Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Πριν από λίγες μέρες θαύμασα το 6^ο τρόπαιο στην Ευρώπη από την ομάδα του ΠΑΟ. Μακράν η πιο πετυχημένη ομάδα ολων των εποχών στην ιστορία του ελληνικού διασυλλογικού αθλητισμού.

Το θέμα με τον Παναθηναϊκό δεν είναι ότι μάζεψε 10 Τζόρνταν και κερδίζει τα κύπελλα εύκολα. Ισα ισα, αν δεις προσεκτικά το φετινό ρόστερ, θα χαμογελάσεις με το μεγαλύτερο παλτό που εχει την περισσότερη εμπιστοσύνη του Ομπράντοβιτς, τον Τέπιτς, ο Μάριτς δεν μάγεψε κανέναν, ο Βουγιούκας δείχνει ότι δεν κάνει για τα μεγάλα παιχνίδια ( όπως και ο Καϊμακόγλου ) ο Τσαρτσαρής εχει μια διαρκώς πτωτική απόδοση τα τελευταία χρόνια και ο Καλάθης πρέπει να είναι ο μόνος play maker που πέρασε από τα χέρια του Ζοτς και δεν εχει σουτ.

Η μαγκιά του Παναθηναϊκού, είναι ότι είναι 100 φορές καλύτερη ομάδα από το μπάσκετ που εκπροσωπεί και από το κοινωνικοπολιτικό σύστημα που πηγάζει.

Στον ΠΑΟ υπάρχει σύστημα, οργάνωση, πειθαρχία, ομαδικότητα, ιεραρχία, προσπάθεια και διαρκώς σκληρή δουλειά. Στοιχεία που για να τα δεις στο ελληνικό κράτος και τους πολίτες του, πρέπει να αλλάξεις χώρα! 

Αμιγώς μπασκετικά, δεν εχω δει οσα χρόνια παρακολουθώ το άθλημα, ομάδα που να διαβάζει τόσο καλά και να προσαρμόζεται τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά στο παιχνίδι του αντιπάλου.

Μπορεί ο ΠΑΟ να στηρίζεται κυρίως στον Διαμαντίδη και στον Μπατίστ ( για αυτό και πιστέυω ότι έχασε τον τελικό του κυπέλλου, γιατί δεν βρήκε βοήθεια από κάποιον άλλον ) αλλά ο καθένας εχει ένα ρόλο που τον υπηρετεί με προσήλωση. 

Υπάρχει ενας άνθρωπος στον Παναθηναϊκό που δεν προβάλλεται ιδιαίτερα αλλά εχω την αίσθηση ότι είναι κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ, παρακολουθώ με προσοχή τις δηλώσεις του και δείχνει σοβαρότητα, γνώση με σεβασμό στο άθλημα και πάντα ξέρει τι λέει. 

Τιμή μας να τον έχουμε στο πρωτάθλημα μας και αναφέρομαι στον Δημήτρη Ιτούδη.  

Respect.