ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΙ ΣΗΜΑΝΕΙ ΔΕΞΙΑ;

Δεν έχω ιδέα για το πώς θα τα πάει η υποψηφιότητα του και πέντε, του Άδωνι Γεωργιάδη. Κατ΄ άλλους είναι γραφική, κατ’ άλλους είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Στη χώρα που είδαμε βουλευτή τη Ραχήλ, πρόεδρο βουλής τη Ζωή, αστέρες βουλευτές τύπου Πάντζα, Δαιμαντόπουλο και Μισελοζανάτση, υπουργούς σαν τον Χαϊκάλη, την κυρά Τασία και την κυρα Θεανώ, ο όρος γραφικότητα δεν υφίσταται πια. Είμαστε μια απίθανη χώρα που στείλαμε στη βουλή  μια τηλεοπτική εκπομπή, στείλαμε ψεκασμένους στην κυβέρνηση, έχουμε τους ναζί μπετό τρίτο κόμμα και εκλέξαμε προσφάτως κάποιον μόνο και μόνο από τύψεις. 

Ο Άδωνις Γεωργιάδης έφερε στο προσκήνιο μια συζήτηση που είχε ενταφιαστεί. Την ιδεολογική τοποθέτηση.  Μετά τη χούντα και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 οι πολιτικές συζητήσεις στη χώρα μας είχαν ιδεολογικό πρόσημο. Βουτηγμένοι στον ατομικισμό και στην ευμάρεια του ατόμου, περάσαμε σε επιλογές προσώπων. 

Ο Άδωνις Γεωργιάδης ήταν αυτός που όταν σε μια κοινωνία θεωρείται παράσημο να δηλώσεις αριστερός – δες μόνο τους πλούσιους καλλιτέχνες με τέτοιου τύπου δηλώσεις – βροντοφώναξε ότι είναι περήφανος δεξιός. 

Αλήθεια όμως, σήμερα τι σημαίνει Δεξιά; 

Δεν έχω την έπαρση πως θα καθορίσω την ιδεολογία ενός κόμματος. Αυτή την αφήνω στους ειδήμονες. Θέλω όμως να καταγράψω πως την αντιλαμβάνομαι ως πολίτης. 

Είμαι και εγώ περήφανος Δεξιός. 

Διότι  θεωρώ πως η Δεξιά Ιδεολογία είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει τον Έθνος και τον Ελληνισμό  - ναι, ξέρω λέξεις που βγάζουν σπυριά οι οπαδοί της αριστερίζουσας εθνομηδενιστικής θολοκουλτούρας του τίποτα -  στην ακμή και να ξεφύγει από την παρατεταμένη παρακμή που ζούμε σε πολλαπλά επίπεδα της κοινωνικής ζωής. 

Μήπως είναι τυχαίο πως όλα τα προηγμένα κράτη του κόσμου έχουν Δεξιές κυβερνήσεις; Πως γίνεται η Δεξιά να κυριαρχεί στην Ευρώπη ( δες και τα χθεσινά αποτελέσματα των εκλογών στην Πορτογαλία ) και στην Ελλάδα να στοιβαζόμαστε όλοι κεντροαριστερά και τα καινούρια κόμματα να θέλουν εμμονικά να πάρουν κομμάτι από αυτή την πολυφορεμένη και πολυφαγωμένη πίτα;

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο Δεξιός πιστεύει στην ιδιωτική οικονομία. Το κράτος μπορεί να έχει εποπτικό ρόλο και να περιοριστεί στους εξής τομείς: Υγεία, Παιδεία και Σώματα Ασφαλείας. Όπου αλλού το κράτος κάνει τον επιχειρηματία, επήλθε καταστροφή με καλοχορτασμένους συνδικαλιστές και άφθονους διορισμούς για αυτό και χρεοκοπήσαμε. Άλλωστε ο ΟΤΕ που είναι ιδιωτικός και στις Αεροπορικές εταιρείες, δεν πάθαμε τίποτα κακό που είναι σε ιδιωτικά χέρια. Ο ιδιωτικός ΟΤΕ είναι πολύ καλύτερος από τον πάλαι πότε κρατικό και όσοι πρόλαβαν την κρατική Ολυμπιακή, η σύγκριση δεν αντέχεται. Στο επιχείρημα ότι σε καιρό πολέμου θα μας πουλήσει ο ιδιώτης, να θυμίσω πως υπάρχει η επίταξη. 

Ο Δεξιός θέλει μικρό κράτος, με ελάχιστη γραφειοκρατία και περισσότερη ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Θέλει αποκρατικοποιήσεις για να βρει ο κόσμος δουλειά και να παραχθεί και σε εθνικό και σε ατομικό επίπεδο πλούτος. Το κόστος της πώλησης προφανώς και ρυθμίζεται από την αγορά. Όταν η ελληνική οικονομία έχει τα χάλια της προφανώς και θα πουλήσεις χαμηλά το Ελληνικό. Σε εποχή ακμής θα έχει υψηλότερη προσφορά. Εσύ τι πουλάς πιο ακριβά; Ένα αυτοκίνητο του 1980 ή του 2010; Όμως το σημαντικό δεν είναι πόσο πουλάς. Είναι ότι θα βρουν 5.000 άνθρωποι δουλειά, το κράτος θα εισπράττει από το ΦΠΑ και ότι θα ενισχυθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με εισφορές. Αλλιώς το αφήνεις όπως είναι σήμερα. Χωματερή με τσαντήρια.

Θυμίζω τη συζήτηση με τα κυβερνητικά αεροσκάφη. Όταν εξήγγειλε την πώληση τους ο Γιώργος Παπανδρέου έπεσαν όλοι να τον φάνε για ξεπούλημα. Μας έμειναν λοιπόν αμανάτι και αυτή τη στιγμή δεν πωλούνται ούτε στο 10% από την αρχική πρόβλεψη. Ποιος έχασε; 

Ο Δεξιός δεν θέλει φόρους. Θέλει να παράγεται πλούτος και το κράτος να τον διευκολύνει και να τον ελέγχει. Η κοινωνική ανάπτυξη να έρχεται δια του πλουτισμού και μόνο έτσι θα μπορεί να γίνει σοβαρή κοινωνική πολιτική. Αν το Σουηδικό μοντέλο θεωρείται ίσως το καλύτερο παγκοσμίως, θυμίζω πως δεν έχει αριστερά.  Αν γονατίζεις τον κόσμο στη φορολογία, τότε η μιζέρια είναι για όλους.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο Δεξιός θέλει να σταματήσει η τυραννία των καλοβολεμένων συνδικαλιστών. Ως ιδιωτικός υπάλληλος, δεν ξέρω τι σημαίνει συνδικαλισμός. Ως ιδιωτικός υπάλληλος αξιολογούμαι καθημερινά από τους ανωτέρους μου. Δεν το καταλαβαίνω γιατί στο Δημόσιο αυτό να είναι έγκλημα και μόλις ψέλλισε κάτι ο Κυριάκος Μητσοτάκης να θεωρηθεί ως πρώτος ξάδερφος του Πήλιου Γούση. 

Ο Δεξιός θέλει και την Ευρώπη και το Ευρώ. Δυστυχώς στη χώρα που για 30 χρόνια τους λέγαμε κουτόφραγκους και βαυκαλιζόμασταν ότι τους τα τρώγαμε, είναι δύσκολο να αλλάξεις μια παθογένεια. Στον Έλληνα δεν έγινε ποτέ συνείδηση πως ότι καλό βλέπει γύρω του – δρόμοι, μεγάλα έργα, βρεφονηπιακοί σταθμοί,, νοσοκομεία, δεν έγιναν γιατί είχαμε πολιτικούς που αξιοποιούσαν στο έπακρο τους φόρους μας, αλλά γιατί έπεσαν πακτωλοί με ευρωπαϊκά προγράμματα. 

Αν ακόμα και σήμερα έχουμε το καλύτερο βιοτικό επίπεδο από όλους τους γείτονές μας, αυτό οφείλεται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας και όχι φυσικά από το ξανθό γένος, ούτε τους αδελφούς της Βενεζουέλας, ούτε από τον πνευματικό μας ηγέτη Φιντέλ Κάστρο.  Οι κακοί Ευρωπαίοι μας έφταιγαν όταν μας έδιναν τα λεφτά και δεν ήλεγχαν που πάνε και οι κακοί Ευρωπαίοι πάλι μας φταίνε επειδή τώρα πια μας ελέγχουν. 

Ο Δεξιός απορρίπτει εκ του πονηρού θέσεις περί δραχμής ειδικά όταν τις εκφέρουν άνθρωποι που έχουν χρήμα στο εξωτερικό και που στερούνται εναλλακτικής πρότασης και πετάνε μόνο ανεδαφικά συνθήματα περί υδρογονανθράκων και επιστροφής στη φύση. Οι πολύ χαμηλές τιμές του πετρελαίου παγκοσμίως λόγω του αμερικάνικου σχιστολιθικού, απαγορεύουν κάθε επένδυση λόγω ελάχιστου κέρδους. Το δε, φυσικό αέριο σε 15 χρόνια και αν. 

Εδώ έχω αναλύσει πόσο καταστροφική είναι η δραχμή : http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.gr/2015/06/blog-post_17.html

Ο Δεξιός θέλει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

Γιατί: 

Α) Δια του ανταγωνισμού θα βελτιωθούν και τα δημόσια

Β) Δεν θα φεύγουν τα παιδιά μας έξω και δεν θα χάνουμε πόρους για την οικονομία από τα εμβάσματα των γονέων

Γ) Θα μπορούμε να αναπτύξουμε φοιτητικό τουρισμό. Στην Κύπρο που μαζεύουν  φοιτητές από όλη τη μεσογειακή λεκάνη, δεν πήγαν χαμένοι. 

Ο Δεξιός είναι αστός. Δεν θεωρεί την ευγένεια δειλία και δεν πιστεύει στις μολότοβ, το μπάχαλο και στις καταλήψεις. Θέλει τον νόμο, την ασφάλεια και την τάξη γιατί όσες κοινωνίες στηρίχθηκαν σε αυτά μεγαλούργησαν. Καθεστώτα αναρχίας έγιναν ασυδοσία και τυραννία. 

Ο Δεξιός θέλει  τους ομοφυλόφιλους που αποφασίζουν να συμπορευθούν στο βίο τους να έχουν αστικά δικαιώματα όπως κληρονομικά ή με την εφορία αλλά να ευτελίσουμε το μυστήριο του γάμου και να έχουμε μια κοινωνία που το παιδί θα έχει μπαμπά τον Λάκη και μαμά τον Σάκη δεν τα αποδέχεται. Άλλο ανοχή, άλλο αποδοχή. 

Ο Δεξιός αποκαλεί τον άρρωστο παιδεραστή και όχι το θολοκουλτουριάρικο «παιδόφιλος». Είδες πως στρογγυλεύουν οι λέξεις στα χρόνια της θολοκουλτούρας;

ΕΘΝΟΣ

Ο Δεξιός δεν θέλει την εισβολή των λαθρομεταναστών. Ναι στον ανθρωπισμό και τη φιλοξενία, όχι στην κοινωνική αλλοίωση και στα ανοιχτά σύνορα. Άλλωστε και οι Αρχαίοι Έλληνες ως πρώτοι καπιταλιστές στην ιστορία της ανθρωπότητας ( εφοπλιστές και έμποροι ) είχαν τον Ξένιο Δία. 

Ο Δεξιός είναι πατριώτης και όχι εθνικιστής. 

Ο Δεξιός αγαπάει την πατρίδα του, συγκινείται με τον Εθνικό Ύμνο και κάνει ότι μπορεί για να βελτιώνει, προάγει τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη. 

Ο Δεξιός ενδιαφέρεται για τα Εθνικά Θέματα, θέλει ισχυρό στρατό και δεν πιστεύει ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του γιατί οι γείτονες δεν έχουν ακριβώς την ίδια άποψη. Θυμόμαστε και τα Ίμια, ξέρουμε τι πρεσβεύει ο Ουτσεκα, τα Σκόπια αποθρασύνονται και χάνουμε τη Θράκη. 

Η τεράστια διαφορά με τον εθνικιστή είναι ότι  ο πατριώτης δεν επιθυμεί τη σφαγή των υπολοίπων. Το λάθος που κάνουμε ως κοινωνία είναι που τοποθετούμε τους ναζί της Χρυσής Αυγής στην άκρα δεξιά. Λάθος. Ιστορικά ο εθνικοσοσιαλισμός – κυρία Σούλα που με διαβάζεις τώρα, το λέει και η λέξη – ήταν ρεύμα της άκρας αριστεράς. Σήμερα, αν δεις τι λέει στο οικονομικό της πρόγραμμα η Χρυσή Αυγή και το αντιπαραβάλλεις με το αυτό του ΚΚΕ, δεν έχουν καμία διαφορά. Το μόνο που αλλάζει είναι οι «τροτσκικολενινιστικομαρξιστικεςπολυψαγμενεςναπουμε» ορολογίες. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι Χρυσαυγίτης ένας δεξιός καθώς πιστεύει στη δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή στη χούντα. 

Ο Δεξιός πιστεύει στο Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια, με την πραγματική του διάσταση και όχι όπως αμαυρώθηκε επί χούντας και όπως το καπηλεύθηκε η Χρυσή Αυγή. 

Για την πατρίδα τα έγραψα ανωτέρω. Ο Δεξιός είναι Χριστιανός Ορθόδοξος. Θέλει και την Εκκλησία του, τα θρησκευτικά στα σχολεία να είναι ομολογιακό μάθημα και όχι θρησκειολογικό και ξέρει πως η Κιβωτός της Ορθοδοξίας είναι αυτή που κράτησε όρθιο τον Ελληνισμό για 2.000 χρόνια. Ακόμα και στις δύσκολες μέρες μας, μπορεί να φανταστεί κάποιος – από τους επικριτές των «παπάδων», ποια θα ήταν η κοινωνική συνοχή αν δεν υπήρχαν τα εκατοντάδες χιλιάδες καθημερινά συσσίτια από τις ενορίες;; 

Ο Δεξιός δεν συμφωνεί στην αποδήμηση της ιστορίας του Έθνους. Στη Σμύρνη δεν έγινε συνωστισμός, μικρασιατική καταστροφή έγινε. Το 1940 οι Έλληνες δεν απώθησαν του Ιταλούς. Έπος έκαναν. Το 1821 κατά τα λόγια του Κολοκοτρώνη πρώτα πέθαναν υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος. Δεν έγινε ταξική μάχη. 

Η Ορθοδοξία στήριξε μια αυτοκρατορία 1000 ετών, ενέπνευσε τους αγωνιστές του 21 και είναι η μόνη πηγή Φωτός που κάνει καλύτερο τον άνθρωπο. Ακόμα και αποστασιοποιημένα να το δει κάποιος, είναι ο μόνος Λόγος του Καλού που μπορεί να βοηθήσει τον σύγχρονο άνθρωπο. Φύγαμε από την αγκαλιά της. Φτιάξαμε διάφορους «σμους». Από τον Ουμανισμό, τον Κομμουνισμό, τον Πασιφισμό και πλείστα όσα. Και; Βλέπεις πουθενά έστω μια ελπίδα; Χρεοκόπησαν όλα και στο όνομα του καλού του ανθρώπου δυστυχία και εξαθλίωση επικρατεί. 

Ο Δεξιός πιστεύει την Αξία της Οικογένειας. Το κύτταρο της κοινωνίας μας. Η παρακμή άρχισε από τον ξεπεσμό της Οικογένειας. Τα διαζύγια έγιναν πασατέμπος, τα πολλά παιδιά χαλάνε τη γυναικεία σιλουέτα και η αξία της μητρότητας δηλητηριάστηκε από το φαύλο και σαχλεπίσαχλο life style. Με το δημογραφικό δεν ασχολείται κανείς. Πέρασε στα ψιλά όμως ότι η Θράκη πάει να γίνει Κοσσυφοπέδιο και δεν εξελέγη ούτε ένας Χριστιανός Βουλευτής 

Ο Δεξιός πιστεύει την ταυτότητα του Έθνους και της Κοινωνίας. Δεν είμαστε σαλατούλα μιξ και το παράδειγμα των μουλτι κουλτι κοινωνιών οδηγεί σε περιστατικά τύπου Charlie Hebdo στη Γαλλία και στο κάθε λίγο και λιγάκι μακελειό στην Αμερική. Αυτό το ξέραμε από τη Βαβέλ αλλά έπρεπε να το βιώσουμε και σήμερα. 

Ο Δεξιός δεν είναι πολίτης του κόσμου. Είναι Έλληνας του κόσμου. 

Έχει τον πολιτισμό, την παράδοση, τις αξίες και τα ιδανικά του και συνέρχεται σε διάλογο με το Εσύ, τους άλλους λαούς. Παράγει και προάγει. Έτσι έκανε και στην Αρχαιότητα, έτσι έκανε και στα χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που στο Γιουνανιστάν τη λέμε Βυζάντιο. Ξέρει ποιος είναι, ξέρει τι κουβαλάει στο DNA του και το μεταλαμπαδεύει. 

Δεν είναι ένα άχρωμο ον, χωρίς ταυτότητα, χωρίς γνώθι σαυτόν, χωρίς γνώση που θα καταναλώνει άκριτα και χωρίς βούληση. 

Η τεράστια διαφορά του Ελληνισμού έναντι της Δύσης είναι πως ο Ελληνισμός είχε ως υπέρτατη αξία την κοινότητα. Από τον Αριστοτέλη. Την Πατρίδα. Δια της κοινότητας έρχεται η εξύψωση του ατόμου.  Στη Δύση η υπέρτατη αξία είναι του ατόμου. Για αυτό και το ατομικιστικό πνεύμα της εποχής και το φυσικό επακόλουθο: Η παρακμή. Για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. 

Αυτές είναι οι αξίες που ο Ελληνισμός πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου και να τις προσφέρει στον Δυτικό κόσμο. 

Αν λοιπόν η Νέα Δημοκρατία του αύριο,  πρεσβεύει αυτές τις αρχές και τις αξίες, είμαι με το μέρος της.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η Νέα Δημοκρατία με την εκλογή του αρχηγού της θα πρέπει να διαλέξει. Βρίσκεται ήδη στο σημείο μηδέν και αν συνεχίσει τις δημιουργικές ασάφειες τότε το 28% θα καταγραφεί ως ρεκόρ. Δεν είναι θέμα προσώπου. Ο κακός Σαμαράς αντικαταστάθηκε από τον καλό Βαγγέλη και πάλι τα ίδια φασόλια μάζεψε στο σακούλι. Αν και σε απόλυτες τιμές έχασε 200.000 ψηφοφόρους. 

Κόμμα το οποίο στους νέους είναι πάτος, έχει ημερομηνία λήξης. 

Πρέπει ο νέος αρχηγός να εμπνεύσει πάθος, να έχει αφήγημα, να εκφράσει με θάρρος και παρρησία τις Δεξιές Θέσεις, με παλμό και πρέπει η Δεξιά Ιδεολογία να κυριαρχήσει για να πάει η κοινωνία μας μπροστά. 

Πρέπει να πολεμήσει με την Αριστερή Ιδεολογία και έχει πάρα πολλά ιστορικά αλλά και σύγχρονα επιχειρήματα. Να καταστρέψει κάθε δεκανίκι – απολίθωμα του παρελθόντος είτε λέγεται τζάκι, είτε φοιτητικός συνδικαλισμός, είτε βαρωνία, είτε φέουδο, είτε κομματικό στρατό, είτε διορισμένα κομματόσκυλα και να δώσει Μάχη Ιδεών. 

Αν η Νέα Δημοκρατία δεν αποσαφηνίσει την ιδεολογική της ταυτότητα και βάζει και ολίγον λαϊκό και ολίγον κεντρώο με μπόλικη από παλιό πασοκ και ολίγον θολό και ολίγον από εδώ και ολίγον από εκεί, τότε θα αντικατασταθεί. 

Και πολύ τη φοβάμαι αυτή την αντικατάσταση….