GREEK IDOL

Εβλεπα προ ημερών τα τρεϊλερ του alpha με το ριάλιτι και τις ακροάσεις για το κοινό.

Κοίταζα την οθόνη έκπληκτος.

Ουρές να περιμένουν, να χαζολογάνε και να κάνουν τους πιθήκους και τις μαριονέτες με ολίγη από σεξι επαιτεία στις κάμερες, μέχρι να δοκιμαστούν, μήπως οι θεοι κριτές τους επιλέξουν για τη συνέχεια.

Επειδή βαριέμαι τα ηθικοπλαστικά για την πτώση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ( στο κάτω κάτω της γραφής η μνήμη του κοινού κρατάει για 3 εβδομάδες ) αλλά μου κάνει εντύπωση το εξης:

Τελικά έχουμε τόσους πολλούς άνεργους και άεργους στη χώρα μας που εχουν την πολυτέλεια να μην εργάζονται και να ξεροσταλιάζουν γύρω από τα ριάλιτι για μια θέση στην πίστα;

Ενας εργαζόμενος δεν μπορεί να παει να διαγωνιστεί στο greek idol.

Μένουν  οι υπόλοιποι. Τόσοι πολλοί πια;

Δεν κατηγορώ τα κανάλια, αυτή είναι μια ευκολία που τη βαριέμαι.

Αναφέρομαι ξεκάθαρα στην ατομική ευθύνη του καθενός.

Τόσο πια ταλέντο βρέθηκε σε αυτή τη χώρα που θα γίνουν όλοι ηθοποιοί και τραγουδιστές;

Εβλεπα στις συμπεριφορές τους τη δίψα για αναγνώριση, για μελλοντική δόξα και χλιδή και μου φάνηκε πολύ παράξενο. Δεν είναι κακό, είναι ανθρώπινο. Όμως κανείς δεν βρέθηκε να πει στο παιδί αυτό πως «δεν το χει;»

Θα μου πεις «Αφησέ τον να δοκιμάσει. Ούτως ή άλλως αυτοί που μεσουρανούν εχουν τη φωνη του Νταλάρα και της Μαρινέλλας;»

Εντάξει, αλλά σε περίοδο υποτίθεται κρίσης, που πρέπει να προσπαθήσουμε, γιατί το αύριο είναι θεωρητικά ζοφερό, το γεγονός ότι βρίοσκονται τόσοι πολλοί να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα τηλεοπτικό show, δείχνει ότι ως χώρα έχουμε παράλληλα σύμπαντα.

Όπως ας πούμε την Ελλάδα των δημοσίων υπαλλήλων και την Ελλάδα των ιδιωτικών, την Ελλάδα των πάμπτωχων ελεύθερων επαγγελματιών και των πάμλουτων συνταξιούχων ( μη γελάς, δεν το λεω εγω, οι φορολογικές δηλώσειος το λένε ) την Ελλάδα που μια επιχείρηση εχει πλήρη λογιστική καταγραφή μεχρι και την βελόνα, την Ελλάδα που μια επιχείρηση διασκέδασης κόβει απόδειξη κατά λάθος, την Ελλάδα που αγωνίζεται για τον επιούσιο και την Ελλάδα που εχει την άνεση να δηλώνει συμμετοχή στα ριάλιτι.

Ζήλεψα και λυπήθηκα μαζί.

Ομορφος άπλετος ελεύθερος χρόνος, όμορφα χάνεται…