THE IDES OF MARCH

Είσαι Ελλην πολίτης. Γνωρίζεις ότι η κατάσταση στη χώρα μας είναι δύσκολη και εμεις την κάναμε ακόμα δυσκολότερη. Θέλεις να πας στον κινηματογράφο. Εχεις μια σίγουρα καλή επιλογή. «Αι είδοι του Μαρτίου» στην ελληνική απόδοση και πίσω από τη σκηνοθεσία βρίσκεται ο Τζορτζ Κλούνι.  

Είσαι Ελλην πολίτης. Γνωρίζεις ότι η κατάσταση στη χώρα μας είναι δύσκολη και εμεις την κάναμε ακόμα δυσκολότερη. Όταν φύγεις από τον κινηματογράφο θα χαμογελάς πικρά, γιατί αυτά που μας είπε ο Κλούνι, μας είναι γνωστά εδώ και χρόνια και εμεις μάλιστα έχουμε πάρει και μεταπτυχιακό αλλά ο άτιμος έκανε μια πραγματικά εξαιρετική ταινία.

Δεν ξέρω τι παθαίνουν μερικοί τύποι όταν ωριμάζουν αλλά αποκλίνουν ευχάριστα – προς το καλύτερο – όταν πιάνουν τη μπαγκέτα και σκηνοθετούν. Ο Κλιντ Ιστγουντ ηταν πιστολάς αλλά μας χάρισε μεγάλες ταινίες όταν πήγε πίσω από την κάμερα. Ο μπάτσος ράμπο-εξολοθρευτής, Μελ Γκίμπσον έκανε ενδιαφέροντες πειραματισμούς. Τώρα ο ζεν πρεμιέ, κούκλος  και φαντασίωση κάθε γυναίκας Τζόρτζ, μας δίνει την πιο διεισδυτική ματιά στο χώρο της πολιτικής των τελευταίων χρόνων.

Το στόρι λέει πως ο Τζόρτζ Κλούνι ως υποψήφιος καταρχήν για το χρίσμα των δημοκρατικών και μετέπειτα για πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι ενας καινοτόμος, προοδευτικός, φιλάνθρωπος και φιλειρηνιστής, και βασίζεται στους πανούργους επικοινωνιολόγους, ίματζμέηκερς και αρχηγούς της προεκλογικής του εκστρατείας.

Καλά το πάει, αυτοί το πάνε ακόμα καλύτερα παρασκηνιακά, αλλά όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή γίνεται κολλητός με τον διάβολο…

Συνηθισμένο θα μου πεις.

Ναι, αλλά όταν έχουμε δει χιλιάδες ταινίες, νομίζω πως δύσκολα θα βγει κάτι πραγματικά καινοτόμο. Το πιο σημαντικό είναι το πώς σερβίρεται το πιάτο.

Σε αυτό, η παραγωγή είναι άρτια. Η ατμόσφαιρα νουάρ.

Το σενάριο υποδειγματικό. Η σκηνοθεσία του Κλούνι, τόσο οσο πρέπει για να αναδείξει τους χαρακτήρες. Το πιο σπουδαίο όμως είναι το κάστινγκ. 

Ο Κλούνι γράφει καταπληκτικά ως πρόεδρος, στον φακό. Νομίζω πως θα του πήγαινε και στην πραγματικότητα. Μη γελάς! Ο Ρίγκαν τι παραπάνω είχε;

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν κλέβει την παράσταση και σε πείθει πως στη ζωή του είναι  ….ο ρόλος του! Ο Πολ Τζιαμάτι είναι τέρας υποκριτικής. Σε οποιον ρόλο τον εχω δεί, καλός, κακός, βλάκας, εγκληματίας, αφελής και καλοκάγαθος, καραγκιόζης, είναι εμβληματικός. Η Εβαν Ρέιτσελ Γούντ, μπορεί να μην είναι η Τζολί, αλλά στο ρόλο της ηταν εξαιρετική.

Ο Ράϊαν Γκόσλινγκ, αν δεν μπλέξει με 50 γκόμενες της πυρκαγιάς και με ντρόγκες, θα αφήσει εποχή. Ο τύπος είναι κάτι ανάμεσα σε Εντουαρντ Φούρλογκ ( στο Little Odessa ) σε Εντουαντ Νορτον και σε Τιμ Ροθ!  Πιο αθώος από τον Τζόνι Ντεπ, πιο σατανικός από τον Ρασελ Κρόου, στα ισα σαρδόνιος με τον Κέβιν Σπέησι!  

Η ίδια ταινία με άλλους ηθοποιούς ισως να μη βλεπόταν. Όμως, η συγκεκριμένη ομάδα την απογείωσε.

Εξακολουθώ να πιστεύω, πως για να κάνεις μια σπουδαία ταινία, δεν χρειάζονται 10 δις δολλάρια σε εφε ( εκτος και αν σε λένε Τζέϊμς Κάμερον και ξέρεις να τα αξιοποιήσεις ) αλλά να έχεις κάτι να πεις ( σενάριο ) με τον κατάλληλο τρόπο.

Με άριστα το δέκα: 8