ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

Πριν από λίγες ημέρες μου ήρθε το παρακάτω γράμμα από μια αναγνώστρια. Το δημοσιεύω κατόπιν αδείας της και με τα στοιχεία αλλαγμένα γιατί πιστεύω πως δεν αφορά μόνο την ίδια και την απάντηση μου στο τέλος…

= = =

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ "DR.SUSPECT"...

Αφού διάβασα κάποια άρθρα σου και μερικά γράμματα αναγνωστών σου, μπήκα στον πειρασμό να σου γράψω κι εγώ τον δικό μου προβληματισμό και να πάρω την γνώμη σου...

Λοιπόν... 

Πάντα ήμουν άτομο των σχέσεων...Μεγάλωσα σε μία αγαπημένη οικογένεια και είχα πάντα πρότυπο την σχέση των γονιών μου...Είμαι 28...Είχα από τα 18 μου μια σχέση 5 χρόνων και αργότερα μια σχέση 2 χρόνων...από τότε είμαι (ουσιαστικά) 3 χρόνια μόνη μου... Και λέω ουσιαστικά, γιατί μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια ξεκίνησα 2 σχέσεις οι οποίες διήρκεσαν από 1 μήνα... Προφανώς πολύ γρήγορα καταλάβαμε πως δεν ταιριάζαμε...Με αυτούς τους 2 είχαμε κάνει άντε από 3 φορές έρωτα... Λίγα πράγματα...

Νιώθω πολύ αλλαγμένη στον χαρακτήρα μου σε σχέση με παλαιότερα... Τα κριτήρια μου είναι πιο ώριμα... Δεν με νοιάζει τόσο η εμφάνιση, αλλά αν ο άντρας έχει το τρόπο και το κύρος να με γοητεύσει.... Ούτε αν έχει λεφτά και λούσα... Με νοιάζει ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του απέναντι μου... 

Είμαι σίγουρη πως θέλω μια φυσιολογική και όμορφη σχέση. Να έχω τον άνθρωπο μου, να με νοιάζεται, να τον νοιάζομαι, να περνάμε όμορφες στιγμές μαζί. Να υπάρχει ουσία στα αισθήματά μας. Να είναι μια αληθινή  σχέση η οποία κάποια στιγμή θα καταλήξει σε γάμο και οικογένεια... Είμαι σε μια ηλικία που τα σκέφτομαι σοβαρά πλέον όλα αυτά. Δεν θέλω να κάνω έναν γάμο κατ’ανάγκη επειδή θα με έχουν πάρει τα χρόνια, με κάποιον άντρα ο οποίος έχει φτάσει 35 και η μάνα του τον βρίζει όλη μέρα γιατί βαρέθηκε να τον πλένει και να τον ταΐζει και θέλει να δει εγγονάκι από τον "ανεπρόκοπο" γιο της... Θέλω να ερωτευτώ και να με ερωτευτούν... Να είμαι επιλογή, όχι ‘αναγκαίο κακό‘...

Παρατηρώντας τους άντρες της ηλικίας μου, και λίγο πιο μεγάλους, τους έχω χωρίσει σε κατηγορίες. Είναι οι άντρες που θέλουν μόνο σεξ γιατί φοβούνται την δέσμευση και την μονογαμία. Είναι οι άντρες που θέλουν σχέση αλλά έχουν του κόσμου τα απωθημένα και τα κόμπλεξ από προηγούμενες σχέσεις που τα ξεσπάνε επάνω σου γιατί φοβούνται να μην ξανά πληγωθούν, και οι άντρες που έχουν ξεμείνει ηλικιακά και επειδή τους πήραν τα χρόνια θέλουν να παντρευτούν μία που θα έχει τον ρόλο της μάνας τους... Κουζίνα, Σίδερο, Παντόφλες, Καναπές... Είμαι νοικοκυρά και θέλω να περιποιούμαι τον άντρα που θα με αγαπάει και θα με έχει βασίλισσα, όχι δούλα...

Με αυτά και με αυτά, μετά από πολλές τέτοιες γνωριμίες... Είμαι μόνη μου 14 μήνες... Πέραν από το συναισθηματικό κενό που νιώθω, κατάλαβα ότι αν περιμένω να κάνω σχέση για να κάνω και κάτι ερωτικό, βλέπω να περνάνε κι άλλα χρόνια έτσι... Μου την πέφτουν συνέχεια άντρες για σεξ και τους διώχνω... Ακόμα και ωραίοι άντρες που με πλησίασαν, εγώ δεν έκανα τίποτα μαζί τους...  Δεν είμαι προκλητική, ούτε ντύνομαι πρόστυχα... Πολλές φίλες μου με λένε χαζή που δεν κάνω σεξ μαζί τους και περιμένω τον ‘πρίγκιπα‘...Με κοροϊδεύουν που είμαι ρομαντική και ευαίσθητη... 

Δεν μου άρεσε ποτέ το σεξ εκτός σχέσης... Ήθελα να κάνω έρωτα ή σεξ με τον σύντροφό μου... Είμαι δραστήρια σε αυτό το κομμάτι και πάντα το ευχαριστιόμουν... Δοκίμασα κάποια στιγμή να κάνω one nigth stand γιατί είχα κλείσει πάλι 6 μήνες χωρίς να κάνω κάτι... Την στιγμή που το έκανα, ένιωσα μια λύτρωση, ας το πούμε... Ήταν υπέροχα. Μα όταν τελείωσε όλο αυτό ένιωσα πολύ φτηνή...Ο τύπος ήθελε να ξανά βρεθούμε. Κάτι μέσα μου το ήθελε πολύ. Ξανά πήγα και αυτή την φορά ήταν ακόμα πιο υπέροχα. Το κακό είναι όμως πως μετά από αυτό.... Δεν ένιωθα φτηνή. Ένιωθα πως αρχίζω να κολλάω με αυτόν τον τύπο... Ήθελα τα χάδια και τις αγκαλιές... Να νιώθω πως είναι δικός μου... Μου άρεσε σαν άντρας... Αλλά ήξερα πως δεν κάνει για σχέση. Μου το είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θέλει δεσμεύσεις παρά μόνο σεξ... Εμένα όμως μου άρεσε και η έλλειψη τόσων μηνών με έκανε να δεχτώ... Δεν τον κατηγορώ.Ήταν ξεκάθαρος από την αρχή. Ούτε με κορόιδεψε, ούτε έπαιξε με εμένα. Μα εγώ αποζητούσα και το κάτι παρά πάνω. Τελικά αφού κατάλαβα πως όλο αυτό με ρίχνει ψυχολογικά, το έκοψα...

Μα πλέον μετά από 14 μήνες, έχω αρχίσει να το ξανά σκέφτομαι... Είμαι 28 και το σώμα μου έχει ανάγκες... Ζητάει πράγματα και εγώ κάνω πως δεν τ’ακούω... Νιώθω πως έχω ένα ηφαίστειο μέσα μου έτοιμο να εκραγεί... Νιώθω πως χάνω την θηλυκότητα μου, την γυναικεία μου πλευρά... Πλέον ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ και αυτό δεν μου αρέσει... Μα θέλω να ικανοποιήσω την ‘Θέα‘ μέσα μου... Να νιώθω ξανά γυναίκα... Να ξυπνήσω το κορμί μου... Σκέφτομαι όμως πως αν ξανά υποκύψω στον πειρασμό πάλι θα χαλαστώ... Θα αναλωθώ σε ξένα κρεβάτια... Προσπαθώ να το δω καθαρά οργανικά, χωρίς συναισθηματισμούς, μα δεν μπορώ... Θα αρχίσω πάλι να δένομαι με λάθος άτομα...

Και από την άλλη σκέφτομαι πως ζω σε μία, σχετικά, κλειστή κοινωνία... Ο κόσμος είναι μικρός και δεν θέλει και πολύ να γίνει το κακό... Αν έκανα κάτι με κάποιον και αργότερα ερχόταν ένα σοβαρό παιδί στην ζωή μου και έπεφτε στα αυτιά του πως ‘Εγώ αυτή την έχω π$%%!!!‘, τι γνώμη θα σχημάτιζε για μένα αυτό το παιδί? Δεν θα με έβλεπε ποτέ στα σοβαρά... 

Είναι τόσο δύσκολο να κάνεις σχέση στις μέρες μας και είναι πολύ βαριά η εγκόσμια ‘καλογερική‘, οι πειρασμοί είναι τόσοι πολλοί γύρω μου και εγώ δεν ξέρω τι να κάνω... Άλλα θέλει η καρδιά και άλλα ζητάει το κορμί μου...

Να συνεχίσω να περιμένω να κάνω μια φυσιολογική σχέση όσος καιρός κι αν περάσει ή να υποκύψω στις επιθυμίες του κορμιού μου?????

(Μην μου προτείνεις sex toys και ‘βοηθήματα‘... Δεν αντικαθιστούν την συνουσία και την πραγματική επαφή δύο σωμάτων...) 

Την καλησπέρα μου,

Ρούλα

= = = = =

Και η απάντηση μου

= = = = 

Αγαπητή Ρούλα, 

Το διάβασα το γράμμα σου και η άποψη μου που είσαι ελεύθερη να απορρίψεις , είναι η εξής:

Είμαι υπέρ της ισορροπίας. Ούτε στην αποχή, ούτε στο ότι να ναι. 

Κάθε άκρο έχει και τις παρενέργειες του. 

Με την αποχή, μουχλιάζεις. Το ένα σου ξυνίζει και το άλλο σου βρωμάει. Γίνεσαι ένα απόλυτο εγωιστικό γουρούνι που δεν θα βάζει ούτε γραμμάριο νερού στο κρασί του και ουσιαστικά δεν θα ψάχνει για άντρα αλλά για δούλο. Λόγω ορμονών που κάνουν τραμπάλα σε εσάς τις γυναίκες, θα αποκτήσεις πλείστες όσες νευρώσεις και δεν θα βγάζεις άκρη ούτε εσύ με τον εαυτό σου. Επίσης μέχρι να πάρεις μπρος σε μια επικείμενη σχέση ή θα του βγάλεις το λάδι του άλλου ( και θα φύγει ) ή από ανασφάλεια θα γίνεις υπεραπαιτητική για να «σιγουρευτείς» ( και πάλι θα φύγει ακόμα και αν είναι ο άνδρας της ζωής σου). 

Πολλές γυναίκες, όταν απέχουν γίνονται φανατικές φιλόζωοι προσπαθώντας να βρούν υποκατάστατα ή ασχολούνται με πάθος με δεισιδαιμονίες όπως τα ζώδια. 

Με τις στεγνά ερωτικές επαφές, αναλώνεσαι. Δίνεσαι και σκορπιέσαι. Πέραν του ότι εκτίθεσαι σε νοσήματα, σε πιθανότητα ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και σε μια σημαντική φθορά. Αργά ή γρήγορα οι ασθένειες που επιφέρουν οι πολλαπλές ερωτικές επαφές είναι: 

Η σύγχυση. 

Ο Λάκης τον είχε πιο μεγάλο, ο Μάκης ήταν πλούσιος, ο Σάκης πιο ευγενικός, ο Τάκης πιο γλετζές, ο Βάκης  σιξ πακ, ο Δάκης είχε καλύτερες άκρες και ο Νάκης είχε απίθανο χιούμορ. Όλα αυτά δεν θα τα βρεις ποτέ σε έναν και θα βολοδέρνεις αιωνίως. 

Η απάθεια. 

Άμα σε φλερτάρουν διακόσιοι, μετά τίποτα δεν θα σου κάνει αίσθηση. Κομπλιμέντα; Θα έχεις ακούσει πολλά. Ατάκες; Χιλιάδες; Μπρουταλ προσεγγίσεις; Τόνους! Άρα και ο mr perfect να σε πλησιάσει θα είσαι τόσο κουρασμένη από όλα αυτά που ούτε καν θα τον κοιτάξεις. 

Η κόπωση. 

Δεν θα σε γεμίζει τίποτα. Τι να κάνεις, να πας για καφέ; Δεκάδες οι καφέδες. Να βγεις για ποτό; Εκατοντάδες τα ποτά; Να πας τριήμερο; Μια και δύο; Να ανταλλάξεις τρυφερά ή διεγερτικά λόγια; Τα ίδια και τα ίδια. Τίποτα δεν θα σου κάνει αίσθηση όταν το ίδιο έργο θα το έχεις ξαναδεί χίλιες φορές. 

 Το τι θα κάνεις είναι καθαρά δικό σου θέμα αλλά γενικά προτείνω πως αν κάτι σου τραβήξει την προσοχή δες το. Όχι αποδοχή με το καλησπέρα αλλά ούτε και να αναγκάζεις τον άλλον να κάνει 100 χλμ με τα πόδια if you know what I mean. Ισορροπία. 

Θέλω όμως να πάω στην ουσία.

Τα ανωτέρω είναι τα διαδικαστικά. 

Η ουσία είναι καλή μου Ρούλα πως έχουμε τεράστια έλλειψη αυτοκριτικής. Όλοι μας. 

Στρίψε αλλιώς και αντί να ξεκινήσεις από το τέλος που είναι το δίλημμα πήδημα ή περπάτημα, να πας στην αρχή. Στον εγκέφαλο σου. Από εκεί ξεκινούν όλα. 

Το κουτάκι με τις δικαιολογίες είναι πάντα γεμάτο. Εσύ από ότι διαβάζω,  δεν έχεις ευθύνη για τίποτα, είσαι τέλεια, έβαλες και στους άνδρες τις σχετικές κατηγορίες, αυταπατάσαι πως αντιστέκεσαι στους πειρασμούς και είσαι μια υπερήφανη δυστυχισμένη που δεν την καταλαβαίνει κανείς. Ωραίο χρυσό κλουβί. Μια διαμαντένια comfort zone.. 

Δεν γνωριζόμαστε μεν αλλά το στιλ σου το έχω ξαναδεί. 

Μήπως με τη συμπεριφορά σου υποδεικνύεις εσύ στους άλλους να σε βλέπουν μόνο για το σεξ;

Μήπως είσαι υπερπληθωρική και θέλεις να τα καλύπτεις όλα; 

Μήπως είσαι κυριαρχική και υποσυνείδητα τον άλλον τον διώχνεις; 

Μήπως είσαι καραεγωίστρια, ισχυρογνώμων, δεν αφήνεις άνθρωπο να αναπνεύσει δίπλα σου οπότε σκέφτεται να έχει μια σύντομη εμπειρία μαζί σου και να πάει παρακάτω; 

Μήπως απορρίπτεις πολύ εύκολα για να προλάβεις την απόρριψη των άλλων; 

Μήπως θέλεις πάντα να γίνεται το δικό σου και ξενερώνεις τον κόσμο; 

Μήπως έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση = πληγωμένο εγωισμό με αποτέλεσμα όλοι και όλα να φταίνε και να μη σε καλύπτει τίποτα; 

Μήπως θέλεις τον mr perfect ( αυτά περί εμφάνισης και χρημάτων γιατί είναι εύκολα λόγια ) και δεν κοιτάς το καλύτερο δυνατό; 

Είναι αδύνατον να μου απαντήσεις. Ακόμα και να μπορούσες, πάλι θα μου έλεγες ένα φορτηγό δικαιολογίες. 

Αυτό που θα σου πρότεινα είναι να αναζητήσεις την ειλικρινή άποψη των ανθρώπων που εκτιμάς και σε αγαπούν πραγματικά και ανιδιοτελώς. Όχι με τον πρώτο τυχόντα. Αν δεν έχεις τέτοιους, είναι καθαρά δική σου ευθύνη. Αν έχεις, ρώτα. Αν μπουν στο κόπο να σου πουν μερικά στοιχεία μην τους αποθαρρύνεις με διάφορες πάλι δικαιολογίες. 

Σκάσε και άκου. 

Σκέψου, φίλτραρε, αποφάσισε και προχώρα. 

Το επόμενο βήμα είναι να βελτιώσεις την εμφάνιση σου. Αν είσαι όμορφη διαφοροποίησε κάτι ( τα μαλλιά σου ) για να αισθανθείς καλύτερα και πειραματίσου με μέτρο στην επιμέλεια των χαρακτηριστικών του προσώπου σου. 

Αν είσαι μέτρια, κάνε ακριβώς το ίδιο. 

Ανέδειξε τα καλά σου σημεία ( η απώλεια βάρους αν έχεις τέτοια ανάγκη, απαιτεί χρόνο και με το παρόν θέλω να εστιάσω στα εύκολα και τα γρήγορα που πρέπει να κάνεις ) κάνε μια αλλαγή που να σου ταιριάζει και είμαι σίγουρος πως θα ανέβεις λίγο. 

Στο μήνυμα σου δεν βλέπω πουθενά την ατομική ευθύνη. Ο τρόπος που περιγράφεις δε, την ερωτική σου έλλειψη είναι νευρωτικός και εγωιστικός. Δεν θες να δώσεις. Θες να πάρεις. 

Αν θέλεις να βρεθεί κάτι που να σου ταιριάζει, πρωτίστως ψάξε μέσα σου. 

Είμαι απολύτως βέβαιος πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Ίσως και πιθανώς να προσαρμόζεται αλλά δεν αλλάζει. Δεν τρέφω αυταπάτες πως αυτή η απάντηση θα αλλάξει το ρουν της ζωής σου. 

Αν όμως μπεις σε μια διαδικασία να πάρεις απόψεις, να συζητήσεις, να σκεφτείς και να πάρεις κάποιες αποφάσεις, έστω κάτι, έστω ένα στοιχείο να διαφοροποιήσεις,  κέρδος θα είναι. Για σένα.

Αλλιώς Ρούλα, το κουτάκι με τις δικαιολογίες είναι πάντα γεμάτο. 

Πάντα και για πάντα… 

Υγ. Στις κλειστές κοινωνίες, η απορία που εκφράζεις ισχύει και για τα δύο φύλα…