SUPERLEAGUE

Ως πικραμένος ΑΕΚτζής αναρωτήθηκα τι θα μπορούσα να γράψω για το πρωτάθλημα που μόλις τελείωσε. Αναρωτήθηκα επίσης αν αλλάξω άποψη μετά τα play off. Δεν θα αλλάξω.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο εχει πολύ μεγαλύτερη πλάκα να το διαβάζεις παρά να το βλέπεις. Την ΑΕΚ την είδα στα σημαντικά παιχνίδια και κάποιους αγώνες από τους υπόλοιπους. Το γήπεδο το έκοψα εδώ και χρόνια, και δεν δίνω 5 ωρες από το χρόνο μου [ ΣΣ. Αν το καλοσκεφτείς, τόσο θέλεις όταν βγεις από το σπίτι σου για το γήπεδο μέχρι να επιστρέψεις σε αυτό ] στον Ηρακλή της Αθήνας όπως καταντήσαμε.

Λέγαμε με μερικούς φίλους να πηγαίναμε παρέα στον τελικό για να χειροκροτήσουμε τον Λύμπε να παίρνει έναν τίτλο που τόσο του χρωστά ο θεος του ποδοσφαίρου αλλά 40 ευρώ στην ΑΕΚ δεν τα δίνω. Για να δω ποιον;

Σε γενικές γραμμές ο βαθμολογικός πίνακας λέει την αλήθεια. Αναμφισβήτητα ο Ολυμπιακός είχε την πιο σταθερή ομάδα, που είχε έναν προσανατολισμό στο παιχνίδι της, με εκλάμψεις οδοστρωτήρα και δίκαια πήρε το πρωτάθλημα. Οπότε δεν χρειαζόταν το έπος του Καραϊσκάκη με τον Παναθηναϊκο, ούτε η επίδειξη ματαιοδοξίας από τον Μαρινάκη. Καρμπόν από την ανάποδη με πέρυσι. Ο Παναθηναϊκος ήταν σταθερός και το πήρε δίκαια χωρις να χρειαζόταν να αλλάξουν τα «κόζα». Τι να πάρεις το πρωτάθλημα με 20 βαθμούς διαφορά, τι με 8.

Στον ΠΑΟ από την άλλη, κατάλαβαν κατόπιν εορτής πόσο μεγάλο λάθος ηταν η εκδίωξη του Τεν Κάτε και ο συμπαθής Νιόπλιας πρώτα πρέπει να ψηθεί σε μικρότερες ομάδες και μετά να αναλάβει μια θέση που καίει.

Η ΑΕΚ απορώ πως τερμάτισε τρίτη. Χάλι μαύρο. Εφαγε 7 γκολ σε δυο αγώνες από τον Μπέο…

Ο ΠΑΟΚ πειραματίστηκε με τους προπονητές, προσπάθησε να αποτινάξει το Santos football αλλά επέστρεψε στη γνώριμη συνταγή. Αν είχε πιο επιτυχημένες μετεγγραφές θα ηταν σε καλύτερη μοίρα.

Στενοχωρήθηκα με τον Αρη γιατί η περσινή παρουσία του στην Ευρώπη μέσα και εξω από το γήπεδο κέρδισε το χειροκρότημα από ολους.

Αν σου πω ότι ενθουσιάστηκα που ο Μπεος θα βγει στην Ευρώπη, θα σου πω ψέμματα. Επειδή κοιτάζω και την αισθητική, καλή ομάδα είχε ο Βόλος αλλά η συμπεριφορά στον Τσιώλη και  η εν γένει παρουσία του Μπέου με απωθεί.

Απορώ πως τα καταφέρνει ο Ψωμιάδης και παρά τις συνεχείς αλλαγές παικτών και προπονητών είναι δυνατός. Φαίνεται πως είναι καλύτερος προπονητής, τεχνικός διευθυντής και σκάουτερ από ολους.

Ο Εργοτέλης με την Ξάνθη εχουν βγάλει πια ρίζες στην πρώτη κατηγορία και είναι δύσκολο να κινδυνεύσουν. Κουτσά στραβά, με μερικούς φίλους, πάντα βρίσκουν την ακρη και οσο χάλια και να ξεκινήσουν, στη διαδρομή βρίσκουν τους απαραίτητους βαθμούς. Αν και θα ήθελα να πέσει μια φορά ο Πανόπουλος. Τον βαρέθηκα.

Αν δεν ηταν προπονητής της χρονιάς ο Τσιώλης, το βραβείο θα έπρεπε να πάει στον Λεμονή. Θεωρώ ότι στιγματίστηκε άδικα από την θητεία του στον Ολυμπιακό αλλά είναι σοβαρός και ικανός άνθρωπος και σε λίγο χρόνο, συμμάζεψε τα ασυμμάζευτα στη Νέα Σμύρνη.

Δεν κατάλαβα γιατί ο Ηρακλής έμεινε στην κατηγορία και γενικά τι ακριβώς κάνει αυτή η ομάδα στο πρωτάθλημα μας. Ο Ατρόμητος και η Κέρκυρα κατ άλλους σώθηκαν γιατί είχαν καλύτερους φίλους και κατ άλλους γιατί φάνηκαν τυχεροί στις λεπτομέρειες.

Λυπήθηκα για τη Λάρισα. Ναι μεν την πιστόλισαν και την έστειλαν στον πάτο αλλά οι επιλογές των παικτών και προπονητών τα τελευταία χρόνια είναι για τα μαύρα δράγκαλα. Καλή η δικαιολογία για τους διαιτητές και τα παρασκήνια αλλά ρε αδερφέ Πηλαδάκη τα τελευταία χρόνια από το κακό στο χειρότερο πάει η ομάδα. Στην ανάγκη ας γίνει τεχνικός διευθυντής ο Ψωμιάδης. Ακόμα και ο περιφερειάρχης, δεν θα τα χαλάσουμε εκει.

Ο Πανσερραϊκός δεν μας έδειξε τίποτα και ο Αστέρας από πέρυσι μας είχε προετοιμάσει για τη φετινή πτώση.

Εν κατακλείδι κρίμα για τη Λάρισα και τον Αρη, οι υπόλοιποι κάπου εκει που τερμάτισαν ήταν.

Στα πρόσωπα, οι γεμάτες ΑΕΚοφροσύνη, ιστορία, βυζαντινή αυτοκρατορία και μεγαλείο δηλώσεις του Μανόλο Χιμένεθ είχαν πολύ πλάκα και παίρνει το οσκαρ καλύτερου αλλοδαπού ενωσίτη που πέρασε ποτέ από τη χώρα μας.  

Ο Μαρινάκης, ήθελε να δείξει ότι είναι ο άξιος καουμποϊ που θα μας κάνει να ξεχάσουμε τον Κόκκαλη. Αυτό που κατάφερε ήταν να αμαυρώσει ένα πεντακάθαρο πρωτάθλημα για την ομάδα του. Οι κάφροι τον έχουν από Ευάγγελο, ευαγγέλιο και θα εχουν μεγάλη πλάκα οι αντιδράσεις των φετινών λιβανιστών μετά τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του Ολυμπιακού που ολοι ξέρουμε πόσο διαπρέπει ο Θρύλος και εκ των πραγμάτων δεν θα μπορεί να πηγαίνει περίπατο στην Ελλάδα όπως φέτος.

Σεβασμός στον Τραϊανό Δέλλα για το καλύτερο πρωτάθλημα της καριέρας του σε αυτό το τσίρκο μεντράνο και μάλιστα στα γεράματα, στον Τζιμπρίλ Σισέ που χάρη μας κάνει και παίζει στην Ελλάδα ( και ας πάρει και τα διπλά λεφτά ) και στον αγαπημένο μου Πάμπλο Γκαρσία που δεν είναι άνθρωπος αλλά ιδεα.

Μπράβο στον εντος εδρας Μιραλάς, στον Καραπιάλη – Ιμπαγάσα,  στον πιο ολοκληρωμένο  παίκτη του ελληνικού πρωταθλήματος που είναι ο Βιεϊρίνια, στο τρελοκομείο που κράτησε στην κατηγορία μόνος του τον Πανιώνιο, τον Μήτρογλου,  στον Τζιμπούρ που στο λιμάνι έπαιξε ποιοτικά, στον πολύτιμο Ονουάτσι και στον Αμπντούν που απορώ που τον ξετρύπωσε ο Μάκης.

Γελάσαμε  με τον Γκοβού, μας έσπασε τα νεύρα ο Σκόκο – μια παίζω, τρεις δεν παίζω – και να πάει στο καλό να πάρουμε κανα φράγκο και ο Ουρτάδο με τον πολλά βαρύ  αρχηγό τουιτερίνι Ντουντού, φοριούνται τον χειμώνα ως γούνα και το καλοκαίρι ως μπλουζάκια.

Θα θυμάμαι τον Αντώνη Νικοπολίδη για τη σοβαρότητα, την ωριμότητα, το euro, την υπομονή, την αντίληψη του παιχνιδιού, ότι δεν ηταν ο πάνθηρας αλλά ήξερε που θα πάει η μπάλα και δυστυχώς για την αίτηση κηπουρικής απασχόλησης…

Σε γενικές γραμμές το φετινό πρωτάθλημα ηταν κακό, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια και το πρωτάθλημα φαινόταν από τα 100 χιλιόμετρα ποιος θα το πάρει, χαμηλής ποιότητας και την παράσταση έκλεψαν οι κασέτες που ηταν τελικά mp3…