ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Τα τελευταία χρόνια συνηθίζω να απολαμβάνω διαφορετικά το βράδυ της Ανάστασης. Λέω το Χριστός Ανέστη στο σπίτι μου, περιμένω να φύγουν οι Χριστιανοί του 23.55 μέχρι 00.05, να σιγήσουν οι κροτίδες και τα σβήσουν τα βεγγαλικά και μετά πηγαίνω στην εκκλησία.

Η Αναστάσιμη Θεια Λειτουργία πιστεύω ότι είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να βιώσει κανείς στη μυστηριακή λατρευτική ορθόδοξη ζωή. Όσο και άθρησκος να είναι ( γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει άθεος, απλως αντικαθιστά κάποιος τον Θεο με κάτι αλλο: Τον εαυτό του, ενα πάθος του, μια ποδοσφαιρική ομάδα, το χρήμα, την εξουσία, τον τζόγο.. ) όσο και χλιαρός να είναι σχετικά με τα της Ορθοδοξίας, η Αναστάσιμη Θεια Λειτουργία θα τον αγγίξει. Η κατάνυξη, η ηρεμία, η ψυχική ανάταση του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ με οδηγούν σε μια μέθεξη γαλήνης και νηφαλιότητας. Είναι κάτι διαφορετικό που με βοηθάει ψυχικά και μου φαίνεται πως είναι ίσως ότι πιο βαθύ έχουμε στην Πίστη μας. Βέβαια από την επόμενη μέρα παραμένω ο ίδιος κάφρος αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης!

Η λιγούρα για τη μαγειρίτσα και το αναστάσιμο πάρτι είναι ισχυρό δέλεαρ αλλά όσο μπορείς, μείνε στην Αναστάσιμη θεια λειτουργία. Έστω και από περιέργεια. Μην ακούσω για ξενύχτι γιατί στα λαϊκοποπ σκυλάδικα καθόμαστε μέχρι πρωίας!

Όπως έλεγε και ένας ενάρετος άνθρωπος που είχαμε την τύχη να μας διδάσκει θρησκευτικά στο σχολείο, «καμία χριστιανική εορτή δεν θα είχε άξια αν δεν υπήρχε η Ανάσταση του Ιησού»

Ένα από τα στοιχεία που μου αρέσει στην Ορθοδοξία είναι η ελευθερία της. Αν θες πας, αν δεν θες δεν πας. Ούτε σε αναγκάζει κάνεις, ούτε κατεβαίνει κάποιο χέρι από τον ουρανό να σε σφαλιαρώσει. Είναι μια ζωντανή αλήθεια χιλιάδων ετών και δεν κινδυνεύει ούτε από μερικούς παραστρατημένους ιερείς, ούτε από το αν θα αναγράφεται στις ταυτότητες μας. Όστις θέλει…

Δεν ξέρω αν είναι από τα καλά της κρίσης, αλλά για πρώτη φορά φέτος, η Εκκλησία ήταν γεμάτη μέχρι το τέλος. Όταν ζοριζόμαστε, θυμόμαστε τον Θεό.

Πάντως, μετά τα δυναμιτάκια, η πιο βαρετή στιγμή του Πάσχα είναι τα τετριμμένα και ψυχρά sms με ευχές που ουσιαστικά δεν λένε και τίποτα.

Ποτέ δεν έστειλα, αλλά πάντα απαντώ από ευγένεια.

Όταν θέλεις να ευχηθείς σε κάποιον, να το κάνεις διαπροσωπικά.

Είτε δια ζώσης, είτε τηλεφωνικά σε αυτόν/ην που σε ενδιαφέρει και αγαπάς.

Αλλιώς άφησέ το καλύτερα. 

Δεν υπάρχει λόγος να ανεβάζεις τους τζίρους των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.

Ένα άλλο καλό της κρίσης είναι ότι φέτος έλαβα τα λιγότερα από αυτού του τύπου τα μηνύματα και πολύ το χάρηκα. Δεν απάντησα σε κανένα. Μετά απο λίγη ωρα πήρα τηλέφωνο.

Θερμή παράκληση:

Η σωστή απάντηση στο «Χριστός Ανέστη» δεν είναι το Χριστός Ανέστη, ή το «ευχαριστώ πολύ, χρόνια πολλά» αλλά το «Αληθώς ο Κύριος»…