ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ

Παρακολούθησα τις δυο εκπομπές, του Πρετεντέρη και του Χατζηνικολάου, στην τηλεόραση και βλέπω την εξης μεταστροφή:

Ο φόβος μη βρεθούν οι μεγαλοδημοσιογράφοι σε ομαδικό κράξιμο και βιαιοπραγίες, τους εχει οδηγήσει να κάνουν ασφαλή και οξύτατη αντιπολίτευση με επιδόσεις για Οσκαρ α ανδρικού ρόλου! 

Δεν λεω, κερδίζουν τον αγανακτισμένο τηλεθεατή αλλά …για στάσου ρε φίλε!

Πεινάει ο ιδιωτικός υπάλληλος πεινάει και ο Πρετεντέρης; 

Πεινάει ο συνταξιούχος, πεινάει και ο Χατζηνικολάου;

Ολοι αριστεροί γίναμε ξαφνικα, υπερ του λαού; 

Μιλάμε για τηλεοπτικούς υπερπροβεβλημένους αστέρες που τόσα χρόνια και γνώριζαν τι γινόταν και ανδρώθηκαν, πρόκοψαν και μεγαλούργησαν μέσα από αυτό το νοσηρό πολιτικό σύστημα!

Καλα το είπε και ο Βενιζέλος στον Βαξεβάνη. «Να ανοίξουν οι λογιαριασμοί των πολιτικών αλλά να ανοίξουν και των δημοσιογράφων!» Δεν είχε και άδικο!

Αμ εκείνη η κυρία, δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας, που είχε στο πάνελ ο Χατζηνικολάου, περισσότερο μου φαινόταν ως μια ενοχλημένη κάτοικο της Εκάλης που είναι εξοργισμένη γιατί έκλεισε το αγαπημένο της κοσμηματοπωλείο παρα ως μια πολίτης. Αυτό το λούσο πια…

Μόνο ο Δελατόλας ηταν σοβαρός, και ο άλλος του Ελεύθερου Τύπου έκλεινε το μάτι στους αναγνώστες του τύπου «δείτε με πως του τα χώνω» παρά έλεγε κάτι της προκοπής.

Πόσα μεροκάμματα μοίρασε το άθλιο πολιτικό μας σύστημα και στους δημοσιογράφους;

Τώρα που το πλοιο βουλιάζει κάνουν τους δικαστές και τους τιμητές.

Μήπως αυτοί, «δεν τα έφαγαν μαζί;» ( καλό, κάνει και ρίμα )

Αλλά τι λεω. Οι ιδιοι απαξίωσαν το επάγγελμα τους. Βολεύτηκαν από το μαύρο χρήμα μια και έγραφαν ο καθένας σε 4-5 εφημερίδες και περιοδικά. Πέρασαν οι παχιές αγελάδες και οι ιδιοι κατήντησαν να εχουν το πλεον υποδουλωμένο επάγγελμα στη χώρα μας. Οι εκδότες δεν τους βάζουν στο μισθολόγιο, τους πληρώνουν με μπλοκάκι, τους χρωστάνε μηνιάτικα. Οπου και να πας να εργαστείς, εστω σε μια βιοτεχνία, ένα ένσημο και ένα μισθό θα τον εχεις. Αλλά ποιος να τους βοηθήσει, η ΕΣΗΕΑ; Δεν υπάρχει πιο φαιδρό συνδικαλιστικό όργανο! Δεν μπορεί να πιέσει και να πετύχει τίποτα!

Από την άλλη, ουτε οι μεγαλοδημοσιογράφοι βοήθησαν τους συναδέλφους τους.

Το αποτέλεσμα είναι ο σώζων εαυτώ σωθήτω.

Βλέπω τον Πρετεντέρη αγανακτισμένο πολίτη, έτοιμο να κατέβει στο Σύνταγμα να πετάει πέτρες στα ΜΑΤ και τον Χατζηνικολάου να σηκώνει το λάβαρο της Επανάστασης!

Απορίας άξιον, ο κλάδος που εχει τα χειρότερα χάλια σε αυτή τη χώρα και με δική τους ευθύνη, πως βγαίνει και μιλάει για το κοινωνικό σύνολο… Τι είδους έλεγχο να ασκήσει ο ανασφάλιστος, απλήρωτος και φοβισμένος δημοσιογράφος και τι είδους δημοσιογραφία θα κάνει ο βολεμένος και πλούσιος;

Ο Πάγκαλος προσπάθησε να είναι άνετος αλλά πολλά ερωτήματα δεν τα απάντησε. Πολλές φορές, και ειδικά στις μέρες μας, δεν αρκεί η παραδοχή ότι «να, σε αυτόν τον τομέα θα μπορούσαμε να τα είχαμε πάει καλύτερα» αλλά περιμένουμε να ακούσουμε τι θα γίνει στη συνέχεια, ποιο είναι το σχέδιο και η στρατηγική…