μεσα κατά το ημισυ για κεινο το ζευγαρι. Οντως 4 κρατησε ο δεσμος τους από την τελευταια μερα που τους ειδα αλλα όχι μηνες. Μερες.

Μου βγαινει μια περιεργη μελαγχολια όταν ευστοχω σε τετοιες προβλεψεις.

Αντι να συζητησουν λιγο παραπανω, πνιγηκαν στις ιδιες τις αγκαλιες τους…

Το βραδι γνωρισα και μια καταπληκτικη κοπελα, την Λουκια.

Δουλευε σε ένα μαγαζι και επειδη εδειξα κατανοηση για την παραγγελια που εφερε αλλα αντι αλλων, το εκτιμησε, κερασε, ηρθε και εκατσε στο τραπεζι μας, μιλησαμε και κρυφα οι φιλοι μου ελεγαν «αντε να ζησετε»! Σε ολους μας εκανε εξαιρετικη εντυπωση. Την επομενη μερα ξαναπηγα ( σιγα μην εχανα ευκαιρια ) τα ξαναπαμε και επιβεβαιωσα την αρχικη εντυπωση. Αφησα και τηλεφωνο ως απελπισμενος τυπου αν κατεβεις ποτε, παρε να τα πουμε και φυσικα ουτε καν ένα μηνυμα δεν ελαβα για να εχω το δικο της. Οσες κοπελες γνωριζω εσχατως που μου κανουν εξαιρετικη εντυπωση μου μενουν μια ευχαριστη αναμνηση. Γιατι να μην ειμαι Παπακαλιατης στη ζωη μου και να σκηνοθετησω μια υπεροχη περιπετεια;

Χμμμ….

Τωρα που το ξανασκεφτομαι το μετανοιωνω.

Γιατι θα πρεπει να μου συμβουν και όλα τα αλλα.

Δηλαδη, η κοπελα να είναι παντρεμενη, ο ερωτας μας να φουντωσει, να κανω και να κανει παρανομα το Αθηνα / θες/νικη - περιπτερο / σπιτι, να πεσω θυμα δυστυχηματος, να μεινω αναπηρος, να αναλαβει τη θεραπεια μου ο αντρας της εν αγνοια του για το τι ρολο παιζω, η δικη μου κοπελα να προσλαμβανει δολοφονο για να σκοτωσει την αντιζηλο, μετα να τρελαινεται και να φευγει διακοπες στην ουαζαγκαμπουμπου, να ερχεται ο κιλερ να θελει να με σκοτωσει, να το μετανοιωνει και να πηγαινει να βρει την κοπελα μου γιατι την ερωτευτηκε τρελα, η Λουκια να μενει εγγυος χωρις να είναι ξεκαθαρο τινος είναι το παιδι, να εμφανισω τη μανα μου που εχει καρκινο και δεν μου λεει τιποτα για να μην αυτοκτονησω αλλα επειδη είναι κουκλα τα φτιαχνει με τον μοναδικο μου φιλο ως μια last περιπετεια και πεθαινει, ο οποιος φιλος ανταμειβεται για την καλοσυνη του να μου συμπαραστεκεται καθως εκτος από την ωραια και ανευ απαιτησεων μανα μου, τρωει και τη φιλη της Λουκιας που κατεβαινει μαζι της στην Αθηνα συνεχεια για το ξεκαρφωμα η οποια είναι λεσβια αλλα ηπιε λιγο παραπανω και εκατσε στον φιλο μου, εμεινε και αυτή εγγυος, γεννησε και μεγαλωνει το παιδι με την συντροφο της!

Ουφ!

Ουτε εγω δεν με αντεχω να τα σκεφτω και να τα υλοποιησω όλα αυτά.

Για αυτό επανερχομαι σε αυτό που ξερω να κανω καλα.

Να θυμαμαι ευχαριστα μια υπεροχη Λουκια γνωριζοντας ότι δεν θα την ξαναδω ποτε…

Την επομενη μερα καναμε μια τεραστια βολτα. Περπατημα, κουβεντουλα και φωτογραφηση. Διαβαζω ενιοτε στα περιοδικα για τεχνικες χαλαρωσης και αποφορτισης από την ενταση της καθημερινοτητας και διαφορες σχολες και παπαρια μαντολα.

Καλυτερος ψυχικος καθαρισμος από το περπατημα δεν υπαρχει.

Βεβαια αν το γραψουν αυτό τα περιοδικα πως θα ζησουν οι γιογκι, οι γκουρου και οι διαφοροι μυστηριοι;

Περπατημα. Χαλαρο και ξενοιαστο. Βαθιες ανασες και εικονες. Διπλα στη θαλασσα.

Για ποτε εφυγαν τα αγχη της Αθηνας, οι σκεψεις περι υποχρεωσεων, για ποτε καθαρισε το μυαλο ουτε που το καταλαβα.

Από το μεγαρο μουσικης στον λευκο πυργο, πλατεια αριστοτελους, ρωμαϊκη αγορα, αγιος Δημητριος, καστρο, καταβαση από ναβαρινου, ροτοντα, καμαρα και ωπ! Στο λιμανι για το καλυτερο ηλιοβασιλεμα που εχω δει ποτε μου μηνα Δεκεμβρη.

Αναλαφρα κατακοπος και ενθουσιασμενος αποτελειωσα τη βολτα στην Τσιμισκη, περασα και από τη Μητροπολη μεχρι που πηρα ταξι να επιστρεψω γιατι ειχα συμπληρωσει ηδη 8 ωρες στον δρομο και δεν αντεχα άλλο ορθιος.

Κατεβηκαμε στην Αριστοτελους για την αλλαγη του χρονου.

Λεμε, πλατεια οεοε, χαβαλε θα εχει, ας παμε.

Φτασαμε και ειχαμε μια εξαιρετικη αναλογια.

3 Ελληνες και 300 αλλοεθνεις.

Δεν υπηρχε ουτε μια υποτυπωδης διοργανωση, υποδοχης του νεου χρονου!

Λες και η θεσσαλονικη είναι καποιο ανθυποχωριουδακι!!!

Το 10-9-8 το ειπα εγω και φιληθηκαμε για τα χρονια πολλα.

Καποιοι εριξαν μερικες φωτοβολιδες και χαιρετε.

Λες και χρειαζονταν κατι το τρομακτικο.

Αφου ο χωρος υπαρχει, η εξεδρα υπαρχει, ας ερχοταν ενας πολιτικαντης να πει 2 χαζαμαρες, να υπηρχαν και μερικοι τυποι να γρατζουνιζουν κιθαρες, να ακουγαμε μια αντιστροφη μετρηση, να επεφταν συντονισμενα μερικες φωτοβολιδες και όχι διπλα στα κεφαλια μας και να παμε σπιτια μας.

Ηταν πια τοσο μεγαλο το κοστος;

Επειδη ξερω ότι αν και κοσμογυρισμενος, ο φιλος μου ο Λακης, εχει μερικα κολληματα με το αθηναϊκο κατεστημενο, τον πειραξα:

Τι να μας πειτε ρε…

Εμεις διοργανωσαμε ολοκληρη Ολυμπιαδα και εσεις ουτε μια πρωτοχρονια δεν ειστε αξιοι να κανετε!

Ειρησθω εν παροδω, η αποψη μου επι του θεματος είναι ότι το αλλοθι της κακιας Αθηνας και του υδροκεφαλου κρατους είναι υπεροχο όταν θελεις να μην κανεις απολυτως τιποτα, όταν δεν θελεις να παρεις καμια πρωτοβουλια να βελτιωσεις τα του οικου σου και όταν σου αρεσει η αδρανεια.

Όταν δεν μπορεις να διαχειριστεις αυτά που εχεις, αντι να κανεις καλυτερη οργανωση, ζητας περισσοτερα.

Μετα πηγαμε σε ένα φιλικο σπιτι να αραξουμε και να γιορτασουμε το νεον ετος.

Εκει συναντησαμε μερικα φιλησυχα ζευγαρακια και αρχισαμε να συστηνομαστε, να σπαει ο παγος, να γεμιζουν τα ποτηρια με κρασι και ξεκινησαμε να παιζουμε χαρτια για το καλο του χρονου. Πριν από πολλα πολλα χρονια ηξερα Ξερη και Δηλωτη τα οποια μαλλον εχω ξεχασει. 21 και 31 τα ξερω χοντρα-χοντρα και πριν από λιγες μερες εμαθα τι σημαινει πενταφυλλια. Παιξαμε με στραγαλια οποτε ειπα να συμμετεχω και εγω. Για το καλο. Καλο που δεν ξερω τι σχεση ειχει με τα χαρτια αλλα για να το λενε ολοι, καλο θα είναι.

Χτυπησε το κουδουνι.

Ανοιξε η οικοδεσποινα και μπηκαν μεσα οι φυλακες Αλικαρνασσου.

Κατι περιεργοι κομματια τυποι με 200 τατου, 160 σκουλαρικια, κοκκαλα γκομενες, να φωναζουν ότι θελουν να παιξουν στριπ-ποκερ, να οχλαγωγουν, να την εχουν δει τρελη παρεα σε καυτα παρτι στο Μανχαταν με αποτελεσμα η αρχικη παρεα να σπασει στο αψε σβησε. Οι μισοι εφυγαν, εγω δεν επαιξα στραγαλοχαρτια, οι αλλοι μισοι πηγαν σε άλλο δωματιο και σε λιγη ωρα φυγαμε και εμεις.

Καταληξαμε στο σπιτι και θελοντας να διαγραψουμε τις κακες στιγμες που περασαμε, κατά παραβαση του πρωτοκολλου, ξαναφωναξα αντιστροφη μετρηση, ξαναφιληθηκαμε για καλη χρονια και καταβροχθισαμε την ωραια βασιλοπιτα που εφτιαξε η μητερα του φιλου μου του Λακη.

Κερδισα και το φλουρι!

Το αφησα όμως στο σπιτι για το καλο.

Την επομενη μερα οι φιλοι μου δεν σηκωθηκαν από την κουραση και την ταλαιπωρια.

Εκανα μια βολτα στο λιμανι, διαβασα ένα βιβλιο, επεστρεψα, ετοιμαστηκα και ξαναμπηκα στο τρενο της επιστροφης.

Η αποψη μου για την θεσσαλονικη είναι ότι εχει ένα μεγαλο καλο.

Σε ωθει να βγεις εξω από το σπιτι σου.

Ακομα και αν δεν εχεις φραγκο, αν δεν εχεις μια για τσιγαρα μπορεις να περπατησεις από τον Λευκο Πυργο μεχρι το Μεγαρο Μουσικης.

Η βολτα στη θαλασσα και από κει στην Αριστοτελους γεμιζουν το χρονο σου με μια πρωτης ταξεως βολτα που το μονο που σου ζητα είναι ποδια και καλη παρεα.

Ειδα και πολλους μοναχικους.

Ενω στην Αθηνα αντε περπατα. Που;

Σε ένα τεταρτο μπορεις να εισαι από το καστρο στο λιμανι αν μετακινεισαι με ταξι γιατι με το αυτοκινητο και την κινηση, προσθεσε και το παρκινγκ αστα να πανε.

Ωραια κτιρια δεν εχει, πρασινο δεν υπαρχει πλην του παρκου στο λιμανι αλλα βριθει σε μνημεια και σε χωρους με ιστορικο ενδιαφερον. Αυτους θα τους δεις, μια δυο μετα τι θα κανεις; .

Οι γυναικες που εχω ακουσει το ποσο κουκλες είναι, πιστευω ότι τελικα προκειται για έναν μυθο της πολης που συντηρειται επιτηδες.

Μια μικρη ( σε διαστασεις ) πυκνοκατοικημενη πολη με 70.000 φοιτητες, εχει πολλες γυναικες σε λιγο χωρο.

Επειδη το «βγαινω εξω» είναι στην κουλτουρα των κατοικων και δεν εχουν τη διασπορα της Αθηνας καθως είναι συγκεκριμενα τα σημεια διασκεδασης επιμελουνται περισσοτερο της εμφανισης τους στα βασικα. Λιγη πουδρα, μια πινελια ρουζ, ένα λιπ γκλος, λιγη μασκαρα και get out αλλα σε καμια περιπτωση δεν μιλαμε για την πολη που εχουν στοιβαχτει τα μοντελα.

Όταν με ρωτησαν φιλοι και γνωστοι πως περασα, απαντησα υπεροχα.

Σημασια δεν εχει που πας και τι συναντας.

Σημασια εχει με τι μυαλα πας και πως αξιοποιεις τον χρονο σου.

Αν θα ξαναπαω;

Φυσικα!

Οπου πας για διακοπες καλα δεν είναι;