DUE DATE

Oh yes!

Ακόμα γελάω!

Απολαυστικό, σουρεαλιστικό, τρελό και αδέσποτο!

Αν θέλεις να ξεφύγεις για λίγο από τη μαυρίλα των μαζικών μέσων επιρροής, να ξεχαστείς από τη δύσκολη καθημερινότητα και να γελάσεις με την ψυχή σου, το due date με τον ελληνικό κουκουρουκου τίτλο «μη σπρώχνεις, έρχομαι», συνίσταται ανεπιφύλακτα!

Στην ουσία μιλάμε για μια φάρσα που από τη μια, αν σκεφτείς ότι μπορεί να σου συμβεί, θέλεις να πάρεις το καλάσνικοβ και να διαλύσεις τον άθλιο Γαλιφιανάκη, και από την άλλη, όταν το παρακολουθείς, δεν θέλεις να τελειώσει!

Το στόρι λέει το εξης:

Σοβαρός αστός αρχιτέκτων, ( Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ ) θέλει να προλάβει την γυναίκα του που είναι έτοιμη να γεννήσει το παιδί τους. Συναντά κατά λάθος τον Γαλυφιανάκη που είναι ενας «ηθοποιός» που θέλει να πάει στο Χόλιγουντ μπας και δουλέψει σε κάποια ταινία. Η συνάντηση ξεκινά από το αεροπλάνο που τους κατεβάζουν ως ύποπτους τρομοκράτες και συνεχίζεται με διάφορες σπαρταριστές σκηνές καταστροφής, καταποντισμού, μπάχαλου και σουρεαλισμού, μέχρι χιλιοταλαιπωρήμενος να φτάσει στον προορισμό του.  

Μου άρεσε η σκηνοθεσία με τον γρήγορο ρυθμό και ότι ο Τοντ Φίλιπς έμπλεξε εύστοχα rοad movie, δράση και περιπέτεια και κυρίως κωμωδία. Ακόμα και ένα συμπαθητικό σκυλάκι ράτσας παγκ που παίζει, είναι σαν να εχει περάσει οντισιόν και να εχει πάρει το ρόλο.

Ο Γαλυφιανάκης ως ο ορισμός της καταστροφής και του ψώνιου που θέλεις να το πνίξεις είναι καταπληκτικός και ο Τζούνιορ ακολουθεί επάξια. Μου άρεσε αυτή η αντίθεση, ο ενας να ράβει, ο άλλος να ξηλώνει και να είναι αναγκασμένοι να συνυπάρχουν!

Δεν πρόκειται να δεις απίθανα εφε, ή τις γνωστές αμερικανίες τύπου τρελές σφαίρες αλλά θα γελάσεις με την ψυχή σου, με τις ερμηνείες, τις ατάκες, τα απροσδόκητα συμβάντα σε σημείο που δεν θα θέλεις να τελειώσει!

Between the lines, μην περιμένεις τίποτα το φοβερό, γιατί μιλάμε για κωμωδία.

Με άριστα το δέκα: 8 ( για κωμωδία )