Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η Επανάσταση φίλε μου, δεν είναι να πας στο Σύνταγμα, να τρως σουβλάκια, να σκας μπάφο, να μουτζώνεις το κοινοβούλιο, να κάνεις χαβαλέ με τους γύρω σου και να τσεκάρεις μπας και γνωρίσεις ένα γκομενάκι.

Καλά είναι αυτά αλλά δεν είναι Επανάσταση. Είναι παιδική χαρά. Είναι το ελληνικο γούντστοκ που άργησε κάτι δεκαετίες.

Η Επανάσταση πριν περάσει στη συλλογική δράση, πρέπει να κάνει μια στάση από το άτομο. Από μένα και από σένα.

Προϋποθέτει συνειδητοποίηση, μετάνοια, ειλικρινές κοίταγμα στον καθρέπτη, απόφαση και δράση.

Η Επανάσταση είναι:

Ο δημόσιος υπάλληλος να εργαστεί.

Ο ελεύθερος επαγγελματίας να κόβει απόδειξη. Και ο πελάτης να μη ντρέπεται να τη ζητάει.  

Ο ανάρχας να σταματήσει να καίει και να καταστρέφει το μαγαζί του φουκαρά που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα σε τόσο δύσκολες εποχές.

Ο εθνικιστής να αγαπάει την πατρίδα του, χωρίς να επιθυμεί τη σφαγή των υπολοίπων.

Ο φοιτητής να σπουδάσει και να μην κλείνει τα πανεπιστήμια προφασιζόμενος «αγώνες» για την παιδεία.

Ο εφοριακός να κάνει σωστά τη δουλειά του.

Ο δικαστής να δικάσει δίκαια.

Ο νέος να προσπαθήσει να εργαστεί και όχι να κολλάει στις κομματικές νεολαίες με σκόπο την επαγγελματική αποκατάσταση. Ούτε χρειάζεται να καταστρέφει κτίρια, βιβλία, θρανία γιατί είναι μαχητής.

Ο γιατρός να μη ζητάει εξτα αμοιβές. Και αν τις ζητήσει ας κόψει απόδειξη.

Ο ταρίφας να μην κλείνει τα αεροδρόμια και τα λιμάνια επειδή του θίγουν τα συμφέροντα.

Ομάδες όπως το ΠΑΜΕ, το συνδικαλισταριό, τα λογής λογής κομματόσκυλα να σταματήσουν να φέρονται σαν ανθέλληνες και σαν εξτρεμιστές μουσουλμάνοι.

Ο ΔΕΗτζής να μην κατεβάζει το ρεύμα ( λες και δεν πληρώσαμε ολοι πάγιο ) επειδή τέλειωσαν μερικά εξοργιστικά προνόμια.

Ο σκουπιδιάρης να μαζέψει τα σκουπίδια και όχι να αράζει στις καφετέριες επειδή κάνει απεργία

Ο απεργός να μην κλείνει το δρόμο σε οποιον θέλει να πάει στη δουλειά του και να  μην απαγορεύει φασιστικά τη μετακίνηση στους υπολοίπους.

Ο Ελληνας πολιτικός να αγαπήσει την Ελλάδα.

Ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος να το πάρουν απόφαση ότι δεν μπορούν με 10’ δουλειάς να θέλουν να βγάλουν μηνιάτικο. Και μαύρο.

Ο ιδιοκτήτης καφενείου, μπαρ, ταβέρνας, κλάμπ, να μην κατακλέβει το κράτος.

Ο βενζινάς να μη νοθεύει τη βενζίνη.

Ο αγρότης να χρησιμοποιήσει τις επιχορηγήσεις για να καλλιεργήσει και όχι κάτι ψιλά στον Πακιστανό και τα υπόλοιπα στα μπουζούκια και στα καλόμπαρα ( το «α» με ωμέγα»).

Ο εκδότης να μην έχει δημοσιογράφους ανασφάλιστους, με μπλοκάκια και να τους δίνει ψιχουλάκια.

Όταν ο δημόσιος λειτουργός ζητάει μίζες για να εκτελέσει το καθήκον του, τότε ο πολίτης να τον παίρνει με τις πέτρες.

Ο πλούσιος που δεν ξέρει τι εχει, και εχουν να φάνε και τα τετράκις εγγόνια του,  να κάνει και μια ελεημοσύνη. 
Ο έμπορος να βάζει ενα λογικό κέρδος στα προϊόντα του και να μην αισχροκερδεί. 

Ο μάστορας και ο τεχνίτης να εχουν συνέπεια, επαγγελματισμο, να τηρούν τα χρονοδιαγράμματα και να μη σου λένε στην αρχη οτι κάνει 10 ευρώ και μετά «α, ξέρεις, τελικά μας πήγε 50…»

Ο καθένας μας να καταλάβει ότι αν παίζει μια καβάτζα ( μαύρο χρήμα, αραλίκι στο γραφείο και άδειες από τη σημαία ) ας το πάρει απόφαση: Ότι φάγαμε, φάγαμε. Ωρα για δουλειά.

Αθλιότητες όπως αυτή των κλειστών επαγγελμάτων, του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, των αιώνιων φοιτητών, των διορισμών εκτος ΑΣΕΠ, της απονομής δικαιοσύνης σε τόσο χρόνο οσο κάνει μια χελώνα το Αθήνα Λαμία, των 19 επιδομάτων των υπαλλήλων της Βουλής, πρέπει να τελειώσουν. Οριστικά.

Να σταματήσουμε τα άλλοθι. Φταίνει οι πολιτικοί, οι παπάδες και οι βιομήχανοι. Είμαστε μια κοινωνία λαμογιών, ο καθένας κοίταξε που θα τρουπώσει, και εκλέξαμε λαμόγια πολιτικούς. Αν ομως αλλάξουμε εγω και εσυ, τότε ή θα βελτιωθούν, ή θα φύγουν. 

Αν δεν δικαιούσαι σύνταξη, μην κάνεις λαδώνοντας, τον ανάπηρο για να την πάρεις.

Να μην αποβλακώνεσαι με τα λαϊκοποπ σκυλάδικα, τα τούρκικα σιριαλ, το να κάθεσαι ατέλειωτες ωρες στο facebook και λοιπά «κοινωνικά» - μοναχικά -  δίκτυα, το ΚΙΝΟ και το πάμε στοίχημα. Μην πας. Βρες ένα χόμπι και άσκησε το σώμα και το πνεύμα σου.

Αντι να προσφέρεις κακία είτε με το Λόγο σου είτε με τα έργα σου, κάνε μια καλοσύνη. Οπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και μια ευκαιρία για καλοσύνη.

Οι μέρες μας είναι μέρες ευθύνης. Ατομικής ευθύνης. 

Αυτά φίλε μου είναι η Επανάσταση.

Στο βαθμό που, μου και σου αναλογεί, επαναστάτησε.

Αν πίστευεις ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει, τότε δεν έχουμε καμία ελπίδα και θα μας βάλουν έναν υπέροχο τοποτηρητή και επίσημα και καλή μας τύχη…

Αλλά τι λέω…

Οταν ο Ελλην επαναστατεί, χαλάει το σύμπαν. Κινεί Γη και Ουρανό. Και τι δεν κάνει: Like στο facebook, join σε επαναστατικες fanpages, retweet στο twitter, +1 στο google plus, γράφει θούριους στο blog του. Αλλάζει το παρόν και το μέλλον.

Ο Ηρωας.