ΜΙΑ ΦΙΝΛΑΝΔΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Τις προάλλες συναντήθηκα με μια Φινλανδή δημοσιογράφο.

Εργάζεται στο πιο σοβαρό περιοδικό της Φινλανδίας με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία και ήρθε στη χώρα μας να κάνει ρεπορτάζ για την κρίση στην Ελλάδα.

Μιλήσαμε για τα εθνικά μας θέματα και θεωρώ ότι ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα για μενα εμπειρία.

Για τα Σκόπια:

Come on Suspect, it’s just a word !

Αντε τώρα να εξηγήσεις πως σήμερα είναι word και αύριο μπορέι να γίνει war

My dear, της λεω, ενας μεγάλος δικός σας είναι ο Σιμπέλιους, σωστά;

Ω, μα που τον ξέρεις, με ρώτησε έκπληκτη! [ ΣΣ. Κυρα Κούλα και κυρ Λακη, εσυ που διαβάζεις τώρα, ο Σιμπέλιους δεν είναι ο Ρουβάς της Φινλανδιας ούτε δεξι μπακ στην Τοτεναμ, αλλά συνθέτης κλασικής μουσικής ]    

Θα ηθελες  να βγούμε εμεις οι Ελληνες, να πούμε ότι δεν είναι Φινλανδός και ότι τον λέγανε Σιμπελίδη και έμενε στο Παγκράτι;

Βάλε ότι αυτοί οι τύποι το λένε για τον Μέγα Αλέξανδρο και αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες όταν δε, η λέξη Μακεδονία είναι ελληνική;

Γιατί τότε ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών τις προάλλες δήλωσε ότι η Tουρκία ηταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε με τον συνταγματικό τους όνομα τα Σκόπια και ότι η Τουρκία εχει παραδοσιακές σχέσεις και ισχυρή συμμαχία με το κρατίδιο; Ε;

Επέμενε. Στόκος. Δεν έγινε και τίποτα είναι απλως μια λέξη και ότι δεν πειράζει, ο καθένας μπορεί να λεει για τον εαυτό του ότι θέλει.

Για την Τουρκία:

«Μα αν είναι δυνατόν, κάνετε σαν μικρά παιδιά, τσακώνεστε μεταξύ σας και δεν κάθεστε να συζητήσετε, να τα βρείτε, να διαπραγματευτείτε και να μην ενοχλείτε την Ευρώπη με τις δικές σας διαφορές».

Της απάντησα, πως εμεις δεν διεκδικούμε τίποτα από την Τουρκία. Σεβόμαστε τα σύνορα μας ως έχουν. Αυτοί κόβουν βόλτες στο Αιγαίο με πλοια και αεροπλάνα, θέλουν νησιά, δεν τηρούν τις διεθνείς συνθήκες για τα χωρικά ύδατα, αμφισβητούν το Καστελόριζο για την ΑΟΖ 

Τι ακριβώς να διαπραγματευτούμε;

Στη διαπραγμάτευση, κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις.

Αυτός που δεν διεκδικεί τίποτα, τι πρέπει να δώσει;

Στενοχωρήθηκα γιατί πιστεύω πως δεν είναι μόνο η δική της άποψη.

Μας θεωρούν κολλημένους στην ιστορία και στο παρελθόν και ότι δεν κάνουμε βήματα για το μέλλον με αρμονική συνεργασία με τους γείτονες μας.

Την καταλαβαίνω σε ένα βαθμό γιατί όταν έχουμε διαφορά σχεδόν ένα ημισφαίριο, τι θα μπορούσε να ξέρει;

Ειδικά μάλιστα για μια Φινλανδία που στον Πόλεμο συμμάχησε αρχικα με τον Χίτλερ ώστε να μην της πάρουν οι Σοβιετικοί εδάφη.

Δεν την κατηγορώ την κοπέλα. Ισα ισα που εχει ερθει στην Ελλάδα περι τις 10 φορές και εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια για τη χώρα μας και τους Έλληνες.

Μπορεί να ηταν διπλωματικό, λίγο το κρασί, λίγο το αγόρι, ( ο γραφων δηλαδή ) αλλά φάνηκε να τα εννοούσε.

Το θέμα είναι εμεις ως κυβέρνηση τι στο κέρατο ενημέρωση κάνουμε στους Ευρωπαίους συνεταίρους μας για τα προβλήματα μας;